Tek çocuk?

Bu tatlı temennileri yapamayacak kadar kötü bir durumda ülkemiz hem maddi hem manevi açıdan.eskidenmiş bu tatlı tatlı takılmalar.
Hanimefendi sarhoş musunuz? :KK70:
Insanlara yaptiginiz yorumlar cok alakasiz. Ben zaten bu zamana ve konu sahibinin durumuna gore bir cocugu hakkiyla yetistirmek bile yeterli demisim, sanki yap yap daha cocuk yap dogan büyür demisim gibi yazmissiniz. Okudugunuzu anlama kabiliyetiniz mi yok , kafaniz mi guzel anlamadim.
 
Amacim kirmak veya üzmek degil, dusmez kalkmaz bir Allah..

Fakat bu koşullarda anlattiginiz kadariyla nasil 2. Cocugun olabilme ihtimalini düşünebiliyorsunuz, hayran kaldimmm :/

Ev yok, bir domates bile olmus 30 lira, hersey dehset pahali..
Para olmuş pul. Paranin sadece adı var. Biz kari koca calisiyoruz, evimiz var, arabamiz var, bakacak kayinvalidem hazır.. cocugum 5 yasinda . Ciddi bir borcum yok, her yil tatil vs de yapariz.

Allahin gucune gitmesin ama bir cocuk bile fazla bu ulkeye.
 
Canım benim güle güle büyüt ,.daha kırkı yeni çıkmış ilkinin, henüz anneliğe adapte oluyorsun zaten çok erken bunu düşünmek için ama kırmadan şu kadarını söyleyeyim ;Türkiye de bir öğretmen maaşı + asgari ücretle hem ev alıp hem iki çocuğu donanımlı yetistirebilecegine dair umuduna sesli güldüm :-) iyi kötü bir evi ve arabası olan borçsuz lükssüz iki öğretmen olarak 13 yaşında tek çocuğa zor bakiyoruz. Herşeyi hep biraz eksik kalıyor:KK14:
 
Eşimle memuruz ev ve araba işini de hallettik. Tek çocuğumuz var koleje gidiyor şu aralar ay sonunu zor getiriyoruz. Gittiği okulda ortalama bir okul daha üstüne gönderemedik maalesef. İkinci çocuğu düşünmüyorum. Kardeş mevzusuna gelince iki kardesim var. Bir tanesi her şeyimdir diğeri tüm hayatımı mahvetti. Şans meselesi bence bu riske değer mi ona karar vermek lazım.
 
Eşimle karı koca öğretmeniz, iki numaram sürpriz oldu bana kalsa tek çocukta kalırdım ama şimdi iyi ki diyorum. İkisi de erkek yaş aralığı 3, ne çok geç ne erken tam zamanında geldi minik, abi kardeş birbirlerine destek olurlar diye ümit ediyorum, ama birbirine düşman olan kardeşler de var. Eşim abisiyle kırk kat yabancı gibidir, hayatlarına dair önemli kararları başkalarından duyacak kadar uzaktırlar, ben ise etle tırnak gibiyimdir her anımda yanımda olmuşlardır, kardeş nasip işi cidden birbirlerinin yanında olsunlar diye düşünüyorsun sonra iş tam tersine dönüyor filan belli olmuyor yani. Ekonomik açıdan bakarsak da tam bir deli saçması ikinci çocuk, şu devirde verilecek en yanlış karardır diye düşünüyorum. Biz de iki öğretmen halimizle ev almanın ütopik olduğunu bugün itibariyle kabullenip kiracılığa boyun eğmiştik mesela. Doğunun alalede bir ilinde bile 1 milyondan aşağı ev yok. Peşinat bulup krediye girsen dahi faiziyle evin fiyatı zaten iki katına çıkmış oluyor, şu zamanda ev almak ömür boyu kölelik demek bence. Onun haricinde öğretmen maaşı+asgari ücretle ayı çıkardığınıza dua edersiniz, nerede çocuğu özel okula göndermekmiş enstrüman çalmasıymış falan, çok zor, gerçekçi olmakta fayda var.
 
