• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Tükendim

Valla bu kadar dertlenmenin ne sana ne hayatina neden annenle iliskine faydasi yok, artik olaylari ve hayatini duzene sokmaya bakacaksin, ayrica sirf annene nakit gondermek icin kredi cekersen (ki verirlermi ondan da emin degilim) hem anneni hakli cikaracaksin (bak ba kosede parasi varmista cidden vermiyormus diyecek) hemde kendini ciddi yukun altina sokacaksin. Bir hatayi baska bir hata ile telafi etmeye calisip kisa vadede kolay cozum yoluna giderek uzun vadede basina bela alacaksin. Once kendini toparla sonra annene yardimin dokunsun.
Vicdan yapmaninda sana yardimi dokunmaz bence seni kotu hissettirmenin disinda ve hala bu yasadiklarini annenle dahi paylasmamis olmani aklim almiyor.

Herkes sordu madem yazayım nasıl oldu olaylar. R RoseAnge sen de gel.

Şimdi ben eğitim için yurtdışına gittim bu herifle de orda tanıştım kendi de yabancı.

2 yıl birlikte geçirdik.

Daha sonra bu herif PhD bitince Amerika'da postdoc değil dimdirek yardımcı doçentlik işi buldu çok çok iyi bir iş, süper bir üniversitede, kazancı da bol.

Evlenme işi o ana kadar yoktu ama gitmeden önce vize için evlenmeye karar verdik.

Bilenler bilir PhDler çok para kazanmaz zaten, bizim herif de o zamana kadar saece akademik işte çalışmış birikimi yok. Sade, arkadaşlar arasında tören olcaktı, zaten bana da ani oldu. Herif gitsin yerleşsin sonra da ben giderim fikrim vardı. Neyse beraber gidelim dedik, böyle ani gelişti her şey. Masrafları benden yapalım, işinden gelenle zaten 2 -3 ayda ödenir dedik.

Ailem sadece biriyle flört ettiğimi biliyordu, evlenme işi zaten ufukta yoktu çok ani oldu, hazırlıkları yaparken de hazırlıklar bitince söylerim dedim. Zaten hazırlıkları, evrak işlerini bir solukta yaptım söylemeye fırsat olmadı. İçime mi doğdu nedir....iyi ki söylememişim.

Uçak bileti aldım 2 tane sırf ona 5000 euro ödedim zaten, gelinlik aldım, mekan kaporası derken bana 15 000+ euro borç oldu. Nakit paramın çoğunu da vize parası olsun, kendi birikimi yok sıkıntı çekmesin diye verdim.

Gerisi malum, evlenme işi iptal, tonla borçla kaldım. 1 yılı geçkin sürede ödeyebildim hepsini başlarda sadece faiz 1000 euroydu, ben de PhD olduğum için sadece faizi ödeyebildim bir süre. Sonra zaten okulu bıraktım hem orda duramadım hatıralar yüzünden, hem de insanlar yüzünden. İş buldum, taşındım, o sırada da borcu ödedim işte. O 1.5 yılda aileme maddi hiç yardım yapamadım bu hikayede sadece ona yanıyorum.

Borçtan gerçekten buhrana girdim, manen zaten tükendim ama borç o kadar buhran oldu ki manevi sıkıntıyı da geçti. Gelinliği geri vermek için götürdüm, o sırada , yeminle yıkılan hayallerimi maddiyat yüzünden düşünemedim bile, dikilmiş gelinliği alırlar mı sadece bunu düşündüm. O kadar buhrana girdim ki bir gün kalbim sıkıştı artık, yere yığılıp kaldım.

Bunca sıkıntı çekmiş anneye gel de şimdi kucağımda gelinlik ağlaya ağlaya, yolda her gören baka baka o butiğe nasıl gittiğimi anlat.....yapamam kesinlikle.
 
Herkes sordu madem yazayım nasıl oldu olaylar. R RoseAnge sen de gel.

Şimdi ben eğitim için yurtdışına gittim bu herifle de orda tanıştım kendi de yabancı.

2 yıl birlikte geçirdik.

Daha sonra bu herif PhD bitince Amerika'da postdoc değil dimdirek yardımcı doçentlik işi buldu çok çok iyi bir iş, süper bir üniversitede, kazancı da bol.

