- 27 Ocak 2011
- 816
- 95
- 298
- Konu Sahibi akli_karisik
-
- #401
Ayrıldıktan sonra ki tavra bağlıdır bu durum. Anında irtibatı kesmektir en iyi çözüm, yoksa o kişi haber aldıkça, kızı elinin altında tuttuğunu bildikçe dönüp bakmaz bile...
benim her gün karşımda gözümün önünde...
takmayayımda ne yapayım ben.
görmemezlikten gel bak bana mesaj atma ataarsa ama cevap ver ve hayatına ondan başkası gırebılırmıs gıbı yap o zaman tırsar canım
Ayrıldık aynı ortamdayız ve son mesajı kib...
Oldu ve cevap vermedim ortak arkadaşlarımıza da hayatta kalmak için sizi hayatımdan çıkartmak zorundayım dedim...
Ve hiç bir zaman böyle mücadele etmemiştim ben.İçim yana yana ondan kopmaya çalışıyorum.Gelmeyecek biliyorum...Kırgınım hem de çok.
bikere en buyuk hatayı onları hayatından cıkararak yapmıssın onlr snın mtlu oldgnu gordkce eskı sevglne anltcklrdı kafası karısıcaktı emınım herkez kırgın olr ama kırgınlıklar gecer ama sna sunu solym glmıyomu bırak gelmesın onunde up uzun hayat vr ılla o olck dıe brsy yok kı
Herkese merhaba..
bu tür bir platformda ilk kez yazıyorum. 31 yaşındayım. Aşk, sevgi vb olgulara (kendim dışında) yeterince inanmayan biriyim. Bunun nedeni hayatımı tek başına idame etmek zorunda kalmam ve erkeklere dair çeşitli nedenlerle güvensizlik yaşamamdır. Yaklaşık 2 yıl kadar önce, 4 yıl nişanlı kaldığım, 2 yıl da tel.de görüştüğüm nişanlım, meslek icabı çok önemli bir sınav sonrası beni başkasıyla evlenmeyi düşünmesi nedeniyle terk etti. (nedenleri geçmişten gelen histerik bir annenin tavırları ve vb sorunlar..) Yazın, beni ünv. ve master yıllarından beri tanıyan, yaşadığım hezimeti az çok bilen, beni her vesileyle soran, defalarca birlikte yurtdışına gitme önerisi sunan arkadaşımla, güven temeli oluştuğu, beni 2. bir hezimete uğratmayacağı güvencesi, düşüncesi ve beğeninin getirdiği bir duyguyla birlikteliğe başladık..Şehirlerimiz ayrı olması (kendisi farklı bir ilde çalışıyor) nedeniyle birkaç kez kendisinin bulunduğu ilde görüştük..bunun dışında tel ve msn görüşmeleriyle iletişimimizi devam ettirmeye çalıştık. Seviyeli birliktelik yaşamaya çalışan ve sürekli flörtlerden hoşlanmayan biriyim. Güzel, kültürlü, doğal ve dürüst biriyim..Onunla yüzyüze son görüşmemizde beni sevdiğini bildiğim halde; bana gayri ihtiyari çeşitli çelişkilerinden bahsetmeye başladı. Bu yaşına gelmesine rağmen hayatını hala düzene sokamadığını, doktorasına başlayamadığını, iş anlamında bir yere tutanamadığını, yurtdışına gidemediğini, sevmediği bir işi yapmak zorunda olduğunu, bazen evlilik düşüncesinin insan doğasına aykırı olduğunu, araba almak ve iş vb kısıtlı bir yaşam için mi bu kadar sıkıntı çekildiğini, yaşamın anlamının bu olmaması gerektiğini ( ikimiz de atanamamış felsefe öğretmeniyiz) vb geçmişten gelen mutsuzluklarını, hayatı hep olumsuz görüp yorumladığını vb anlattı. Tüm bunlardan sonra onun yanında olduğumu ama sorunu temelde kendisinin çözmesi gerektiğini aksi takdirde hep bu şekilde devam