Tek çocuk olmak çok mu kötü bir şey?

Ooo en dertli olduğum konu.Tek çocuğum çok isterdim bir kardeşim olsun.Bir arkadaş yazmış,bir oyuncak istersiniz alınmaz içinizde ukte kalır öyle bişe diye aynen de öyle bende de durum.
2 çocuğum var kesinlikle tek çocuk düşünmedim.Ama 6,5 yaş var aralarında kendimi hazır hissettiğim zaman yaptım.

Herkese cevaplarından ötürü teşekkür ederim tek tek yazamadım kusura bakmayın... Tek çocuk olup memnun olan da var olmayan da. Sanırım kişinin yapısıyla ilgili. En azından dünyanın sonu olmadığını, mutlu da olunabileceğini gördüm. Eşim zaten bu defteri kapattı. Ben sadece net karar veremedim. Eğer ikinci düşünürsem belki ikna ederim diye düşünüyordum. Ama tek çocuk fikrim ağır basıyor.

Betul56 .!.:

Merhabalar, oğlum 18aylık. Bunları düşünmek için erken belki ama yapım gereği bir şeyi netleştirmeden rahat edemiyorum. Belirsizlik canımı çok sıkıyor... Maddi açıdan problemimiz yok. Ancak manevi olarak hiç mi hiç hazır değiliz ikinci bebeğe. Anne baba olmak gerçekten çok zormuş. Ya da biz zorlaştırıyoruz bilemiyorum. Çünkü uyku düzeni bozulsa, yemek yemese, düşse vs ben çok stres oluyorum. Ağlıyorum ya aç kaldıysa, ya sağlıklı beslenemezse vs diye. Yani çok rahat davranamıyorum malesef. Çok uğraşıyorum ama olmuyor. Bir yere giderken bile uyku saatlerine göre plan yapıyoruz. Aman orda uyusun ya da yolda uyusun diyemiyorum. Her şeyin en güzeli en rahatı olsun istiyorum oğlum için. Küçük gibi görünüyor ama bunlar tüm düzenimizi, psikolojimizi etkiliyor. Sanırım yorucu da oluyor böyle. Ben oğlumu o kadar seviyorum ki bakıp bakıp ağlıyorum nasıl bir sevgi bu diye. İkinci bir bebek olursa eminim onu da böyle severiz ama cesaretimiz yok. Tek çocuk olanlar ya da kesin tek çocuk düşünüyorum diyenlerden sanırım olumlu şeyler duymaya ihtiyacım var =)

Genişletmek için tıkla...

biz üç kardeşiz ama iki kardeşimde yanımda değil abim ben evlenir evlenmez mal derdine düştü kardeşimde annemin etkisiyle beni sevmez ama birtane dostum var bana kardeşten daha çok destek olan her derdime koşan bir eşim var ailemden daha çok beni düşünen.kardeslik genelde evlenene kadar olan bir şey onunda çoğu ergen kavgaları falan zaten üniyede başlayınca ayrı gayrı düşebiliyorsun.anne baba mutlaka sevgi olarak evlatlarını ayırıyor ilerde bunu maddi şeylerede döküyor.ben tek istiyorum.çünkü etrafımda ki tek çocuklar hem mutlu hemde çok başarılı insanlardı.hep onların yerinde olmak istemişimdir.

Kesinlikle bir kardeşi olmalı ve şimdi bunları düşünmek için çok erken ama kesinlikle olmalı ben tek çocuğum çok zor büyüdüm annen baban sana arkadaş olmaya çalışıyor ama yetmiyor çünkü kardeş başka mesela kardeşi olanlarlar ne güzel keşke bende tek çocuk olsam derler ama kardeşlerine birşey olsa ilk onlar koşarlar çünkü kardeşlik böyle birşey ben ömrüm boyunca bu duyguyu tadamiycam daha şimdi çok erken belki ama ilerde kesinlikle bir tane daha çocuk dusun derim

aslında çocuğa kardeş olsun diye yeni bir birey dünyaya getirmeyi düşünmemeliyiz.