Evlenme işi o ana kadar yoktu ama gitmeden önce vize için evlenmeye karar verdik.

Bilenler bilir PhDler çok para kazanmaz zaten, bizim herif de o zamana kadar saece akademik işte çalışmış birikimi yok. Sade, arkadaşlar arasında tören olcaktı, zaten bana da ani oldu. Herif gitsin yerleşsin sonra da ben giderim fikrim vardı. Neyse beraber gidelim dedik, böyle ani gelişti her şey. Masrafları benden yapalım, işinden gelenle zaten 2 -3 ayda ödenir dedik.

Ailem sadece biriyle flört ettiğimi biliyordu, evlenme işi zaten ufukta yoktu çok ani oldu, hazırlıkları yaparken de hazırlıklar bitince söylerim dedim. Zaten hazırlıkları, evrak işlerini bir solukta yaptım söylemeye fırsat olmadı. İçime mi doğdu nedir....iyi ki söylememişim.

Uçak bileti aldım 2 tane sırf ona 5000 euro ödedim zaten, gelinlik aldım, mekan kaporası derken bana 15 000+ euro borç oldu. Nakit paramın çoğunu da vize parası olsun, kendi birikimi yok sıkıntı çekmesin diye verdim.

Gerisi malum, evlenme işi iptal, tonla borçla kaldım. 1 yılı geçkin sürede ödeyebildim hepsini başlarda sadece faiz 1000 euroydu, ben de PhD olduğum için sadece faizi ödeyebildim bir süre. Sonra zaten okulu bıraktım hem orda duramadım hatıralar yüzünden, hem de insanlar yüzünden. İş buldum, taşındım, o sırada da borcu ödedim işte. O 1.5 yılda aileme maddi hiç yardım yapamadım bu hikayede sadece ona yanıyorum.

Borçtan gerçekten buhrana girdim, manen zaten tükendim ama borç o kadar buhran oldu ki manevi sıkıntıyı da geçti. Gelinliği geri vermek için götürdüm, o sırada , yeminle yıkılan hayallerimi maddiyat yüzünden düşünemedim bile, dikilmiş gelinliği alırlar mı sadece bunu düşündüm. O kadar buhrana girdim ki bir gün kalbim sıkıştı artık, yere yığılıp kaldım.

Bunca sıkıntı çekmiş anneye gel de şimdi kucağımda gelinlik ağlaya ağlaya, yolda her gören baka baka o butiğe nasıl gittiğimi anlat.....yapamam kesinlikle.


Annene bu olayı anlatma çok üzülür , kimseye anlatma insanlar kötü iğrenç seni bununla vurmaya çalışırlar. Böyle erkekler Allah'a havale olsun. Bende borç vermiştim paramı alamadım çok koyuyor insana ! İnsan diyor ne safmışım çok kızdım kendime ama baktım ruh sağlığım gidicek vazgeçtim tecrübe dedim. Geçecek inş. her şey
 
Herkes sordu madem yazayım nasıl oldu olaylar. R RoseAnge sen de gel.

Şimdi ben eğitim için yurtdışına gittim bu herifle de orda tanıştım kendi de yabancı.

2 yıl birlikte geçirdik.

Daha sonra bu herif PhD bitince Amerika'da postdoc değil dimdirek yardımcı doçentlik işi buldu çok çok iyi bir iş, süper bir üniversitede, kazancı da bol.

Evlenme işi o ana kadar yoktu ama gitmeden önce vize için evlenmeye karar verdik.

Bilenler bilir PhDler çok para kazanmaz zaten, bizim herif de o zamana kadar saece akademik işte çalışmış birikimi yok. Sade, arkadaşlar arasında tören olcaktı, zaten bana da ani oldu. Herif gitsin yerleşsin sonra da ben giderim fikrim vardı. Neyse beraber gidelim dedik, böyle ani gelişti her şey. Masrafları benden yapalım, işinden gelenle zaten 2 -3 ayda ödenir dedik.

