Tüp bebek anneleri ümidinizi yitirmeyin-işte benim hikayem

hayatahepgulumse

Üye
Kayıtlı Üye
8 Eylül 2020
19
104
38
Sevgili anne adayları,
Ben tüp bebek sürecimde hep bu forumdaydım. Her zaman kendimle benzer şeyler yaşayan kadınların yazdıklarını sessizce okuyarak geçirdim o süreci. Bu konular hassas konular ve sadece yaşayanlar birbirini anlar. Ben yaklaşık 2 yıllık serüvenim, 2 ovulasyon indüksiyonu, 1 aşılama, 1 tüp bebek sonunda doğal yolla hamile kaldım. İşte benim hikayem;
6 yıl önce aşık olarak evlendik, hatta başlarda bebek düşünmüyorduk. Daha genciz gezip tozalım, sonra bakarız düşüncesindeydik. 4 yılın sonunda bebek istemeye başladık. Aslında evliliğin başından beri bir korunup bir korunmuyorduk, 1 yıl kadar da denedikten sonra kadın doğumcunun yolunu tuttuk. Sizin durumunuz infertiliteye giriyor cümlesini duyunca başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Ben kendimi hiç öyle değerlendirmemiştim, sadece yeteri kadar denememiştim kendi mantığıma göre. Testlermizi istedi, AMH'ımın ilk değerini hatırlamıyorum ama iyi dedi. Eşimi spermiyograma ikna etmek bile 1.5 ayımı aldı. Sonunda ovulasyon indüksiyonuna başladık. İki kere yaptık. Bize birlikte olacağımız günleri veriyor ama biz stresten ilk tedavide sadece birinde yapabildik. İkincisinde o kadar hormon yükünden sonra bize verilen günlerin hiçbirinde başarılı olamadık maalesef. Sonrasında doktorumuz histerosalpingografi çekelim dedi. Genel anesteziden sonra ölümcül olabilecek bir allerjik reaksiyon gelişti. Eve gidince 16 saat uyudum, yüzüm ve gözlerim şişti. Neyse ki rahim filmi normaldi. Sonrasında aşılamaya başlamaya karar verdi doktorumuz. Yine birsürü hormon aldım, aşılama yapıldı ve doktorum çok yüksek ihtimal görüyorum tutması için dedi. Ama maaleset tutmadı. Her tedavi sonrası adet olmak bir tramvaydı. Her seferinde yumurta rezervim iyice azalıyor, zaman kaybediyorum bu ay da olmadı diye inanılmaz strese giriyordum. Her seferinde ayrı yıkılıyordum, o kadar üzüldüm ve yıprandım ki. En sonunda tüp bebek için başvurmaya ve bu konuda profesyonel birine gitmeye karar verdiK. AMH değerim 1,5 idi. Histeroskopi yapalım dedi kabul ettim. Anestezist yine aynı anestezik ilaçta ısrar etti ve yine allerjik reaksiyon geçirdim. Sonrasında tüp bebek tedavisine başladık. Çok yüklü bir ilaç tedavisi, 2 kocaman poşet ilaçla eve geldim. Enjeksiyondan deli gibi korkan ben artık enjeksiyonları kendime yapabiliyordum. Progestan iğneyi bir tek kalçadan vurduruyordum ve o ilaçtan sonra yerime bile oturamıyordum. Neyse sonunda yumurta toplama zamanı geldi. 18 yumurta toplandı, 13 ü iyi kalitede dediler. 5. günde transfer yapacaklarını söylediler ben de 5. gün embriyoları daha kaliteli olur diye okuduğum için sevindim. Sonra apar topar beni 3. gün çağırdılar embriyolar iyi bugün transfer etmeyi öneriririz diye. Ben de kabul ettim. 2 embriyo transfer ettirdim. En zoru bekleme süresi. Bir taraftan hep pozitif ol diyorlar, bir taraftan da negatif sonuca da kendini hazırlamak zorundasın. Kimsenin anlayabileceği bir psikoloji değil. 5. günde hastaneyi aradım ve hiçbir embriyom yaşamıyordu. İlk ümitsizliğe orada kapıldım. Sürekli bu sitede gezinip kendimde gebelik belirtisi arıyordum. Üstelik çoğu da vardı. Zaten o kadar hormondan sonra kendinizde o belirtileri hissetmeniz çok doğalmış. Transferden 8 gün sonra kanamam oldu. Doktoruma ulaşamadım sekreteri bana sadece hareket etmeden istirahat et dedi. Ertesi gün muayeneye gitmek için tekrar aradım ve yine doktorla konuşamadım, doktor bey istirahat etsin muayeneye gerek yok dendi bana. O moral bozukluğunun içşinde 12. günü sabırla bekledim. Çok pozitif bir şekilde kliniğe gidip kan verdim. 2 saat sonra haber geldi HCG negatifti. Artık daha fazla dayanacak gücüm kalmadığını hissediyordum. Sonrasında ben pes ettim, en az 2 ay yeni tedaviyi ertelemeye karar verdim. Tavsiye üzerine tatile gittik, saldık kendimizi. Birbirimizin yaralarına merhem olmaya çalıştık. Tatil dönüşü adetim 5 gün gecikti. Ama hormonların adet düzenini bozduğunu okumuştum, ona bağladım. Eşimin ısrarıyla gidsip en ucuzundan gebelik testi aldım, 2. çizgi grimsiydi. Ertesi gün daha gelişmiş bir test aldım, anında 2 çizgi pozitifleşti. İnanamadım, hormonların etkisinden diye düşündüm. Sonra hastaneye gittim, HCG verdim. Pozitif çıktı. Hala inanamıyordum, başka hastanınkiyle karışmış olabilir mi? diye soruyordum. Daha 1 ay önce tüp bebek yaptırdım olmadı, bu imkansız diyerek inanmıyordum. Allahım bu nasıl bir mucize. Sonunda keseyi ve kalp atışını da gördük. Dualarınızı bekliyorum, Allah isteyen herkese bu duyguyu tattırsın. Ben çok zor yollardan geçtim, o yüzden sizinle hikayemi paylaşmak istedim. Sonuna kadar sabredip okuduysanız teşekkür ederim. O yüzden asla umudunuzu yitirmeyin, karşınızda ben ve birçok benzer örnek var. Bunları anne adaylarına moral ve motivasyon olsun diye yazdım, umarım yardımcı olabilmişimdir.
 
