Tek şartım var onuda kabul etmiyor !

FEDRA

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
11 Ekim 2013
99
3
38
35
İstanbul
Merhaba kızlar,
içinden çıkamdığım bi durumum var. Ve bana sadece sizler ve deneyimleriniz yardımcı olabilir.
6 yıllık bi ilişkim var. Ben istanbul doğumlu ve istanbulda yaşıyorum, o ise van doğumlu olup vanda yaşıyor. Ailem yani annem kesinlikle bu ilişkiye karşı çıkıyor. Cünkü benim oraya gitmemi istemiyor. kültürlerimizin farklı omasından dolayı sorun yaşayacağımızı söylüyor. Ve bunu en sert dille bana sunuyor.Ama biz çok iyi anlaşıyoruz ve kişisel hiç bi problemimiz olmadı. Aslında ben evlenip oraya gitmeyi hiç isemiyorum fakat şuanki şartlarımız bunu gerektiryor.
tek sorunsa ailesi. Erkek arkadaşım ailesinin yanındayken herşeyime müdahale ediyor. yok şöle yapmadın yok böyle davranmadın. yani içinden sanki başka bi o çıkıyor. Ve bu ara isteme durumu gündemde ben ise aile apartmanında oturmak istemiyorum. Oda bunu kabul etmiyor. Sanki orada oturusam çok mutsuz olacağım ve sürekli kavga edicez. Şimd ben bu durumu hırs meselesi yaptım. kabul etmezse bitirmeyi bile düşünüorum yani o kadar. Bana yuardım edinnn ne yapayım çaresizim
 
kesinlikle aileni dinlemelisin. çok zor bir durum ama biraz mantıkla hareket etmek gerekiyor bence
 
Ama bize karşı çıkan sadece annem. Cünkü sadece o tanımıyor ve tanışmak istemiyor. 6 yıldır evlenmek için çaba veriyoruz biz savaşıyoruz resmen. sonuçta istediğimizi almak üzereyken şimdi bu ev meselesi beni nedense durduruyor çok karıştım. artık düşüncelerimi kontrol edemiyorum :'(
 


Anneniz endişe duymakta gerçekten haklı.
Siz şu anda sevgilinizi çok sevdiğiniz için bazı şeyleri anlayamıyorsunuz.
Ama olaylara 3. kişi olarak bakarsanız aslında sevgilinizin evlendikten sonra size karşı davranışlarını kestirebilirsiniz.
Ailesinin yanındayken içinden bambaşka bir insan çıkması,her şeyinize müdahale etmesi!
Bir de evlendikten sonra aile apartmanında yaşayacakmışsınız.
Yani sevgilinin ailesiyle sürekli iç içe olacaksınız.
Sevgiliniz onların yanında şimdi nasılsa evlendikten sonra da bir değişim olacağını sanmıyorum.

 

Annenin sözünü dinle sadece ..
 
Her zaman buyuklerin bir bildigi vardir! Oncelikle bunu kulak ardi etmemeni rica ediyorum. Hic bir anne baba evladinin kotu olmasini, mutsuz olmasini, hele ki mutlu olamayacagi bir evlilik yapmasini istemez. Ailenin gerekceleri bana gore gecerli...

Iki farkli kulturdensiniz. Sen Istanbul gibi bir sehirde dogmus - yasamis, bu sehrin bir sekilde havasina, suyuna, kargasasina, kaosuna ayak uydurmus birisin. Bunu soylememin sebebi, ben Istanbul disina ciktigimda 1 haftada SIKILMAYA basliyorum. Bazen bu sehir beni yorsa da, uzak kalinca ozluyorum... Sanki Istanbul`dan baska bir yerde yasayamazmisim gibi geliyor. Bu tabii ki kisiye gore degisken birsey.
Van nasil bir sehirdir ben bilmiyorum bile... O yuzden bu konuda ne kadar yorum yapsam yersiz kalir. Fakat kendimi senin yerine koymaya calisiyorum, eger ben senin yerinde olsaydim ve Van`da yasamak gibi bir durumum olsaydi, kesinlikle boyle birseye cesaret edemezdim. Ne kadar seversem seveyim, ailemden bu kadar uzakta olabilmeyi goze alamazdim. Dunyanin bin turlu hali var...