Ailem sadece biriyle flört ettiğimi biliyordu, evlenme işi zaten ufukta yoktu çok ani oldu, hazırlıkları yaparken de hazırlıklar bitince söylerim dedim. Zaten hazırlıkları, evrak işlerini bir solukta yaptım söylemeye fırsat olmadı. İçime mi doğdu nedir....iyi ki söylememişim.

Uçak bileti aldım 2 tane sırf ona 5000 euro ödedim zaten, gelinlik aldım, mekan kaporası derken bana 15 000+ euro borç oldu. Nakit paramın çoğunu da vize parası olsun, kendi birikimi yok sıkıntı çekmesin diye verdim.

Gerisi malum, evlenme işi iptal, tonla borçla kaldım. 1 yılı geçkin sürede ödeyebildim hepsini başlarda sadece faiz 1000 euroydu, ben de PhD olduğum için sadece faizi ödeyebildim bir süre. Sonra zaten okulu bıraktım hem orda duramadım hatıralar yüzünden, hem de insanlar yüzünden. İş buldum, taşındım, o sırada da borcu ödedim işte. O 1.5 yılda aileme maddi hiç yardım yapamadım bu hikayede sadece ona yanıyorum.

Borçtan gerçekten buhrana girdim, manen zaten tükendim ama borç o kadar buhran oldu ki manevi sıkıntıyı da geçti. Gelinliği geri vermek için götürdüm, o sırada , yeminle yıkılan hayallerimi maddiyat yüzünden düşünemedim bile, dikilmiş gelinliği alırlar mı sadece bunu düşündüm. O kadar buhrana girdim ki bir gün kalbim sıkıştı artık, yere yığılıp kaldım.

Bunca sıkıntı çekmiş anneye gel de şimdi kucağımda gelinlik ağlaya ağlaya, yolda her gören baka baka o butiğe nasıl gittiğimi anlat.....yapamam kesinlikle.
Tamam.
Geçmiş bitmiş. Annene bunu anlatmanın bir anlamı yok, anlatma da zaten. Zaten anlatmazsın yani. Oluyor böyle şeyler, insan sanıyorsun, seviyorsun ama bişey oluyor olumsuz sonra hoop; senin üstüne kalıyor her şey. Bundan da çıkarılacak bir ders, alınması gereken bir mesaj var. Bunu anlatma ona, öyle her şey anlatılmaz. Annendir, barışırsınız. Sen de fazla kafana takma artık, bak elalem yarı yolda bırakıyor ama anneler öyle değil. Bu gerçekten böyledir, istisnalar dışında insanı en çok düşünen insanlar ailesidir ve özellikle annelerimizdir.
 
Herkes sordu madem yazayım nasıl oldu olaylar. R RoseAnge sen de gel.

Şimdi ben eğitim için yurtdışına gittim bu herifle de orda tanıştım kendi de yabancı.

2 yıl birlikte geçirdik.

Daha sonra bu herif PhD bitince Amerika'da postdoc değil dimdirek yardımcı doçentlik işi buldu çok çok iyi bir iş, süper bir üniversitede, kazancı da bol.

Evlenme işi o ana kadar yoktu ama gitmeden önce vize için evlenmeye karar verdik.

Bilenler bilir PhDler çok para kazanmaz zaten, bizim herif de o zamana kadar saece akademik işte çalışmış birikimi yok. Sade, arkadaşlar arasında tören olcaktı, zaten bana da ani oldu. Herif gitsin yerleşsin sonra da ben giderim fikrim vardı. Neyse beraber gidelim dedik, böyle ani gelişti her şey. Masrafları benden yapalım, işinden gelenle zaten 2 -3 ayda ödenir dedik.

Ailem sadece biriyle flört ettiğimi biliyordu, evlenme işi zaten ufukta yoktu çok ani oldu, hazırlıkları yaparken de hazırlıklar bitince söylerim dedim. Zaten hazırlıkları, evrak işlerini bir solukta yaptım söylemeye fırsat olmadı. İçime mi doğdu nedir....iyi ki söylememişim.

Uçak bileti aldım 2 tane sırf ona 5000 euro ödedim zaten, gelinlik aldım, mekan kaporası derken bana 15 000+ euro borç oldu. Nakit paramın çoğunu da vize parası olsun, kendi birikimi yok sıkıntı çekmesin diye verdim.