Maşallah, sağlıkla kucağınıza da almak nasip olsun inşallah. Tedavinin aksine çok kolay bi hamilelik diliyorum size.
Kim ne derse dersin sonunda Rabbin dediği oluyo, bize düşende mücadele etmek.
Size sormak istediğim şu ki,
"Her seferinde yumurta rezervim iyice azalıyor, zaman kaybediyorum bu ay da olmadı diye inanılmaz strese giriyordum" demişsiniz. Tedaviler rezervi azaltıyo mu?
 
Sevgili anne adayları,
Ben tüp bebek sürecimde hep bu forumdaydım. Her zaman kendimle benzer şeyler yaşayan kadınların yazdıklarını sessizce okuyarak geçirdim o süreci. Bu konular hassas konular ve sadece yaşayanlar birbirini anlar. Ben yaklaşık 2 yıllık serüvenim, 2 ovulasyon indüksiyonu, 1 aşılama, 1 tüp bebek sonunda doğal yolla hamile kaldım. İşte benim hikayem;
6 yıl önce aşık olarak evlendik, hatta başlarda bebek düşünmüyorduk. Daha genciz gezip tozalım, sonra bakarız düşüncesindeydik. 4 yılın sonunda bebek istemeye başladık. Aslında evliliğin başından beri bir korunup bir korunmuyorduk, 1 yıl kadar da denedikten sonra kadın doğumcunun yolunu tuttuk. Sizin durumunuz infertiliteye giriyor cümlesini duyunca başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Ben kendimi hiç öyle değerlendirmemiştim, sadece yeteri kadar denememiştim kendi mantığıma göre. Testlermizi istedi, AMH'ımın ilk değerini hatırlamıyorum ama iyi dedi. Eşimi spermiyograma ikna etmek bile 1.5 ayımı aldı. Sonunda ovulasyon indüksiyonuna başladık. İki kere yaptık. Bize birlikte olacağımız günleri veriyor ama biz stresten ilk tedavide sadece birinde yapabildik. İkincisinde o kadar hormon yükünden sonra bize verilen günlerin hiçbirinde başarılı olamadık maalesef. Sonrasında doktorumuz histerosalpingografi çekelim dedi. Genel anesteziden sonra ölümcül olabilecek bir allerjik reaksiyon gelişti. Eve gidince 16 saat uyudum, yüzüm ve gözlerim şişti. Neyse ki rahim filmi normaldi. Sonrasında aşılamaya başlamaya karar verdi doktorumuz. Yine birsürü hormon aldım, aşılama yapıldı ve doktorum çok yüksek ihtimal görüyorum tutması için dedi. Ama maaleset tutmadı. Her tedavi sonrası adet olmak bir tramvaydı. Her seferinde yumurta rezervim iyice azalıyor, zaman kaybediyorum bu ay da olmadı diye inanılmaz strese giriyordum. Her seferinde ayrı yıkılıyordum, o kadar üzüldüm ve yıprandım ki. En sonunda tüp bebek için başvurmaya ve bu konuda profesyonel birine gitmeye karar verdiK. AMH değerim 1,5 idi. Histeroskopi yapalım dedi kabul ettim. Anestezist yine aynı anestezik ilaçta ısrar etti ve yine allerjik reaksiyon geçirdim. Sonrasında tüp bebek tedavisine başladık. Çok yüklü bir ilaç tedavisi, 2 kocaman poşet ilaçla eve geldim. Enjeksiyondan deli gibi korkan ben artık enjeksiyonları kendime yapabiliyordum. Progestan iğneyi bir tek kalçadan vurduruyordum ve o ilaçtan sonra yerime bile oturamıyordum. Neyse sonunda yumurta toplama zamanı geldi. 18 yumurta toplandı, 13 ü iyi kalitede dediler. 5. günde transfer yapacaklarını söylediler ben de 5. gün embriyoları daha kaliteli olur diye okuduğum için sevindim. Sonra apar topar beni 3. gün çağırdılar embriyolar iyi bugün transfer etmeyi öneriririz diye. Ben de kabul ettim. 2 embriyo transfer ettirdim. En zoru bekleme süresi. Bir taraftan hep pozitif ol diyorlar, bir taraftan da negatif sonuca da kendini hazırlamak zorundasın. Kimsenin anlayabileceği bir psikoloji değil. 5. günde hastaneyi aradım ve hiçbir embriyom yaşamıyordu. İlk ümitsizliğe orada kapıldım. Sürekli bu sitede gezinip kendimde gebelik belirtisi arıyordum. Üstelik çoğu da vardı. Zaten o kadar hormondan sonra kendinizde o belirtileri hissetmeniz çok doğalmış. Transferden 8 gün sonra kanamam oldu. Doktoruma ulaşamadım sekreteri bana sadece hareket etmeden istirahat et dedi. Ertesi gün muayeneye gitmek için tekrar aradım ve yine doktorla konuşamadım, doktor bey istirahat etsin muayeneye gerek yok dendi bana. O moral bozukluğunun içşinde 12. günü sabırla bekledim. Çok pozitif bir şekilde kliniğe gidip kan verdim. 2 saat sonra haber geldi HCG negatifti. Artık daha fazla dayanacak gücüm kalmadığını hissediyordum. Sonrasında ben pes ettim, en az 2 ay yeni tedaviyi ertelemeye karar verdim. Tavsiye üzerine tatile gittik, saldık kendimizi. Birbirimizin yaralarına merhem olmaya çalıştık. Tatil dönüşü adetim 5 gün gecikti. Ama hormonların adet düzenini bozduğunu okumuştum, ona bağladım. Eşimin ısrarıyla gidsip en ucuzundan gebelik testi aldım, 2. çizgi grimsiydi. Ertesi gün daha gelişmiş bir test aldım, anında 2 çizgi pozitifleşti. İnanamadım, hormonların etkisinden diye düşündüm. Sonra hastaneye gittim, HCG verdim. Pozitif çıktı. Hala inanamıyordum, başka hastanınkiyle karışmış olabilir mi? diye soruyordum. Daha 1 ay önce tüp bebek yaptırdım olmadı, bu imkansız diyerek inanmıyordum. Allahım bu nasıl bir mucize. Sonunda keseyi ve kalp atışını da gördük. Dualarınızı bekliyorum, Allah isteyen herkese bu duyguyu tattırsın. Ben çok zor yollardan geçtim, o yüzden sizinle hikayemi paylaşmak istedim. Sonuna kadar sabredip okuduysanız teşekkür ederim. O yüzden asla umudunuzu yitirmeyin, karşınızda ben ve birçok benzer örnek var. Bunları anne adaylarına moral ve motivasyon olsun diye yazdım, umarım yardımcı olabilmişimdir.
ben ümidimi kaybettim artık,4,5 yıldır ugrasıyorum 6 kere histeroskopi oldum bir kere tüp bebek yaptırdım tuttu ama 8 kaftalık düştü,8 tane embriyom var ama ne zaman trensfer yaptırmaya kalksam sorun cıkıyor şimdide yumurtada kist cıktı doktor patlamasını bekleyecegizdedi kim bilir ne zaman patlar,zaten pco hastasıyım iyi ce inancım gitti artık:KK43:
 
