Tartışmaların yoğun olduğu dönemde hamile olduğumu öğrendim

Bunu ben de biliyorum ben korunduğumu zannediyordum. Salak değilim tartıştığım bir adamdan çocuk yapayım da onun da hayatını mahvedeyim diye bir düşüncem de yok. Aksine çocuğumu büyütürken mutlu aile tablosu çizmek isterdim.
Mantıklıyım demek için; kıyas yapacak veri gerekir.
Veri içinse; tecrübe içeren forumlarda ki benzer konuları günlük okumak gerekir.

Eğer bunu yapmıyorsak salalıkta yapabiliriz, kendimizi bilmişlikte, burnumuzun dikine gitmişlikte.
 
Lütfen artık daha fazla yok korunmadın yok sen istemişsin şöyle böyle yazıp durmayın. İlkinde kaza oldu, biraz farklı bir kaza ve ne olduğunu anlatmak istemiyorum bile ikincisi de isteğim dışında beklenmedik ama beni sevindiren, bir haberdi ve hamile olduğumu öğrendim. Hiç bir zaman "ne kadar sorun olsa da aşılır, sıkıntı yaşadığım herkesin evi ayrı yolu ayrı derken. Çocuk dünyaya gelince eşim düzelir" diye düşünmedim hatta bu zamana kadar da çocuk istemiyordum. (Başka nedenlerden dolayı) Ama oldu ve ben bunu öğrendim. Ne yapabilirim. Bazı şeyler öğrendikten sonra koptu. Eşim istemediğim davranışlar yaptığında ben de artık hamileyim çok duygusalım, belki beklenmedik tepkiler verdim ve belki şu an bu yüzden bu noktada. Ama sonrasında daha kötü şeyler öğrendim. Bu yüzden bu konuyu açtım keşke altında mânâ aramadan daha insani daha mantıklı yorumlar yazsanız. Zira yazdığınız saçma sapan şeyler benim için bir teselli değil aksine çok gülünçsünüz. Hayatını ve ne yaşadığını bilmediğiniz insanlara karşı bu şekilde konuşmanız doğru değil. Yaşadığım her şeyi buraya döküp konuşacak değilim. Ve siz benden daha bilgili değilsiniz.
Konu sahibi siz önce kendinize dürüst olun burada ki hanımlar ben istemiyordum, nasıl oldu bilmiyorum hamileyim tarzı yazılanlardan kaynaklı size tepki gösteriyor. İnsanız, duygularımız değişken aranız kötü olduğunda istememiş olabilirsiniz ama iyiyken korunma durumuna hiç dikkat etmemişsiniz yani gayet bile isteye hamile kalmışsınız, açık bir şekilde evet ben istedim ve hamileyim demek çok zor olmamalı. Diğer bir meseleye gelecek olursak mesleğiniz var mı, aileniz destek çıkar mı, maddi kaygılarınız var mı? İnşallah aileniz size destek oluyordur ve bu süreci kolaylıkla atlatırsınız. Şunu da eklemek isterim siz ne yaparsanız yapın ne derseniz deyin bebekten kaynaklı karşı tarafla iletişim kurmak zorunda kalacaksınız, bırakılacaksınız.
 
Esiniz hamile oldugunuzu biliyor mu peki tepkisi ne oldu? Hamilelik acayip bi sey hormonlardan mi bilmiyorum bazen olmayan seyleri bile kafaya takabiliyoruz. Belki siz olmadiginiz da uyariyodur ailesini ?
Olay biraz da orada koptu. Tepkisi ve konuşması hoşuma gitmedi. Sonra da zaten eşyalarımı toplayıp çıktım. Ben istemedim ama onun bilerek ve isteyerek bu çocuğu yaptığını biliyorum. Tartışıyorduk o esnada, yeter artık baba olacaksın dedim. Ben baba değilim dedi. Ben de eşyalarımı toplayıp çıktım. Şimdi de boşanmak istediğini söyledi. Ben de aileme anlattım her şeyi
 
