üniversitenin yolları taştan...iki çocukla ama :)

DiDee

Nirvana
Kayıtlı Üye
12 Şubat 2009
1.418
1.727
658
merhaba
ben altı yıllık evliyim..biri altı yaşında biri altı aylık iki çocuğum var.Anadolu imam hatip lisesi mezunuyum.üniversite sınavına girdiğim dönemde önümde çok engel vardı.katsayı türban vs bilirsiniz...çok istedim hedeflerim büyüktü bu yuzden kapasitem varken boğaziçine yetecek puanin kırpıla kırpıla uyduruk bi bölüme ancak yetebilecek hale gelmesine göz yumamadığım için tercih yapmadım. düzelmesi umuduyla tekrar hazırlanırken eşimle görücü usülü tanıştık ve evlendim..evlendiğime asla pişman değilim dünya iyisi bi eşim çok rahat bi hayatım var..ama ne var ki hayallerimden vazgeçemiyorum hep içimde bi yerde kaldı psikoloji okumak..şimdi sınava girmek istiyorum kazanmayı hiç dert etmiyorum ama okumanın kazanmaktan zor olduğunu iddia edenler var..yok gerçekçi olmak lazımmış bilmem ne..sanki boğaziçinde odtü de okuyanlar insanüstü varlıklar:) neyseki eşim destekçim şimdilik..naptım ben demek istemiyorum sizce çok mu uçuk bi hayal bu gerçekten?
 
dilerim ki insallah hayallerının peşinden gidersin ve onlara yetişirsin cok uzak değil istediğin sey aslında istersen cok yakınında ve azim herseyın üstüsinden gelır insallah yaparsın ve istediğin yerde olursun gönülden isterim... kimse evde oturup artık bu benım hayatım deyip gecıstırmesın okumanın ne yasi vardır nede zamanı dilerimki okursun...
 
EBRU 72 .!.:
Hayallerinizi gerçekleştirmek için elinizden geleni yapın.
Genişletmek için tıkla...

Benimle aynı pozisyonda olan,tamamen sayısalcı olmasına rağmen şuan alanıyla ilgili öğretmenlik yapan arkadaşım bunları açtığımda hafif alaycı bir tavır sergiledi.kendisine sen neden kendini bu kadar ket vurdun çıtan neden bu kadar alçak neden kapasitenin tamamını kullanmıyosun dediğimde bana :çıtam alçak olduğu için bi mesleğim var,dedi ve bu benim içime oturdu..bu arada bölümünü sevmeyerek okudu ve öğretmenliği sadece para kazandırdığı için yapıyor..(muş) istemeye istemeye bişeyler yapmaktansa idealim için yıllarca beklemeyi tercih ettim...
 
Kimsenin ne dediğini umursamayın.
sizi engellemek isteyenler, ya da bu saatten sonra bişey yapamayacağınızı söyleyenler ve bahaneler üretenler çıkacaktır mutlaka.
Siz elinizden geleni yapın.
Mesela beni bebeğiniz düşündürdü çok küçük.
Ama sonra dedim ki insan istedikten sonra mutlaka yapar
 
canım asla vazgeçme en azından dene içinde uhte kalmasın hem ilerde daha bilinçli olursun bu konularda benim annem ilkokul mezunuydu liseden sonra üni tercihleri okullar falan hiç bişey bilmezdi bana hiç destek veremedi anlamazdı çünkü sağdan soldan duyduklarımızla yetinirdik kendine faydan olmasa bile çocuğuna eş dosta akrabalarının cocuklarına yardımcı olursun hersey illa kendin için değil toplum içinde faydalı bir birey olursun bir çocuğun büyümüş zaten sen okul bitipte işe baslayınca o kocaman olur kendini kurtatmış olur kardeşine bile sahip çıkar Allah yardım eder canım sen ellere inat oku altta kalma diyorum ya hiç yoktan dene
hatta gizli yap boşver kimselere söyleme gizli gizli ders çalış sınavına gizli gir ve şaşırt insanları olmazsa mahcupta olmazsın onlara
niyetin belliise mevalam bir kolaylık sağlar canım bence vazgeçme
 
ukalalık değil yanlış anlamayın ama çok şükür kendini geliştirmeyi seven çocuk büyütmek değil yetiştirme amacında olan biriyim ve bilinçliyim ..ama acaba diyorum ister istemez bi kompleks mi oluştu bende...herkes bişeyler yaptı biyerlere geldi çok mutluyum rahatım ama pratikte olmasa da tahsil anlamında çok yetersiz hissediyorum...
 