çok iyi anlaşan kardeşler olduğu gibi dünya yansa küs kalacak kardeşler de var.
sizinkiler nasıl olacak bilemezsiniz.

biz ebeveynler olarak ancak ben yeni bir bireye daha refakat edebilirim diyebiliyorsak yeni bir çocuk düşünmeliyiz.

ben eğitimli ve çocuk bakabilecek maddi-manevi olgunluktaki kişilerin çok çocuk yapmasının önemli olduğunu düşünüyorum, yoksa o tek tek yaptığımız çocuklar ileride cahilleşen bir toplumun yalnız fertleri olacaklar, ister kardeşleri olsun ister olmasın.

elbette ben de 2. çocuğu yaparken 1. çocuğumun ihtiyaçlarını ve uygun yaşını düşündüm, ancak 2.yi 1. den bağımsız olarak düşünmeli ve onun hayatına ona göre refakat etmeliyim diye düşünüyorum.

Allah utandırmasın :)

Adı üstünde çocuk ve anne baba, farklı şeyler. İhtiyaçları farklı, görevleri farklı, anlayışları farklı. Büyüyünce kardeşler istediği kadar küssün barışsın, çocukluğunda anne baba çocukla bir olamıyor. Çocukla çocuk oynar, anne baba da kendi görevlerini yapar. İkisinin dünyasının karışması yorucu ve eksik oluyor. Ben bir hata olarak bakıyorum buna. 5-6 çocuk değil, en azından 2. Bir çocuk çok şey değiştirir.

Sizin gösterdiğiniz ilgi tek bir çocuğa değil, 2 ye de yeter. Ayrıca bütün şefkatin, emeğin ve beklentinin tek bir çocuğa yığılması da fazla. Küçükken dertleşebileceği, oynayabileceği, kavga ederek hayatı öğreneceği bir ortağı olur çocuğun. Tek çocuğa kızsan da gelip sana dönmek zorunda, anne babadan başka hayat tanımıyorsun ona. Şu anda küçük, 4 yaşına gelene kadar kardeşe ihtiyacı olmayacak ama o eşiği geçtikten sonra bir anda yalnız kalan bir çocuk olacak. Çünkü çocuk o yaştan sonra artık anneye tam bağımlılıktan kurtulur ve kendine özel ihtiyaçlarıyla küçük bir birey olur.

Çocuğun en kişisel ihtiyacı oyundur ve sen bu ihtiyacını yalnızca okula ya da akraba, komşu çocuklarının olduğu yerlere hapsedersin. Dünyalar farklı çünkü. Okuldan dönünce yine büyükler dünyasındadır çocuk, misafirliğe gittiğinde senin ortamındadır, kendi ortamını yalnızca kendisi yaratmak zorunda kalır, kendi kendine yetmeye çabalar.

Dün iki kardeş gördüm babalarıyla oynayan. Yalnızca babalarına gidip gelip koşuyorlardı ama deli gibi eğleniyorlardı. Önce ikiz sandm, sonra boy farkından 1 yaş araları olduğunu anladım. Beraber büyüyorlar ve deli gibi eğlenebiliyorlar. Kavga gürültü oyun var hayatlarında ama yalnızlık yok.

Bir de tek bir çocuk düşün, koştursun gelsin, ya da kocaman babasıyla yarışsın. Hiç bir zaman denklik yok onun için. Baba ya bilerek yenilir, biraz oynar, biraz yorulur ve çocuk içinden bunu bilir aslında. Hep bir şeyler eksiktir o denklemde. Üstteki örnekte olan gerçek oyun keyfi, gerçek yarışma, akranıyla mücadele yok onun hayatında.

Tek çocuk olup mutsuz olacak diye bir şey yok. Gayet de mutlu yetiştirirsin belki. En iyi okullara, kurslara gönderirsin. Ama değmez bence, 1 le yapabildiğin her şeyi 2 yle de yaparsın.ileride bayramda seyranda gidip gelecek insanı olur. Sanırım farklı bakış açıları, ben bile isteye tek çcoukta kalanları hiçbir zaman anlayamayacağım.