Maşallah, sağlıkla kucağınıza da almak nasip olsun inşallah. Tedavinin aksine çok kolay bi hamilelik diliyorum size.
Kim ne derse dersin sonunda Rabbin dediği oluyo, bize düşende mücadele etmek.
Size sormak istediğim şu ki,
"Her seferinde yumurta rezervim iyice azalıyor, zaman kaybediyorum bu ay da olmadı diye inanılmaz strese giriyordum" demişsiniz. Tedaviler rezervi azaltıyo mu?
Çok teşekkür ederim güzel dilekleriniz için. Her zaman bebek doğru zamanda ve Allah’ın takdir ettiği zamanda geliyor. Adaklar adadım, dua ettim, ağladım, yalvardım ade
Maşallah, sağlıkla kucağınıza da almak nasip olsun inşallah. Tedavinin aksine çok kolay bi hamilelik diliyorum size.
Kim ne derse dersin sonunda Rabbin dediği oluyo, bize düşende mücadele etmek.
Size sormak istediğim şu ki,
"Her seferinde yumurta rezervim iyice azalıyor, zaman kaybediyorum bu ay da olmadı diye inanılmaz strese giriyordum" demişsiniz. Tedaviler rezervi azaltıyo mu?
çoı teşekkür ederim güzel dilekleriniz için. Adaklar adadım, Allah’a yalvardım, yakardım, bildiğim bütün duaları ettim bu süreçte. Haklısınız o anlamda. Yaşım 35, sürekli artık yaşım geçiyor gibi hissediyordum. Halbuki ne kadar yanlış ve sağlıksız bir düşünce imiş. AMH 1,5 olunca doktorumuz artık acele etmenin zamanı geldi. Yaşım ve AMH nedeniyle öyle düşündüm ama insan gerçekten sağlıklı düşünemiyor bu stres durumlarında. Hatta belki güleceksiniz amahamile kalan ünlülerin yaşında bakıp benimle benzer yaşta ise seviniyordum. Tedavi yumurta rezervini azaltmıyor
 
ben ümidimi kaybettim artık,4,5 yıldır ugrasıyorum 6 kere histeroskopi oldum bir kere tüp bebek yaptırdım tuttu ama 8 kaftalık düştü,8 tane embriyom var ama ne zaman trensfer yaptırmaya kalksam sorun cıkıyor şimdide yumurtada kist cıktı doktor patlamasını bekleyecegizdedi kim bilir ne zaman patlar,zaten pco hastasıyım iyi ce inancım gitti artık:KK43:
İnancınızı yitirmeyin biliyorum çok zor bir süreç. 10. tüp bebek denemesinde bile hamile kalan var. Çikolata kisti PCOS olup kalanlar var. Hem olumlu yönünden bakın, donmuş embriyonuz olduğu için aslında avantajlısınız ve şanslısınız, demek ki yumurta kaliteniz iyi ki dondurabilmişler. tekrar o ağır hormonal tedaviyi uygulamak zorunda kalmayacaksınız 🌸
 
Hikayemizin sonu aynı ☺️ Ben de negatif tüp bebek sonucumu alınca kendimi saldım çocuğum olmuyor diye kabullendim; sonraki ay adetim tam 35 gün gecikti ve ben 35 güne rağmen test yapmadım o kadar ki inanmıyordum hamile olduğuma. Ama mucizem şu an karşımda uyuyor 🙏🏻🙏🏻 Allahıma şükürler olsun. Sağlıkla kucağınıza alın inşallah☺️
 
Çok teşekkür ederim güzel dilekleriniz için. Her zaman bebek doğru zamanda ve Allah’ın takdir ettiği zamanda geliyor. Adaklar adadım, dua ettim, ağladım, yalvardım ade

çoı teşekkür ederim güzel dilekleriniz için. Adaklar adadım, Allah’a yalvardım, yakardım, bildiğim bütün duaları ettim bu süreçte. Haklısınız o anlamda. Yaşım 35, sürekli artık yaşım geçiyor gibi hissediyordum. Halbuki ne kadar yanlış ve sağlıksız bir düşünce imiş. AMH 1,5 olunca doktorumuz artık acele etmenin zamanı geldi. Yaşım ve AMH nedeniyle öyle düşündüm ama insan gerçekten sağlıklı düşünemiyor bu stres durumlarında. Hatta belki güleceksiniz amahamile kalan ünlülerin yaşında bakıp benimle benzer yaşta ise seviniyordum. Tedavi yumurta rezervini azaltmıyor

Cevap için teşekkürler. Güldüm ama hamile ünlülerin yaşını takip etmenize değil adak adamanıza. Bende adak adadım sonra haşa Allah'la pazarlık yapıyo gibi hissedip olmasını beklemeden adağımı yerine getirdim 😄 Siz yazana kadarda adağımı unutmuştum bile, öyle uzun zaman geçmiş yani.
Tekrar tebrik ediyorum, iyi bakın birbirinize
 
