Merhaba: öncelikle babana acil şifalar dilerim.
Hayatta başından kötü bir evlilik geçmiş biri olarak sana tecrübelerimi yazmanın, senin için yol gösterici olacağını düşünüyorum. Öncelikle eşinin tavrı çok yanlış. Evet yanlış ama buna rağmen sana boşan demiyorum. Sen eşini benden daha iyi tanıyorsun. Belki gerçekten kötü biridir, ama büyük ihtimalle yeni yeni düşünceleri oturan ve hayata bakışı değişip dönüşen biri. Başta İstanbul da yaşamayı kabul edip, sonra da gitmek istiyorum demesi bunun göstergesi.
Tekrar ediyorum eşinin sözünden dönmesi, en ufak bir şeyde seni boşanmakla tehdit etmesi çok yanlış ve saçma hareketler. Fakat boşanmak da, burada sana boşan diye fikir verenlerin söylediği kadar kolay değil.
İnan ben artık şuna inanıyorum; hayatta hiç kimse mükemmel değil. Dolayısıyla önemli olan idare edebilmek ve tolerans göstermek. Tabi tolerans gösterebilecek şeylere. Ben senin durumunun o kadar kurtarılamayacak bir durum olduğunu düşünmüyorum. Ortada psikolojik, sözlü ve fiziksel şiddet yoksa eşinle orta yolu bulmaya çalışmalısın.
Bak ben boşanalı 4 yıl oldu. Boşandığım için şükrediyorum evet ama her gün üzülüyorum. Üstelik çocuğum yok ve ayda 6000 lira gibi bir gelirim var. Ve henüz 29 yaşındayım. Bunları neden söylüyorum, bu işin ne kadar zor olduğunu anlatmak için. Dışarıdan herkes çok rahat bir yaşantım olduğunu düşünse de çoğu kez içim acıyor. Ve eski yaralar çok sık kanıyor. Hala tam olarak düzelemedim. Bunu yaşamayan bilemez.
Gelelim senin durumuna, çalışmıyorsun ve çocuğun var. Bunlar senin boşanmanı tamamen engeller demiyorum ama ilerde çok pişman olabilirsin. Malesef günümüzde Ada'm gibi bir Ada'm bulmak zor. Eşinin iyi ve kötü özelliklerini iyi düşün. Çünkü boşanmanın faturası Türkiye de kadınlara ödetiliyor. Kim ne derse desin durum bu. Erkekler de bu durumun farkında ve vicdansızlar. Ben bu kadının ve çocuğumun hayati ile oynuyorum diye düşünmezler. En kötü bir süre üzülür gider birini bulur evlenirler. Ama biz kadınlar için durum ne yazık ki böyle değil. Hem kızını babasız tek başına büyütmek zorunda kalırsın hem de karşına toplum kaynaklı bir sürü zorluk çıkar. Lütfen ama lütfen iyi düşün. Ben de eğitimli ve belki arabesk olacak ama hayatın sillesini yemiş bir kadının. Sözlerimi yabana atma.
Kusura bakma biraz uzun oldu. Son olarak, evet baban hasta seni anlıyorum ama boşanınca yine en çok üzülen o olacak. Bunu göze alabiliyor musun?