Aileniz sıkıntılı, sizin henüz kendi hayatınızı sürdürebileceğiniz bir işiniz ve düzeniniz yok. Boşanmış olmak bile size rahatlık sağlamayacak. Çünkü, peşimi bırakmaz diyorsunuz. Durumlar böyleyken, onu üzerinize kışkırtmak yine size zarar.Bırakın yatsın hastanede.Çabalasın dursun. Ortada bir çocuk var. Tek başınıza değilsiniz. Tedavi olması, çocuğunuzun geleceği için bile önemli. O aralıkta sizde kendinize iş bulup, düzeninizi kurun.
(Aynı şeyleri yaşayan bir hanım. Bizim kurumumuzda işe başladı. Yıllarca çalıştı. Çocuklarını büyüttü. Ailesi boşanmasına destek olmadı. Ama, kadın kendi düzenini kurdu. Kocası olacak adamda, uyuşturucuyu bırakmadığı gibi(tedavi olmayı bile istememiş) başını belaya sokup, hapis yatıp durdu. Ama, kadın kendini ve çocuklarını kimseye muhtaç etmedi.Boşanmış veya boşanmamış olmak, onun için birşey değiştirmedi.)
Çocuğunuz şimdi küçük. Bir şey anlamıyor. Ama, büyüyecek. Bu işin ona nasıl bir zararı olacak bilinmez.
Onun için, eşinizi tedavi olması konusunda desteklemelisiniz.Hatta siz kendiniz içinde psikolojik destek almalısınız diye düşünüyor ve tavsiye ediyorum. Allah hakkınızda hayırlı bir çıkış kapısı açsın inşallah.