Evlilik bambaska bir olgu. Sevgili iken yeri geldimi telefonu kapatirsin suratina, sinirlendiginde hakkini sonuna kadar savunur `olmuyorsa olmuyor` der kestirip atarsin. Fakat evliliikte bu boyle degil, her aklina geleni geldigi anda soyleyemiyorsun, kendini ne kadar savunsanda sonunu dusunerek hareket etmek zorundasin ve `inceldigi yerden kopsun` diyemezsin, sonucta evlilikler ayrilmak icin degil, duzgun temelleri olan bir yuva kurmak icin yapilir. Ailenin uzakta olmasi da buyuk bir faktor olusturacaktir. Hele ki mesafe bu kadar uzakken. Insan ustesinden gelirim diye dusunur, fakat dusunce ile yasanan ayni olmuyor malesef. Ben 1 senelik evliyim, severek evlendim ve dunyada nadir bulunacak bir esim var, o kadar herseyin iyi olmasina ragmen zor zamanlar yasadigim oldu, insan direk ailesinin yaninda varligini ariyor. Bir destek, derdini bile anlatmasan gidip annene sarilmak bile ilac gibi geliyor.

Ayni apartmanda oturma konusuna deginmiyorum bile. Ben sahsen yapamazdim.
Tanidigim kisiler var, evliliklerinin ilk yillarinda gercekten sorun yasiyorlar. Kaldi ki hepimiz evliliklerimizin ilk yillarinda kendi caplarimizda sorunlar yasadik/yasiyoruz. Evliligin oturmasi 3-4 yili aliyor (kisisine gore degisir tabii).

Yani kisaca sana diyecegim iyi dusun. Artisini eksisini iyi tart. Ailene kulak ver.
Bu dunyada kosulsuz sartsiz guvenecegin 2 insan var, annen ve baban.
Neler duyuyoruz, yeri geliyor insan kocasina bile gozu kapali guvenemiyor.
Allah hakkinda hayirlisini nasib etsin insallah...
 
Annenizin itirazını yok sayalım. Diyelim ki izin verdi.
Kendiniz söylüyorsunuz ailesinin yanında bana müdahale ediyor diye.
O ailenin yanına mı gideceksiniz.
Şimdi sorun yok ama demek ki olacak.
Hayat toz pembe değil.
Ve ne yazık ki sadece aşk evlilikte huzura yetmiyor..
Sadece aşk sorunları çözümlemeye yetmiyor..
 

annenı dınle veee asla ama asla aıle apartmanında falan oturmayı düşünme sevgılınınde evlenınce aılesının yanında sana olan o tavırlarının artarak devam edecegınden ve bı gun bambaska bırı olacagından hiç şüphen olmasın aıle apartmanı demek süreklı bı aradaolmak demek beraber yemek içmek herseyıne burun sokulması ne zaman bı yere gıtsen dısarı çıksan gözlenmek nereye gıdiyosun dıye bıle sorar onlar misafırınden yaptıgın herseyden haberlerı olması demek süreklı yüzgöz olmak demek eger uzak dururum dersen çoooook yanılırsın uzak durmayakalksan esınle aran acılır huzur kacar bırarada olsan sen mutsuz olursun özgürlüğün kısıtlanır hapıs gıbı asla olmaz annenden bıle daha çok karsı çıkıyorum bunları yasayan bırı olarak.....
 
çok haklısınız Bende aynen sizin söylediklerinizi ona söyledim. Ama endişelerimin yersiz olduğunu söylüyor bana.
Anne konusuna gelince; Benim babam vefat etti 7 yıl önce. ve biz 3 kız kardeşiz. Annem babamın vefatından sonra psikolojik olarak çok sıkıntılı günler yaşadı ki hala yaşıyor. Bizlere hayatı zindan ediyor kelimenin tam anlamıyla. hiç bişeyden memnun olmayan sürekli beddua etmekle günü geçen 24 saat pc başında okey oynayan biri oldu çıktı Sırf sen üzül die bu evliliğe müüsade etmicem diyen biri artık annem Ben babamın vefatında üni 3. sınıftaydım ve yanımda sadece erkek arkadaşım vardı. Her anlamda arkamda durdu. İstanbul gibi bi yerde babasız yaşamak inanın çok zor. Ben yeri geldi baba die sarıldım yeri geldi anne die sarıldım ona her zaman. Aramızda mesafe olmasına rağmen her gel dediğimde yanımda buldum onu. Ve çok savaştım sevgim için. Çünkü bana hiç zarar vermedi.
Bu sene yazın ilk defa vana gittim merkezinde yaşıyolar öyle herşeye kapalı bir aile değiller ama erkek arkadaşıma ailece çok büyük sorumlulk yüklemişler. Malum yanlış anlaşılmasın ama doğu bölgesinde ki saygı kavramından haberdar olmayan yoktur. İşte o saygı beni korkuttu biraz. müdahalesi kıyafet konusunda genel olarak.
ben oraya gitme konusunda hala cesaretlı değilim şuan tamamen dibe vurmuş durumdayım. Benim hayatımda bu kadar emeği olan birne üstelik sevdiğim insana ben orda yaşayamam ailenle barınamam demek hiç kolay değil
burdaki hayatım cehennem zaten ordaki tecrubeyle sabit cehennem olacak. bu durumda ben ne olucam ne yapıcam
 