Gerisi malum, evlenme işi iptal, tonla borçla kaldım. 1 yılı geçkin sürede ödeyebildim hepsini başlarda sadece faiz 1000 euroydu, ben de PhD olduğum için sadece faizi ödeyebildim bir süre. Sonra zaten okulu bıraktım hem orda duramadım hatıralar yüzünden, hem de insanlar yüzünden. İş buldum, taşındım, o sırada da borcu ödedim işte. O 1.5 yılda aileme maddi hiç yardım yapamadım bu hikayede sadece ona yanıyorum.

Borçtan gerçekten buhrana girdim, manen zaten tükendim ama borç o kadar buhran oldu ki manevi sıkıntıyı da geçti. Gelinliği geri vermek için götürdüm, o sırada , yeminle yıkılan hayallerimi maddiyat yüzünden düşünemedim bile, dikilmiş gelinliği alırlar mı sadece bunu düşündüm. O kadar buhrana girdim ki bir gün kalbim sıkıştı artık, yere yığılıp kaldım.

Bunca sıkıntı çekmiş anneye gel de şimdi kucağımda gelinlik ağlaya ağlaya, yolda her gören baka baka o butiğe nasıl gittiğimi anlat.....yapamam kesinlikle.


Ahh Cherry ahh, buna derler iste terzi kendi sokugunu dikemezmis diye, herkese gelince mantikli mantikli tavsiyeler veririz ama kendi hayatimizda nedense o kadar mantikli davranmak kolay olmaz, sadece sana degil hepimize soyluyorum bunu. Yani belkide haklisin olan olmus su saatten sonra annene anlatsan ne degisecek baska bir tartisma konusu daha acmis olacaksin en fazla. Annene bu olaylar oluyorken demis olsaydin her mantikli anne gibi oda eminim acele etmemeni soylerdi sana...
Ask insanin gozunu kor edermis diye resmen bu sekil olaylar icin denilmis sanirim, adam tum tasinma masrfalarini sana odetip kacip gitmis vay arkadas ki vay yani..

Senin PhD yaridami kaldi simdi ne oldu peki ? Iyi bari is bulabilmissin , yabancinin is bulabilmesi de bir mucize cunku oyle ha deyince..

Valla hersey insan icin demisler cok buyuk hayat dersi olmus sana ama kendini toparlamaktan baskada caren yok zaten hem kendine hem annene yardim etmek icin, ayrica bu kadar derdin tasanin yanlizligin icinde birde annenle kopruleri yikma en kisa zamanda barisma girisimlerinde bulun derim.
 
Herkes sordu madem yazayım nasıl oldu olaylar. R RoseAnge sen de gel.

Şimdi ben eğitim için yurtdışına gittim bu herifle de orda tanıştım kendi de yabancı.

2 yıl birlikte geçirdik.

Daha sonra bu herif PhD bitince Amerika'da postdoc değil dimdirek yardımcı doçentlik işi buldu çok çok iyi bir iş, süper bir üniversitede, kazancı da bol.

Evlenme işi o ana kadar yoktu ama gitmeden önce vize için evlenmeye karar verdik.

Bilenler bilir PhDler çok para kazanmaz zaten, bizim herif de o zamana kadar saece akademik işte çalışmış birikimi yok. Sade, arkadaşlar arasında tören olcaktı, zaten bana da ani oldu. Herif gitsin yerleşsin sonra da ben giderim fikrim vardı. Neyse beraber gidelim dedik, böyle ani gelişti her şey. Masrafları benden yapalım, işinden gelenle zaten 2 -3 ayda ödenir dedik.

Ailem sadece biriyle flört ettiğimi biliyordu, evlenme işi zaten ufukta yoktu çok ani oldu, hazırlıkları yaparken de hazırlıklar bitince söylerim dedim. Zaten hazırlıkları, evrak işlerini bir solukta yaptım söylemeye fırsat olmadı. İçime mi doğdu nedir....iyi ki söylememişim.

Uçak bileti aldım 2 tane sırf ona 5000 euro ödedim zaten, gelinlik aldım, mekan kaporası derken bana 15 000+ euro borç oldu. Nakit paramın çoğunu da vize parası olsun, kendi birikimi yok sıkıntı çekmesin diye verdim.

