- 15 Ağustos 2021
- 4.645
- 6.844
- 108
- 39
Egitimciyim
Egitimciyimmesleğinizi merak ettim
Evet ve bugün odadan cıktığımda bile ağlamaya başladı, galiba tam zamaniymışİnanın zamn öyle hızlı akıp geciyorki yetmiyor bile . İlk başlarda belki zor gelir evde durmak ama alisirsiniz. Tamda sevilecek zamanı ne güzel sanslisiniz
İnanın benim oğlumun ağlaması bile bana o kadar tatli ve sevimli geliyordu ki o ses tonu mimikler falan. Annenize alışmış iyi bişey bu yabancilamiyor.Evet ve bugün odadan cıktığımda bile ağlamaya başladı, galiba tam zamaniymışgerçi annem yanindaysa ağlamıyor ama olsun ,bu da bir işaret
Annemle ask yaşıyorlar, o yuzden galiba iste iken çok rahattım, aklim kalmıyordu.Bir yabancıda olsa asla yapamazdimİnanın benim oğlumun ağlaması bile bana o kadar tatli ve sevimli geliyordu ki o ses tonu mimikler falan. Annenize alışmış iyi bişey bu yabancilamiyor.
Peki siz izne neden çıkacaksınız, sanırım kaçırdım ben orayı. Bebekle vakit geçirmek için mi ? Yoksa doğum izni hala devam mı ediyor uzaticaksiniz ?Annemle ask yaşıyorlar, o yuzden galiba iste iken çok rahattım, aklim kalmıyordu.Bir yabancıda olsa asla yapamazdim
Bebeğe bakmak için, anneme kıyamıyorum, ben hep karşıyım büyüklerin torun bakmasına, kızımı cok seviyor ama sonuçta yatağında yatamıyor,istediği gibi rahat hareket edemiyor ,istediği gibi uyuyamiyor ,bunlari düşünerek ben bakmak istiyorum.Bakiciya gönlüm el vermiyorPeki siz izne neden çıkacaksınız, sanırım kaçırdım ben orayı. Bebekle vakit geçirmek için mi ? Yoksa doğum izni hala devam mı ediyor uzaticaksiniz ?
Evet haklısınız belli bı yaştan sonra zor gelir. Bakıcıya bende guvenemezdim şahsen bin bir çeşit insan var ama 7 ay kısa bı sure öyle hızlı geçerki işe geri dönmek istemezsiniz. Sağlıkla büyütün bebeğiniziBebeğe bakmak için, anneme kıyamıyorum, ben hep karşıyım büyüklerin torun bakmasına, kızımı cok seviyor ama sonuçta yatağında yatamıyor,istediği gibi rahat hareket edemiyor ,istediği gibi uyuyamiyor ,bunlari düşünerek ben bakmak istiyorum.Bakiciya gönlüm el vermiyor
Çok naziksiniz ,çok teşekkür ederimEvet haklısınız belli bı yaştan sonra zor gelir. Bakıcıya bende guvenemezdim şahsen bin bir çeşit insan var ama 7 ay kısa bı sure öyle hızlı geçerki işe geri dönmek istemezsiniz. Sağlıkla büyütün bebeğinizi
7 ay sonra da nasil ise gideceğim diye konu açarmışımEv hayatına alışta gör calışmak gözünde bile büyüyebilir. Bence böylesi daha iyi alışmadan sadece 7 ayı doldurmak. Şimdi bana çalış deseler ağlarım. Çok fazla sorumluluk. üstelik evliysen herseye yetişmeye çalışan bi kadın canlanıyor gözümde.
Ben de ücretsiz izin aşacağım inşallah. sağlıklı tariflere kendimi adamayı, pilates yapmayı ve çocuğumla dışarda vakit geçirmeyi düşünüyorum. Çeşit çeşit sağlıklı tarifler denemek, dünya mutfağı vs çok ilgimi çekiyor ama yapamıyorum tabi hep ğratik şeylerle gün geçiyorD Tabi bunlar düşünce sadece İçimdeki his bebeğime bakarken bunların hiçbirini yetiştiremeyip uyumak için ağlayacağımı söylüyor
Insanoglu her seye alisiyor 13 yil calstktan sonra 2 yildr evdeyim. Yine baslycm..ölüme alisiyor insanoglu..bi yol bulunuyor smdiden dsnup gerilmyin akisina birakn bnce..dusunmk daha da yorucuMerhaba arkadaşlar ,bebeğim 8 aylık oldu ,bazi sebeplerden dolayi 5.aydan bu zamana kadar çalıştım, annem sağolsun baska şehirden gelip bebegime baktı. Ilk çocugumda bakici konusunda sanırım bulunduğum ortamın uygun olmasından kaynaklı sorun yaşamamıştım. Günümüz şartlarında bebeğimi asla başka bir eve götüremem, eve de herkesi alamiyorum.Gel gelelim sonuç olarak ucretsiz izine karar verdim.Maddi olarak cok iyi değiliz, birikim yapmak zorundayız hatta ama kötü durumda da değiliz.Yani çalışmadığım için sıkıntı yaşamayız ama extralarimdan feragat etmem gerek.Para konusu hadi neyse ama ben gerçekten evde ne yapacağım bilemiyorum ,doğum iznindeyken ya da hamilelik sürecinde raporluyken boyle hissetmedim ama simdi çıplak gibi hissediyorum daha başlamadan
Esimden para alacak olmak ,ev de kalmak ,gunler nasil geçecek.Kesin çok yorulacagim o ayri ama mental olarak bu süreci nasil yöneteceğim bilemiyorum.Cunkü ben çalışmayı, sabah kalkıp hazırlanmayi, mola sırasında arkadaşlarım ile bir yerlere kaçmayı ,eve döndüğümde özlemle çocuklara ve eşime yoğunlaşmayı çok seviyorum.Gene de şu an bebeğim bunların hepsinden daha önemli, kararı verdim zaten.Sadece bu süreci psikolojik olarak yıpranmadan nasil yonetebilirim, deneyimi olan varsa ve paylaşırsa çok sevinirim.Sevgiler
Benimki bilmemektenBenim 14 aylik bir kizim var ucretsiz izindeyim. Rutinimiz
8.30 sabah mamasi onunla basliyor oyun
10.30 da benimle kahvalti yapiyor kahvaltiyi topluyorum bebegin ogle yemegini yapmaya basliyorum. Firsat Verdigi kadar
12.30 ogle yemegi oyun alt degistirme
14.00 uyku (1 saat)
O sirada aksam yemegini hazirliyorum ortaligi topluyorum kendim hazirlanip uyanmasini bekliyorum. Uyaninca
15.00 meyveli yogurt yedirip parka goturuyorum
16.30 eve don ustbas degis yemegini yedir saat 17. 30 oluyoki bizim yemek hazirlama kismi basliyor
Oyna zipla aksam yemegi derken yat muhallebisini pisirip yediriyorum 21.00 de uyuyor yani bos vaktim hic kalmiyor siz nasil bir bosluk bulucaksiniz ay soyleyin kafama gore 2 saatim olsa keske
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?