erkek arkadaşınız ailesinin yanında değişmiyo bence gerçek kişiliğini gösteriyo,bu size gelecek için bi ayna olmalı.ailenizi dinleyin,pişman olmazsınız...
 
Değil 6 yıllık ilişki 20 yıllık olsada ata erkil bir ilişkiye karşıyım ben canım... Aile bir tarafa Kültürler farklı şehirler farklı çok
yanlış... Bırak kültür farklılığını bir tarafa aynı dili konuşsan bile aynı evin içine girince okadar farklılıklar oluyorki şaşırıp kalıyorsun... Benim sana diyceğim tek şey bir anne evladının asla kötülüğünü istemez mutlu olsun yüzü gülsün ister eğer karşı çıkıyorsa da vardır bir bildiği aileni 6 yıllık ilişkin için silip geçme derim ben canım... Bir şart varsa o senin şartlarını kabul edicek sen onunkini değil İnan sonrasındaki yaşındıklarının yanın da bu açtığın konu bile hafif kalıcak iyi düşün...
 
Nasıldı o şarkı?

Bir yariçin seni terk edip gittim.
Vicdanıma bir sor ne acı çektim.
....
Eller kadirkıymet bilmiyor anne,
Senin kadar kimse sevmiyor anne...
 
Sevgilinin ailesinin yaninda gosterdigi karakteri gercek karakteriymis iste. Demek onlarda anlayis boyle. Evlenip ailesiyle yasamaya gittin miydi, cogalarak gelecekler. Bence de anneni dinle.
 
Ailen haklı.Vanlı çok arkadaşım oldu yaşadıkları yer gerçekten İstanbuldan çok çok farklı.Vanda hala aşiret kuralları geçerli.

Evlilik alaca kuş,geçinmek zemheri ve kış derdi ananem.Çok da doğru.Evlenirsin başlarda her şey güzel gider,zamanla erkek artık ipleri ele aldığını düşünür sana bir şey sormadan kafasına göre dayatmalara başlar.Ailesi de yanında olunca daha güçlü hale gelir.Vanın kuralları zordur.Açık mısın bilmiyorum ama oraya gidersen kapanmak zorunda kalırsın öyle kendi başına bir yere gidip gezemezsin.Belli bir saatten sonra evde olman gerekir.İçkin,sigaran varsa kullanamazsın.Çocuğunu kendi isteklerine göre büyütemezsin kayınvalide ve pederin istekleri doğrultusunda büyür o çocuk.Evine istediğin bir şeyi öyle hemencik alamazsın.Yaptığın yemeğe bile karışırlar.Sevgilinin ailesi ne derece anlayışlı gözükürse gözüksün aynı apartmanda oturduktan sonra aslan kesilirler.Zaten erkek annelerinde geline karşı sebepsiz bir önyargı var bir de aynı çatı altında olursanız işiniz zor.

Ve en önemlisi de şu,gün olur dayanamayacak hale gelirsin kaçmak istersin kaçamazsın.Van gibi bir yerde eşinin ailesiyle aynı apartmanda oturup da kafasına göre havalanına,otogara gidip kaçan kadın yoktur.Varsa helal olsun.Tabi eşinin ailesi seni sevmezse sen gitmek istemesen de ne yapar eder seni gönderirler.

Bu yazdıklarım Van ya da doğu düşmanlığı gibi gözükmesin.Benim çok sayıda doğulu özellikle Vanlı arkadaşlarım var.Onlardan biliyorum ben de bu yazdıklarımı.Vanlılar şehirlerinden kaçarlarken sen gidip kendini göz göre göre ateşe atma bence.
 