Bacım,bu adamdan boşanmayacalsan,şöyle de..kardeşinle anlaşamadığımız ortada,sen de arada kalıyorsun,ben onunla görüşmeme kararı aldım,ama sen görüşürsün..bebeğimizi bu aile atışmaları arasında olmasın,bu hepimize yansıyor,benim sağlığım için de şimdilik böylesi daha iyi..böyle karar aldım diyin..bundan sonra da ailesi ve kardeşi hakkındaki konuşmalara dahil olmayın
 
Bacım,bu adamdan boşanmayacalsan,şöyle de..kardeşinle anlaşamadığımız ortada,sen de arada kalıyorsun,ben onunla görüşmeme kararı aldım,ama sen görüşürsün..bebeğimizi bu aile atışmaları arasında olmasın,bu hepimize yansıyor,benim sağlığım için de şimdilik böylesi daha iyi..böyle karar aldım diyin..bundan sonra da ailesi ve kardeşi hakkındaki konuşmalara dahil olmayın
Ben, geçen bir kaç mesajını gördüğüm için özür diledi benden, ne istersen yaparım falan dedi. Ben de dedim ki " bundan sonrası için benimle aile olup, güven ve saygı çerçevesinde olacaksa sorun yok. Beni ailene ezdirme, bir şey dediklerinde oturup izleme. İzliyorsan da beni muhatap etmeyeceksin, beni görmezden gelen birini kardeşin de olsa evime getirme o zaman" dedim. Onun yapamayacağını biliyordum, tahmin ettiğim gibi de oldu. Boşanmak istediğini söyledi. Ama mesele milletin evime gelmesi değil. Evime gelip hadsizlik ediyor evimde olan biteni herkese anlatıyor, benim de suratıma bile bakmamış oluyor. Ben de istemiyorum ne yapabilirim.
 
Evet saygı bitti mesele sadece ailesi de değil maalesef, arkadaşı ile mesajlarını yakaladım bir kıza takılmak istediğinden falan bahsetmiş. Bunu da yeni öğrendim
Bir de aldatmada mı var?
Bu adamla barışmaya çalışmıyorsunuzdur umarım :(
 
Şartları ne olursa olsun kimseye doğurup doğurmaması gerektiğini söyleyecek değilim. Ancak ortada yürümeyen bir evlilik varsa kararlar çok yönlü düşünülmeli. Yalnız bir ebeveyn olmanın maddi ve manevi tüm sorumluluklarını alabilecek misiniz? Adam her ne kadar baba olmak istemediğini söylese de bebek doğduğunda işler başka bi noktaya evrilecek ve hem eşiniz hem de size dünyayı dar eden ailesi yine hayatınıza ve çocuğunuza karışma hakkını kendinde görecek. Bu insanlarla bağlarınızı asla koparamayacaksınız. Hayatınıza yeni biri girdiğinde çocuk, eski eş ve edki eşin ailesi baştan sona problem olacak. Bir yıl, üç yıl, beş yıl değil bir ömür bu insanlarla muhatap olmak zorunda kalacaksınız. Kararınızı bunları düşünerek vermenizi öneririm.
 
Sunun tabi de zaten o boşanmak istemiş anladığım kadarıyla siz aldatılmayı kabul etmişsiniz.
Zaten hepsini mahkemede delil olarak sunarım. Kendisi aldatamamış ama niyetlenmiş, yaptığı açıklamada da zaten tutarlılık yok
 
