• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Terk edilmenin acısı ne zaman diner..?

Serra_8

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
4 Aralık 2011
22
0
36
İstanbul
Bugün tam 1 sene oldu. Ne gördüm, ne sesini duydum. Ama her gece uyumadan önceki son düşüncem, uyandığımdaki ilk şey o oluyor.
Böyle nasıl yaşanır ki? Ne zaman bitecek.. kendimle mücadele etmekten yoruldum. onu sevmekten, beklemekten yoruldum. hani sevgili Ece Temelkuran demiş ya; ''acı mühim değil de, umut yoruyor insanı'' diye . umut etmekten yoruldum. bir gün evlendiğini duyacağım biliyorum, o zaman mı bitecek acaba? bişeyler söyleyin bana nolur..
 
kımısı bır haftada unutur kımısı 1 yılda kımısı 10 yılda bu tamamne kısıye gore degısır hayat akısınıza gore degısır umarım cabuk sonuclanır.
 
Neden ayrılmıştınız ??
Aslında baya da bir zaman geçmiş biraz aşama kaydetmen gerekmez miydi :26:
Niye kendine onu düşünerek kötülük ediyosun geçen yıllarına yazık günah değil mi ?
 
Umut etmeyi bitirirsen artık o yok olmayacak asla düşüncesini koyarsan bitirirsin ancak. Zor biliyorum ama yavaş yavaş olur bu süreç. Öncelikle zihninden ona dair beklentilerini silmekle başla. Hani dışarıdan konuşan akıl veren biri değilim. Bizzat senin durumundayım ama 4 ay oldu oldukça mesafe kat ettim ama ne zaman cidden evet bu defteri kapattım dedigimde.
 
Dünyanın sonu değil bu. Bu yaşadığın acıları ve sıkıntıları yaşayan milyonlarca insan var yeryüzünde.
Kendini tekrardan iyi hissedecek ve yeni birini nasıl olsa bulacaksın.
 
Bugün tam 1 sene oldu. Ne gördüm, ne sesini duydum. Ama her gece uyumadan önceki son düşüncem, uyandığımdaki ilk şey o oluyor.Böyle nasıl yaşanır ki? Ne zaman bitecek.. kendimle mücadele etmekten yoruldum. onu sevmekten, beklemekten yoruldum. hani sevgili Ece Temelkuran demiş ya; ''acı mühim değil de, umut yoruyor insanı'' diye . umut etmekten yoruldum. bir gün evlendiğini duyacağım biliyorum, o zaman mı bitecek acaba? bişeyler söyleyin bana nolur..


Geri dönüşü olmayan ayrılıklar ölüm gibidir, o kişi ha ölerek ha giderek çıkmış hayatınızdan, bir daha yanınızda olmayacak... Normal şartlarda hobiler edinmenizi, hayatınızın merkezine olumlu olay ve kişileri almanızı, sevmek fikrinden uzaklaşıp farklı meşguliyetlere odaklanmanızı önerebilirdik ama ayrılığın üstünden bir yıl geçmesine rağmen her gece uyumadan evvel onu düşünmeniz, uyandığınızda da derhal aklınıza gelmesi normal değil... Eğer kendinizi buna şartladıysanız bundan vazgeçin (21 gün boyunca sürekli tekrarlanan alışkanlıkları beyin otomatiğe bağlar ve devam ettirir) elinizde olmadan kendinizi onu düşünürken buluyorsanız yardım alın...

Ayrılık acısı zamanla atlatılır ama bunu kendi başınıza yapamıyorsanız destek almanız gayet doğal ve de gerekli... Bir yıldan bahsediyoruz, bir bebeğin oluşup dünyaya gelmesi, bir askerin dönüşüne az kalması, 6 aylık ömrü kalan bir hastanın vefat edip neredeyse acısının unutulması gerçekleşiyor bu dönemde... Sizin ömrünüzün geri kalanı ne kadar bilmiyorken koskoca bir yılı boşa gitmiş, kimbilir daha ne kadarı gidecek önlem almazsanız...

