Bunun erkeği kızı yok. 2 kız kardeşim var. Whatsapp’ta engelliyiz, o kadarını söyleyeyim.erkek kardesle bu kadar yakin olabilen cok nadir insan duydum.Ne mutlu size.benim de 2 erkek kardesim var ha var ha yoklar.Olmasa da olurlarmis.Ben de hep kizkardesim olsaydi derdim.Demekki kardeslik cinsiyet degil sahsiyet meselesi
Bunun erkeği kızı yok. 2 kız kardeşim var. Whatsapp’ta engelliyiz, o kadarını söyleyeyim.
Babam vefat ettikten sonra miras kavgasına düştüler.
Aile ile alakalı bir durum. Eğer aile çocukları adaletli yetiştirememişse kardeş sadece aynı karnı paylaşmaktan öte gitmiyor. Babam yaşarken babamın korkusuna sesleri çıkmazdı. Babam vefat etti iplerini koparmış gibi hareket ediyorlar. Annemde pasif kalıyor.
Bakamayacağiniz cocugu dogurmaya gerek yok. Tek cocuk olsun birsey olmaz herkes ayni olacak diye birsey yokSelam kızlar kendime yeni bi dert edindim de geldim.
Bu konu hakkında açılmış çok konu, yapılmış çok yorum vardır ama ben kendi açımdan bi konu açmak istedim. Bebeğim daha çok minik. 1.5 aylık. Çok değil birkaç gün önceye kadar ikinci çocuk fikri hiç aklımda yoktu. Hem maddi olarak hem de biraz kendi bencilliğimden. Eşim de sadece maddi olarak emin olamadığı için çekimser, ikinciyi istememeye daha meyilli. Bu arada ben 34 yaşındayım.
Maddi olarak şöyle; ben bebeğime 3 yaşına geldiğinde kreşe verip çalışmaya başlayacağım. Şu an kiracıyız. Maddi olarak sadece ortalama değerde bi arabamız var. Eşim memur, öğretmen. Ben ise çalıştığımda yaklaşık asgarî ücret kazanırım. Ben işe başladıktan sonra bi şekilde ev kredisine gireriz diyoruz.
Her şeyi bi kenara koyarsam bebeğime bakınca tek olmak hayatı boyunca ona dezavantaj getirir mi... Bu beni gerçekten üzer. İkinci çocuğu sırf bunun için isteyebilirim diyorum çoğu kişi gibi. Biz zaten evlat sevgisini tatmış olduk çünkü.
Not olarak da; iki çocuğa bi şekilde bakarız maddi olarak yeteriz. Ama benim çocuk yetiştirme anlayışım maddiyata bakıyor. Bi hobisi olsun, bi enstrüman çalsın, gerekirse zorlayıp özel eğitim aldırabilelim. Bunu da sadece bu şartlarda kıtı kıtınada olsa bir çocuğa sağlayabiliriz. Beni düşündüren bu.
Bu arada abim var ailece onunla gorusmuyoruz. Yani hayirlisi b ne bilemezsinizSelam kızlar kendime yeni bi dert edindim de geldim.
Bu konu hakkında açılmış çok konu, yapılmış çok yorum vardır ama ben kendi açımdan bi konu açmak istedim. Bebeğim daha çok minik. 1.5 aylık. Çok değil birkaç gün önceye kadar ikinci çocuk fikri hiç aklımda yoktu. Hem maddi olarak hem de biraz kendi bencilliğimden. Eşim de sadece maddi olarak emin olamadığı için çekimser, ikinciyi istememeye daha meyilli. Bu arada ben 34 yaşındayım.
Maddi olarak şöyle; ben bebeğime 3 yaşına geldiğinde kreşe verip çalışmaya başlayacağım. Şu an kiracıyız. Maddi olarak sadece ortalama değerde bi arabamız var. Eşim memur, öğretmen. Ben ise çalıştığımda yaklaşık asgarî ücret kazanırım. Ben işe başladıktan sonra bi şekilde ev kredisine gireriz diyoruz.