yani tek çözümü ayrılık mı görüyorsunuz başka yolu yokmudur bunun, ailesi merkezinde yaşıyor ve ben kendimce onlardan uzak bi yerde oturursam belki bi çok şeyden kendimi geri çekebilirim gibi düşünüyordum. Bu çözüm olmazmı sizce ?
Kızlarr hepiniz ayrılma konusunda hem fikirsiniz. Ben bu güne kadar kendimi düşünerek tek bi karar almadım. Hep ailem ön plandaydı. Sadece kendimi düşünerek çıkıp bi arkadaşımla bile görüşemedim yeri geldi. Şimdi hayatımda ilk defa belkide kendim için bişeyler yapmak istiyorum. Ve bunun içinde kendimi çok cesaretlendirmişken herkes gibi sizde bitirip ailemi tercih etme konusunda konuşmuşsunuz Başka yolu yokmu bu işlerin yuva kurmak ne kadar zormuş. 30 yaşına gelip hala ben buyum bu şekilde olacak diyememek ne kadar acıymış :85::85::85:
 
doğulu biriyim bende çok uzun yıllar batıda yaşadım .şimdi görev dolayısıyla erzurumdayız. ama doğu kültürünü çok iyi bilen biri olarak size şunları söyleyebilirim. aile ile iç içe yaşamak buralarda çok hatta hiç kolay değil...birden aşık olduğunuz insanı tanıyamaz hale gelirsiniz şimdi gene bi o halini bi sevgilini halini gördüğünüz için kafanız karışıyo olabilir ama evlendiğiniz zaman sadece ailesi ve kendi memleketindeki kişi olarak durucak yanınızda ve dediğiniz karakterlerden o kadar çok kişi tanıyorum ki.bence çok kafa yormayın endişelerinizin gerçek olma ihitmali bu kadar yüksekken mutlu olma şansınız çok az.ve gereğinden kat kat fedakarlık ve çaba sarfetmek zorunda kalabilirsiniz koca bir savaş içine girmek istemiyorsanız vazgeçin derim.sevgilinizin şimdiki tatlı sözleri sizi pek aldatmasın o, o halinden hiç vazgeçmeyecek çünkü aslında o, o hayatın insanı.
bunlar benim düşüncem ve nacizhane önerim. hayat sizin..tercih sizin..hakkınızda hayırlısı olsun...
 

tabi şöyle bi tabloda oluşabilir sevgilin ne iş yapıyor bilmiyorum ama istanbula gelebilir oda ayrı bi evde yaşayabilirsiniz.belki ozaman yuvaı kurmak senin elinde olabilr. ama şu bir gerçek ki eşin evlendikten sonra nerde olursa olsun zamanı geldimi o has karakterine dönecektir.. bende k.validemle çok sorunlar yaşadım hatta her gelişinde ayrılık derecesine girdik.. zamanla olgunlaşmakmı dersiniz yıpranmak mı bilemicem ama şimdi kendimi tanıyamıyorum güller saçan yüzümde artık hem somurtuk ve tükenmişlik var eşim de urfalı ama hep dışarda büyümüş ve kopmuş oranın kültüründen ve elinden geleni yapıyo hatta daha dün annesi evde olduğu halde aldı süpürgeyi süpürdü evi . tabi çocuk olunca ve zaten benim tüm zamnımı alınca ve gün boyu işten gelip yemek şu bu hiç zamanınım kalmıyo ve bitiyorum.oda dayanamıyo halimme..yani demek istediğim eşim annesi varkende yokkende aynı..eşimin bu kadar benim yanımda olması bile annesiyle yaşadığım problemleri azaltmıyo ve genede yansıyo evliliğimize. oyüzden sadece eşin olarak değil tüm ailesini göz önüne alarak düşünmelisin.
 
İKİ DÜNYA ARASINA SIKIŞTIM KALDIM. Bİ TARAFTA DAHA NE KADAR BEKLİCEM DİYE BASKI YAPAN SEVDİĞİM ADAM, Bİ TARAFTA KÜLTÜRLERİMİZ YÜZÜNDEN OLMAYACAĞINI SÖYLEYEN ANNEM ve sizler. Keşke uyusam ve 15 yıl sonraya uyansam ..
 



anlattıklarına bakarak...cok doğru karar almış olursun dıyorumm ama bır yandan yuva tamamlanacakken yıkma sebebı bır nebze benden olsun ıstemem..fakat cok ıyı anlaştığınız halde aılesının yanında degışen ...sende hızzetmışsın zaten yıne degışecektır..bu arada mantığınızı one almanız cok akıllıca bır hareket...
 
merhabalar,

kadınlar kulübü düzenli takipçisiyseniz bu tür hikayelerle sıklıkla karşılaşabilirsiniz, sanırım buradaki herkes hemfikir olmaz olamaz, sonradan keşke demektense, burada kaç bayan arkadaşımızı gördük ki keşke ailemi dinleseymişim diyen, çoooooooook iyi düşünün çoook.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…