Betul56 .!.:

Herkese cevaplarından ötürü teşekkür ederim tek tek yazamadım kusura bakmayın... Tek çocuk olup memnun olan da var olmayan da. Sanırım kişinin yapısıyla ilgili. En azından dünyanın sonu olmadığını, mutlu da olunabileceğini gördüm. Eşim zaten bu defteri kapattı. Ben sadece net karar veremedim. Eğer ikinci düşünürsem belki ikna ederim diye düşünüyordum. Ama tek çocuk fikrim ağır basıyor.

Genişletmek için tıkla...

Bende cevap yazmistim gelen cevaplari okudum kimse cocuklukta aramamis kardes bendd dahil ama yas otuzlara gelince az cok dunya gercekleri karsiniza cikinca bir kardes olsamiydi diye dusunuluyo.Hayirlisi olsun belki 10 sene sonra bile olsa ikinci cocuk istersiniz gelir belli olmaz :)

Başlığı okudum bir sorun değil ben tek çocuğum oğlum tek çocuk

Ama sizinki tek çocuk konusu değil bunalmışlıl konusu kendinize biraz zaman ayırın konuşmaya başlayınca da biraz rahatlarsınız

Azıcık az yeme ile bir şey olmaz kimse ölmez hasta olup yatağa düşmez iki gün yemedi diye

Uyku vs konusunda ben de hassastım ama büyüdü geçti gitti unutursun bu dertleri

19 aylık kızım var. Allah izin verirse tek çocuk kalsın istiyorum. Şu an kesinlikle tek çocuk bana yeter diyorum. Bunun için önlemimi alıyorum. Fakat tabi ki Allah beni benden daha iyi bilir. Hakkımda hayırlısı olsun

benim tek çocuk arkadaşlarım var
her daim şikayetçilerdi
ablam abim kardeşim olsa keşke derler her zaman... arkadaşlar ne kadar yakın olursan ol hayatının bir dönemlerinde uzaklaşıyorsun ama kardeş kavga da etsen canım deyip sarılıyorsun derler...
bir tanesi annesi 2.çocuğu düşünmediği için aldırmış( kız 8 yaşındaymış o zaman) 17 yaşındayken annesine katil bir kardeşim olsaydı keşke kavgada etseydik de olsaydı... bencil sen rahat uyuyacaksın diye beni tek bıraktınız demişti ben şok olmuştum

Çocugunuzu dusunuyorsaniz tek birakmayin bu hayatta tek cocuk demek yalniz olmak demektir..yetişkin olunca ve anne baba kaybinda o buyuk aciya tek başina dayanmak demektir cunku sizin acinizi paylasacak bir destek kardeş arar insan.dusunsenize cocukluk anılarıniźi anne ve babanizla.gecirdiginiz gunlerinizi hatirlayacaginiz bir kardesinizin olmamasini...Allah herseyin hayirlisini versin tabiki de ama tek cocukta karar kilanlara hic olmassa bir tane daha diyorum

Betul56 .!.:

Haklısınız da rahat olamıyorum ki bu konuyu halledip bitirmem lazım kafamda. İlerde değişebilir ama şuan için net bir kararım olmalı. Bu da benim kötü bir huyum işte.

Genişletmek için tıkla...

ne kadar plan yaparsanız yapın belli bir yerden sonra herşey olacağına varıyor. ha şimdi planladım hadi çocuk yapayım demekle olmuyor yani...
sizinki öğle yemeği yedikten yarım saat sonra akşam yemeği yesem mi demek gibi olmuş biraz acıkmanız lazım..... bebek daha o çok küçük zorlukları var daha da olacak biraz büyüsün öyle karar vericem deyip rafa kaldırın 2. çocuğu yapsam mı yapmasam mı düşüncenizi...

ben hep şey düşünürüm mesela
çocuğum tek
onun evleneceği kişi de tek çocuksa
bunların çocuğunuın amca hala dayı teyze vs hiçbiri olmayacak

Ben tek cocukta kalacagim, kotu bir sey oldugunu dusunmuyorum. Sadece siz degil, cocuk da rahat ediyor. 7 milyardan fazla insan var dunyada, ipini koparmis gibi uremek neden?
Biz uc kardesiz simdi annem 4.yu doguracak, ne gerek var? Hadi simdi doguracagi artik bizi etkilemeyecek ama buyurken her seyimiz kisitlandi, 3 cocuk 3 kere sorun bir sinemaya gitmek bile iskenceydi yani.
Ablami da kardesimi de severim ama tek cocuk olsam diye diledigim cok oldu.

