- 15 Nisan 2017
- 3.557
- 9.280
- 158
- Konu Sahibi strawberry_cake
-
- #1
Çok güzel yönleride var çok merhametli ve duyarlı bir çocuk, sosyal, enerjik ve zeki bir çocuk. Ama asiliği beni yıldırdı. Bazen kan beynime sıçrıyor o derece inatlaşıyor insanla.
Ben gittim, sordum normal dedi. Çocukların istemediği bir şeye hayır demesi, öfkesini göstermesi çok önemli aslında. Yoksa büyüyünce hayır diyemeyen herkesi memnun etmeye çalışan, öfkesini pasif agrasif şekilde gösteren insanlar olurlar.İki yıl sonraki halim sanki.
Benim oğlum da bu ara böyle artık eşimle ne yapcaz şaşırdık. Sizinki gibi anlatıyoruz olmuyor ceza veriyoruz olmuyor.yani diyoruz artık nerde yanlış yapıyoruz neden böyle.
Artık ben psikoloğa gitcem bulamıyorum çare.
Yani bizimkilerin mizacı bu bence .hep zordu.
Bir nebze içime rahatladı . Ama süreç çok zor ya.cok bunaldım bu yaz.birde hamileyim halim yok basedemiyorum artık.bir de bir çene. Daha beş yaşında her şeye laf yetiştiriyor.Ben gittim, sordum normal dedi. Çocukların istemediği bir şeye hayır demesi, öfkesini göstermesi çok önemli aslında. Yoksa büyüyünce hayır diyemeyen herkesi memnun etmeye çalışan, öfkesini pasif agrasif şekilde gösteren insanlar olurlar.
İnadıyla meşhur Akrep Burcuburcunu merak ettim
Valla ben ne uzmanlara gittimBir uzmandan destek almanız gerekiyor.
Ya çocuğun inadıyla üstün yetenekli olmasının alakası ne gerçektenÖncelikle Allah sabır versin. Benim büyük oğlum 12 yaşında bebekken çok akıllı uslu bir bebekti ama çocuk olarak çok zor bir çocuktu. Tırnak kesmek, banyo yapmak, üstünü değiştirmek, ya ayakkabı almak bile bir sorundu. Kışın yeni kıyafetler yada bot alınacak giymezdi denemezdi, yazın da yazlık alacağız giymezdi. Hala da öyle pantolonu kalmamış gidip alıcaz bizi tersliyor onu giymem bunu giymem diye. Çok dillendirmek istemiyorum ama bunlar biraz da üstün yetenekli çocukların özellikleri. Onun dışında benim oğlum hiçbir zaman bir oyuncağı almak için ağlamaz yerlerde tepinmez. Çünkü yüzde yüz olmasa da bir kez hayır dediysek ağladı diye evet demeyiz. Bunu alamayız zaten bunun gibi bir oyuncağın var gereksiz para harcamayalım deriz, ama uygun fiyatlı bir şey ise boşuna üzmeyiz alırız. Sürekli hayır demek de doğru değil evet demek de. Çocuklar ağlayınca fikrinizi değiştirirseniz bunu kullanırlar.
Çocuğunu övecek ya ondan sıkıştırmış arayaYa çocuğun inadıyla üstün yetenekli olmasının alakası ne gerçekten
Bende bir kaç kez psikoloğa danıştım bu konuyla ilgili. Hatta biz çocuk psikiyatristine bile götürdük. Normal dediler bizede. Mizacı böyle diye telkin etmeye çalışıyorum kendimi çoğu zaman ama bazen gerçekten bunaltiyor bu durum beni.Ben gittim, sordum normal dedi. Çocukların istemediği bir şeye hayır demesi, öfkesini göstermesi çok önemli aslında. Yoksa büyüyünce hayır diyemeyen herkesi memnun etmeye çalışan, öfkesini pasif agrasif şekilde gösteren insanlar olurlar.
owww bnm oğlan 2 yaş olucak bende iki yaş sendromu deyip geçiyorum 3 4 yaş olunca akıllı uslu olcak diye avutuyodm kendimi amaa 8 12 yaşa kadar da dertler bitmiyck desenizeİyi akşamlar hanımlar. Büyük çıkmazda hissediyorum kendimi, bazen gerçekten çıldırmama ramak kalıyor. Sorunum oğlumun bitmek tükenmek bilmeyen inadı, herşeye direnmesi, kendi isteklerini sürekli yaptırmaya calışması. Bebekliğınden beri her konuda çok zorlandım yıllarca düzelir diye bekledim ama yok düzelmiyor. Yıllarımız uyku terörüyle, katılma nöbetleriye, ağlama krizleriyle geçti ve artık tükendim. Çok güzel yönleride var çok merhametli ve duyarlı bir çocuk, sosyal, enerjik ve zeki bir çocuk. Ama asiliği beni yıldırdı. Bazen kan beynime sıçrıyor o derece inatlaşıyor insanla.