Hikayemizin sonu aynı ☺ Ben de negatif tüp bebek sonucumu alınca kendimi saldım çocuğum olmuyor diye kabullendim; sonraki ay adetim tam 35 gün gecikti ve ben 35 güne rağmen test yapmadım o kadar ki inanmıyordum hamile olduğuma. Ama mucizem şu an karşımda uyuyor 🙏🏻🙏🏻 Allahıma şükürler olsun. Sağlıkla kucağınıza alın inşallah☺
Ben de pes etmiştim ümidimi yitirmiştim. İnsanların yorumları çok canımı yakıyordu. Sen bir ara kilo vermiştin, hormonlardan mı aldın?Evlatlık edinmeyi düşünmüyor musunuz? Yeterince denememişsinizdir. Neler neler duydum. Ama bunun adı mucize, umarım bekleyen herkes mucizesine kavuşur. Teşekkür ederim, ben de size bebeğinizle sağlıklı mutlu bir ömür dilerim 🌷
 
Cevap için teşekkürler. Güldüm ama hamile ünlülerin yaşını takip etmenize değil adak adamanıza. Bende adak adadım sonra haşa Allah'la pazarlık yapıyo gibi hissedip olmasını beklemeden adağımı yerine getirdim 😄 Siz yazana kadarda adağımı unutmuştum bile, öyle uzun zaman geçmiş yani.
Tekrar tebrik ediyorum, iyi bakın birbirinize
Bu arada ben de beklemeden yerine getirdim 😊☺️ Evliliğin başında çocuk istemiyorum dediğim için Allah’ın gücüne mi gitti diye düşündüm. Farklı bir iç hesaplaşmaya girdim. Geçti çok şükür. Çok teşekkürler tekrardan
 
Sevgili anne adayları,
Ben tüp bebek sürecimde hep bu forumdaydım. Her zaman kendimle benzer şeyler yaşayan kadınların yazdıklarını sessizce okuyarak geçirdim o süreci. Bu konular hassas konular ve sadece yaşayanlar birbirini anlar. Ben yaklaşık 2 yıllık serüvenim, 2 ovulasyon indüksiyonu, 1 aşılama, 1 tüp bebek sonunda doğal yolla hamile kaldım. İşte benim hikayem;
6 yıl önce aşık olarak evlendik, hatta başlarda bebek düşünmüyorduk. Daha genciz gezip tozalım, sonra bakarız düşüncesindeydik. 4 yılın sonunda bebek istemeye başladık. Aslında evliliğin başından beri bir korunup bir korunmuyorduk, 1 yıl kadar da denedikten sonra kadın doğumcunun yolunu tuttuk. Sizin durumunuz infertiliteye giriyor cümlesini duyunca başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Ben kendimi hiç öyle değerlendirmemiştim, sadece yeteri kadar denememiştim kendi mantığıma göre. Testlermizi istedi, AMH'ımın ilk değerini hatırlamıyorum ama iyi dedi. Eşimi spermiyograma ikna etmek bile 1.5 ayımı aldı. Sonunda ovulasyon indüksiyonuna başladık. İki kere yaptık. Bize birlikte olacağımız günleri veriyor ama biz stresten ilk tedavide sadece birinde yapabildik. İkincisinde o kadar hormon yükünden sonra bize verilen günlerin hiçbirinde başarılı olamadık maalesef. Sonrasında doktorumuz histerosalpingografi çekelim dedi. Genel anesteziden sonra ölümcül olabilecek bir allerjik reaksiyon gelişti. Eve gidince 16 saat uyudum, yüzüm ve gözlerim şişti. Neyse ki rahim filmi normaldi. Sonrasında aşılamaya başlamaya karar verdi doktorumuz. Yine birsürü hormon aldım, aşılama yapıldı ve doktorum çok yüksek ihtimal görüyorum tutması için dedi. Ama maaleset tutmadı. Her tedavi sonrası adet olmak bir tramvaydı. Her seferinde yumurta rezervim iyice azalıyor, zaman kaybediyorum bu ay da olmadı diye inanılmaz strese giriyordum. Her seferinde ayrı yıkılıyordum, o kadar üzüldüm ve yıprandım ki. En sonunda tüp bebek için başvurmaya ve