- 19 Kasım 2013
- 18.854
- 34.034
- 798
- Konu Sahibi choccywhoccydoodah
-
- #41
Sevmesinler ,böyle seveceklerse sevmesinler.
Merakli değilim yani.
Ben kimsenin coluğuyla çocuğuyla ugrasmiyorum. Bir zahmet kendi ışlerine baksınlar.
Sevmesinler ,böyle seveceklerse sevmesinler.Millette kabahat senin cocugunu ne diye severler ne diye dusunurler. Hepsi haksiz vallahi yasli basli amcadan tut markette bebegine tatli diyen ablaya kadar hatali. Yuzunuzu bilmem ama kalbiniz gercekten cirkin. Zaten sizin boyle kisiliginiz oldugunu bilse sizin cocuklarinizida sevmez millet. Yazik ya Allah cocuklarinizi size bagislasinda yani bu kadar daralmayin buyutmeyin bir sizin cocuklariniz yok. Millet altin gibi cocuklar doguruyor
Sağlıkla kucağınıza alın.Sağımı solumu yırtacak kıvama geliyordum bende. Şimdi 2. doğunca yine başlayacak, resmen fragman izlettiniz bana. “Ya sen kimsin, senin ne haddine bana akıl vermek? Sana soran mı oldu? Git doğur kendin bak” diye böyle dolu dolu bağırmak istiyor insan. Ama olmuyor işte..
Sussan olmuyor, sustursan olmaz. “Evet teyzecim obez seviyorum ben:))), evet teyzemin çocuğumu aç bırakıyorum :))” tipi şeylerle sinir edin sizde. :))) hep bu modda.
Teşekkür ederim.Benzesin benzemesin onlara ne ki anasi belli babasi belli ne alaka yani bu kadar soz konusu oluyor bu durumlar bilmiyorum tombisi op yerime oglumla ayni ayda dogmuslar
Sağolasın.Ne alaka? Kizin kişiliğinden girmişsin milletin doğurduğu cocugun elementinden çıkmışsın ....insan bazen hiç tanımadığı ve bir daha karsilasmayacagi kisilere bebeğinin kasının gözünün aslinda kocasına mi yoksa ebesine mi benzediğini yarım saat anlatmak istemiyor...fikrine onem vermediği kisilerin dinlemek istemediği ogutlerinin zihninde boşuna yer kaplamasını istemiyor...bu insanı kötü kalpli mi yapar?
İnşallah olmayız ya,ben olmam diye düşünüyorum zira söylemem içimden geçsede.bizimde öyle olmayacağımızı nereden biliyorsunuz
insan yaş ilerledikçe huy davranış değiştiriyor
birzamanlar eleştirdiklerimizin yerini alıyoruz
geçende komşumun evine uğradım çocuk yalın ayak orada burada geziyor
dayanamadım üşüyecek giydirsene şunun ayağına nir çorap dedim
sonra eskiler geldi aklıma
şaşırdım kendime
Takmamak mümkün olmuyor. Ben hazırcevap biriyim aslında ama enerjimi harcamak istemiyorum. Gerek yok yani,bir rahat versinler yeter.Hani doğumdan sonraki aylardaki yorgunluk var ya... işte o, insanı tahammülsüz yapıyor galiba. Yıllar geçtikçe biraz daha az takmaya başlıyor insan. Aslında anlattığınız şeyleri herkes yaşıyor ve o lafları söyleyenler de iyi niyetli çok bilmişler :) o yüzden çok kızmamak lazım, keşke başarabilsek. Hem daha mutlu oluruz hem kimseyi kırmamış oluruz. Bir psikolog gülümseyerek şöyle deyin diyordu "sağolun biz hallediyoruz" aslında gerçekten çok kolay ve sınırları çizen bir söz. Üstelik kırıcı değil.
Benim eşimin benden küçük bekar kardeşi, beni arayıp çocuğun altını elektrik sobasının yanında değiştirmemi söylemişti. Ne denir böylelerine?
Sağlıkla kucağınıza alın.Konuda dikkatimi çeken şeyin benim kızımında kücük zayıf bir bebeklik geçirmesi , kansız mı yemiyor mu sorularıyla sanki bakamıyormuşum hissi yaşatan teyzeler ve şimdi dogacak olan ikincinin tombul olabilme ihtimaline sevinmem.