Gerisi malum, evlenme işi iptal, tonla borçla kaldım. 1 yılı geçkin sürede ödeyebildim hepsini başlarda sadece faiz 1000 euroydu, ben de PhD olduğum için sadece faizi ödeyebildim bir süre. Sonra zaten okulu bıraktım hem orda duramadım hatıralar yüzünden, hem de insanlar yüzünden. İş buldum, taşındım, o sırada da borcu ödedim işte. O 1.5 yılda aileme maddi hiç yardım yapamadım bu hikayede sadece ona yanıyorum.

Borçtan gerçekten buhrana girdim, manen zaten tükendim ama borç o kadar buhran oldu ki manevi sıkıntıyı da geçti. Gelinliği geri vermek için götürdüm, o sırada , yeminle yıkılan hayallerimi maddiyat yüzünden düşünemedim bile, dikilmiş gelinliği alırlar mı sadece bunu düşündüm. O kadar buhrana girdim ki bir gün kalbim sıkıştı artık, yere yığılıp kaldım.

Bunca sıkıntı çekmiş anneye gel de şimdi kucağımda gelinlik ağlaya ağlaya, yolda her gören baka baka o butiğe nasıl gittiğimi anlat.....yapamam kesinlikle.


Kolay şeyler yaşamamışsın
Hem maddi hem manevi
Ben seni çok iyi anlıyorum
Ama bence başlayacağın yer tam da bulunduğun yer
İnsanların ne mal olduğunu anladın , evet maddi kaybın oldu ama hayatta ölümden başka her şeye çare vardır başımıza gelince anlıyoruz. Cümle çok klasik geliyor duyunca ama yaşayınca anlıyorsun.
Annene söylememeklede iyi yapmışsın
Hayata yeniden başladığını düşün
Muhabbetlerimizi hatırlıyorum kendine çok güvenen birisin
Manevi anlamda da maddi anlamda da yeniden başla
Annenin gönlünü al
Gerçekten kendini daha iyi hissedeceksin Zamanla ben eminim
Bu süreçtede ne Zaman konuşmak dertleşmek istersen ben seni dinlerim
 
üzüldüm cherry
umarım halledersin
olmadı bir hafta sonu al çiçeğini git
evine gelmişsin kapıdan kovacak hali yok
biraz ona da zaman ver mutlaka özler

bu arada bu biraz da senin etrafa verdiğin güçlü her şeyin üstesinden gelecek imajı vermenden de kaynaklanıyor
ben de yaşadım bunu
kimse yalnızken ne dertler sıkıntılar çektiğini bilmediğinden nasıl olsa orada kafası rahat gibi düşünebiliyorlar
yada nasılsa güçlü hallediyor zaten
biraz çektiğin sıkıntılardan bahsetsen yorulduğunu ve yıprandığını söylesen biraz daha anlayışlı olur belki
 
Ahh Cherry ahh, buna derler iste terzi kendi sokugunu dikemezmis diye, herkese gelince mantikli mantikli tavsiyeler veririz ama kendi hayatimizda nedense o kadar mantikli davranmak kolay olmaz, sadece sana degil hepimize soyluyorum bunu. Yani belkide haklisin olan olmus su saatten sonra annene anlatsan ne degisecek baska bir tartisma konusu daha acmis olacaksin en fazla. Annene bu olaylar oluyorken demis olsaydin her mantikli anne gibi oda eminim acele etmemeni soylerdi sana...
Ask insanin gozunu kor edermis diye resmen bu sekil olaylar icin denilmis sanirim, adam tum tasinma masrfalarini sana odetip kacip gitmis vay arkadas ki vay yani..

Senin PhD yaridami kaldi simdi ne oldu peki ? Iyi bari is bulabilmissin , yabancinin is bulabilmesi de bir mucize cunku oyle ha deyince..

Valla hersey insan icin demisler cok buyuk hayat dersi olmus sana ama kendini toparlamaktan baskada caren yok zaten hem kendine hem annene yardim etmek icin, ayrica bu kadar derdin tasanin yanlizligin icinde birde annenle kopruleri yikma en kisa zamanda barisma girisimlerinde bulun derim.