bu konuda profesyonel birine gitmeye karar verdiK. AMH değerim 1,5 idi. Histeroskopi yapalım dedi kabul ettim. Anestezist yine aynı anestezik ilaçta ısrar etti ve yine allerjik reaksiyon geçirdim. Sonrasında tüp bebek tedavisine başladık. Çok yüklü bir ilaç tedavisi, 2 kocaman poşet ilaçla eve geldim. Enjeksiyondan deli gibi korkan ben artık enjeksiyonları kendime yapabiliyordum. Progestan iğneyi bir tek kalçadan vurduruyordum ve o ilaçtan sonra yerime bile oturamıyordum. Neyse sonunda yumurta toplama zamanı geldi. 18 yumurta toplandı, 13 ü iyi kalitede dediler. 5. günde transfer yapacaklarını söylediler ben de 5. gün embriyoları daha kaliteli olur diye okuduğum için sevindim. Sonra apar topar beni 3. gün çağırdılar embriyolar iyi bugün transfer etmeyi öneriririz diye. Ben de kabul ettim. 2 embriyo transfer ettirdim. En zoru bekleme süresi. Bir taraftan hep pozitif ol diyorlar, bir taraftan da negatif sonuca da kendini hazırlamak zorundasın. Kimsenin anlayabileceği bir psikoloji değil. 5. günde hastaneyi aradım ve hiçbir embriyom yaşamıyordu. İlk ümitsizliğe orada kapıldım. Sürekli bu sitede gezinip kendimde gebelik belirtisi arıyordum. Üstelik çoğu da vardı. Zaten o kadar hormondan sonra kendinizde o belirtileri hissetmeniz çok doğalmış. Transferden 8 gün sonra kanamam oldu. Doktoruma ulaşamadım sekreteri bana sadece hareket etmeden istirahat et dedi. Ertesi gün muayeneye gitmek için tekrar aradım ve yine doktorla konuşamadım, doktor bey istirahat etsin muayeneye gerek yok dendi bana. O moral bozukluğunun içşinde 12. günü sabırla bekledim. Çok pozitif bir şekilde kliniğe gidip kan verdim. 2 saat sonra haber geldi HCG negatifti. Artık daha fazla dayanacak gücüm kalmadığını hissediyordum. Sonrasında ben pes ettim, en az 2 ay yeni tedaviyi ertelemeye karar verdim. Tavsiye üzerine tatile gittik, saldık kendimizi. Birbirimizin yaralarına merhem olmaya çalıştık. Tatil dönüşü adetim 5 gün gecikti. Ama hormonların adet düzenini bozduğunu okumuştum, ona bağladım. Eşimin ısrarıyla gidsip en ucuzundan gebelik testi aldım, 2. çizgi grimsiydi. Ertesi gün daha gelişmiş bir test aldım, anında 2 çizgi pozitifleşti. İnanamadım, hormonların etkisinden diye düşündüm. Sonra hastaneye gittim, HCG verdim. Pozitif çıktı. Hala inanamıyordum, başka hastanınkiyle karışmış olabilir mi? diye soruyordum. Daha 1 ay önce tüp bebek yaptırdım olmadı, bu imkansız diyerek inanmıyordum. Allahım bu nasıl bir mucize. Sonunda keseyi ve kalp atışını da gördük. Dualarınızı bekliyorum, Allah isteyen herkese bu duyguyu tattırsın. Ben çok zor yollardan geçtim, o yüzden sizinle hikayemi paylaşmak istedim. Sonuna kadar sabredip okuduysanız teşekkür ederim. O yüzden asla umudunuzu yitirmeyin, karşınızda ben ve birçok benzer örnek var. Bunları anne adaylarına moral ve motivasyon olsun diye yazdım, umarım yardımcı olabilmişimdir.
çok sevindim sizin adınıza... rabbim saglıklı bir şekilde kucagınıza almayı nasip etsin.. bu süreçlerinizi bize umut olmak için yazmanızda ayrıca bir incelik tşk ederim..sizin o gecirdiğiniz dönemleri kafanızdan atıp tatile gitmenizde bitmiş olay zaten :)allahımda nasip etmiş olmus )tekrar tebrikler kendinize iyi bakın
 
çok sevindim sizin adınıza... rabbim saglıklı bir şekilde kucagınıza almayı nasip etsin.. bu süreçlerinizi bize umut olmak için yazmanızda ayrıca bir incelik tşk ederim..sizin o gecirdiğiniz dönemleri kafanızdan atıp tatile gitmenizde bitmiş olay zaten :)allahımda nasip etmiş olmus )tekrar tebrikler kendinize iyi bakın
Çok teşekkür ederim. Ben tedavi sürecinde hep olumlu yazıları bulup okumaya çalışıyordum. Birbirini hiç tanımayan kadınların birbirine verdiği destek bana da güç ve moral verdi. Bilgi kirliliğinin yanı sıra olumlu yazılar da çok, onları okumak iyi geliyor. Olumlu düşünmek için embriyo transferinden sonra netflixde Anne without an E bile izlemiştim 🤩 işyerimdekilere hatta anneme de tüp bebekten bahsetmedim, sonuç olumsuz olunca insanlara açıklama yapmak istemediğimden ve teselli duymak istemediğimden çünkü çok hassas bir yapım var. Ben her zaman kardeşiniz, ablanız olarak buradayım, moral motivasyon destek için 💪🏻💪🏻💪🏻
 
Sevgili anne adayları,
Ben tüp bebek sürecimde hep bu forumdaydım. Her zaman kendimle benzer şeyler yaşayan kadınların yazdıklarını sessizce okuyarak geçirdim o süreci. Bu konular hassas konular ve sadece yaşayanlar birbirini anlar. Ben yaklaşık 2 yıllık serüvenim, 2 ovulasyon indüksiyonu, 1 aşılama, 1 tüp bebek sonunda doğal yolla hamile kaldım. İşte benim hikayem;
6 yıl önce aşık olarak evlendik, hatta başlarda bebek düşünmüyorduk. Daha genciz gezip tozalım, sonra bakarız düşüncesindeydik. 4 yılın sonunda bebek istemeye başladık. Aslında evliliğin başından beri bir korunup bir korunmuyorduk, 1 yıl kadar da denedikten sonra kadın doğumcunun yolunu tuttuk. Sizin durumunuz infertiliteye giriyor cümlesini duyunca başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Ben kendimi hiç öyle değerlendirmemiştim, sadece yeteri kadar denememiştim kendi mantığıma göre. Testlermizi istedi, AMH'ımın ilk değerini hatırlamıyorum ama iyi dedi. Eşimi spermiyograma ikna etmek bile 1.5 ayımı aldı. Sonunda ovulasyon indüksiyonuna başladık. İki kere yaptık. Bize birlikte olacağımız günleri veriyor ama biz stresten ilk tedavide sadece birinde yapabildik. İkincisinde o kadar hormon yükünden sonra bize verilen günlerin hiçbirinde başarılı olamadık maalesef. Sonrasında doktorumuz histerosalpingografi çekelim dedi. Genel anesteziden sonra ölümcül olabilecek bir allerjik reaksiyon gelişti. Eve gidince 16 saat uyudum, yüzüm ve gözlerim şişti. Neyse ki rahim filmi normaldi. Sonrasında aşılamaya başlamaya karar verdi doktorumuz. Yine birsürü hormon aldım, aşılama yapıldı ve doktorum çok yüksek ihtimal görüyorum tutması için dedi. Ama maaleset tutmadı. Her tedavi sonrası adet olmak bir tramvaydı. Her seferinde yumurta rezervim iyice azalıyor, zaman kaybediyorum bu ay da olmadı diye inanılmaz strese giriyordum. Her seferinde ayrı yıkılıyordum, o kadar üzüldüm ve yıprandım ki. En sonunda tüp bebek için başvurmaya ve bu konuda profesyonel birine gitmeye karar verdiK. AMH değerim 1,5 idi. Histeroskopi yapalım dedi kabul ettim. Anestezist yine aynı anestezik ilaçta ısrar etti ve yine allerjik reaksiyon geçirdim. Sonrasında tüp bebek tedavisine başladık. Çok yüklü bir ilaç tedavisi, 2 kocaman poşet ilaçla eve geldim. Enjeksiyondan deli gibi korkan ben artık enjeksiyonları kendime yapabiliyordum. Progestan iğneyi bir tek kalçadan vurduruyordum ve o ilaçtan sonra yerime bile oturamıyordum. Neyse sonunda yumurta toplama zamanı geldi. 