- 11 Nisan 2009
- 2.185
- 17
- 358
dönüp dönüp okudum yazdığını ... En son doktor kimyasal gebelik dediğinde ağlamıştım bağıra bağıra eşimin yanında . O akşam o an dedim . Neden Neden Neden , İsyan etmedim ama 18 yaşında evlenmiştim 30 yaşındayım ve 12 yıldır üstümde büyük yükler vardı . hiç bir zaman çok param olmadı . Eşimin işleri hiç bir zaman yolunda gitmedi . 2 senede bir kez alışkanlık haline getirdi iflas etti sonuç dunya kadar borç . haydi sil baştan . Hayat mücadelesi bizi zaten yordu neden hala mutlu olamıyoruz dedim . Neden dedim insanların 1 gecede 5 dakikada yaptığı bir şey için biz yıllarca uğraşıyoruz . Hİç mi haketmiyorum anne olmayı bu kadar mı kötüyüm dedim . hıçkıra hıçkıra ağladım . Yine de Allahıma şükürler olsun işim var dedim eşim var dedim annem babam kardeşlerim hayattalar dedim kendimi böyle sakinleştirdim . Sonra eşim dedi , bir daha deneriz olsun kredi çekeriz , borç buluruz bir daha deneriz dedi . Düşündüm , benim sağlığım yerinde olsun eşim yanımda olsun muhannete muhtaç olmayayım bundan daha büyük bir zenginlik yok kader dedim . o günün üzerinden 1 aydan fazla zaman geçti şimdi senin yazdıklarını okudum , aynı o günkü gibi tutamadım kendimi . Sana çok inanmıştım . Senden güzel haberler alacağıma inanmıştım . Ben şu anda böyle kötüyüm seni düşünemiyorum . Ama Dediğim gibi Sen güçlü ve inançlı bir insansın ve Rabbim sana Mucizeni gönderecek canım . Her zaman dularımda olacaksın . Hiç bir söz senin acını hafifletmeyecek ama bunların hepsi gececek biliyorsun . İnşllllllllllllllllllllllllllllllll başka denemelere gerek kalmadan kendiliğinden gelir ...