Sevgili bayanlar,
simdi nerden baslasam bilmiyorum... Dedem almanyaya isci olarak gelmis babamda dedemle birlikte mecburen almanyaya gelmek zorunda kalmis (7 yasinda). Velhasilikelam babam burda okula gitmis sonrada isci olarak calismaya baslamis. Annemde evlenerek türkiyeden buraya gelmis. Babam (45) cok azimli bir insan oldugu icin cok calisip türkiyeye bircok yatirim yapti (ev, taksi, dükkan, arsa aldi) almanyanin hali iste ne olur ne olmaz diyerek birde herzaman memlekete dönme hayaliyle yasamistir zaten... Bir kac aydirda tutturmus bu yaz temelli türkiyeye gidecekmis. Bize kesinlikle sormadan kendi basina karar aldi. Annem (39) kiz kardesim (14) ve ben (22) kesinlikle istemiyoruz gitmeyi. Ne kadar memleketin olsa da sonucta burda dogduk burda büyüdük annemi deseniz burda düzenini tutturmus 24 yildir durduk yere hersey güzel iken neden temelli gideyim diyor. Ayrica annemde bircok hastalik var, Seker hastasi, beyninde tümör var, depresyon, damar tikanikligi vs. Yani bunlar kücük seyler degil her birini ayri ayri düsünüp öyle hareket etmemiz gerekirken hicbirini umursamadan tek basina karar aliyor ve cirpinislarimizi umursamiyor bile. Ayrica kiz kardesim tam ergenlik caginda liseye baslamasi gerekiyor türkiyeye gidince türkiyenin dersleri burdan daha zor (arastirdigim icin biliyorum) cevresi degisecek yeni arkadaslar edinmesi gerekecek, onlara uyumsaglamak isterken kendini kaybeder diye korkuyorum. Babamla konusmak cok zordur konusmaya calistiginda ya tersler atar yada hic seslenmez! Gecen hafta konusmaya calistim annemler evde yokken ve söyledim baba kendi basina bir karar aldin türkiyeye gidecegim diyorsun ama bize sormadin sonucta biz 4 kisilik bir aileyiz ve 3/4 gitmek istemiyoruz dedim. Biraz adaletli ol oturup konusalim ve bir karara baglayalim dedim bana verdigi cevap aynen su oldu "BEN GIDECEGIM SIZI ZORLAMIYORUM GELIN DIYE, ISTEYEN BENIMLE GELSIN ISTEYENDE KALSIN NE HALI VARSA GÖRSÜN BENIM TÜRKIYEDE MALIM VAR, BEN MALIMIN BASINA GIDECEGIM" dedi basimdan asagi kaynar sular döküldü söyleyecek söz bulamadim. Ben bundan aynen sunu anladim "Siz .... kenarisiniz benim malim, param daha önemli umrumda bile degilsiniz"
Annem diretecegim gitmeyecegim cok istiyorsa kendisi gitsin diyor. Cok istiyorsa bosansin diyor. Dedemi (babamin babasi) aradi ve dedi baba gitmek istiyorsa gitsin eger onun icin bu kadar önemsizsek bosanabiliriz rahatca gitsin sarilsin taksisine yatsin dedi. Dedemle babaannem de biz konusuruz olmadi almanyaya geliriz konusuruz ikna etmeye calisiriz dedi ama babam onlarida dinlemeyecek biliyorum. Baktik yine gitti biz almanyaya tekrar döneriz dediler.
Acikcasi ben hala gitmek istemiyorum ama bosanmalarinida istemiyorum. Ama bosanmalari annem acisindan ilk etapta zor olacak ama sonra daha dogru olacagini düsünüyorum. Yalniz sunada eminim annem birdaha kesinlikle evlenmez buna kendimden dahada eminim. Ve bizim yüzümüzdende burda kalmasini istemiyorum sonucta ben ve kiz kardesim annemin yaninda tas catlasa 10 yil daha yasayabiliriz sonrasinda tek basina kalmasini istemiyorum. Tamam ben zaten elimden geldigi kadar annemi yalniz birakmam ama bu babamin yerini ne kadar tutar ki??