18 yumurta toplandı, 13 ü iyi kalitede dediler. 5. günde transfer yapacaklarını söylediler ben de 5. gün embriyoları daha kaliteli olur diye okuduğum için sevindim. Sonra apar topar beni 3. gün çağırdılar embriyolar iyi bugün transfer etmeyi öneriririz diye. Ben de kabul ettim. 2 embriyo transfer ettirdim. En zoru bekleme süresi. Bir taraftan hep pozitif ol diyorlar, bir taraftan da negatif sonuca da kendini hazırlamak zorundasın. Kimsenin anlayabileceği bir psikoloji değil. 5. günde hastaneyi aradım ve hiçbir embriyom yaşamıyordu. İlk ümitsizliğe orada kapıldım. Sürekli bu sitede gezinip kendimde gebelik belirtisi arıyordum. Üstelik çoğu da vardı. Zaten o kadar hormondan sonra kendinizde o belirtileri hissetmeniz çok doğalmış. Transferden 8 gün sonra kanamam oldu. Doktoruma ulaşamadım sekreteri bana sadece hareket etmeden istirahat et dedi. Ertesi gün muayeneye gitmek için tekrar aradım ve yine doktorla konuşamadım, doktor bey istirahat etsin muayeneye gerek yok dendi bana. O moral bozukluğunun içşinde 12. günü sabırla bekledim. Çok pozitif bir şekilde kliniğe gidip kan verdim. 2 saat sonra haber geldi HCG negatifti. Artık daha fazla dayanacak gücüm kalmadığını hissediyordum. Sonrasında ben pes ettim, en az 2 ay yeni tedaviyi ertelemeye karar verdim. Tavsiye üzerine tatile gittik, saldık kendimizi. Birbirimizin yaralarına merhem olmaya çalıştık. Tatil dönüşü adetim 5 gün gecikti. Ama hormonların adet düzenini bozduğunu okumuştum, ona bağladım. Eşimin ısrarıyla gidsip en ucuzundan gebelik testi aldım, 2. çizgi grimsiydi. Ertesi gün daha gelişmiş bir test aldım, anında 2 çizgi pozitifleşti. İnanamadım, hormonların etkisinden diye düşündüm. Sonra hastaneye gittim, HCG verdim. Pozitif çıktı. Hala inanamıyordum, başka hastanınkiyle karışmış olabilir mi? diye soruyordum. Daha 1 ay önce tüp bebek yaptırdım olmadı, bu imkansız diyerek inanmıyordum. Allahım bu nasıl bir mucize. Sonunda keseyi ve kalp atışını da gördük. Dualarınızı bekliyorum, Allah isteyen herkese bu duyguyu tattırsın. Ben çok zor yollardan geçtim, o yüzden sizinle hikayemi paylaşmak istedim. Sonuna kadar sabredip okuduysanız teşekkür ederim. O yüzden asla umudunuzu yitirmeyin, karşınızda ben ve birçok benzer örnek var. Bunları anne adaylarına moral ve motivasyon olsun diye yazdım, umarım yardımcı olabilmişimdir.
Dilerim tüm tüp bebek mücadelesi veren kadınlar bu güzel mutlu sona ulaşir. Sizin adınıza çok ama çok sevindim sağ salim kucağınıza alın inşallah. Bende tüp bebek mücadelesi veren biri olarak sizi çok iyi anlıyorum. Bende pozitifi gördüm kalp atışı dinlemek için günümü bekliyorum dilerim bende sağ salim kalp atışlarını duyarım.
Ve dilerim sizde bebisinizi kucağınıza sağ salim alırsınız 🤲🧡
 