Şöyle diyeyim o zaman zaten çalışamaz duruma geldim Allahtan doktoradaydım, başka iş olsa kapının önündeydim.

4 ay iş aradım, IT sektöründeyim, bizim sektörde bulunuyor. Tıp ve IT dışı sektörlerde iş bulmak bence de mucize.
 
Yaptığı yanına kalmaz umarım. Kalmasın.
Nasıl sinirlendim simdi.

Sanki benim kardeşime yapılmış gibi içime bir sey oturdu böyle.
Üzüldüm de..

Neyse çok şükür geçmiş. İyi kötü atlatmışsın.

Annene bu olaylardan bahsetmemek doğru karar. Evet bilmedigimiz için anlat dedik ama anlatma.

Anneciğin seni illa affeder. Biraz zamana bırak MissCherryBlossom MissCherryBlossom

Annene para vermek için kredi çekme
Aklindaki düşüncelerin gerçek olduğunu sanacak.
Birikmisin var ve vermiyorsun şeklinde düşünmesinin doğru olduğunu düşündüreceksin.

Vicdanını biraz rahat bırak. Kafana takma.
Evet üzmeseydin iyiydi ancak olan oldu.

Annene bir kere sarilsan her sey bitecek.

Kendini yıpratma Cherryy
:KK60:
 
Ahh Cherry ahh, buna derler iste terzi kendi sokugunu dikemezmis diye, herkese gelince mantikli mantikli tavsiyeler veririz ama kendi hayatimizda nedense o kadar mantikli davranmak kolay olmaz, sadece sana degil hepimize soyluyorum bunu. Yani belkide haklisin olan olmus su saatten sonra annene anlatsan ne degisecek baska bir tartisma konusu daha acmis olacaksin en fazla. Annene bu olaylar oluyorken demis olsaydin her mantikli anne gibi oda eminim acele etmemeni soylerdi sana...
Ask insanin gozunu kor edermis diye resmen bu sekil olaylar icin denilmis sanirim, adam tum tasinma masrfalarini sana odetip kacip gitmis vay arkadas ki vay yani..

Senin PhD yaridami kaldi simdi ne oldu peki ? Iyi bari is bulabilmissin , yabancinin is bulabilmesi de bir mucize cunku oyle ha deyince..

Valla hersey insan icin demisler cok buyuk hayat dersi olmus sana ama kendini toparlamaktan baskada caren yok zaten hem kendine hem annene yardim etmek icin, ayrica bu kadar derdin tasanin yanlizligin icinde birde annenle kopruleri yikma en kisa zamanda barisma girisimlerinde bulun derim.

PhDyi bıraktım. Başka bir PhD fırsatı ayağıma geldi ama hem maddiyatı gözüm yemedi hem de yaşlandım galiba 4 5 yıl vermeyi gözüm almadı. Şimdş 29um 33 34te mezun olmayı gözüm hiç almıyor. PhDsiz olmayı sevmiyorum ama ne yapayım işte.

Haksızım yüzüm de yok zaten özür dileme işine. 1. tartışmadan sonra özür diledim kabul etmeyince iyice cinlendim, ondan sonra ortalık toz duman oldu zaten. 40 yılda bir cinlenesim geldi o da anneme dek geldi. Çok pişmanım hem de haksızlık yaptım nasıl yapcam hiç bilmiyorum.
 
Herkes sordu madem yazayım nasıl oldu olaylar. R RoseAnge sen de gel.

Şimdi ben eğitim için yurtdışına gittim bu herifle de orda tanıştım kendi de yabancı.

2 yıl birlikte geçirdik.

Daha sonra bu herif PhD bitince Amerika'da postdoc değil dimdirek yardımcı doçentlik işi buldu çok çok iyi bir iş, süper bir üniversitede, kazancı da bol.

Evlenme işi o ana kadar yoktu ama gitmeden önce vize için evlenmeye karar verdik.

Bilenler bilir PhDler çok para kazanmaz zaten, bizim herif de o zamana kadar saece akademik işte çalışmış birikimi yok. Sade, arkadaşlar arasında tören olcaktı, zaten bana da ani oldu. Herif gitsin yerleşsin sonra da ben giderim fikrim vardı. Neyse beraber gidelim dedik, böyle ani gelişti her şey. Masrafları benden yapalım, işinden gelenle zaten 2 -3 ayda ödenir dedik.