Daha şuan bebişiniz çok küçük yaşınızda öyle çok gec değil ki, en azindan 2 sene sonra falan durumlara göre bakıp düşünmeye başlayın bence şimdiden çok erken ya 😅
 
Selam kızlar kendime yeni bi dert edindim de geldim.

Bu konu hakkında açılmış çok konu, yapılmış çok yorum vardır ama ben kendi açımdan bi konu açmak istedim. Bebeğim daha çok minik. 1.5 aylık. Çok değil birkaç gün önceye kadar ikinci çocuk fikri hiç aklımda yoktu. Hem maddi olarak hem de biraz kendi bencilliğimden. Eşim de sadece maddi olarak emin olamadığı için çekimser, ikinciyi istememeye daha meyilli. Bu arada ben 34 yaşındayım.

Maddi olarak şöyle; ben bebeğime 3 yaşına geldiğinde kreşe verip çalışmaya başlayacağım. Şu an kiracıyız. Maddi olarak sadece ortalama değerde bi arabamız var. Eşim memur, öğretmen. Ben ise çalıştığımda yaklaşık asgarî ücret kazanırım. Ben işe başladıktan sonra bi şekilde ev kredisine gireriz diyoruz.

Her şeyi bi kenara koyarsam bebeğime bakınca tek olmak hayatı boyunca ona dezavantaj getirir mi... Bu beni gerçekten üzer. İkinci çocuğu sırf bunun için isteyebilirim diyorum çoğu kişi gibi. Biz zaten evlat sevgisini tatmış olduk çünkü.

Not olarak da; iki çocuğa bi şekilde bakarız maddi olarak yeteriz. Ama benim çocuk yetiştirme anlayışım maddiyata bakıyor. Bi hobisi olsun, bi enstrüman çalsın, gerekirse zorlayıp özel eğitim aldırabilelim. Bunu da sadece bu şartlarda kıtı kıtınada olsa bir çocuğa sağlayabiliriz. Beni düşündüren bu.
Bu şartlarda tek çocuk taraftarıyım. Bir de yanlış mı düşünüyorum bilmiyorum ama çocuğumu özgür yetiştirmek isterim ve sizin gibi donanımlı olsun isterim. İleride illa ki eşi çocukları olur, arkadaşları olur yalnız kalmaz. Yalnızlık Allaha mahsus. Şimdiki kardeşliklee eskisi gibi değil ki, çok bir bağ yok herkes bir yana savruluyor geçim derdinden. Yine de hayırlısı şu an ki düşüncem ileri de ne olur bilemem 🤷🏼‍♀️
 
Valla bizim ekonomik durum sizden iyi ama ben de işe girmem garanti olmadan 2. Çocuk düşünmüyorum. Bi kreş yıllık 46000 tl şu an. Ona bile zor göndereceğiz biz.
 
tek çocuğum.. küçükken annemler ben yalnız kalmayayım diye kardeşim olsun isterdi. büyüdüm ben annemler için kardeşim olsun istiyorum :halay: bana aşırı bağlı oldukları için, bir tane daha olsaydı belki biraz da onla ilgilenirlerdi.. şaka bir yana dezavantajını çok görmedim. özellikle çevremdeki insanlara bakınca şükrettiğim de oluyor tabi. bir ara allah korusun anneme babama bir şey olursa tek kalacağım diye üzülürdüm, evlenince o konuda da biraz rahatladım.
bu durumda ikinci bir çocuk sizi maddi olarak zorlayabilir gibi geldi, tabi siz daha iyi bilirsiniz
 
Selam kızlar kendime yeni bi dert edindim de geldim.

Bu konu hakkında açılmış çok konu, yapılmış çok yorum vardır ama ben kendi açımdan bi konu açmak istedim. Bebeğim daha çok minik. 1.5 aylık. Çok değil birkaç gün önceye kadar ikinci çocuk fikri hiç aklımda yoktu. Hem maddi olarak hem de biraz kendi bencilliğimden. Eşim de sadece maddi olarak emin olamadığı için çekimser, ikinciyi istememeye daha meyilli. Bu arada ben 34 yaşındayım.