Dilerim tüm tüp bebek mücadelesi veren kadınlar bu güzel mutlu sona ulaşir. Sizin adınıza çok ama çok sevindim sağ salim kucağınıza alın inşallah. Bende tüp bebek mücadelesi veren biri olarak sizi çok iyi anlıyorum. Bende pozitifi gördüm kalp atışı dinlemek için günümü bekliyorum dilerim bende sağ salim kalp atışlarını duyarım.
Ve dilerim sizde bebisinizi kucağınıza sağ salim alırsınız 🤲🧡
Sizin için çok sevindim, sağlıkla kucağınıza alın inşallah 🙏🏻 İnsan tedavi döneminde olumlu şeyleri duymaya öyle aç oluyor ki, ben de yapabilirim duygusuna kapılıyor okudukça. Yeri geliyor eşler bile bazen tam anlayamıyor bu süreçte yaşadıklarımızı, o yüzden sanal ya da gerçekpaylaşmaktan ben mutluluk duydum bunları benim gibi kadınlarla.
 
Cok guzel anltmssnz uzun uzun..sirf umut olsun diye sagolun..bebegnzi saglikla buyutun insallah..bn doktorunuzun tutumuna cok sasrdm cok takildim. Hangi ilde nerde yaptrdiniz? Ne bu rahatlik cok ılginç geldi bana. 5.gun olsaydi tutar mydi acaba? Bu kismlar aklimi kurcaladi. Tedaviye baslycgm icin herhlde bunlara takldim.. gerci bosuna yaptrcm.gbi..rezervm de cok kotuyms. Cok uzulmem gerekirken nedense duyduklarma uzulemedim de..boyle hikayelerle szlerin adina sevnyorm mutlu oluyorum ben :) 🧿
 
Çok teşekkür ederim. İzmirdeyim. Doktorum İsrail Aruh. İşinde profesyonel ancak iletişimde sıkıntılı. Önemli bir durum olduğunda bile ulaşamadım. O yüzden tavsiye edemem şahsen insan bu dönemde psikolojik olarak da sağlam kalabilmek istiyor. Benim psikolojim öylesine etkilenmişti ki, ben senelerdir uğraşırken herkes hamile kalıyordu, hatta 2. çocuğuna. Tüp bebek başarısızlığından sonra bu tarz şeyleri görüp çok etkilendiğimi fark ettiğim için sosyal medya hesaplarımı kapatmıştım. Hatta yakın çevremde bile hamile olanlarda görüşmek, görmek istemedim yaşayanlar anlar beni. Aslında onlar için seviniyordum, asıl kendime üzülüyordum sebebi oydu. Hamile kaldım hala o süreçlerdeki travmaları atlatabildim diyemem. Belki de hatam hayatımın tek odak noktasını ve varoluş sebebimi bu olarak görmemdi tedavi sürecinde. Bence siz ümitsiz şekilde başlamayın, olumlu düşünün ama hayatınızın tek odak noktasını bu yapmayın. Siz çocuk olmadan da çok değerlisiniz, çocuk olursa da hayatınızda muhteşem bir renk olacak. Sevgiler 🌺
 
X