Ailem sadece biriyle flört ettiğimi biliyordu, evlenme işi zaten ufukta yoktu çok ani oldu, hazırlıkları yaparken de hazırlıklar bitince söylerim dedim. Zaten hazırlıkları, evrak işlerini bir solukta yaptım söylemeye fırsat olmadı. İçime mi doğdu nedir....iyi ki söylememişim.

Uçak bileti aldım 2 tane sırf ona 5000 euro ödedim zaten, gelinlik aldım, mekan kaporası derken bana 15 000+ euro borç oldu. Nakit paramın çoğunu da vize parası olsun, kendi birikimi yok sıkıntı çekmesin diye verdim.

Gerisi malum, evlenme işi iptal, tonla borçla kaldım. 1 yılı geçkin sürede ödeyebildim hepsini başlarda sadece faiz 1000 euroydu, ben de PhD olduğum için sadece faizi ödeyebildim bir süre. Sonra zaten okulu bıraktım hem orda duramadım hatıralar yüzünden, hem de insanlar yüzünden. İş buldum, taşındım, o sırada da borcu ödedim işte. O 1.5 yılda aileme maddi hiç yardım yapamadım bu hikayede sadece ona yanıyorum.

Borçtan gerçekten buhrana girdim, manen zaten tükendim ama borç o kadar buhran oldu ki manevi sıkıntıyı da geçti. Gelinliği geri vermek için götürdüm, o sırada , yeminle yıkılan hayallerimi maddiyat yüzünden düşünemedim bile, dikilmiş gelinliği alırlar mı sadece bunu düşündüm. O kadar buhrana girdim ki bir gün kalbim sıkıştı artık, yere yığılıp kaldım.

Bunca sıkıntı çekmiş anneye gel de şimdi kucağımda gelinlik ağlaya ağlaya, yolda her gören baka baka o butiğe nasıl gittiğimi anlat.....yapamam kesinlikle.
 
bu da senin hayatla imtihanınmış cherry inan hepimiz neler yaşadık ne kazıklar yedik hayattan bazen yıkıldık bazen bittim artık dedik bazen neden hep ben neden neden dedik acıdan kıvrandık ama geçiyor be arkadaşım inan herşey geçiyor geriye bakınca bazen insan hatalarına kızıyor bazen unutuyor bazı zaman da hatırlıyor acı acı hepsi bu daha çok gençsin silkin ve herşeye baştan başla ilk annenle arayı düzeltmekle başla gerisi zaten gelir
 
Geçmiş olsun MissCherryBlossom..
İnsanların yaşadıkları + veya - birikimleridir..
İnsan seçmek kolay iş değildir.. Hikayeler aslında herkesin birbirine benziyor..
Diliyorum hayatında daha güzel yerlere geleceksin, hakettiğin layık olduğun insan karşına çıkacaktır..
Bunu senin için canı gönülden dilerim..
Merak etme, anneler çok affedicidir.. Biraz üzülsende konuşurken sakin olursan affetme süreci hızlanır..
Emin ol, şuan onunda içi içini yiyordur, seni merak ediyordur..
Kafandan ve ruhundan sıkıntılarını at.. Çünkü düşündükçe işin içinden çıkamazsın..
Stresin seni yormasına izin verme..
Her şey gönlüne göre olsun inşallah..
 
Sondan okuduğum için kusura bakmayın anlamadım evlilik neden olmadı? Özet yazırmısınız bana
 
Herkesi tek tek alıntılayamadım yazan herkese teşekkür ediyorum ben de hepinizi seviyorum panpalar. Gün içinde meşguldum yazamadım.

Burda kabahatli benim onun için bu kadar vicdan azabı çekiyorum. Haklı olsaydım sadece üzülürdüm ama bende acaip bir vicdan azabı var son söyledikleri kulağımdam gitmiyor.

Annem bizi maddi manevi tek başına büyüttü, babam burda yazılan çizilen anneci tipte bir adamdır, fesat babaanne hala kombinasyonu da olunca en sonunda babam anneciğinin yanına döndü annem de tek kaldı. Sonradan öğrendim ki babam bizimleyken de maddi bir faydası yokmuş babaaneme ev almış vs annem o zaman da sıkıntı çekmiş. Babam gittikten sonra da çok az yardım gördü maddi olarak.

