Ben de bencillik olarak katılamayacağımı belirtmek isterim.Sırf çocuğum yalnız kalmasın diye esasen istemedikleri çocuğu yapmaları..
İlk çocuk bile,eşler hazır değilse yapılmamalı.Ben çocuğuma madden hiçbir sıkıntı oluşturmamalıyım.O'na yetişmesi için olabildiğince rahat ortamı sağlamalıyım.Keza manen de..Manen de ferah olayım ki O da rahat olsun.Öbür türlü belki sıkıntılarımı istemeden çocuklarıma yansıtacağım?Buna da içim razı gelmezdi açıkçası.
Şu da var,ben bir zorlukla karşılaşsam bunalsam derim ki en azından ''Yok yok yani..'' belli bir şey bu.
Ama insanın kardeşi varken bir yardım görememek çok daha acıtıyor kalbi.Vefasızlığın yükü,yalnızlıktan daha fazla.
Annemler altı kardeş..Hani?Hiçbiri yok.
Babamlar üç kardeş.Onlar da yok.