edeceğini ve bir yerden kırılması gerektiğini söyledim. Korktuğunu, ya olmazsa düzelmezse diye kendine yeterince güvenemediğini söyledi. Eğer hep bu şekildeysen ayrılalım dedim. Bizim bir sonumuz olmaz, yardımımı da kabul etmiyorsun..Kabul etmedi. Ne bu güzel arkadaşlığı yitiririm ne de senin gibi birini kaybedemem dedi. Biliyorum ki senin gibi biri benim hayatıma bir daha girmez ve ben seni seviyorum bunda netim dedi. Net tavrımı koyduktan sonra yaşadığım şehre döndüm. Söylediklerinden dolayı pişman olmuştu. Durup duruken ben sana çelişkilerimi anlattım, neden bu kadar tuhaflaşabildim. Seni en sevdiğim , en mutlu olduğum anda neden böyle birşey söyledim anlamlandıramıyorum içimde diye tel.de görüşmemiz oldu ve ayrıldık. Ama kopamadık.. Beni yeniden aradı, ara ara tel. de aradı, seninle konuşmaya cesaretim yok, senin gibi birine ben bunu neden yaptım? diye sürekli sorguluyorum kendimi diye birkaç görüşme yaptık tel.de ve msn.de..sürekli bir gelgit drumu yaşamaya başladık sonraları..bir istiyorum bir isitiyorum ama yine aynı şey olursa d,ye çekinceler..sonra birbirimizi engellemeler..yine aynı görüşmeler..yaklaşma-kaçınma çatışması onda..en sonunda, 1 ay hiç görüşmedim msn.de..tel.den arıyamıyor..msn.de 2 hafta kadar sürekli dolaştı, bişr tek sana yanlış yaptım başkasına değil şeklinde iletiler.. bir hafta önce beni msn.de yakaldı ve sorgu sual..yine resti çektim. ne kadar net ve kararlı bir insan olduğumu biliyor. Ve hiç görüşmüyorum kendisiyle.. görüşmek istiyorsan ararsın. yoksa yolum açık olsun dedim en son..henüz bir haber yok..sorunlar çözülmeden nasıl bir araya geliriz ya da gelir miyizi bilemiyorum. Ben kararlı ve net biriyim. Ne istediğimi bilirim. Güçlü biri olmama rağmen 2-3 aydır o kadar kötü bir psikoloji içerisindeyim ki ne yapacağımı bilemiyorum. Bekleyeyim mi beklemeyeyim mi? msn.den sileyim mi? ne yapacağımı kestiremiyorum..
Sizden durumumla ilgili önerilerinizi bekliyorum..teşekkürler şimdiden...
Herkese merhaba..
bu tür bir platformda ilk kez yazıyorum. 31 yaşındayım. Aşk, sevgi vb olgulara (kendim dışında) yeterince inanmayan biriyim. Bunun nedeni hayatımı tek başına idame etmek zorunda kalmam ve erkeklere dair çeşitli nedenlerle güvensizlik yaşamamdır. Yaklaşık 2 yıl kadar önce, 4 yıl nişanlı kaldığım, 2 yıl da tel.de görüştüğüm nişanlım, meslek icabı çok önemli bir sınav sonrası beni başkasıyla evlenmeyi düşünmesi nedeniyle terk etti. (nedenleri geçmişten gelen histerik bir annenin tavırları ve vb sorunlar..) Yazın, beni ünv. ve master yıllarından beri tanıyan, yaşadığım hezimeti az çok bilen, beni her vesileyle soran, defalarca birlikte yurtdışına gitme önerisi sunan arkadaşımla, güven temeli oluştuğu, beni 2. bir hezimete uğratmayacağı güvencesi, düşüncesi ve beğeninin getirdiği bir duyguyla birlikteliğe başladık..