Tavsiyenize ihtiyacım var 🙏

Sahramatzeee .!.:

Herkese merhaba, 5 senedir aranızdayım aslında ama ilk defa kendimi çıkmazda, yalnız hissediyorum, birileriyle konuşmaya ihtiyacım var.
Hayalleri olan ve her zaman hayallerinin peşinde koşmuş bir insanım. Yine yapmak istediğim şeyler var ama eşim, ahh eşim! her zaman hevesimi kırıyor.

Hayat arkadaşım dediğim adamla ortalama 15 sene önce tanıştık, aynı mahalledeydik. Çok güzel zamanlar yaşadık. Ve çok severek evlendik. Ama o evlendiğim adamla, şuan yaşadığım adam arasında dünyalar kadar fark var. Evliliğimizin 5. senesi, her zaman fedakarlık yapan taraf oldum, onu kendini düşündüğünden çok düşündüm ama kaba, saba, iğrenç bir insana dönüştü. Sürekli ağzında küfür. Susmam, hayatta ezdirmem kendimi ama bana şiddete kadar gidiyor gözü dönünce.
Kendime geçtim 3 yaşındaki oğluma yaptığı kaba hareketlere, ilgisiz, sevgisizligine tahammül edemiyorum. En iyisini öğretip yaptırmaya çalışıyorum oğluma, babasi benim tam tersim Hep kötü örnek oluyor.
Aslında öğretmenim ama oğlumla zaman geçirmek için ara verdim, böyle bir durumda da yaşamak çok zoruma gidiyor.
Olmaması daha iyi diye düşünüyorum. Hayatımdan çıkartıp oğluma hem annelik, hem babalık mi yapmalı?
Babasız birakmamalı mı?

Genişletmek için tıkla...

dr_yad .!.:

Ne yapmak istiyorsunuz da eşiniz hevesinizi kırıyor şu an

Genişletmek için tıkla...

Sahramatzeee .!.:

Herkese merhaba, 5 senedir aranızdayım aslında ama ilk defa kendimi çıkmazda, yalnız hissediyorum, birileriyle konuşmaya ihtiyacım var.
Hayalleri olan ve her zaman hayallerinin peşinde koşmuş bir insanım. Yine yapmak istediğim şeyler var ama eşim, ahh eşim! her zaman hevesimi kırıyor.

Hayat arkadaşım dediğim adamla ortalama 15 sene önce tanıştık, aynı mahalledeydik. Çok güzel zamanlar yaşadık. Ve çok severek evlendik. Ama o evlendiğim adamla, şuan yaşadığım adam arasında dünyalar kadar fark var. Evliliğimizin 5. senesi, her zaman fedakarlık yapan taraf oldum, onu kendini düşündüğünden çok düşündüm ama kaba, saba, iğrenç bir insana dönüştü. Sürekli ağzında küfür. Susmam, hayatta ezdirmem kendimi ama bana şiddete kadar gidiyor gözü dönünce.
Kendime geçtim 3 yaşındaki oğluma yaptığı kaba hareketlere, ilgisiz, sevgisizligine tahammül edemiyorum. En iyisini öğretip yaptırmaya çalışıyorum oğluma, babasi benim tam tersim Hep kötü örnek oluyor.
Aslında öğretmenim ama oğlumla zaman geçirmek için ara verdim, böyle bir durumda da yaşamak çok zoruma gidiyor.
Olmaması daha iyi diye düşünüyorum. Hayatımdan çıkartıp oğluma hem annelik, hem babalık mi yapmalı?
Babasız birakmamalı mı?

Genişletmek için tıkla...

nur35nur .!.:

Küfür saygisizlik siddet varsa cocugun babasız büyüsün. Öfke kontrolü olmayan iğrenç erkeklerden nefret ediyorum.
Not:Benim esimde de öfke kontrol bozukluğu vardı bosandim. Kurtul.

Genişletmek için tıkla...

Sahramatzeee .!.:

Kreş açmak istiyorum, her şeyi planlıyorum. Hayallerimi anlatıyorum. Konuşmak istiyorum. Elinde telefon, anlattıklarımın içerisinden hep olumsuzu bulup getiriyor bana.

Genişletmek için tıkla...

dr_yad .!.:

Anladım yalnız hiç deneyiminiz yoksa çok zor. Belki de hevesle olumsuz yanları görmüyor sadece iyi düşünüyorsunuzdur o da size bir de şöyle düşün diye diğer tarafını gösteriyordur.

Genişletmek için tıkla...

Sahramatzeee .!.:

Ya değer vardır ya, ben en ufak bir şeyinde hep yanında oldum mesela. Dinlemek, ilgi göstermek, hayaline ortak olmak..
İnsan görmek istiyor bunları.

Genişletmek için tıkla...

Sahramatzeee .!.:

Herkese merhaba, 5 senedir aranızdayım aslında ama ilk defa kendimi çıkmazda, yalnız hissediyorum, birileriyle konuşmaya ihtiyacım var.
Hayalleri olan ve her zaman hayallerinin peşinde koşmuş bir insanım. Yine yapmak istediğim şeyler var ama eşim, ahh eşim! her zaman hevesimi kırıyor.

Hayat arkadaşım dediğim adamla ortalama 15 sene önce tanıştık, aynı mahalledeydik. Çok güzel zamanlar yaşadık. Ve çok severek evlendik. Ama o evlendiğim adamla, şuan yaşadığım adam arasında dünyalar kadar fark var. Evliliğimizin 5. senesi, her zaman fedakarlık yapan taraf oldum, onu kendini düşündüğünden çok düşündüm ama kaba, saba, iğrenç bir insana dönüştü. Sürekli ağzında küfür. Susmam, hayatta ezdirmem kendimi ama bana şiddete kadar gidiyor gözü dönünce.
Kendime geçtim 3 yaşındaki oğluma yaptığı kaba hareketlere, ilgisiz, sevgisizligine tahammül edemiyorum. En iyisini öğretip yaptırmaya çalışıyorum oğluma, babasi benim tam tersim Hep kötü örnek oluyor.
Aslında öğretmenim ama oğlumla zaman geçirmek için ara verdim, böyle bir durumda da yaşamak çok zoruma gidiyor.
Olmaması daha iyi diye düşünüyorum. Hayatımdan çıkartıp oğluma hem annelik, hem babalık mi yapmalı?
Babasız birakmamalı mı?

Genişletmek için tıkla...