Yaşadım yaşıyorum aynilarini canım...Gecen arkadaşımı yolda durdurmuş biri "bebeğinde gelişim geriliği mi var ?niye bu kadar küçük ?" demiş ...kız ağlamaklı aradı zor sakinlestirdim.Bebek de 11 aylık ...yürüyor üstelik ....hangi boyutlarda olmasını istiyorsa millet!!Sağolasın.
Birde cidden enerjim yok yani benim bunları dinleyip cevap yetiştirecek. Yorgunum,uykusuzum,ayakta zor duruyorum ,istemiyorum yani bunlarla uğraşmak.
Arkadaşlarımla bile görüşmeye enerjim yokken hic tanımadığım insanlarla bunları konuşmak istemiyorum. Bu sebeple kötü kalpli oluyorsam olayım yani. İşte diyoruz ya empati diye,maalesef bazılarında ondan yok.
Böyle modeller var maalesef benim küçük kızım sarışın büyüğüm daha koyu tenli çocuğun yanında aaa küçügü daha güzelmiş deyip sözde sevgi gösterisi yapıyorlar çocuk duygusu onların umurunda değilMerhaba,
Şu an 6 sene önceye gitmiş gibiyim.
Bir kızım(6 yaş)bir de oğlum (5 aylık)var.
6 sene önce kızım için kaç aylık,erkek mi diyip ,hayır kız cevabını alan meraklı melahatler,olsun arkası erkek ama pek de minikmiş diyorlardı zira kızım minik bir bebekti ,ben irmik yedirdim,şunu verdim,bunu yedirdim şu kadardı kilosu diye eklemeyi sende yedir demeyi ihmal etmiyorlardı tabi çünkü meraklı melahat olmak bunu gerektirir. Adeta kompetan gibi üstüme çökmeden,engin bilgilerini paylaşmadan olmuyor.
Şimdi günümüze dönelim,oğlum da kızım gibi kel ve sarışın bir bebek,şu an yine meraklı melahatler ,kaç aylık,kız mı,aaa erkek mi aynı kıza benziyor,ama bunun arkası kız kesin,5 aylık mı baya tombik maşallah diye bıdı bıdı ediyorlar. Yedirme fazla obez olur diye eklemeyi de ihmal etmiyorlar.
Yahu bıktım,yıldım,size ne diye bağırasım var.
Adetten midir bu muhabbeti etmek?
Olmayınca eksik mi kalıyoruz yani ne oluyor?
Artık dışarı çıkmak istemiyorum o derece.
Geçenlerde markette kadının biri kızımla oğluma bakıp "aaaa ne bunlar böyle sarı sarı çok tatlılar"dedi ve ekledi babalarına benziyorlar herhalde,çünkü ona göre ben cirkinim,çocuklar güzeller ve bana benzemiyorlarsa babalarına benziyorlar
Yok dedeme benziyorlar diyecektim vazgeçtim artık yıldım çünkü.
Yine bir gün hava güneşliydi,kızımı okuldan almaya gittim,oglumun beresini çıkarmıştım güneş alsın diye,amcanın biri durdurdu beni "kızım kapat kafasını,agzını da kapat üşür o"dedi. Kapatmadım yürüdüm geçtim, arkamdan söyleniyordu iyilikte yaramıyor bunlara diye.Tamam iyi niyetlisin anladım ama sanane ya sanane.
Takmayacağım diyordum hamileyken ama takılıyor ki ben rahat insanım.
Kimseye sormam böyle şeyler,söylemem de banane ki. Annesi bilir doğrusunu ben uzman degilim ki,fikrim de sorulmamış,neden bıdı bıdı yapayım.
Annem bile konuşuyor bık bık. Neymiş efendim o cocuğun battaniyesi mi yokmuş onlardan çıkarken örtmemişim,alsın mıymış bir battaniye. Yaz bitmemişti bu lafı ettiğinde düşünün. Oğlum hastalandı hemen yapiştırıverdi lafı"tabi ince giydiriyorsun oğlanı, hasta olur,sar kızım sıkı sıkı"diye.
Göz yaşı kanalları tıkalıydı bir ara,her gören aaa ağladı mı diye sordu durdu,yok dedim böyle böyle,aa bizde de olmuştu,sütünden damlat,masaj yap,çay koy vs vs bir sürü şey söylediler o ara hatta biri şampuanla sil dedi.
Eve kapanasım,kimseyle görüşmeyesim var artık.
Her dışarı çıktığımda bir zırvalık duyuyorum muhakkak.
Sizler ne yapıyorsunuz bu gibi durumlarda ,artık fobi oldu bir yerde bekliyorsam kimseyle göz göze gelmemeye çalışıyorum ki muhabbet açılmasın, birşey sormasın,söylemesin diye.