Geçici fiziksel rahatsızlıklarda doktor doktor dolaşırız da ruhumuzdaki yaraları kendimiz sarmaya çalışırız inatla... Geriye de yaralanmış bir ruh, kalitesizleşmiş bir hayat, yerinde yeller esen yaşama sevinci kalır, muhakkak bir uzmana danışın...
:ssz:
 
Benim bir arkadaşım da senin gibi bu sorunu yaşıyordu,ayrıldılar arkadaşım unutamıyor,her gün ağlıyor üzülüyordu,üstüne çocuğun hayatında başka biri olduğunu duydu ve tümden kendini kaybetmeye başladı.Sonunda bir uzmana gitti.Çok ta iyi yaptı.Keşke daha önce gitseymiş.
Arkadaşımla sık sık muhabbet ediyordum,değişimine bizzat şahit oldum diyebilirim.
Bu durumu bence henüz kabullenmemişsin sen.Çünkü hala umut ediyorsun.Evet acı çekiyor olabilirsin ama öncelikle artık bittiğini ve onun senin hayatında olmadığını kabul et.Kabul ettiğinde herşeyin daha kolay olacağını göreceksin.Zaten gerçek olan da bu.
Bana biraz kendine hakettiğin değeri vermiyorsun gibi geldi,mesela benim ilişkilerde anlayışım öncelikle sevilmektir.Çünkü ben sevildiğim sürece severim ve sevildiğim kadar verebilirim.Beni sevmeyeni hangi sebeple seveyim ki.Bu tarafından bak bir de.
Adam olsaydı sana kıyarmıydı bu halde:19:
 
Gencligin verdigi birsey mi bilmiyorum, ama sizin yasadiklarinizi yasadigimi hatirliyorum. Ama cok genctim. Lisede oyle asik olmustum. 2-3 ay suren biseyin acisi cok uzun surmustu. Simdi her detayi hatirlayamiyorum. Gunlugumden okuduklarim kadariyla biliyorum nerdeyse (((= Okudukca "harbiden boyle mi hissediyormusum yaaoo" diye bir de sasiriyorum. Neyse bende onunla hic gorusmeden, sesini duymadan gecen 2 sene sonunda onu unutabildim. Her gece, her sabah ve her gun aklimda olan biriydi. Ama git gide azaliyor. Hayatiniz devam etsin ama.. Yeni insanlarla tanisin, yeni amaclar edinin, baska konulari dusunun, baska seylerden bahsedin.

O ask acim ilk ve son oldu, bir daha da oyle hicc aci falan cekmedim ki o kisiden sonra hayatima baskalari girdi, daha guzel iliskilerde yasadim. Bir kere insan heralde o hale geliyor. Simdi krali gelse umrumda degil :51: Oyle bi acidan sonra, o acinin bittigini, o askin bile tarih oldugunu, yeni insanlari sevebildigini gordukten sonra insan hic bir askin acisina inanmiyor. sukur ki bunlarin hepsini yasadim. daha bilincliyim :32:
 
Son düzenleme:
onun için hayaller kurmayı, sürekli onu düşünmeyi, kendi kendini umutlandırmayı bıraktığın an acın sona erecektir.
1 yıl geçmiş ve sen hala onun umuduyla yaşıyorsan
bu senın suçun.
zaman sana unutman için fırsat tanımış
ama sen buna izin vermemişsin.
 
buna benzer bı durum yaşamıstım zamanında terk edılme değıl ama bıttkten sonra bağlanmak gıbı saçma bışeydı benımkısı de.. unutulduğumu gun gun gördum acı cektım baskası oldu hayatında benımde oldu ama acı aynı yerınde kaldı. çunku kabullenememıstım nıye boyle oldu nasıl oldu gıbı sorularla. ne zaman neden demeyı bıraktım ve kabullendım bız ayrıldık dedım acım o zaman hafıfledı, ve bırılerıyle konuşmak da çok ıyı geldı acıyla yuzlesebılmek karsı karsıya gelmek de bunda etkılı oldu dıyebılırım. acınla yuzleş kabullenmeye bak hayatını yenıden çizebilirsin mutlu olmanı dılerim canım.
 
Bende buna benzer bir durumdayim fakat terkeden taraf benim.. Emin ol bu daha zor... Karsilikli sevdigin halde ayrilmak zorunda kaliyosun ve hatta onu sevmiyo gibi gozukme cabalarindasin... Ve hattaaa bu sevdigin kisi senin karsi apartmaninda oturuyosa dahada zor... Ayrildim yaklasik 7ay olucak ve unutamadim hala her gece aglarim malesef :) nasi unutucam bilmiyorum.. Baska biriyle konustum ama ise yaramadi yani civi civiyi soker dedikleri herzmn gecerli olmuyo.. Ama unutucam kararliyim hala :)) cunku unutmak zorundayim baska carem yok.. Anlasilan seninde baska caren yok diger arkadaslarin dedigi gibi oncelikle bittigini kabullenmeli umut etmeyi hayal kurmayi birakmaliyiz... İnsallah unutabiliriz hakkimizda hayirlisi olsun cnm :)
 
