- 8 Eylül 2013
- 2.322
- 3.501
- 133
kızlar bir çok kişiden mesaj aldığım için konumuda kapattığım için en net buradan yazarım diye düşündüm..
evet taşındım :) haftasonu hatta salı günü bile eski evimde kalmak zorunda kaldım abonelikler tamamlanmamıştı.
ama artık evimdeyim.. yeni evimde açıkcası evden ayrılırken çok ağladım sanki zorla taşınıyormuşum gibi hissettim bunları yaşadığım için de çok üzüldüm..sağolsun eşim işimiz daha da zorlaşmasın diye annesini çağırmadı.
taşınma sırasında buralarda olma dedi. bana da sürekli bir süre gidelim burası yine senin evin dönmek istersen dönebilirsin nasılsa kiracı da olmayacak satılmayacakta üzülme falan dedi..
ortak bi arkadaşımız var doktor o muhtemelen stres yaptıgınız için bebeğiniz olmadı kaç aydır testlerde bi sorun gözükmüyor dedi. eşimde biraz da bunun hevesi var sanırım çünkü garip derecede mutlu bi şekilde ayrıldı evden.
dün de kv mesaj attı bana pembecim bugüne kadar seni kırıp istemeden huzurunu kaçırdıysam özür dilerim ben seni çocuklarımdan ayırmadım inan bana sevdiğim içindi tüm yaptıklarım. umarım bir gün yeniden beni sevebilirsin.
yazmıs eşime de bana güzel bir doktor bul tedavi olcam sizin için değil kendim için olcam demiş. eşimde araştırıyor şimdi.. ben yine de dönmicem eve dedim eşimde öyle bi niyetim yok zaten benim taşındık işte artık bunları düşünme zamana bırak herşeyi mutlu ol falan dedi.
şükür ki herşey yolunda şuanda.. merak edip derdime dertlenip mesaj atan yanımda olan herkese çok teşekkür ederim tekrardan..
ve evet hala kv için üzülüyorum o onu sevmediğimi düşünüyor ama aslında seviyorum.. kızgınım sadece ama içimde kesinlikle nefret yok. umarım düzelir de hayat onun için daha da zorlaşmaz.
eşime de ne zaman istersen annene gideriz sakın onu orada bıraktık gibi bişey düşünme dedim yok düşünmüyorum sen gelmek istemiyorsan gelmezsin zaten ben giderim dedi bende 1-2 ay sonra giderim gibi geliyor..
böyle işte
evet taşındım :) haftasonu hatta salı günü bile eski evimde kalmak zorunda kaldım abonelikler tamamlanmamıştı.
ama artık evimdeyim.. yeni evimde açıkcası evden ayrılırken çok ağladım sanki zorla taşınıyormuşum gibi hissettim bunları yaşadığım için de çok üzüldüm..sağolsun eşim işimiz daha da zorlaşmasın diye annesini çağırmadı.
taşınma sırasında buralarda olma dedi. bana da sürekli bir süre gidelim burası yine senin evin dönmek istersen dönebilirsin nasılsa kiracı da olmayacak satılmayacakta üzülme falan dedi..
ortak bi arkadaşımız var doktor o muhtemelen stres yaptıgınız için bebeğiniz olmadı kaç aydır testlerde bi sorun gözükmüyor dedi. eşimde biraz da bunun hevesi var sanırım çünkü garip derecede mutlu bi şekilde ayrıldı evden.
dün de kv mesaj attı bana pembecim bugüne kadar seni kırıp istemeden huzurunu kaçırdıysam özür dilerim ben seni çocuklarımdan ayırmadım inan bana sevdiğim içindi tüm yaptıklarım. umarım bir gün yeniden beni sevebilirsin.
yazmıs eşime de bana güzel bir doktor bul tedavi olcam sizin için değil kendim için olcam demiş. eşimde araştırıyor şimdi.. ben yine de dönmicem eve dedim eşimde öyle bi niyetim yok zaten benim taşındık işte artık bunları düşünme zamana bırak herşeyi mutlu ol falan dedi.
şükür ki herşey yolunda şuanda.. merak edip derdime dertlenip mesaj atan yanımda olan herkese çok teşekkür ederim tekrardan..
ve evet hala kv için üzülüyorum o onu sevmediğimi düşünüyor ama aslında seviyorum.. kızgınım sadece ama içimde kesinlikle nefret yok. umarım düzelir de hayat onun için daha da zorlaşmaz.
eşime de ne zaman istersen annene gideriz sakın onu orada bıraktık gibi bişey düşünme dedim yok düşünmüyorum sen gelmek istemiyorsan gelmezsin zaten ben giderim dedi bende 1-2 ay sonra giderim gibi geliyor..
böyle işte