Toplamak lazım valla, arası bizim kadar açılınca hiç toplayamıyorsun yoksa :)) şimdi mesela o düzene alışıksın ya, sonra öyle bir unutuyorsun ki. Sanki evin yetişkin evi. Sessiz, sakin, akşam yatıp sabah kalkıyorsun. Şimdi daha zor eskiye dönmesi :)
Kötü yönlendirmeden dolayı olmadı ikinci çocuk aslında. eşimle evlenmemi ailem istemedi başta. Ben sevdim. Israr ettim. Benim ondan vazgeçmeceğimi görünce onay verdiler. On numara bir adamdır kendisi. Aileme de bazı konularda çok destek olmuştur.
Oğlumun doğduğu sene eşim iflas etti. Ailem yardım etmedi tabi ki ve ondan çocuğum olmasının ne kadar büyük bir hata olduğunu ve hayatımı mahvettiğimi empoze ettiler devamlı. ingilizce öğretmeniyim ben. İşte ailemden devamlı bak kim nerelere gelmiş, sen bir atanamadın filan lafları.
Ben Tabi ailemin doğru söylediğini ve bizi umursadığını sanıyorum ve üzülüyorum tabi :) tabi erken oldu çocuk, haklılar.. eşimin işi düzelene kadar ben çalıştım, onun işi düzelince ben başladım kpsss ye çalışmaya. Bunları yapana kadar 5 sene geçti.
Eşim işleri düzeldiği anda istedi çocuk ama ben hala bizİmkilerin telkinleri altında olduğum için yok diyorum şimdi de benim kendimi kanıtlama zamanım.
İki sene önce tam puanımı aldım, atanıyorum o sene. Kardeşim nişanlanacak ve düğünü olacaktı. Ailem düğün işlerini senin görmen lazım emrivakisiyle geldi. Eskiden onlar için çok önemli olan öğretmenliğim meselesinin bir önemi kalmadı tabi artık. Çünkü artık eşim bir ev almış, kendine, bana bir araba almış ve farklı şehirlerde şubeleri olan bir şirket kurmuştu. boşanıp gelirse diye bir korkuları kalmadı.
Benim o kadar zaman kpsss ye emek dökmemin, hem çalışıp, dersaneye gidip, hem evle ilgilenmemin, okuldaki kantinden tost alacak param olmadığı için, evde yaptığım yemeği okula götürüp yemenin bir anlamı yoktu. Eşim iş kurunca her şey değişti.
Kusuruma bakmayın. Yazdıkça cevap konudan saptı biraz. Aileme kızgınım biraz bu konuda. 32 tane evleri var. Hiçbir zaman kuruş istemedim onlardan. Kendi ayaklarımın üstünde durdum ama onlar tam kritik zamanımda kendi hayatları için benimkini görmezden gelebildiler.
Oğlum 6, ben de 29 yaşımdayken ikinciye cesaret ettim ama 1,5 sene olmadı. Doktora gittiğimde erken menapoz dedi ve hemen tüp bebeğe başladık. Ki şu anda tüp bebek sürecinin içindeyim. Olur inşallah. Ve iki gün önce annemin de 28 yaşında, 3. Çocuğunun ardından menapoza girdiğini öğrendim. Beni çok üzen ve kızdıran bu oldu doğrusu. Bir aile, annenin erken menapoz geçmişinin olduğunu bilerek, kızına nasıl devamlı çocuk yapma telkini verir? En azından uyarmayı düşünmez mi konuda?
çok uzun oldu ama uzun lafın kısası; önce ben istemedim, sonra da olmadı
çocuklara kıza kıza bıraktırdım bu lafları
Diğer kardeşler de gorusmuyor bildiğim kadarıyla. 
Yani kardeşlik o kadar da muhteşem olmayabiliyor. 