Sunun tabi de zaten o boşanmak istemiş anladığım kadarıyla siz aldatılmayı kabul etmişsiniz.
Nasıl kabul etmiş olabilirim ki? Ben zaten tartışıp ailemin evine geldikten sonra öğrendim. Evet, ne istersen yaparım dedi. Ama yapamayacağını bildiğim şeyleri bir kez daha bana dert olduğu için hatırlattım. Dedim ki" hem güven vermiyorsun hem de ailenin müdahalelerine sessiz kalıyorsun vs. Çocuğumu bu şartlar artında yetiştirmek istememiyorum." Her ne kadar boşanmayı o istemiş olsa bile yaptıklarının karşılığını verirken bile dırdır etme bir ömür bunu hatırlatırsın diyerek kendi boşanmayı istedi. Çünkü hem suçlu hem arsız. Tabii ki delil olarak koyacağım. Kabul ettiğim bir aldatılma yok yani. Affetme, sessiz kalma, göz yumma gibi bir durum söz konusu değil.
 
Kimse kimsenin ne yaşadığını bilemez..cümlelerinizden aklı başında biri olduğunuz izlenimini alıyorum. Herkes hata yapabilir..fakat çocuk konusunu iyi düşündünüz mü.. varken yok olan bir babanın kızı olarak hayatla nasıl mücadele edeceğinin farkındasınız değil mi
 
Şartları ne olursa olsun kimseye doğurup doğurmaması gerektiğini söyleyecek değilim. Ancak ortada yürümeyen bir evlilik varsa kararlar çok yönlü düşünülmeli. Yalnız bir ebeveyn olmanın maddi ve manevi tüm sorumluluklarını alabilecek misiniz? Adam her ne kadar baba olmak istemediğini söylese de bebek doğduğunda işler başka bi noktaya evrilecek ve hem eşiniz hem de size dünyayı dar eden ailesi yine hayatınıza ve çocuğunuza karışma hakkını kendinde görecek. Bu insanlarla bağlarınızı asla koparamayacaksınız. Hayatınıza yeni biri girdiğinde çocuk, eski eş ve edki eşin ailesi baştan sona problem olacak. Bir yıl, üç yıl, beş yıl değil bir ömür bu insanlarla muhatap olmak zorunda kalacaksınız. Kararınızı bunları düşünerek vermenizi öneririm.
Ben bunu düşündüğüm için bebeği aldırmayı düşündüm. Devlette, isteğe bağlı kürtaj yok, zorunlu durumlarda oluyormuş. Özelde yaptırabilirim ama bunun için de babanın rızası gerekiyormuş. Biraz daha araştıracağım. Mantıklı bir durum olmasa bile ben aldırmaktan yana değilim. Doğarsa da eşimin sunduğu ya da sunabileceği maddi imkanın daha fazlasını sunabilirim. Sadece çocuk manevi olarak babasını isteyecek. Dediğiniz gibi ömür boyu da böyle bir aile ile bağım kesilmeyecek. Benim hatamın bedelini küçük bir çocuk ödemek zorunda değil. Bunları idrak edebiliyorum. Ama aklımı karıştıran bir de bunun dini yönü var. Sizler ne düşünüyorsunuz bilmiyorum. Ama Enes ibni Malik'in kısa bir hikayesi var. Biz o devirde yaşayan, gerçekten iman etmiş insanlar değiliz ama bu hikaye aklıma gelince elim gitmiyor. Özür dilerim. Belki aşırı duygusalım ve bu duygusallığım bir insanın hayatını mahvedecek ama belki de çiçekler açacak bilmiyorum.
 
Dini hassasiyetleri olan biri değilim ama bu hassasiyetler sizin çok önemli o yüzden bu konuda yorum yapamam bunun vicdani yükümlülüğünü en iyi bilecek olan sizsiniz. Kürtaj kararı verirseniz evli olduğunuz için operasyonu nerede yaptırırsanız yaptırın, eşinizin imzası istenecek, evet. Yanlış biliyor olabilirim ama 8 haftaya kadar devlet hastanelerinde de özel hastanelerde de kürtaj yasal. Ancak devlet hastanelerinde genel baskıdan dolayı doktorlar işlemi yapmayı pek tercih etmiyorlar diye biliyorum. Ama tabii sağlıkçı arkadaşlar çok daha iyi bilir. Bir de özel hastanelerde birbirinden çok farklı fiyat politikaları var. Ayrıca küçük bir şehirdeki özel hastanede işlem x liraysa büyük şehirlerde 2x lira fiyat isteyebiliyorlar.
 
