Öyle göründüğüne bakma hepsi sahte
okul açılınca hepsi birbirine düşecek. Tecrübeyle sabit 
Ben bilerek öyle gereksiz samimiyetlere hiç girmedim ve böylece başım hiç ağrımadı. Mesafe her zaman iyidir
Cevabı kendin bulmuşsun aslında. Kendini neden sıkıyorsun oluruna bırak. Hem sen o insanları sevecek misin bakalım? kendini sevdirmeye çalışacağına önce onları tanımaya çalış. tanıştıkça karşılıklı sevgi oluşur zaten.
ya da işte kalacak yer problemim olursa,para ihtiyacım olursa,yalnız kalma korkusu vs vs.Ama okul bitince hepsi bitiyor,herkes kendi şehrine dönüp yoluna bakıyor, arkadaşlık dahi kalmıyor.Şahsen üniversiteden bir tanecik bile arkadaşım yokBir tane arkadaşın olsun sağlam biri olsun. Diğerleriylede git gel. Plan filan yapın ama En sağlam arkadaşın olsun. Ozaman seni kim sevmiş kim sevmemiş önemli olmuyor. Aranıza üçüncü bir kişi girdiğinde bütün arkadaşlık bozuluyor.bak o gurupta sessiz sakin yönlendirebileceğin kişiyi seç . Onunda arkadaş edinme korkuları vardır .bu sene açılırsa üniversiteye başlayacağım ve üniversitede yalnız kalmaktan korkuyorum. aslında istediğim üniversite ve bölümü kazandım ama mutlu olmam gerekirken böyle bir endişeye kapıldım. lisedeyken çok fazla okul değiştirdiğim için sağlam arkadaşlıklar kuramadım. sınıfta kimsenin en yakını değilimdir mesela. ama hep güzel bir arkadaş grubum olur diye hayal ediyordum.
şimdi de fobi gibi bir şey oluştu resmen. mesela internetten benimle aynı sınıfta olucak kişilerle tanıştık facebook ders grubundan. 14 kişiyiz whatsappta grup kurduk ve sanki kimse bana ısınamadı gibi bir hisse kapıldım. çekingen kalmak istemedim baya aktif oldum ama itici mi gözüktüm bilmiyorum. grupta sorduğum sorulara kimse cevap vermedi arada kaynadı resmen.
toplam mevcudumuz 120 kişi bu arada, yani bakınca lise gibi olmaz illaki gruplaşmalar olur ama sanki grupta sevilmeyen kişi ben olacağım gibi bir his var içimde. nasıl bir profil çizmem gerek bilmiyorum. bu durumu hiç umursamamayı istiyorum çünkü umursamayınca daha kolay arkadaşlıklar oluşuyor ama eskiden yaşadığım kötü tecrübeler aklıma geldikçe üniversitelerin açılmasını bile istemiyorum. bu durumu nasıl yenebilirim
Kendin olarak.Başkaları seni başka şekilde görsün diye farklı davranma ve bu korkuyu düşünme.Hayatta neden korkarsak ona göre hayatımız şekilleniyor ve başımıza o geliyorbu sene açılırsa üniversiteye başlayacağım ve üniversitede yalnız kalmaktan korkuyorum. aslında istediğim üniversite ve bölümü kazandım ama mutlu olmam gerekirken böyle bir endişeye kapıldım. lisedeyken çok fazla okul değiştirdiğim için sağlam arkadaşlıklar kuramadım. sınıfta kimsenin en yakını değilimdir mesela. ama hep güzel bir arkadaş grubum olur diye hayal ediyordum.
şimdi de fobi gibi bir şey oluştu resmen. mesela internetten benimle aynı sınıfta olucak kişilerle tanıştık facebook ders grubundan. 14 kişiyiz whatsappta grup kurduk ve sanki kimse bana ısınamadı gibi bir hisse kapıldım. çekingen kalmak istemedim baya aktif oldum ama itici mi gözüktüm bilmiyorum. grupta sorduğum sorulara kimse cevap vermedi arada kaynadı resmen.
toplam mevcudumuz 120 kişi bu arada, yani bakınca lise gibi olmaz illaki gruplaşmalar olur ama sanki grupta sevilmeyen kişi ben olacağım gibi bir his var içimde. nasıl bir profil çizmem gerek bilmiyorum. bu durumu hiç umursamamayı istiyorum çünkü umursamayınca daha kolay arkadaşlıklar oluşuyor ama eskiden yaşadığım kötü tecrübeler aklıma geldikçe üniversitelerin açılmasını bile istemiyorum. bu durumu nasıl yenebilirim
Doğmamış çocuğa don biçmeyinbu sene açılırsa üniversiteye başlayacağım ve üniversitede yalnız kalmaktan korkuyorum. aslında istediğim üniversite ve bölümü kazandım ama mutlu olmam gerekirken böyle bir endişeye kapıldım. lisedeyken çok fazla okul değiştirdiğim için sağlam arkadaşlıklar kuramadım. sınıfta kimsenin en yakını değilimdir mesela. ama hep güzel bir arkadaş grubum olur diye hayal ediyordum.