Önümüzdeki ay 8 yaşını dolduracak artık inatlaşma dönemini çoktan aşmış olmamız gerekmezmiydi ya. Anne baba otoritesini kabullenmez, kurallara karşı sabrimin son damlasına kadar direnir. Birşey istediği zaman yok dendiğinde ortalığı birbirine katar. Ne yapacağım ben bu çocukla ya izah ediyorum olmuyor, tepki gösteriyorum olmuyor, ceza veriyorum yine olmuyor. İnanılmaz zor bir yapisi var emdiğim sütü burnumdan getiriyor bazen. Çevreme bakıyorum başkalarının yanında çocuğuna el kaldıran, aptal, gerizekali defol diye rencide eden annelerin çocuklarına bakıyorum daha uysallar ya. Ben hiç bir zaman boyle yaklaşmadım çocuguma, böyle davranmasına sebep olacak şekilde simartmadımda. Hep izah etmeye çalıştım yok anlatmaya çalıştım ama olmuyor.
Kendinden iki yaş küçük kardeşi var onada kötü örnek oluyor. Kardeşi sürekli onu örnek alıyor o bir konuda inatlasinca oda abisini örnek alıyor hemen inatlasip ağlayıp ayaklarını yere vurmaya başlıyor. Birken iki oluyorlar. Hal böyle olunca çok yıpranıyorum. Annelik çok güzel evet ama bir o kadarda zor. Sadece içimi dökmek istedim..
Allah bağışlasın, sağlıcakla kucağınıza alın inşallah. Benim oğlum ilk okulda tırnaklarını kestirmemişti uzamıştı, oğlum öğretmenin görür ne der, şu haline bak demiştim, bana anne ben mi başkalarının fikirleri mi önemli demişti..
Bir nebze içime rahatladı . Ama süreç çok zor ya.cok bunaldım bu yaz.birde hamileyim halim yok basedemiyorum artık.bir de bir çene. Daha beş yaşında her şeye laf yetiştiriyor.
Resmen çocuk hakları bildirgesi ile doğmuşlar.
Anneler böyle şeyler yapmaz.ben çocuğum. Sen bana ceza veremezsin.
Peki üç yaşından itibaren kuralları oturtmuş muydunuz. Mesela hayır dediğinizde çok ısrar eder ağlarsa geri adım atıp dediğini yapıyor muydunuz.İyi akşamlar hanımlar. Büyük çıkmazda hissediyorum kendimi, bazen gerçekten çıldırmama ramak kalıyor. Sorunum oğlumun bitmek tükenmek bilmeyen inadı, herşeye direnmesi, kendi isteklerini sürekli yaptırmaya calışması. Bebekliğınden beri her konuda çok zorlandım yıllarca düzelir diye bekledim ama yok düzelmiyor. Yıllarımız uyku terörüyle, katılma nöbetleriye, ağlama krizleriyle geçti ve artık tükendim. Çok güzel yönleride var çok merhametli ve duyarlı bir çocuk, sosyal, enerjik ve zeki bir çocuk. Ama asiliği beni yıldırdı. Bazen kan beynime sıçrıyor o derece inatlaşıyor insanla.
Önümüzdeki ay 8 yaşını dolduracak artık inatlaşma dönemini çoktan aşmış olmamız gerekmezmiydi ya. Anne baba otoritesini kabullenmez, kurallara karşı sabrimin son damlasına kadar direnir. Birşey istediği zaman yok dendiğinde ortalığı birbirine katar. Ne yapacağım ben bu çocukla ya izah ediyorum olmuyor, tepki gösteriyorum olmuyor, ceza veriyorum yine olmuyor. İnanılmaz zor bir yapisi var emdiğim sütü burnumdan getiriyor bazen. Çevreme bakıyorum başkalarının yanında çocuğuna el kaldıran, aptal, gerizekali defol diye rencide eden annelerin çocuklarına bakıyorum daha uysallar ya. Ben hiç bir zaman boyle yaklaşmadım çocuguma, böyle davranmasına sebep olacak şekilde simartmadımda. Hep izah etmeye çalıştım yok anlatmaya çalıştım ama olmuyor.
Kendinden iki yaş küçük kardeşi var onada kötü örnek oluyor. Kardeşi sürekli onu örnek alıyor o bir konuda inatlasinca oda abisini örnek alıyor hemen inatlasip ağlayıp ayaklarını yere vurmaya başlıyor. Birken iki oluyorlar. Hal böyle olunca çok yıpranıyorum. Annelik çok güzel evet ama bir o kadarda zor. Sadece içimi dökmek istedim..
Evet aynı bu tarz cümleler.cok fenalardayımAllah bağışlasın, sağlıcakla kucağınıza alın inşallah. Benim oğlum ilk okulda tırnaklarını kestirmemişti uzamıştı, oğlum öğretmenin görür ne der, şu haline bak demiştim, bana anne ben mi başkalarının fikirleri mi önemli demişti.
Çünkü üstün yetenekli çocukların özelliklerini araştırırsanız çok zorluklarının olduğunu, bazı problemler ile karşılaştıklarını görürsünüz.Ya çocuğun inadıyla üstün yetenekli olmasının alakası ne gerçekten
Ay niye öveyim ya benim çocuğumu tanıyor musunuz sanki. Konu sahibinin çocuğu da benzer olduğu için belki o da öyledir diye söyledim. Ayrıca keşke iyi bir anne olabilsem.Çocuğunu övecek ya ondan sıkıştırmış arayahem dahi çocuk hemde iyi anne
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?