Maddi olarak şöyle; ben bebeğime 3 yaşına geldiğinde kreşe verip çalışmaya başlayacağım. Şu an kiracıyız. Maddi olarak sadece ortalama değerde bi arabamız var. Eşim memur, öğretmen. Ben ise çalıştığımda yaklaşık asgarî ücret kazanırım. Ben işe başladıktan sonra bi şekilde ev kredisine gireriz diyoruz.

Her şeyi bi kenara koyarsam bebeğime bakınca tek olmak hayatı boyunca ona dezavantaj getirir mi... Bu beni gerçekten üzer. İkinci çocuğu sırf bunun için isteyebilirim diyorum çoğu kişi gibi. Biz zaten evlat sevgisini tatmış olduk çünkü.

Not olarak da; iki çocuğa bi şekilde bakarız maddi olarak yeteriz. Ama benim çocuk yetiştirme anlayışım maddiyata bakıyor. Bi hobisi olsun, bi enstrüman çalsın, gerekirse zorlayıp özel eğitim aldırabilelim. Bunu da sadece bu şartlarda kıtı kıtınada olsa bir çocuğa sağlayabiliriz. Beni düşündüren bu.
Bebek henüz 1,5 aylık, aceleniz ne? Buna hemen şuan karar vermek ne kadar doğru? Bedeniniz hormonlarınız bile düzelmedi henüz siz hayati bir karar vermeye kalkıyorsunuz.
Benim iki seçeneğim olsa tek evlat-ev-araba mı yoksa iki evlat-kira-otobüs mü diye iki evlatlı olmayı seçerim
 
Üniversitede hoca 100 kişilik dersimizde tek çocuk olan var mı? Diye sormuştu...
Bir kişi el kaldırdı kız..
"Hocam yalvardım aileme nolur kardeşim olsun diye olmadı işte çok isterdim ama demişti..."


O yüzden nasip olursa bende ikinci çocuğu istiyorum... :KK200:
Bu durum beni 2. Cocuga tesvik etmedi, zaten bu zorlu sartlarda hicbirsey tesvik edemez😄😄😄
 
Bende kararsızım.
Yaşım şuan 35 .
Karar verirsem bu 1 yıl içinde vermek istiyorum.
Ben hem çok istiyorum hem de değişik ruh halindeyim.
Hamileliğim çok zor geçti bebeğim zor bir çocuk.
Ablamin cocugu tek.
Onun yalnızlık sitemlerini görüyorum.
Paylasim arkadaslik anlamında kardeşligi güzel buluyorum.
Kendimde kalabalık ailem yoktu ve kendi halimize büyüdük.
Ben arkadaşlara kıymet veren biriydim ama herkes teker teker gitti.
Ya da herkesin önceliği ailesi oluyor.
İlerde bayramda cenazede herkes kendi ailesi ile bir araya geliyor.
Biyolojik bağa önem veren biriyim.
Genel olarak insanlar aileleri ile bir araya geliyor.
Herkesin önceliği ailesi.
Yaşım daha erken olsa ve sağlık sorunlarım olmasaydı kalabalık aile olmayı tercih ederdim.
Ama suanki durumda yapacağım en fazla iki çocuk.
Ya da tek çocukla kalacagim.
Hala düşünme asamasindayim.
 
Bacim kirkin yeni cikmis, yurek mi yedin😐😂 yasinda birsey yok.. 34 te her sene hamile
Kalsan 10 cocuk bilr yaparsin😐😂😂 yas sorun degil yani
 