Evlilik kararım çok yadırgandı inandırmakta zorlandım nerdeyse insanları.. koca meraklısı gözüyle bile görülmüş olabilirim ..baska bir şehir hemen hamile kalmam ve zaten istesem de giremeyecek olmam(katsayıdan dolayı)bana bunları biraz unutturmuştu ama şu dönem yine hortlamış durumda :) bu arada bursadan ist.a geldim gelenim gidenim olmaz eşim rahattır yemek aramaz seçmez ekonomik sorunum yok arabam olur ilerde inşallah ,bunlar avantajlarım..
diger yandan bebeğim küçük ha deyince yanıma koşacak yakınım yok annem kardeşlerim çevrem herkes sehir dışında..kayınvalidem altımda o da senenin yarısı burda yok.bunlar da dezavantajlarım işte...
 
istediginiz seyi basarmak sizin elinizde...

gercekten azimli davranirsaniz, düzenli, sistematik ilerlerseniz neden olmasin...
 
Evet bende ideallerinizn peşinde koşmanız taraftarıyım .. ama iki küçük çocuğunuz var büyük olan yakında okula başlayacak küçüğün daha çok ilgiye ihtiyacı olacak üniversite okumak inanın kazanmanın yanında hiç bişey ya çocuklarınızı ihtiyaç duydugunuzda emanet edebilecek biri olmalı ya da siz biraz rahat bölümleri tercih etmelisiniz.. yada bir kaç yıl daha bekleyip küçüğüde kreşe verip öyle başlayabilirsiniz hazırlanmaya.. başkalarının ne dediğini umursamayın ama çocuklarınızıda emanet edebileceginiz biri olmalı mutlaka..
 
yoo öyle insanüstü varlıklar değiliz çok şükür,
ama bu dediğiniz yerlerde okumak için çok düzenli bir çalışmaya ihtiyacını var.
eğer hedefinizden eminseniz şunu da söylemeliyim ki buraları kazanmanın yanında okumak da zordur.
devam zorunludur.
öyle bi vize bi finalle kurtulamazsınz.
sürekli ödev-proje sürecinde olursunuz.
iyi derecede ingilizce eğitimi almanız gerekir zira bütün dersler ingilizcedir.

başarılar dilerim, allah gönlünüze göre versin.
 
aslına bakarsanız acele edip de rahat rahat yapılacak olan şeyleri(hem ev,hem dersler) stres ve psikolojik baskı altında yapmamak daha mantıklı gibi.. sadece mezun olmak değil,keyif almak,hakkını vermek de önemli..yaşımdan dolayı biraz kaygılıyım sanırım ama bi kaç yıl daha beklemek en doğrusu gibi...okul derdine düşüp bebeğimin en güzel zamanlarını da kaçırmak istemem..olumlu düşünceleriniz için teşekkür ediyorum.. durumumu dışardan bi gözle değerlendirmenizi istedim ben objektif olmamıyorum mümkün müdür,bunun örnekleri var mıdır (ben hiç karşılaşmadım çünkü) yoksa gerçekten uçuk bi istek mi bunu bilemiyorum..hayattaki tek sorumluluğu ders çalışmak olup da mırın kırın edenlere çok kızıyorum..ben 2 çocukla çevirmem gereken bi evle buna can atıyorum..hele bi arkadaş vardı konu açan,belki okumussunuzdur ..sevgilisi istedi diye ün.kazanmış ing. öğr. ama evde oturmak istiyomuş zor geliyo falan diyodu tercih meselesi tabi de kendine verilen fırsatları tepen gençliğe kızıyorum....
 
