Takıntılı anne

Bugün dağıldığım olayı sizle paylaşayım, arkadaşım rehberlik öğretmeni okulda 11 Yaşında bir kız çocuğunun anne babası boşanmış ve bu çocuk okul değiştirip yeni gelmiş, anne okula gelmiş ve arkadaşımla özel görüşmüş, kadının Kocası kızına öz kızına aşık olmuş, kadın bunu Kocası netten bir arkadaşıyla yazışırken Görmüş , ben dağıldım önce o Adamı Öldürmek sonra o kızı ve anneyi korumak sonra yok olmak istedim o kadar bitiyor tükeniyorum ki çok zayıfım
 
Konuşarak terapi.
Ve elimizden her şeyin gelmeyeceğini, çocuğumuzu 7/24 koruyamayacağımızı bilmemiz, onun bir gün bizden bağımsız yaşayacağını ve kendini korumayı öğrenmesi gerektiğini hatırlamamız gerek.
Elinizden geleni yapıp gerisini Allah'a bırakın, maalesef her zaman elimiz kolumuz yetmeyecek.
Ayrıca kötüyü düşünüp kötüyü çağırmayın, eğer öyle bir şey olursa da kızınıza her zaman destek olacağınızı hissettirin.
 
Çok şükür yaşamadım heralde yaşasaydım çok çok daha kötü olurdum bunu kaldırabilecek kadar güçlü Değilim, sadece duyduklarımla bu hale geliyorum
 
Kızım daha çok küçük ama seninki kadar olmasa da benzer kaygıları yaşıyorum. Gerçi kız yada erkek evlat olması farketmiyor manyak dolu ortalık.babasına karşı takındığın tavır tabi ki doğru değil doktora gitmelisin.çocuklarımızı cam fanuslarda büyütemeyeceğimize ve sürekli yanlarında olamayacağımıza göre onları iyi eğitmemiz şart.onların anlayacağı şekilde mümkünse pedegog destekli konuşarak çözebiliriz.
 

ise bu olay kolay kolay olabilecek bir olay değil. adam hastalıklı belli. siz buna uzulerek ne kiziniza faydaniz olur ne kendinize
 
tabiki normal degil
Sen genelde pozitif birisin sanırım :) benim de bu şekilde düşünmem gerek doktorum iyi şeyleri düşündükçe bu takıntıların ortadan kalkacağını söylüyor , haber izleyemiyorum gazete okuyamıyorum yoksa birden aklıma kötü Düşünceler üşüşüyor yarasa sürüsü gibi .
 
Kiziniza zarar veriyorsunuz farkinda degilsiniz ? Peki cocugunuz oglan olmus olsaydi bu sekilde dusunurmuydunuz diye dusunur oldum ? Ilerde oz guven sorunu yasayacak kiziniz, kaygi bozukluguyla birlikte panik ataklar eslik edecek ! eger kizinizin psikolojisini bozmak istemiyorsaniz ki en buyuk kotulugu yapmis olursunuz, bu takintilardan kurtulmak icin tedavi gorun hemde acilen !
 
evet aklıma kotu şeyler getirmem pek. Dikkat ederim tabiki ancak kafama takinca duzeltemiyorsam bazi şeyleri stres yapmanin anlamı yok zamaninda cok takip uykusuz kaldim ancak baktım ki hersey olacagina variyor ben uzuldugumle kalıyorum, kotu seyleri unutturuyorum kendine.
 
Kızım değil oğlum olsa da aynı kaygıyı yaşardım çünkü korkunç haberler okuyorum ve hastalığım bu şekilde besleniyor , Kızımın benim gibi Olmasını istemiyorum hep mutlu Düşünceler olsun Kafasında pozitif olsun istiyorum, şuan öyle bir çocuk çok sıcakkanlı çok mutlu ama Büyüdükçe benim kaygımı anlayacak nasıl davranacağımı bilemiyorum korku Öğrenilen bir duygu ona korkularımı öğretmeden kendini korumasını öğretmeye çalışıyorum ama çok kasıyorum kendimi
 
Çok doğru davranıyorsun doktorumun bana söylediği de bu
 
Babasından korumak, evet, yanlış bir şey.

