kızlar bizde her haftasonu farzmış gibi kayınvalidemlere gideriz eyvahedigeldismile
2 hafta önce yemeğe çağırdı görümcem ve herzaman olduğu gibi mutfakta ben vardım gerçi 2 görümcemin içerde oturması dokunsada bana yardım ettiklerinde de titiz olduğum için rahatsız olurum..ve kendi yapmadığım şeyleri temizliğine inanmıyorsam yiyemem..eşimde bilir bunu..herneyse ben mutfaktayken büyük görümcem geldi yemek pişmiş ben baktım dememe rağmen fırındaki alüminum folyoyu kaldırıp eliyle yemeğin tadına bakıp pişmiş dedi tabi ben küp gibi olsamda sesimi çıkaramadım sonra kayınvalidem çorbanın tuzuna bakıp aynı kaşığı tekrar tencereye soktu..gerçi alıştım artık bunlara ya...herneyse sofraya oturuldu ben herzamanki gibi fazla bişey yiyemedim ve o gece eve dönerken eşim böyle olmaz söylememiz lazım bi şekilde kırmadan dedi bende boşver idare ederiz falan deyip geçiştirdim sonra benim haberim olmadan o söylemiş annesine yemediği zaman üstelemeyin ısrar etmeyin demiş annesi de herşeyi kendisi yapıyo zaten falan demiş neyse bu h.sonuda grip olduğum için eşim yalnız gitti ailesine..sonra bana bunu annesine söylediğini söyledi 2 akşamda bir arayan kayınvalidem aramaz oldu zaten fazla sıcak değildi aramız buz gibi oldu..şimdi nasıl davranmalıyım bilmiorum ama herhafta bu işkenceyi çekmek çok boğuyo beni..bunaldım artık iyice..herhafta görev bilip bunu istemeden yapmak inanın çok zor..eşimin gitmesine kesinlikle tarafım hatta zorlada olsa hep ben yollarım ama artık içinden çıkılmaz bi hal aldı bu kısır döngü tek tarıştığımız bozuştuğumuz konu...nasıl aşabilirim sizce bunu?
2 hafta önce yemeğe çağırdı görümcem ve herzaman olduğu gibi mutfakta ben vardım gerçi 2 görümcemin içerde oturması dokunsada bana yardım ettiklerinde de titiz olduğum için rahatsız olurum..ve kendi yapmadığım şeyleri temizliğine inanmıyorsam yiyemem..eşimde bilir bunu..herneyse ben mutfaktayken büyük görümcem geldi yemek pişmiş ben baktım dememe rağmen fırındaki alüminum folyoyu kaldırıp eliyle yemeğin tadına bakıp pişmiş dedi tabi ben küp gibi olsamda sesimi çıkaramadım sonra kayınvalidem çorbanın tuzuna bakıp aynı kaşığı tekrar tencereye soktu..gerçi alıştım artık bunlara ya...herneyse sofraya oturuldu ben herzamanki gibi fazla bişey yiyemedim ve o gece eve dönerken eşim böyle olmaz söylememiz lazım bi şekilde kırmadan dedi bende boşver idare ederiz falan deyip geçiştirdim sonra benim haberim olmadan o söylemiş annesine yemediği zaman üstelemeyin ısrar etmeyin demiş annesi de herşeyi kendisi yapıyo zaten falan demiş neyse bu h.sonuda grip olduğum için eşim yalnız gitti ailesine..sonra bana bunu annesine söylediğini söyledi 2 akşamda bir arayan kayınvalidem aramaz oldu zaten fazla sıcak değildi aramız buz gibi oldu..şimdi nasıl davranmalıyım bilmiorum ama herhafta bu işkenceyi çekmek çok boğuyo beni..bunaldım artık iyice..herhafta görev bilip bunu istemeden yapmak inanın çok zor..eşimin gitmesine kesinlikle tarafım hatta zorlada olsa hep ben yollarım ama artık içinden çıkılmaz bi hal aldı bu kısır döngü tek tarıştığımız bozuştuğumuz konu...nasıl aşabilirim sizce bunu?
.der geçer..Bunda kızacak birşey yok..