Şehirlerimiz ayrı olması (kendisi farklı bir ilde çalışıyor) nedeniyle birkaç kez kendisinin bulunduğu ilde görüştük..bunun dışında tel ve msn görüşmeleriyle iletişimimizi devam ettirmeye çalıştık. Seviyeli birliktelik yaşamaya çalışan ve sürekli flörtlerden hoşlanmayan biriyim. Güzel, kültürlü, doğal ve dürüst biriyim..Onunla yüzyüze son görüşmemizde beni sevdiğini bildiğim halde; bana gayri ihtiyari çeşitli çelişkilerinden bahsetmeye başladı. Bu yaşına gelmesine rağmen hayatını hala düzene sokamadığını, doktorasına başlayamadığını, iş anlamında bir yere tutanamadığını, yurtdışına gidemediğini, sevmediği bir işi yapmak zorunda olduğunu, bazen evlilik düşüncesinin insan doğasına aykırı olduğunu, araba almak ve iş vb kısıtlı bir yaşam için mi bu kadar sıkıntı çekildiğini, yaşamın anlamının bu olmaması gerektiğini ( ikimiz de atanamamış felsefe öğretmeniyiz) vb geçmişten gelen mutsuzluklarını, hayatı hep olumsuz görüp yorumladığını vb anlattı. Tüm bunlardan sonra onun yanında olduğumu ama sorunu temelde kendisinin çözmesi gerektiğini aksi takdirde hep bu şekilde devam edeceğini ve bir yerden kırılması gerektiğini söyledim. Korktuğunu, ya olmazsa düzelmezse diye kendine yeterince güvenemediğini söyledi. Eğer hep bu şekildeysen ayrılalım dedim. Bizim bir sonumuz olmaz, yardımımı da kabul etmiyorsun..Kabul etmedi. Ne bu güzel arkadaşlığı yitiririm ne de senin gibi birini kaybedemem dedi. Biliyorum ki senin gibi biri benim hayatıma bir daha girmez ve ben seni seviyorum bunda netim dedi. Net tavrımı koyduktan sonra yaşadığım şehre döndüm. Söylediklerinden dolayı pişman olmuştu. Durup duruken ben sana çelişkilerimi anlattım, neden bu kadar tuhaflaşabildim. Seni en sevdiğim , en mutlu olduğum anda neden böyle birşey söyledim anlamlandıramıyorum içimde diye tel.de görüşmemiz oldu ve ayrıldık. Ama kopamadık.. Beni yeniden aradı, ara ara tel. de aradı, seninle konuşmaya cesaretim yok, senin gibi birine ben bunu neden yaptım? diye sürekli sorguluyorum kendimi diye birkaç görüşme yaptık tel.de ve msn.de..sürekli bir gelgit drumu yaşamaya başladık sonraları..bir istiyorum bir isitiyorum ama yine aynı şey olursa d,ye çekinceler..sonra birbirimizi engellemeler..yine aynı görüşmeler..yaklaşma-kaçınma çatışması onda..en sonunda, 1 ay hiç görüşmedim msn.de..tel.den arıyamıyor..msn.de 2 hafta kadar sürekli dolaştı, bişr tek sana yanlış yaptım başkasına değil şeklinde iletiler.. bir hafta önce beni msn.de yakaldı ve sorgu sual..yine resti çektim. ne kadar net ve kararlı bir insan olduğumu biliyor. Ve hiç görüşmüyorum kendisiyle.. görüşmek istiyorsan ararsın. yoksa yolum açık olsun dedim en son..henüz bir haber yok..sorunlar çözülmeden nasıl bir araya geliriz ya da gelir miyizi bilemiyorum. Ben kararlı ve net biriyim. Ne istediğimi bilirim. Güçlü biri olmama rağmen 2-3 aydır o kadar kötü bir psikoloji içerisindeyim ki ne yapacağımı bilemiyorum. Bekleyeyim mi beklemeyeyim mi? msn.den sileyim mi? ne yapacağımı kestiremiyorum..
Sizden durumumla ilgili önerilerinizi bekliyorum..teşekkürler şimdiden...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?