Nasıl kabul etmiş olabilirim ki? Ben zaten tartışıp ailemin evine geldikten sonra öğrendim. Evet, ne istersen yaparım dedi. Ama yapamayacağını bildiğim şeyleri bir kez daha bana dert olduğu için hatırlattım. Dedim ki" hem güven vermiyorsun hem de ailenin müdahalelerine sessiz kalıyorsun vs. Çocuğumu bu şartlar artında yetiştirmek istememiyorum." Her ne kadar boşanmayı o istemiş olsa bile yaptıklarının karşılığını verirken bile dırdır etme bir ömür bunu hatırlatırsın diyerek kendi boşanmayı istedi. Çünkü hem suçlu hem arsız. Tabii ki delil olarak koyacağım. Kabul ettiğim bir aldatılma yok yani. Affetme, sessiz kalma, göz yumma gibi bir durum söz konusu değil.
Ben öyle anlamadım yazdıklarınızdan esas sorun aldatılmanız bence ama onu konunuzun başında göremedim kabul ettiğinizi düşündüm. Gittikten sonra nasıl öğrendiniz? Hem suçlu hem güçlü desenize adam özür dileyeceğine dırdır etme diyor.
 
Dini hassasiyetleri olan biri değilim ama bu hassasiyetler sizin çok önemli o yüzden bu konuda yorum yapamam bunun vicdani yükümlülüğünü en iyi bilecek olan sizsiniz. Kürtaj kararı verirseniz evli olduğunuz için operasyonu nerede yaptırırsanız yaptırın, eşinizin imzası istenecek, evet. Yanlış biliyor olabilirim ama 8 haftaya kadar devlet hastanelerinde de özel hastanelerde de kürtaj yasal. Ancak devlet hastanelerinde genel baskıdan dolayı doktorlar işlemi yapmayı pek tercih etmiyorlar diye biliyorum. Ama tabii sağlıkçı arkadaşlar çok daha iyi bilir. Bir de özel hastanelerde birbirinden çok farklı fiyat politikaları var. Ayrıca küçük bir şehirdeki özel hastanede işlem x liraysa büyük şehirlerde 2x lira fiyat isteyebiliyorlar.
Yasal ama dediğim gibi devlette isteğe bağlı değil, zorunlu durumlarda yapılıyormuş. Özelde de babasının rızası gerekecek. Babası o kadar ... Bir adam ki boşluğu siz tamamlayın. Ne benim düşeceğim hali düşünüp onay verir. Ne de.. zaten bu olayın sorumlusu da o. Her ne kadar şu an bebeği istiyor olsam bile, zamanında ben istemedim. Hatta başka başka haklı sebeplerim vardı. Korkularım vardı. Şu an durumu kısmen kabullendim. Ama ne yapacağımı bilmiyorum. Söylenilen gibi ben bu adamla gerçekten bu çocuk için ömür boyu iletişim kurmak zorunda kalacağım ve çocuk da babasız büyümüş olacak. Evet çok şükür bakacak imkanım var ama bir yandan da o kadar nefret ettirdi ki bu son olayıyla.. ben bu adamın çocuğunu karnımda taşımak istemiyorum düşüncesine getirdi beni artık. En büyük aptallığım böyle bir adama karşı saf salak oluşumdu. Aslında çoğu insan haklıydı benim ekstra önlem alıp kendi işimi şansa bırakmamam gerekirdi. Ama bebeğin olduğu fikri kafama girdiği andan itibaren de bu dini düşünce beni hep kararsız bıraktı.
 
Back
X