şimdi de fobi gibi bir şey oluştu resmen. mesela internetten benimle aynı sınıfta olucak kişilerle tanıştık facebook ders grubundan. 14 kişiyiz whatsappta grup kurduk ve sanki kimse bana ısınamadı gibi bir hisse kapıldım. çekingen kalmak istemedim baya aktif oldum ama itici mi gözüktüm bilmiyorum. grupta sorduğum sorulara kimse cevap vermedi arada kaynadı resmen.
toplam mevcudumuz 120 kişi bu arada, yani bakınca lise gibi olmaz illaki gruplaşmalar olur ama sanki grupta sevilmeyen kişi ben olacağım gibi bir his var içimde. nasıl bir profil çizmem gerek bilmiyorum. bu durumu hiç umursamamayı istiyorum çünkü umursamayınca daha kolay arkadaşlıklar oluşuyor ama eskiden yaşadığım kötü tecrübeler aklıma geldikçe üniversitelerin açılmasını bile istemiyorum. bu durumu nasıl yenebilirim
bu sene açılırsa üniversiteye başlayacağım ve üniversitede yalnız kalmaktan korkuyorum. aslında istediğim üniversite ve bölümü kazandım ama mutlu olmam gerekirken böyle bir endişeye kapıldım. lisedeyken çok fazla okul değiştirdiğim için sağlam arkadaşlıklar kuramadım. sınıfta kimsenin en yakını değilimdir mesela. ama hep güzel bir arkadaş grubum olur diye hayal ediyordum.
şimdi de fobi gibi bir şey oluştu resmen. mesela internetten benimle aynı sınıfta olucak kişilerle tanıştık facebook ders grubundan. 14 kişiyiz whatsappta grup kurduk ve sanki kimse bana ısınamadı gibi bir hisse kapıldım. çekingen kalmak istemedim baya aktif oldum ama itici mi gözüktüm bilmiyorum. grupta sorduğum sorulara kimse cevap vermedi arada kaynadı resmen.
toplam mevcudumuz 120 kişi bu arada, yani bakınca lise gibi olmaz illaki gruplaşmalar olur ama sanki grupta sevilmeyen kişi ben olacağım gibi bir his var içimde. nasıl bir profil çizmem gerek bilmiyorum. bu durumu hiç umursamamayı istiyorum çünkü umursamayınca daha kolay arkadaşlıklar oluşuyor ama eskiden yaşadığım kötü tecrübeler aklıma geldikçe üniversitelerin açılmasını bile istemiyorum. bu durumu nasıl yenebilirim
Oncelikle kendiniz olunuz kendi hayatinizi yasayabilmeniz için kendiniz gibi davranmaniza ihtiyaciniz var. O sizi sevsin bu sizi sevsin böyle seyler istemeyin. Bu sayede kafaniza uygun illaki 1 kisi bulacaksiniz hem de rahatsiz olmayacaksiniz.bu sene açılırsa üniversiteye başlayacağım ve üniversitede yalnız kalmaktan korkuyorum. aslında istediğim üniversite ve bölümü kazandım ama mutlu olmam gerekirken böyle bir endişeye kapıldım. lisedeyken çok fazla okul değiştirdiğim için sağlam arkadaşlıklar kuramadım. sınıfta kimsenin en yakını değilimdir mesela. ama hep güzel bir arkadaş grubum olur diye hayal ediyordum.
şimdi de fobi gibi bir şey oluştu resmen. mesela internetten benimle aynı sınıfta olucak kişilerle tanıştık facebook ders grubundan. 14 kişiyiz whatsappta grup kurduk ve sanki kimse bana ısınamadı gibi bir hisse kapıldım. çekingen kalmak istemedim baya aktif oldum ama itici mi gözüktüm bilmiyorum. grupta sorduğum sorulara kimse cevap vermedi arada kaynadı resmen.
toplam mevcudumuz 120 kişi bu arada, yani bakınca lise gibi olmaz illaki gruplaşmalar olur ama sanki grupta sevilmeyen kişi ben olacağım gibi bir his var içimde. nasıl bir profil çizmem gerek bilmiyorum. bu durumu hiç umursamamayı istiyorum çünkü umursamayınca daha kolay arkadaşlıklar oluşuyor ama eskiden yaşadığım kötü tecrübeler aklıma geldikçe üniversitelerin açılmasını bile istemiyorum. bu durumu nasıl yenebilirim
) ben istisna olduğumu düşünüyorum bu konuda çünkü çok sosyal bir lisede okudum dolu kulüp falan vardı üstelik hazırlık da okudum ama ben orada bile yalnızdım.baya sorunluyum yani bence siz bunlarla üzmeyin kendinizi.eminim güzel arkadaşlıklar kuracaksınız