Ya işte sonra da niye takiyorsun diyorlar. Takmayip ne yapalim anlamadım. İnsan rahatsız oluyor. Ne haddine yani senin,kimsin de bir anneyi bu şekilde üzüyorsun?Yaşadım yaşıyorum aynilarini canım...Gecen arkadaşımı yolda durdurmuş biri "bebeğinde gelişim geriliği mi var ?niye bu kadar küçük ?" demiş ...kız ağlamaklı aradı zor sakinlestirdim.Bebek de 11 aylık ...yürüyor üstelik ....hangi boyutlarda olmasını istiyorsa millet!!
Elalem bilir herşeyin en iyisiniBende bebegimi her uyuttugumda neden uyutuyosun uykusu yokki denmesine sinir oluyorum sanki ben bilmiyorum ne zaman uykusu var yok ..
Söyleme işte soran oldu mu sana,yok.Böyle modeller var maalesef benim küçük kızım sarışın büyüğüm daha koyu tenli çocuğun yanında aaa küçügü daha güzelmiş deyip sözde sevgi gösterisi yapıyorlar çocuk duygusu onların umurunda değil
Olmazlar arkadaşım.evimiz başka şehirde. lohusalığımda annemlerde kalıyordum.sagolsunlar ziyarete geliyorlar ama emzirirken odaya dalıp doymuyor aç bu demeler,aaaa bu zayıf mama ver mama demeler, hapsurunca üşüttün mü acabalar, tam oturacakken bebek ağladıgında aaaaa sen bunu kokuna alıştirmişsın demeler, ya daha 1 haftalık bebek tabiki beni isteyecek.offf offff.evimize gittiğimizde öyle güzel tadını çıkardım ki anneliğin emzirmenin.o zaman bebeğim de sakinleşti ben de onun tepkilerini anlar oldum.o saate kadar kim ne derse onu yapıyordum.kalabalıktan etraftaki sesleri dinlemekten şaşkın ördege dönmüş bebeğime odaklanamamıştım.gaz çıkar derler, çıkarırım; yok yok olmadı meme ver derler veririm; yok yok doymadı mama ver mama derler veririm,; Allahım kukla gibiydim.kabus gibiydi ya.Takmamak mümkün olmuyor. Ben hazırcevap biriyim aslında ama enerjimi harcamak istemiyorum. Gerek yok yani,bir rahat versinler yeter.
Yıl olmuş 2019 hepimizin elinin altında internet,adım başı hastane var,zaten herkes bilgiye kolay ulaşabiliyor. Bu ben böyle yaptım muhabbeti o kadar gereksiz ki artık.
Çok bilmiş denir ,kac tane büyütmüş sorsaydınız gorümcenize.
Sağlıkla kucağınıza alın.
Sevinin tabi ama hazırlıklı olun zira asla memnun olmuyorlar
Yaa kıyamam.Olmazlar arkadaşım.evimiz başka şehirde. lohusalığımda annemlerde kalıyordum.sagolsunlar ziyarete geliyorlar ama emzirirken odaya dalıp doymuyor aç bu demeler,aaaa bu zayıf mama ver mana demeler, hapsurunca üşüttün mü acabalar, tam oturacakken bebek ağladıgında aaaaa sen bunu kokuna alıştirmişsın demeler, ya daha 1 haftalık bebek tabiki beni isteyecek.offf offff.evimize gittiğimizde öyle güzel tadını çıkardım ki anneliğin emzirmenin.o zaman bebeğim de sakunleşti ben de onun tepkilerini anlar oldum.o saate kadar kim ne derse onu yapıyordum.kalabalıktan etraftaki sesleri dinlemekten şaşkın ördege dönmüş bebeğime odaklanamamıştım.gaz çıkar derler, çıkarırım; yok yok olmadı meme ver derler veririm; yok yok doymadı mama ver mama derler veririm,; Allahım kukla gibiydim.kabus gibiydi ya.
Şimdi ikinci de kimse de kalmayacağım inşallah kendi evimde sessiz sakin büyüteceğim bebişimi.ama sokaktaki amca teyzelere de engel olamıyoruz işte.ama onları da takmıyorum.gelip geçerken boşluktan konuşuyorlar kendi kendilerine diye bakıyorum olaya :))
Çocukların kime benzetildiği konusuna ise hiç girmeyeyim.kızım gibi ikincinin de ne rengi ne şekli bana benzemeyecek hissediyorum :))
Sadece kötü kalp bence can acıtmak başka bir şey olamazSöyleme işte soran oldu mu sana,yok.