Ama anneler babalar dahil, çocuğun poposuna veya özel bölgelerine dokunularak sevilmemesi gerekiyor.
Çocuk kafasında, "Annem de beni popomu sıkarak seviyordu, hı demek ki bu amca beni sevdi." diye düşünebilir.
Çocuk kendini öptürmüyorsa, sevdirtmiyorsa zorlanmamalı.
Kendi vücudu hakkında söz sahibi olmalı.

Bununla ilgili internette bir çok makale ve röportaj bulabilirsiniz. Çocukları, kız ya da erkek, anne babaları dahil özel bölgelerine dokunarak sevmemeli.

Ayrıca, evet konu sahibi tedavi görmeniz gerekiyor. Çünkü kızınızı özgüvensiz yetiştirirsiniz. Erkek cinsiyetini, başlarda öcü olarak görür, sonra erken yaşta fazla ilgi duyar.

Allah korusun bütün evlatlarımızı.
 
Bugün eşime aynen bunu anlattım yarın okulda biri gelip poposunu sıkarsa me var canım babamda sıkıyor zaten der dedim, eşimde birşey demedi hala eşimin ailesi popodan seviyor sinir oluyorum evet çok sevimli ama artık yeter, kızıma anlatıyorum burası senin kimse dokumama diyorum ama pek anlıyormuş gibi değil
 

Açıkçası; ben küçükken taciz edildiğini, büyüyünce anlayan kızlar tanıyorum. Bu büyük bir mesele bence.

Bu her annenin dikkat etmesi gereken bir şey. Her anne sizin kadar hassas olmalı. "Git amcanın kucağına, öp abiyi." gibi sözler olmamalı.

Bir pedagoga götürün. Eşinizle birlikte gidin. Hem eşinize hem çocuğunuza anlatsın.
 
Bende belli etmeden sevenlerin kucağına alanların hareketlerini takip ediyorum.onları korumak bizim görevimiz henüz savunmasızlar çünkü.abartmamak için uğraşıyprum.bebeğim var bakıcı bakacak onu bile kafaya takıyprum.ben kimse görmeden altını değiştirdim hep şimdi bi başkası değişecek bunu istemesrmde kabullendim.abarttığımı düşünerek kendimi rahatlayıyprum.sizde iyi düşünün inadına.ama yabancılardan korumayı ihmal etmeyin kimin ne niyette olduğunu bilemeyiz.
 
Geçen annem ile bir avm ye gittik ben markete girdim kızım da zıp zıpta annemde yanında, annem aradı çabuk gel çıkalım diye hemen çıktım marketten sorun mu oldu dedim anneme, annem birşey yok ama az önce kızım zıplarken genç bir adam gelmiş oturmuş ailelerin çocuklarını beklediği kısıma annem de orada ama yan tarafta ,bu genç önce kızıma gülmüş sonra seslenmiş kızımda gitmiş , annem acaba senin bir arkadaşın mı diye düşündüm sonra hemen bağırıp çağırdım dedi, annem korkmuş ama acaba abarttım mı adam sadece seviyor muydu diyor, bence bu pedofili hastaları parklarda takılıyor çok korkuyorum biz öyle bir toplumuz ki sevmek ve taciz etmek Arasında çok ince bir çizgi var, şiddetli seviyoruz ısırıyor cimcikliyoruz sarılıyoruz kan bağımız olmasa bile bir çocuğu çok içten sevebiliyoruz, bu güzel birşey elbette ama sizin Dediğiniz gibi bu çocuklar seviliyor mu taciz mi ediliyor nasıl ayırt edecekler ? Biz Yetişkinler bile şaşırıyoruz
 
ben küçük yaşta o kadar çok tacize uğradım ki..
60 yaşındaki komşumuz amca cinsel organıma parmağını sokup beni öptüğünde oyun sanıyordum (yaş : 4ten 6ya kadar)
9-10 yaşındayken de aynı yaşta başka bir komşu tarafından benzer şekilde tacize uğradım.
11-12 civarı göğüslerimin belirginleşmesiyle mahalledeki delikanlıların ilgisini çektim, peşime takılıyorlardı, sözle taciz ediyorlardı..
korkumu atlatmam kolay olmadı, ama bitti gitti...
bir çocuk doğurursam senin gibi olacağımdan korkuyorum..
hatta çocugu koruyamamanın endişesiyle çocuk sahibi olmak bile istemiyorum..
şimdi ben geçti gitti diyorum ama bıraktıgı hasarlar da mevcut..
zor be çocuk yetiştirmek...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…