- 20 Mart 2016
- 576
- 959
merhabalar. tecrübeli ev hanımlarına danışmak istediğim bir kaç mesele var :)
bir türlü düzenimi kuramıyorum sanırım. yani eve dair tüm her şeyi çok doğaçlama yapıyorum. okuldan geliyorum ve o gün hiç bir şey yapmak istemiyorum. aslında hiç yorucu bir programım yok ama kendimi aşırı yorgun hissediyorum ve eve geldigimde uyuyorum. aslında elim hızlıdır, mutfağa girdiğimde bir kaç çeşit yemeği hemen hazır ederim. ama önemli olan o mutfağa girebilmek ve mutfağı temiz bulabilmek :)
mesela eve geliyorum ve uyuyorum. eşim gelme saatine yakın arıyor, yemek var mı yok mu diye. yoksa dışardan getiriyor, ya da geldiğinde bir şeyler hazırlıyor. neyse yemeği yedik diyelim, o sofrayı kaldırmam için beni tetikleyen bir şey yok yahu. çok isterdim hemen o sofrayı kaldırayım, bulaşıkları yıkayım. yok arkadaş olmuyor. şuan salondan bildiriyorum ve karşımda masada akşam yemeğinden kalma tabaklar bizi kaldır diye bağırıyorlar.
benim evde temizlik yapabilmem için o gün tüm gün boyunca evde olmam gerekiyormuş gibi hissediyorum. yani sabah erken uyanıcam, pencereleri açıp evi havalandırıcam, çamaşırları bu arada makineye atıcam, süpürgeyi açıcam, her yeri silip süpürücem ve biticek. ama bu şekilde eve akşam geldigimde bir bardak bile kaldırmak istemiyorum. ve bu yapmadıklarım git gide büyüyor bu defa da işin içinden çıkamıyorum. eşim de biraz rahat ol, her şeyi aynı anda yapmaya çalışıyorsun hep bu mükemmelliyetçiliğinden kaybediyorsun diyor. mükemmelliyetçilik diye diye de b*k içinde yaşıyoruz ama :)
sadece pazar günleri evdeyim, onda da evde durmuyoruz, sürekli bir şeyler çıkıyor. ama bu durumdan da çok bunaldım, ne yapmam gerekiyor? ben yapmayınca eşim de salıyor, ikimiz de çöp kaldırmıyoruz, sonra toplu bir temizlikle hallediyoruz, sonra yine aynı. kısır döngüye girdik resmen. yardım please!
bir türlü düzenimi kuramıyorum sanırım. yani eve dair tüm her şeyi çok doğaçlama yapıyorum. okuldan geliyorum ve o gün hiç bir şey yapmak istemiyorum. aslında hiç yorucu bir programım yok ama kendimi aşırı yorgun hissediyorum ve eve geldigimde uyuyorum. aslında elim hızlıdır, mutfağa girdiğimde bir kaç çeşit yemeği hemen hazır ederim. ama önemli olan o mutfağa girebilmek ve mutfağı temiz bulabilmek :)
mesela eve geliyorum ve uyuyorum. eşim gelme saatine yakın arıyor, yemek var mı yok mu diye. yoksa dışardan getiriyor, ya da geldiğinde bir şeyler hazırlıyor. neyse yemeği yedik diyelim, o sofrayı kaldırmam için beni tetikleyen bir şey yok yahu. çok isterdim hemen o sofrayı kaldırayım, bulaşıkları yıkayım. yok arkadaş olmuyor. şuan salondan bildiriyorum ve karşımda masada akşam yemeğinden kalma tabaklar bizi kaldır diye bağırıyorlar.
benim evde temizlik yapabilmem için o gün tüm gün boyunca evde olmam gerekiyormuş gibi hissediyorum. yani sabah erken uyanıcam, pencereleri açıp evi havalandırıcam, çamaşırları bu arada makineye atıcam, süpürgeyi açıcam, her yeri silip süpürücem ve biticek. ama bu şekilde eve akşam geldigimde bir bardak bile kaldırmak istemiyorum. ve bu yapmadıklarım git gide büyüyor bu defa da işin içinden çıkamıyorum. eşim de biraz rahat ol, her şeyi aynı anda yapmaya çalışıyorsun hep bu mükemmelliyetçiliğinden kaybediyorsun diyor. mükemmelliyetçilik diye diye de b*k içinde yaşıyoruz ama :)
sadece pazar günleri evdeyim, onda da evde durmuyoruz, sürekli bir şeyler çıkıyor. ama bu durumdan da çok bunaldım, ne yapmam gerekiyor? ben yapmayınca eşim de salıyor, ikimiz de çöp kaldırmıyoruz, sonra toplu bir temizlikle hallediyoruz, sonra yine aynı. kısır döngüye girdik resmen. yardım please!