Duramiyorlar mı nedir anlamadım ki?
Bu çocuk açlıktan ağlıyor ://Merhaba,
Şu an 6 sene önceye gitmiş gibiyim.
Bir kızım(6 yaş)bir de oğlum (5 aylık)var.
6 sene önce kızım için kaç aylık,erkek mi diyip ,hayır kız cevabını alan meraklı melahatler,olsun arkası erkek ama pek de minikmiş diyorlardı zira kızım minik bir bebekti ,ben irmik yedirdim,şunu verdim,bunu yedirdim şu kadardı kilosu diye eklemeyi sende yedir demeyi ihmal etmiyorlardı tabi çünkü meraklı melahat olmak bunu gerektirir. Adeta kompetan gibi üstüme çökmeden,engin bilgilerini paylaşmadan olmuyor.
Şimdi günümüze dönelim,oğlum da kızım gibi kel ve sarışın bir bebek,şu an yine meraklı melahatler ,kaç aylık,kız mı,aaa erkek mi aynı kıza benziyor,ama bunun arkası kız kesin,5 aylık mı baya tombik maşallah diye bıdı bıdı ediyorlar. Yedirme fazla obez olur diye eklemeyi de ihmal etmiyorlar.
Yahu bıktım,yıldım,size ne diye bağırasım var.
Adetten midir bu muhabbeti etmek?
Olmayınca eksik mi kalıyoruz yani ne oluyor?
Artık dışarı çıkmak istemiyorum o derece.
Geçenlerde markette kadının biri kızımla oğluma bakıp "aaaa ne bunlar böyle sarı sarı çok tatlılar"dedi ve ekledi babalarına benziyorlar herhalde,çünkü ona göre ben cirkinim,çocuklar güzeller ve bana benzemiyorlarsa babalarına benziyorlar
Yok dedeme benziyorlar diyecektim vazgeçtim artık yıldım çünkü.
Yine bir gün hava güneşliydi,kızımı okuldan almaya gittim,oglumun beresini çıkarmıştım güneş alsın diye,amcanın biri durdurdu beni "kızım kapat kafasını,agzını da kapat üşür o"dedi. Kapatmadım yürüdüm geçtim, arkamdan söyleniyordu iyilikte yaramıyor bunlara diye.Tamam iyi niyetlisin anladım ama sanane ya sanane.
Takmayacağım diyordum hamileyken ama takılıyor ki ben rahat insanım.
Kimseye sormam böyle şeyler,söylemem de banane ki. Annesi bilir doğrusunu ben uzman degilim ki,fikrim de sorulmamış,neden bıdı bıdı yapayım.
Annem bile konuşuyor bık bık. Neymiş efendim o cocuğun battaniyesi mi yokmuş onlardan çıkarken örtmemişim,alsın mıymış bir battaniye. Yaz bitmemişti bu lafı ettiğinde düşünün. Oğlum hastalandı hemen yapiştırıverdi lafı"tabi ince giydiriyorsun oğlanı, hasta olur,sar kızım sıkı sıkı"diye.
Göz yaşı kanalları tıkalıydı bir ara,her gören aaa ağladı mı diye sordu durdu,yok dedim böyle böyle,aa bizde de olmuştu,sütünden damlat,masaj yap,çay koy vs vs bir sürü şey söylediler o ara hatta biri şampuanla sil dedi.
Eve kapanasım,kimseyle görüşmeyesim var artık.
Her dışarı çıktığımda bir zırvalık duyuyorum muhakkak.
Sizler ne yapıyorsunuz bu gibi durumlarda ,artık fobi oldu bir yerde bekliyorsam kimseyle göz göze gelmemeye çalışıyorum ki muhabbet açılmasın, birşey sormasın,söylemesin diye.
Aynen ben de öyleydim.umarım ikincide de sizin gibi olurum.ayrıca önceki masajınızda güzel dilekleriniz için teşekkür ederim.Yaa kıyamam.
Kızımda bende kuklaya dönmüştüm ve asla rahat değildim zira bilmiyordum ki bebek nasil bakilır neden ağlar. Her soyleneni bir acaba olabilir mi duygusuyla ele aliyordum oğlumda kimseyi istemedim,annem geldi 2 hafta kaldı,sonra başbaşayız oğlum ve kızımla o kadar keyifli ki herşey. Yorgunluk falan koymuyor ama gelgelelim bu disardan gelen çatlak sesler sinir ediyor beni.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?