- 10 Ağustos 2018
- 3.797
- 7.723
- 108
- Konu Sahibi Suleymanin Hurremi
-
- #1
Kaç gün kalacaksınız? Evet çok zor ama bu bayram kendi ailenizle birlikte geçirmişsiniz. Üzgünüm ama eşiniz haklı.Merhaba kızlar
Uzatmadan konuya gireceğim. 4 ay kadar önce doktora gittim okb depresyon ve aynı zamanda anksiyete teşhisi koyuldu. Depresyonum daha bağlangıç evresinde olduğu için ilaç vermedi doktor okbye daha çok odaklandı diyebilirim. Çünkü birbirlerini tetikliyor gibi bişeydi. Okb sorununu çözmeye başladıkça depresyon aradan çıktı ama anksiyete iyice belirginleşti. Sürekli evham endişe halindeyim yaptığım şeylerden keyif alamamaya ve insanları kafama iyice takmaya başladım.
Eski konulardan bilirsiniz eşimin ailesinden nefret ediyorum. Aramızda net kavga boyutunda sorunlar olmasa da laf sürtüşmeleri ile iyice midem bulandı. Artık aşırı takmaya onları düşünüp düşünüp kafamda nefret boyutuna getiriyorum. Bu durum ister istemez güç bela toparladığımız evliliğime de yansıyor. Evliliğim ilk başta berbat bi şekilde zibilyon tane sorun ile başladı en son ikimizde psikolojik tedavi ile düzeldik. Şuan evlilik açısından herşey normal ama ailesi aklıma geldikçe eşime çok kötü davranıyorum. Oda bu durumdan iyiden iyiye sıkıldı. Patladı patlayacak ama ne zaman bilmiyorum.
Öbür yandan baktığımda onlardan nefret etmem için haklı sebeplerim var kendimce. Ama bilmiyorum ne yapabilirim nasıl bu durumu aşabilirim?
Görmeye dahi tahammülüm yok ama zorunlu olarak görüşüyoruz. Bu bayram benim ailem ile geçti. Öbür bayram eşim onlara gidicez diye tutturdu. Bense gitmek istemiyorum. Yani şimdiden kurban bayramı çekişmesi sürüyor evde. Artık hasta numarası filan mı yapsam gitmesem diye düşünüyorum. Çok sıkıldım sürekli iş yaptırılmasından azarlanmaktan laf kavgası yapmaktan eşimle birbirimizden kopmaktan yatacak yatağı bile esirgeyen kv den çocuklarının derdi bitmeyen görümceden evlenemediği için sürekli bana laf sokan bir diğer görümceden ve sürekli ortalığa küfür edip emir veren iş olunca kaçan para bulunca koşan kpden bıktım.
Eşin haklı ama. Çok büyük kavgalar olmadıysa elbette ki bir bayramı sizin tarafla geçirdiyseniz diğer bayramı da eşinin ailesiyle geçirmelisiniz. Bence dert etmek yerine kabullenirsen daha iyi olur. Sen sevmesen de onun ailesi.Merhaba kızlar
Uzatmadan konuya gireceğim. 4 ay kadar önce doktora gittim okb depresyon ve aynı zamanda anksiyete teşhisi koyuldu. Depresyonum daha bağlangıç evresinde olduğu için ilaç vermedi doktor okbye daha çok odaklandı diyebilirim. Çünkü birbirlerini tetikliyor gibi bişeydi. Okb sorununu çözmeye başladıkça depresyon aradan çıktı ama anksiyete iyice belirginleşti. Sürekli evham endişe halindeyim yaptığım şeylerden keyif alamamaya ve insanları kafama iyice takmaya başladım.
Eski konulardan bilirsiniz eşimin ailesinden nefret ediyorum. Aramızda net kavga boyutunda sorunlar olmasa da laf sürtüşmeleri ile iyice midem bulandı. Artık aşırı takmaya onları düşünüp düşünüp kafamda nefret boyutuna getiriyorum. Bu durum ister istemez güç bela toparladığımız evliliğime de yansıyor. Evliliğim ilk başta berbat bi şekilde zibilyon tane sorun ile başladı en son ikimizde psikolojik tedavi ile düzeldik. Şuan evlilik açısından herşey normal ama ailesi aklıma geldikçe eşime çok kötü davranıyorum. Oda bu durumdan iyiden iyiye sıkıldı. Patladı patlayacak ama ne zaman bilmiyorum.
