Merhaba, hissettikleriniz bu süreçte çok normal.
Zor ve stresli bir süreçten geçiyoruz haliyle hem kafamızı toparlamak zor oluyor hem de hormonların etkisiyle de alt üst oluyoruz. Ama inanın bu duygudan sizi çıkaracak tek kişi yine kendinizsiniz. Ailemiz sevdiklerimiz bir yere kadar görebiliyor yaşadıklarımızı ama içimizdeki sıkıntıyı biz biliyoruz.
Bugün ben de tüm gün dokunsalar ağlayacak gibiydim ,gözlerim dolu ,tahammülüm yok kimseye ,çok karamsarlığa kapıldım galiba olmayacak diye ama şuan yine sadece ben kendim kendimi toparladım ve hayır tüm bunlar bitecek,sağlıklı bir bebeğim olacak dedim. Umut hep var hep olmalı, bazen kayboldu sansak da içimizde bir yerde elinden tutulmayi bekliyor umutlarımız
Size naçizane önerim, kafanızı dağıtmak , sürekli bunu düşünmemek yönünde olabilir. Dizi ,film izleyebilirsiniz ,sevdiğiniz bir el işi yapmayı deneyin ya da kişisel gelisim planları yapabilirsiniz. Burda çok olumsuz durumlarda olup da hikayesi çok güzel biten bir sürü kişi var ,bana bu da ümit veriyor. Çok uzun yazdım
süreciniz pozitif sonuçlanır sağlıkla kucağınıza alırsınız inşallah,güzel hayaller kurun lütfen
kaç embriyo transfer edilecek ve ne zaman belli mi ?