Her şeyi bi kenara koyarsam bebeğime bakınca tek olmak hayatı boyunca ona dezavantaj getirir mi... Bu beni gerçekten üzer. İkinci çocuğu sırf bunun için isteyebilirim diyorum çoğu kişi gibi. Biz zaten evlat sevgisini tatmış olduk çünkü.
Not olarak da; iki çocuğa bi şekilde bakarız maddi olarak yeteriz. Ama benim çocuk yetiştirme anlayışım maddiyata bakıyor. Bi hobisi olsun, bi enstrüman çalsın, gerekirse zorlayıp özel eğitim aldırabilelim. Bunu da sadece bu şartlarda kıtı kıtınada olsa bir çocuğa sağlayabiliriz. Beni düşündüren bu.
Aynen öyle...Cinsiyetle gerçekten alakası yok...Kız kardeşleri olan arkadaşlarımda var...Nerdeyse düşman gibi birbirlerinin açığını yakalamaya çalışanlarda var....İki kardeş aynı şehirde aynı evde yaşayan, çalışan anlaşanlarda var...erkek kardesle bu kadar yakin olabilen cok nadir insan duydum.Ne mutlu size.benim de 2 erkek kardesim var ha var ha yoklar.Olmasa da olurlarmis.Ben de hep kizkardesim olsaydi derdim.Demekki kardeslik cinsiyet degil sahsiyet meselesi
Aynen öyle...Cinsiyetle gerçekten alakası yok...Kız kardeşleri olan arkadaşlarımda var...Nerdeyse düşman gibi birbirlerinin açığını yakalamaya çalışanlarda var....İki kardeş aynı şehirde aynı evde yaşayan, çalışan anlaşanlarda var...
Yakın arkadasımda bilir bizim iki kardeş aramızı..Onun da abisi var...O da der biz abimle hiç konuşamadık bile...Babam geç vakitlerde arkadas görüşmelerine izin vermediğinde ben alıcam ben bırakıcam derdi ...
Evlilik aşamamda eşim uzak yerde oturuyordu ve sık sık gelemıyordu..Her alışverişimde bütün hengamede hatta giyeceğim elbisemin secimini yapmaya bile gelen oydu...
Bebeğim oldu uzaktaydım ve yanlarına geldiğimde bebeğimin bütün ihtiyaçlarını o karşılar sırf bebek arabasında ağlıyor dıye butun gun kucagından ındırmeyen kısıdır benım kardesım..Allah ondan razı olsun...
İçten gelen birşey bu...Aslında siz o evin prensesisiniz...İnşallah aranız düzelir,inşallah değer kıymet bilirler...
Kardeş anne ve babanın bu dünyada bıraktığı en büyük servet benim nazarımda...Ta bi kardeş olabilene...
Evlenmesinide çok istiyorum..Çok özeniyorum..Allah'ım tez zamanda hayırlı biri çıkarsın..Eşini severim ya da sevmem onun için birşey diyemem ama kardeşim için asla saygısızlık yapmam sırf o üzülmesin diye elimden geleni yapıcam...Ne mutlu size.Sanirim kardesiniz henuz bekar ve ayni sehirde yasiyorsunuz.Ortanca kardesim evli ve esi de cok soguk davranir bize.Zaten senede 3 gunlugune ya gelir ya gelmez o da keyfi isterse.Kucuk kardesimin de psikolojik sorunlari var.Kendinden baskasini dusunmez.Onceden cok uzulurdum bu duruma.Keske can ciger kardeslerim olsaydi diye.Ama simdilerde kendimi evlatlarima ve esime adapte ettim.Umursamiyorum eskisi gibi.Insallah bu iliskiniz bir omur boyu sursun.Kendi cocuklarimin arasini sicak tutmaya calisiyorum bende.