Öbür yandan baktığımda onlardan nefret etmem için haklı sebeplerim var kendimce. Ama bilmiyorum ne yapabilirim nasıl bu durumu aşabilirim?
Görmeye dahi tahammülüm yok ama zorunlu olarak görüşüyoruz. Bu bayram benim ailem ile geçti. Öbür bayram eşim onlara gidicez diye tutturdu. Bense gitmek istemiyorum. Yani şimdiden kurban bayramı çekişmesi sürüyor evde. Artık hasta numarası filan mı yapsam gitmesem diye düşünüyorum. Çok sıkıldım sürekli iş yaptırılmasından azarlanmaktan laf kavgası yapmaktan eşimle birbirimizden kopmaktan yatacak yatağı bile esirgeyen kv den çocuklarının derdi bitmeyen görümceden evlenemediği için sürekli bana laf sokan bir diğer görümceden ve sürekli ortalığa küfür edip emir veren iş olunca kaçan para bulunca koşan kpden bıktım.
Maalesef haklı çünkü o benim aileme geldi ve elinden geleni yaptı maddi manevi. Tabi benim ailem kesinlikle onu zorlamadılar aksine keyif aldı burada. Ama onun ailesi beni çok zorluyorlar. Sabahleyin 6 da görümcemin çocukları kalkar mutfak odasında yattığımız için sürekli girip çıkıyorlar yada kapıya dayanıyorlar kalkın acıktık diye. Ki gece 2de filan yatıyoruz. Diğerleri uyuyor ben çocuklar yüzünden ayağa dikiliyorum. Kurbanı kesiyorlar 3 4 hisse büyükbaş. Kendi ailemiz arasında kesiyoruz ve büyükbaşı tamamen eşimle biz temizliyoruz kıymasını çekiyoruz filan. Birde memnun olmuyorlar temizlik bayram hazırlığı filanda oluyor misafir de ağırlıyorum geceleyin bizi tek kişilik yerde yatırıyorlar ki biz eşimle kalıplı insanlarız sığmıyoruz. Bile bile vermiyorlar gezmeye gidemiyoruz falan falan ama benim ailem arabayla heryere götürüyor denize falan filan eşimden de bir gün şu işi de sen yap demediler bu yüzdende ben haklıyım. Bilmiyorum kaç gün kalıcaz ama 9 güne tamamlar yıllık izini ile sanırım.Kaç gün kalacaksınız? Evet çok zor ama bu bayram kendi ailenizle birlikte geçirmişsiniz. Üzgünüm ama eşiniz haklı.
Sizin için tüm polis aileleri mi yansın, düşünmeyin öyle şeyler :)Valla ne desem bilemedim
Evlendigimden beri ne bayramları sewiyorum nede eşimin yıllık iznini
Keske polislere izin kalksa diye cok düşündügüm oluyor
9 gün sanırım ama beş dk tahammülüm yok bilmiyorum niye böyle oluyor.Bayrama gelmeden önce eşinizin ailesini kafaya takip aranızda sorun olmaktan çıkarmanız lazım. Durduk yere eşinizi ailesi yüzünden darlamayin. İyisiyle kötüsüyle eşinizin ailesi onlar.
Kaç gün kalacaksınız giderseniz bayramda, en nihayetinde tamamen kopamazsinız bu insanlardan, aranızda büyük bir olayda olmamış. Bir şekilde idare etmeniz gerekir. Yalanla gitmemek vs.dogru şeyler degil.
Eşimle anlaşma yapmaya çalışıyorum. Bana konuşmasınlar bende onlara konuşmayayım sessiz sinema tadında bayram geçirelimZor ama ailedeki huzurun için katlanacaksın bir kaç gün onları görme, duyma, önemseme sessİz kal bakalım bu seferde nasıl olacak.