Son düzenleme:
Bende kararsızım.
Yaşım şuan 35 .
Karar verirsem bu 1 yıl içinde vermek istiyorum.
Ben hem çok istiyorum hem de değişik ruh halindeyim.
Hamileliğim çok zor geçti bebeğim zor bir çocuk.
Ablamin cocugu tek.
Onun yalnızlık sitemlerini görüyorum.
Paylasim arkadaslik anlamında kardeşligi güzel buluyorum.
Kendimde kalabalık ailem yoktu ve kendi halimize büyüdük.
Ben arkadaşlara kıymet veren biriydim ama herkes teker teker gitti.
Ya da herkesin önceliği ailesi oluyor.
İlerde bayramda cenazede herkes kendi ailesi ile bir araya geliyor.
Biyolojik bağa önem veren biriyim.
Genel olarak insanlar aileleri ile bir araya geliyor.
Herkesin önceliği ailesi.
Yaşım daha erken olsa ve sağlık sorunlarım olmasaydı kalabalık aile olmayı tercih ederdim.
Ama suanki durumda yapacağım en fazla iki çocuk.
Ya da tek çocukla kalacagim.
Hala düşünme asamasindayim.
Bu da belli olmuyor canim. Yani cok cocugun olur ilerde gorusmeyebilir anlasamayabilir vs. Bunlarin garantisi yok yani. Bazen nerde cokluk orda b.kluk 😐😂 sozu dogruya cikiyor. 2 belki idealdir hani birbirlerinden baska alternatifleri olmaz iyi gecinirler vs ama 2 den cok olunca illaki biriyle anlasmazligi oluyor cocuklarin. Bazisida canini veriyor kardeslerine.
 
Selam kızlar kendime yeni bi dert edindim de geldim.

Bu konu hakkında açılmış çok konu, yapılmış çok yorum vardır ama ben kendi açımdan bi konu açmak istedim. Bebeğim daha çok minik. 1.5 aylık. Çok değil birkaç gün önceye kadar ikinci çocuk fikri hiç aklımda yoktu. Hem maddi olarak hem de biraz kendi bencilliğimden. Eşim de sadece maddi olarak emin olamadığı için çekimser, ikinciyi istememeye daha meyilli. Bu arada ben 34 yaşındayım.

Maddi olarak şöyle; ben bebeğime 3 yaşına geldiğinde kreşe verip çalışmaya başlayacağım. Şu an kiracıyız. Maddi olarak sadece ortalama değerde bi arabamız var. Eşim memur, öğretmen. Ben ise çalıştığımda yaklaşık asgarî ücret kazanırım. Ben işe başladıktan sonra bi şekilde ev kredisine gireriz diyoruz.

Her şeyi bi kenara koyarsam bebeğime bakınca tek olmak hayatı boyunca ona dezavantaj getirir mi... Bu beni gerçekten üzer. İkinci çocuğu sırf bunun için isteyebilirim diyorum çoğu kişi gibi. Biz zaten evlat sevgisini tatmış olduk çünkü.

Not olarak da; iki çocuğa bi şekilde bakarız maddi olarak yeteriz. Ama benim çocuk yetiştirme anlayışım maddiyata bakıyor. Bi hobisi olsun, bi enstrüman çalsın, gerekirse zorlayıp özel eğitim aldırabilelim. Bunu da sadece bu şartlarda kıtı kıtınada olsa bir çocuğa sağlayabiliriz. Beni düşündüren bu.
2 çocuk sahibiyim araları 4 yaş, kardeş candır. Şu an biri 8 biri 12 yaşında, birlikte olmaktan çok mutlular, evde bize muhtaç olmadan oyun kurup kendilerini mutlu edebiliyorlar. İyi ki 2 taneler.

Yaşınız 34, çalışmak istiyorsunuz o yüzden ya araya 7 8 yaş sokacaksınız ya da arka arkaya yapacaksınız, araya çok yaş sokmaya yaşınız müsait değil, ard arda da çok yıpratıcı. 4yaş idealdir ama o zaman da işe başlayamazsınız. Bunu siz değerlendireceksiniz.


Eğitim işi illa ki özel okulda olmak zorunda değil, çocuğunuza hobi edindirmek için de pek çok seçenek var. Okullardaki müzik ve spor kurslarından faydalanabilirsiniz, belediye imkanlarından faydalanabilirsiniz, halk eğitimlerin böyle etkinlikleri de bolca var. Bunlar çok paraya bakan şeyler değil.

Şu an bebeğiniz çok küçük, annelik tecrübesi edindikçe kararınızı kendiniz vereceksiniz, şimdi bebeğinizi sevmeye devam edin 😊
 
X