Ne yapayim lütfen bana bir akil verin????? :a015:
simdi nerden baslasam bilmiyorum... Dedem almanyaya isci olarak gelmis babamda dedemle birlikte mecburen almanyaya gelmek zorunda kalmis (7 yasinda). Velhasilikelam babam burda okula gitmis sonrada isci olarak calismaya baslamis. Annemde evlenerek türkiyeden buraya gelmis. Babam (45) cok azimli bir insan oldugu icin cok calisip türkiyeye bircok yatirim yapti (ev, taksi, dükkan, arsa aldi) almanyanin hali iste ne olur ne olmaz diyerek birde herzaman memlekete dönme hayaliyle yasamistir zaten... Bir kac aydirda tutturmus bu yaz temelli türkiyeye gidecekmis. Bize kesinlikle sormadan kendi basina karar aldi. Annem (39) kiz kardesim (14) ve ben (22) kesinlikle istemiyoruz gitmeyi. Ne kadar memleketin olsa da sonucta burda dogduk burda büyüdük annemi deseniz burda düzenini tutturmus 24 yildir durduk yere hersey güzel iken neden temelli gideyim diyor. Ayrica annemde bircok hastalik var, Seker hastasi, beyninde tümör var, depresyon, damar tikanikligi vs. Yani bunlar kücük seyler degil her birini ayri ayri düsünüp öyle hareket etmemiz gerekirken hicbirini umursamadan tek basina karar aliyor ve cirpinislarimizi umursamiyor bile. Ayrica kiz kardesim tam ergenlik caginda liseye baslamasi gerekiyor türkiyeye gidince türkiyenin dersleri burdan daha zor (arastirdigim icin biliyorum) cevresi degisecek yeni arkadaslar edinmesi gerekecek, onlara uyumsaglamak isterken kendini kaybeder diye korkuyorum. Babamla konusmak cok zordur konusmaya calistiginda ya tersler atar yada hic seslenmez! Gecen hafta konusmaya calistim annemler evde yokken ve söyledim baba kendi basina bir karar aldin türkiyeye gidecegim diyorsun ama bize sormadin sonucta biz 4 kisilik bir aileyiz ve 3/4 gitmek istemiyoruz dedim. Biraz adaletli ol oturup konusalim ve bir karara baglayalim dedim bana verdigi cevap aynen su oldu "BEN GIDECEGIM SIZI ZORLAMIYORUM GELIN DIYE, ISTEYEN BENIMLE GELSIN ISTEYENDE KALSIN NE HALI VARSA GÖRSÜN BENIM TÜRKIYEDE MALIM VAR, BEN MALIMIN BASINA GIDECEGIM" dedi basimdan asagi kaynar sular döküldü söyleyecek söz bulamadim. Ben bundan aynen sunu anladim "Siz .... kenarisiniz benim malim, param daha önemli umrumda bile degilsiniz"
Annem diretecegim gitmeyecegim cok istiyorsa kendisi gitsin diyor. Cok istiyorsa bosansin diyor. Dedemi (babamin babasi) aradi ve dedi baba gitmek istiyorsa gitsin eger onun icin bu kadar önemsizsek bosanabiliriz rahatca gitsin sarilsin taksisine yatsin dedi. Dedemle babaannem de biz konusuruz olmadi almanyaya geliriz konusuruz ikna etmeye calisiriz dedi ama babam onlarida dinlemeyecek biliyorum. Baktik yine gitti biz almanyaya tekrar döneriz dediler.
Acikcasi ben hala gitmek istemiyorum ama bosanmalarinida istemiyorum. Ama bosanmalari annem acisindan ilk etapta zor olacak ama sonra daha dogru olacagini düsünüyorum. Yalniz sunada eminim annem birdaha kesinlikle evlenmez buna kendimden dahada eminim. Ve bizim yüzümüzdende burda kalmasini istemiyorum sonucta ben ve kiz kardesim annemin yaninda tas catlasa 10 yil daha yasayabiliriz sonrasinda tek basina kalmasini istemiyorum. Tamam ben zaten elimden geldigi kadar annemi yalniz birakmam ama bu babamin yerini ne kadar tutar ki??
Ne yapayim lütfen bana bir akil verin????? :a015:
Son düzenleme: