- 30 Ocak 2017
- 14.952
- 200.579
- 598
- Konu Sahibi cheryblossommm
-
- #41
Son zamanlarda hep kendi hayatımdan sorunlar okudugum için söyleyeceğim çok şey çıkıyor :)
Biz eşimle bu konuyu evlenmeden önce konuştuk. Bunu ne şekilde söylersen söyle "Annemi istemiyorsun" kafasını yaşıyorlar.
Kv olan ilişkim hep mesafeliydi. Eminimki bugün eşim teklif etse kendisi de yanımda rahat edemeyeceğini bilir. Sonuçta burası benim evim, benim otoritem. Kendisininde yönetici ruhu var. İşlere karışma, herkesin bilebileceği basit şeyleri bile öğretmeye kalkma huyları var. Karşılıgında negatif enerji yayan bir gelinle rahat edemeyeceğini o da iyi biliyor aslında. Ama azıcık oralı olsam mesafeyi değiştirsem sanırım balıklama atlar..
Kv hasta değil, sakat değil, çok şükür sağlıklı. Benden daha akıllı, gözü açık bir kadın. Benden fazla gezer. 65 yasında. Maddi durumu bizi 5'e katlar. Kendi evi var, yasiyor. Sık sık görüşüyoruz. Evler yakın. Ama temelli kalma gibi bir durum söz konusu olamaz. Ben eşimle bu yüzden çok tartıştım. Eşim aşırı vicdanlı bir insan. Hemen her gün görüşsek bile annesinin yalnız yaşaması onun için bir felaketti başlarda. Ama atlattık.
Eşime sundugum sebepler; Rahat şortlarımızı giyip yan yana uzandıgımız rahatlıkları yaşayamayacagız. Duşa girip çıkmamız görülecek. Özel hayatımız kalmayacak. Tartışmalarımız bazen kavgalar büyük polemik haline gelecek. Annen hepsine şahit olacak. Bazen karışacak, bu sefer onunlada sorunlar yaşayacagım. Evde uyudugum kalktıgım kabahat olacak. Ben erken kalkan bir insan değilim. Annen 7 deyince ayakta. Kurallarımız birbirine uymayacak. Annen sık misafir ağırlar. Ama ben müsait olmayabilirim. Planlar yapabilirim. Çocuğun yetişme tarzında fikir ayrılıklarına düşüyoruz, anneliğimi bana bırakması konusunda sorunlar yaşayacagız. Hepsini bir kenara koy, zaten anlaşamadıgım bir insanla beraber yaşamaya zorlarsan beni biz daha fazla yüz göz olup aradaki saygıyıda kaybedicez. An oluyor insan kendi annesini bile özlemek istiyor. Evinde kocasıyla baş başa kalmak istiyor. Her şey kararında güzel. Normal akışında görüşürsün, ama tadı güzel olur. Gün olur annen hastalanır, bakıma muhtaç olur, "bütün kardeşlerinle beraber" bizde üstümüze düşeni yaparız. Başından beri olan düşüncem budur. Bunu anlamanı umuyorum.
Biz eşimle bu konuyu evlenmeden önce konuştuk. Bunu ne şekilde söylersen söyle "Annemi istemiyorsun" kafasını yaşıyorlar.
Kv olan ilişkim hep mesafeliydi. Eminimki bugün eşim teklif etse kendisi de yanımda rahat edemeyeceğini bilir. Sonuçta burası benim evim, benim otoritem. Kendisininde yönetici ruhu var. İşlere karışma, herkesin bilebileceği basit şeyleri bile öğretmeye kalkma huyları var. Karşılıgında negatif enerji yayan bir gelinle rahat edemeyeceğini o da iyi biliyor aslında. Ama azıcık oralı olsam mesafeyi değiştirsem sanırım balıklama atlar..
Kv hasta değil, sakat değil, çok şükür sağlıklı. Benden daha akıllı, gözü açık bir kadın. Benden fazla gezer. 65 yasında. Maddi durumu bizi 5'e katlar. Kendi evi var, yasiyor. Sık sık görüşüyoruz. Evler yakın. Ama temelli kalma gibi bir durum söz konusu olamaz. Ben eşimle bu yüzden çok tartıştım. Eşim aşırı vicdanlı bir insan. Hemen her gün görüşsek bile annesinin yalnız yaşaması onun için bir felaketti başlarda. Ama atlattık.
Eşime sundugum sebepler; Rahat şortlarımızı giyip yan yana uzandıgımız rahatlıkları yaşayamayacagız. Duşa girip çıkmamız görülecek. Özel hayatımız kalmayacak. Tartışmalarımız bazen kavgalar büyük polemik haline gelecek. Annen hepsine şahit olacak. Bazen karışacak, bu sefer onunlada sorunlar yaşayacagım. Evde uyudugum kalktıgım kabahat olacak. Ben erken kalkan bir insan değilim. Annen 7 deyince ayakta. Kurallarımız birbirine uymayacak. Annen sık misafir ağırlar. Ama ben müsait olmayabilirim. Planlar yapabilirim. Çocuğun yetişme tarzında fikir ayrılıklarına düşüyoruz, anneliğimi bana bırakması konusunda sorunlar yaşayacagız. Hepsini bir kenara koy, zaten anlaşamadıgım bir insanla beraber yaşamaya zorlarsan beni biz daha fazla yüz göz olup aradaki saygıyıda kaybedicez. An oluyor insan kendi annesini bile özlemek istiyor. Evinde kocasıyla baş başa kalmak istiyor. Her şey kararında güzel. Normal akışında görüşürsün, ama tadı güzel olur. Gün olur annen hastalanır, bakıma muhtaç olur, "bütün kardeşlerinle beraber" bizde üstümüze düşeni yaparız. Başından beri olan düşüncem budur. Bunu anlamanı umuyorum.