Bu sorunun cevabi olarak "su kadar ayda biter" demek cok zor, yalniz yasamis biri olarak da soyluyorum ki 4 ay sonunda cok fazla kademe atladim ve 6 ay sonunda baya baya iyi oldum.
su an da hayatima onsuz devam ediyorum gayette, aklima gelmiyor 9 ay oldu biteli. hic mi gelmiyor ? geliyor. bazi yerler,onla gezdigimiz yerler,ortak arkadaslar hatta bazi sozler,olaylar,filmler filan
bi sekilde onu bana hatirlatiyor hala. ama alistim, tum fotograflarimizi sildim bakmiyorum. arada facebookuna bakiyorum sahte bi hesaptan ve bu benim aldigim yollari geriye donduruyor.
sen de fotograflari silmediysen sil ve kesinlikle facebook gibi sosyal paylasim sitelerinden takip etme.
bir de umut insani gercekten surunduruyor,umut guzeldir ama neyi umut ettigin daha da onemlidir,
olmayacak bir seyi umut etmek cok aci verir insana. simdi 1 yilda o kisi donse her sey eskisi gibi olur mu?
unutabilir misin her seyi? guvenebilir misin ona? bunlarin cevabi da hayirsa , kesinlikle dusuncelerinle kendi kendine yardim edeceksin.
Allah yardimcin olsun ama unutma her sey sende bitiyor.
 
Öncelikle hepinize çok teşekkür ederim yazılarınız, nasihatleriniz için. Deneyimlerinizi paylaştığınız için. Gerçekten çok sağolun.
Aslında biraz ondan ve benden bahsedecek olursam, belki de onu unutmakta neden bu kadar zorlandığımın cevabını burda bulabiliriz. Ben 23 yaşındayım ve herşeyden önce o benim için bi ilkti. Yani gerçek anlamda yaşadığım ilk ilişkiydi. İlk öptüğüm, biçok anlamda ilk defa herşeyi onda yaşadığım biriydi. Daha öncesinde hiç hissetmediğim şeyler , hiç yaşamadığım şeyler yaşadım onunla. Biraz da bu durum beni zorluyor olabilir mi sizce?..
Bir de şu var, biz onunla kavga ederek birbirimizi kırarak üzerek yıpratarak da ayrılmadık. Yani bana kötü şeyler yaşatıp da bırakmadı beni.. Evet tek bi mesajla bitirdi bu zaten yeterince kırıcıydı doğru.. Ama o mesajda bile sözlerine şöyle başlıyordu; şimdiden pişman olmaya başlıyorum ama bunları söylemek zorundayım, böyle olmasını istemezdim vs vs.. Oysa keşke bana açık açık söyleseydi bazı şeyleri yani ne bileyim deseydi ki ; artık seni sevmiyorum, seni istemiyorum ya da bitti arama artık unut beni vs gibi daha net daha sert.. o zaman daha kolay olurdu belki.. o zaman bi gün döner umudum olmazdı belki.. yani ben şuan ondan nefret bile edemiyorum.. çok zaman geçti biliyorum.. artık bi yabancı belki de bana.. başka insanlar arasında.. aslında durup düşündüğümde tüm duygularımı ezip geçen tek bir duygu var. o da; özlem. özlemle baş edemiyorum işte.. eskideki bizi özlüyorum.. artık hiçbi zaman o günlerin geri gelmeyeceğini biliyorum.. ama bu duygu berbat bişey.. bitmiyor.
 
İlkler unutulmaz derlerya o misal... Okdr iyi anliyorumki seni... Yapabilecegin tek sey dusunmemeye calismak sanirim baska yolu yok :( surekli birseylerle ugras, onu aklina getirecek seyler yapma, o aklina geldiginde daha farkli dusuncelere yonel... Yavas yavas azalicaktir elbet... Benim tavsiyelerim sadece bunlar cnm..
 