İş değilde canım memnuniyetsizlikleri beni üzüyorKimse görünmesine kv kp bakılmıyor ve herkes kendi ailesiyle geçirmek ister bayramı ama esin bu bayram senin yanındaydı sende bidaki bayram onun ailesiyle onu yanında olmak zorundasin 3 maymunu oynayacaksın iş dediğin nedir ki yaparsın biter bazen ben onların yanında oturmaktansa mutfakta bulaşık yıkamayi tercih ediyorum sen biraz politik ol esin icin huzurin 8cin fedakârlık yap
Tartısma mı oluyo hemen o odadan yada ortamdan ayrıl muhattap olma fazla zaten hemen gecer hem esinde mutlu olur. En azından diyemesin gelmedin diye.Eşimle anlaşma yapmaya çalışıyorum. Bana konuşmasınlar bende onlara konuşmayayım sessiz sinema tadında bayram geçirelim
İlk konu benden olsun dedim :) umarım kimse daha açmak zorunda kalmazYa bdv de kurban sezonu başladı mı?
Eger sorun istemiyorsanız fedakarlık gerek
Hasta numarası yani yalan ilişkilerde yıpranmaya neden olur tavsiye etmiyorum
Neden hayatinizi bu kadar zorlaştiriyorsunuz kafanizdaki düşüncelerle.. hayat kisa, enerjinizi bunlara degil hayat kisa, nasil mutlu vd huzurlu olurum diye harcayin. Bu konuda yayinevlerinin kitaplari var bilimsel olarak..Merhaba kızlar
Uzatmadan konuya gireceğim. 4 ay kadar önce doktora gittim okb depresyon ve aynı zamanda anksiyete teşhisi koyuldu. Depresyonum daha bağlangıç evresinde olduğu için ilaç vermedi doktor okbye daha çok odaklandı diyebilirim. Çünkü birbirlerini tetikliyor gibi bişeydi. Okb sorununu çözmeye başladıkça depresyon aradan çıktı ama anksiyete iyice belirginleşti. Sürekli evham endişe halindeyim yaptığım şeylerden keyif alamamaya ve insanları kafama iyice takmaya başladım.
Eski konulardan bilirsiniz eşimin ailesinden nefret ediyorum. Aramızda net kavga boyutunda sorunlar olmasa da laf sürtüşmeleri ile iyice midem bulandı. Artık aşırı takmaya onları düşünüp düşünüp kafamda nefret boyutuna getiriyorum. Bu durum ister istemez güç bela toparladığımız evliliğime de yansıyor. Evliliğim ilk başta berbat bi şekilde zibilyon tane sorun ile başladı en son ikimizde psikolojik tedavi ile düzeldik. Şuan evlilik açısından herşey normal ama ailesi aklıma geldikçe eşime çok kötü davranıyorum. Oda bu durumdan iyiden iyiye sıkıldı. Patladı patlayacak ama ne zaman bilmiyorum.
Öbür yandan baktığımda onlardan nefret etmem için haklı sebeplerim var kendimce. Ama bilmiyorum ne yapabilirim nasıl bu durumu aşabilirim?
Görmeye dahi tahammülüm yok ama zorunlu olarak görüşüyoruz. Bu bayram benim ailem ile geçti. Öbür bayram eşim onlara gidicez diye tutturdu. Bense gitmek istemiyorum. Yani şimdiden kurban bayramı çekişmesi sürüyor evde. Artık hasta numarası filan mı yapsam gitmesem diye düşünüyorum. Çok sıkıldım sürekli iş yaptırılmasından azarlanmaktan laf kavgası yapmaktan eşimle birbirimizden kopmaktan yatacak yatağı bile esirgeyen kv den çocuklarının derdi bitmeyen görümceden evlenemediği için sürekli bana laf sokan bir diğer görümceden ve sürekli ortalığa küfür edip emir veren iş olunca kaçan para bulunca koşan kpden bıktım.
Tartışma olmuyor kv çok sakin konuşan bir insan kadın beni azarlarken bile normal konuşma havasında yapıyor eşim anlamıyo bile öyle laf sokar sürtüşür.Tartısma mı oluyo hemen o odadan yada ortamdan ayrıl muhattap olma fazla zaten hemen gecer hem esinde mutlu olur. En azından diyemesin gelmedin diye.
Önerebilirseniz güzel olurNeden hayatinizi bu kadar zorlaştiriyorsunuz kafanizdaki düşüncelerle.. hayat kisa, enerjinizi bunlara degil hayat kisa, nasil mutlu vd huzurlu olurum diye harcayin. Bu konuda yayinevlerinin kitaplari var bilimsel olarak..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?