Suveybe13 .!.:

biz üç kardeşiz ama iki kardeşimde yanımda değil abim ben evlenir evlenmez mal derdine düştü kardeşimde annemin etkisiyle beni sevmez ama birtane dostum var bana kardeşten daha çok destek olan her derdime koşan bir eşim var ailemden daha çok beni düşünen.kardeslik genelde evlenene kadar olan bir şey onunda çoğu ergen kavgaları falan zaten üniyede başlayınca ayrı gayrı düşebiliyorsun.anne baba mutlaka sevgi olarak evlatlarını ayırıyor ilerde bunu maddi şeylerede döküyor.ben tek istiyorum.çünkü etrafımda ki tek çocuklar hem mutlu hemde çok başarılı insanlardı.hep onların yerinde olmak istemişimdir.

Genişletmek için tıkla...

kardeslik genelde evlenene kadar olan bir şey
lafınıza takıldım......

Konuyu açmamdaki asıl sebep olumlu örnekler duymaktı. Tabiki insanın kardeşi olması çok güzel bir şey. Biz de üç kardeşiz. Çok sık görüşemiyoruz ama iyiki varlar... Ama sanki benim enerjim yok ikinciye. Her şey mükemmel olsun tam olsun istiyorum her konuda. Olmayınca da çok geriliyorum. Doğal olarak iki çocukla her şey istediğim gibi olmayacak ve bu benim psikolojimi bozacak gibi geliyor. İlk sayfalarda da yazmıştım bazen dua ediyorum plansız bir şekilde çıkıp gelsin sürpriz yapsın bebiş bize diye. Çünkü çok istiyorum ama cesaretim yok hiç yok hemde. Ama olursa da elimden gelenin fazlasını yaparım güzel yetiştirmek adına. İşte bu süreçte de kendimi tamamen unuturum gibi geliyor. Ki şimdi bile unutmuş durumdayım. Bu arada çok sık giremiyorum tek tek cevap yazamıyorum ama tüm yorumlar benim için çok değerli teşekkür ediyorum.

Tek cocugm her istediğim oldu bütün sevgilerini sadece bana gösterdiler ama hep arkadaşlarıma özenerek baktm kardeş abla abi duygusunu yaşamak isterdm tamam kötü bisey değil ama hep bi eksiklik var halada öyle dusunuyorum anneyle babayla herseyini paylasamiyosn arkadaşta bi yere.kadar keşke bi.kardeşim olsaydi diyorm her zaman

Betul56 .!.:

Konuyu açmamdaki asıl sebep olumlu örnekler duymaktı. Tabiki insanın kardeşi olması çok güzel bir şey. Biz de üç kardeşiz. Çok sık görüşemiyoruz ama iyiki varlar... Ama sanki benim enerjim yok ikinciye. Her şey mükemmel olsun tam olsun istiyorum her konuda. Olmayınca da çok geriliyorum. Doğal olarak iki çocukla her şey istediğim gibi olmayacak ve bu benim psikolojimi bozacak gibi geliyor. İlk sayfalarda da yazmıştım bazen dua ediyorum plansız bir şekilde çıkıp gelsin sürpriz yapsın bebiş bize diye. Çünkü çok istiyorum ama cesaretim yok hiç yok hemde. Ama olursa da elimden gelenin fazlasını yaparım güzel yetiştirmek adına. İşte bu süreçte de kendimi tamamen unuturum gibi geliyor. Ki şimdi bile unutmuş durumdayım. Bu arada çok sık giremiyorum tek tek cevap yazamıyorum ama tüm yorumlar benim için çok değerli teşekkür ediyorum.

Genişletmek için tıkla...

şuan cesaretin olmaması o kadar doğal ki daha 18 aylık yaaa hele bi 3 yaşını geçsin ozaman senin kafan rahatlayacak o da laftan anlayacak tadını çıkar çocuğunun biraz büyüt boşver düşünme