Ne dense, ne desek boş. Belki 1 yıl, belki 1 ay, belki 1 hafta... Yani zaman vermek anlamsız olur, ama geçeceğine emin olabilirsiniz. Ne zaman olacağı hiç belli olmaz ama bir gün bitecek, kesin. Eskiyi düşünün, geçmişte yaşayıp atlattığınız acıları. Sizi tüketen, tamam artık her şey bitti dediğiniz, düzelmeyeceğini sandığınız anları düşünün. Hangisi geçmedi? Hepsi geçti, bazısı aylar sürdü, bazısı göz açıp kapayıncaya kadar unutuldu. Ama geçti bir şekilde. Bugün bakıldığında hepsi arkada kalmış, silinmiş, unutulmuş... Her şey atlatılıyor elbet. Kendinizi zorlamayın illa ki hemen sileyim diye, zorlayınca aksine unutulmaz çünkü. İlişkiniz, ayrılığınız hakkında yorum yapan kimseyi de dinlemeyin, kafanızın karışmasına izin vermeyin. Çünkü yaşadığınız şey iki kişilikti, olan biteni sizden başka kimse bilemez, kimse yorumlayamaz. Hayatınıza devam edin yine, normalde ne yapıyorsanız onları yapın, işse iş, okulsa okul, ya da her neyse.. Yürüyün bol bol, temiz hava alın, sosyal yaşantınıza devam edin. Bir şeyleri zorlamadan.. Düşünüyorsanız, özlüyorsanız engel olmaya çalışmayın zihninize. Ters teper çünkü. Ama zorlamayınca biter, akıl da kalp de o kadar çok düşünmüştür ki bir gün kendine kendine bitirir, siler her şeyi. Dediğim gibi zaman vermek yanlış, aynen devam edin hayata, nasıl akıyorsa öyle aksın.. Geçecektir. Kendinize hatırlatacağınız tek şey "geçer elbet, illa ki geçecek, neler geçmedi ki" olsun.

Her şey geçiyor, bu dönemleri gülümseyerek hatırlayacaksınız ileride, acı tecrübeye dönüşecek, adımlarınız daha sağlam olacak.
"İyi ki" yaşamışım diyeceksiniz, anı olarak kalacak, aklınıza gelince tebessüm oluşacak yüzünüzde.
Her şey atladıldı, bu da atlatılacak.. Şans yanınızda olsun hep :)
 
Ne dense, ne desek boş. Belki 1 yıl, belki 1 ay, belki 1 hafta... Yani zaman vermek anlamsız olur, ama geçeceğine emin olabilirsiniz. Ne zaman olacağı hiç belli olmaz ama bir gün bitecek, kesin. Eskiyi düşünün, geçmişte yaşayıp atlattığınız acıları. Sizi tüketen, tamam artık her şey bitti dediğiniz, düzelmeyeceğini sandığınız anları düşünün. Hangisi geçmedi? Hepsi geçti, bazısı aylar sürdü, bazısı göz açıp kapayıncaya kadar unutuldu. Ama geçti bir şekilde. Bugün bakıldığında hepsi arkada kalmış, silinmiş, unutulmuş... Her şey atlatılıyor elbet. Kendinizi zorlamayın illa ki hemen sileyim diye, zorlayınca aksine unutulmaz çünkü. İlişkiniz, ayrılığınız hakkında yorum yapan kimseyi de dinlemeyin, kafanızın karışmasına izin vermeyin. Çünkü yaşadığınız şey iki kişilikti, olan biteni sizden başka kimse bilemez, kimse yorumlayamaz. Hayatınıza devam edin yine, normalde ne yapıyorsanız onları yapın, işse iş, okulsa okul, ya da her neyse.. Yürüyün bol bol, temiz hava alın, sosyal yaşantınıza devam edin. Bir şeyleri zorlamadan.. Düşünüyorsanız, özlüyorsanız engel olmaya çalışmayın zihninize. Ters teper çünkü. Ama zorlamayınca biter, akıl da kalp de o kadar çok düşünmüştür ki bir gün kendine kendine bitirir, siler her şeyi. Dediğim gibi zaman vermek yanlış, aynen devam edin hayata, nasıl akıyorsa öyle aksın.. Geçecektir. Kendinize hatırlatacağınız tek şey "geçer elbet, illa ki geçecek, neler geçmedi ki" olsun.

Her şey geçiyor, bu dönemleri gülümseyerek hatırlayacaksınız ileride, acı tecrübeye dönüşecek, adımlarınız daha sağlam olacak.
"İyi ki" yaşamışım diyeceksiniz, anı olarak kalacak, aklınıza gelince tebessüm oluşacak yüzünüzde.
Her şey atladıldı, bu da atlatılacak.. Şans yanınızda olsun hep :)

Çok teşekkür ederim, sözleriniz beni mutlu etti.. gerçekten..
 
nişanlanmış sanırım. hayır ağlamıcam,ağlamıcam,ağlamıcam....
herşey bende bitiyor biliyorum artık. geçicek, illaki geçicek, geçicek....
bugün bayram, mutlu olmalıyım dimi..
 
Back
X