Tek başına çabaladı, çok zor şartlarda çalıştı, çok yoruldu. Hayatını bizi yetiştirmeye adadı. Çok kısmetleri çıktı, fabrika sahibinden hastane sahibi doktora kadar, genç çok güzel bir kadındı da ama el adamı size of derse katili olurum dedi. Gerçekten hayatını bize adadı.

Ben para meselesi yüzünden bana çirkef dedin yazıklar olsun dedim, çok üzülünce çok atarlandım iyice bağırıp çağırınca dayanamadı. Yüzüme bakıp hayatımı size feda ettim dedi. O anda o kadar kötü oldum ki, ne detse desin bu gerçeği unutmamam gerekiyor, canımı istese bile of dememeliyim. O cümleden sonra öldüm zaten. O kadar haksızlık yaptım ki kendimi affedemiyorum.

Pazar sabahı da yola çıktım öylece yetim gibi, el sallayanım bile olmadı. Yol boyu vicdan azabından ağladım zaten.

Çektiğim sıkıntıları anlatmaya hala niyetim yok bitti gitti sonuçta. Binbir zorlukla büyüttüğü kızının başına gelenleri duysa yüreğine iner herhalde. Zaten çok çekti ,daha fazla üzülmesini istemiyorum.
Seni o kadar iyi anlıyorum ki... Allah annelerimizden razı olsun bende aynı durumlarla yaşadım babam maddi manevi evin tüm sorumluluğunu bizlerin sorumluluğunu anneme yükledi annem tek başına bana kardeşime hatta babamın ailesine dahi elinden geleni yaptı kendini tüketti.Bizi bu günlere getirdi ama hala daha düze çıkmış değil özellikle maddiyat belini büktü.Tüm sıkıntıların sonunda ilaçlar vs ile kafasını sakin tutmaya çalışıyor ama ne fayda bazen o kadar kötü oluyor ki ağzına gelen herşeyi söylüyor sinirinden kendine hakim olamıyor eğer ki o krizine sebep olacak birşey yaptı isem bende vicdan azabından ölüyorum sonra neden direttim susmadım durmadım diye :( o anlarda kırıcı olabiliyor anneni çok iyi anlıyorum yükü kendinden ağır olmuş hep gözlerimin önünde hergün görüyorum aynı yüzü ben.Yinede Onun için elimizden geleni yapmaya devam edicez canım benim onun yaptıklarının her zaman bilincinde olan vicdanlı iyi kalpli bir evladı var o zaten bunun farkında o an kendine hakim olamamış sadece. bu yaşam tarzı insanlara acaba kullanıldım mı herkes beni kullanıyor mu düşüncesini kuşkusunu getirir doğal olarak da kriz anlarında bu tarz düşünceleri olabilir anlık bişeydi yani asla öyle düşündüğüne inanmam bu kadar fedakar bir anne çocuğunun böyle bişey yapacağını düşünmez.kızgınlığı geçince sende gönlünü alınca herşey düzelecek gönlünü ferah tut. :)
 
cherry hayat enteresan gerçekten.
yaşadıkların zor,
ama bir akılsızlık edip TRye dönmezsin diye ümit ediyorum.

anne-kız birbirinize bu kadar bağlıyken farklı ülkelerde hayat kurmak da zor gelmiştir bence.
kavganız bu yönüyle bana çok büyük gelmedi, o kadar yaşanmışlıkta bir patlama anı çok normal.
annen de belki senin bilmediğin farklı sıkıntılar çekti ve çekiyor.
değil mi?

iki yetişkin kadın, konuşup dertleşmek yerine birbirinizi kollamak amacıyla bu fedakarlığı yapıyorsunuz.
iyi mi yapıyorsunuz bilemem ama bu şartlar altında bu tarz patlamalar bile bir boşalma olarak düşünülüp nötrlendik diye sevinmek gerekebilir.

yine de yerinde olsaydık anamın omzunda ağlamayı tercih eder miydim emin değilim...
 
Back
X