Ne dense, ne desek boş. Belki 1 yıl, belki 1 ay, belki 1 hafta... Yani zaman vermek anlamsız olur, ama geçeceğine emin olabilirsiniz. Ne zaman olacağı hiç belli olmaz ama bir gün bitecek, kesin. Eskiyi düşünün, geçmişte yaşayıp atlattığınız acıları. Sizi tüketen, tamam artık her şey bitti dediğiniz, düzelmeyeceğini sandığınız anları düşünün. Hangisi geçmedi? Hepsi geçti, bazısı aylar sürdü, bazısı göz açıp kapayıncaya kadar unutuldu. Ama geçti bir şekilde. Bugün bakıldığında hepsi arkada kalmış, silinmiş, unutulmuş... Her şey atlatılıyor elbet. Kendinizi zorlamayın illa ki hemen sileyim diye, zorlayınca aksine unutulmaz çünkü. İlişkiniz, ayrılığınız hakkında yorum yapan kimseyi de dinlemeyin, kafanızın karışmasına izin vermeyin. Çünkü yaşadığınız şey iki kişilikti, olan biteni sizden başka kimse bilemez, kimse yorumlayamaz. Hayatınıza devam edin yine, normalde ne yapıyorsanız onları yapın, işse iş, okulsa okul, ya da her neyse.. Yürüyün bol bol, temiz hava alın, sosyal yaşantınıza devam edin. Bir şeyleri zorlamadan.. Düşünüyorsanız, özlüyorsanız engel olmaya çalışmayın zihninize. Ters teper çünkü. Ama zorlamayınca biter, akıl da kalp de o kadar çok düşünmüştür ki bir gün kendine kendine bitirir, siler her şeyi. Dediğim gibi zaman vermek yanlış, aynen devam edin hayata, nasıl akıyorsa öyle aksın.. Geçecektir. Kendinize hatırlatacağınız tek şey "geçer elbet, illa ki geçecek, neler geçmedi ki" olsun.
Her şey geçiyor, bu dönemleri gülümseyerek hatırlayacaksınız ileride, acı tecrübeye dönüşecek, adımlarınız daha sağlam olacak.
"İyi ki" yaşamışım diyeceksiniz, anı olarak kalacak, aklınıza gelince tebessüm oluşacak yüzünüzde.
Her şey atladıldı, bu da atlatılacak.. Şans yanınızda olsun hep :)