lütfen hayallerini erteleme.bu isteğin boş bir hayal değil senin idealin ve mutlaka gerçekleştir.daha fazla erteleyip pişman olma...
 

ben seni çok iyi anlıyorum.ben dört yıl matematik öğretmenliği yaptım.ama iyi bir öğretmen olamadım,çok sevmedim daha doğrusu kapasitemin bu olduğunu düşünmüyorum.içimde hep bir arzu var birşeyler yapma düşüncesi,başarma arzusu.tekrar üniversite okumayı şuan düşünmüyorum ileride belki.ama ilgilendiğim alanlar var bunlardan biri de kişisel gelişim.neden bunları yazdım demişsin ya insanların kapasitesini kullanmamasını anlayamıyorum bende anlayamıyorum:)bam telime dokundun.ben farklı pencerelerden bakmayı seviyorum, benim gibi düşünen biri olduğunu hissettim o yüzden paylaşmak istedim...ne mi yapıyorum şuan öğretmenliği bıraktım ısrarla çalışmıyorum,ideallerimin peşinden koşuyorum,işsizim ama mutluyum:))
 
ne güzel bir düşüncen var. asla vazgeçme. çocuklara bakacak birini buldun mu tamamdır. azmin elinden hiç birşey kurtulamaz. ne güzel eşin de destek oluyor. inşallah istediğin bölümü kazanırsın.
 

Helal Olsun Kız Sana..
Elbette Zor Yanları Var Okumanın..
Hele de 2 Çocukla..

Olsun Vazgeçme Azimle Oku..
 
Evli ve çocuksuzken bile okumak o kadar zor ki...
Çocuklu olunca düşünemiyorum bile...
Ama sonuçta insan istedikten sonra her zorluğun üstesinden gelebiliyor...
 
Azmin elinden birşey kurtulmaz. Bence bu seneki başvuruyu kaçırma. Hedefine adım adım git. Kazanmadan okumanın zorluğu seni yıldırmasın. Bu sene sınava gir. Unutmuş olacağın bilgileri tazele, soru sistemi değişmi bak. Puanın gelsin, sonra okuyabilir miyim, okuyamaz mıyım hesabını yap. Bu bir kendini sınama sınavı olsun. Gerçektende bir koltuğa bir kaç karpuz sığdıranlar daha başarılı oluyor.
 
Son düzenleme:
Canım benim yaşın kaç bilmiyorum ama banden çok genç olduğun kesin. Ben 38 yaşındayım 2 çocuğum var. Biri 11 biri 1 yaşında. 2 yıllık myo mezunuyum . 16 yıldır özerk bir kurumda çalışıyorum, Türkiye standartlarının çok üzerinde bir gelirim var ve yönetici konumundayım. Ailevi nedenlerle zamanında eğitimime devam edemedim. Kısa yoldan meslek sahibi olmam gerekiyordu. Hayat bu konuda şimdiki verdikleri kadar cömert olmadı bana. Bu yıl aöf dikey geçişe başvurdum. Önce bir bunu bitirip bu arada kendimi sınamak için bu yıl sınavlara girip sonrada hep hayalim olan hukuk okuyacağım.Bak okumak istiyorum demiyorum okuyacağım diyorum. Ben bu yaşta yapacağım diyorsan sen haydi haydi yaparsın .
 
arkadaşım hayallerinin arkasında dur..başarmak istedikten sonra hepsi oluyor.lise 2 terktim evlendiğimde.ailemle olan problemler yüzünden kendim bırakmıştım(ki hocalarım o dönemde tıp kazanabilecek tek öğrenci olarak beni gösterirlerdi)yedi ay sonra eşimle tanıştık.evlendik.herkes eşimle flört ettiğimi ve yüzden okuu bıraktığımı düşündü.oğlum bir yaşındayken açık liseye kaydoldum.1.5 senede bitirdim.3 yaşındadı ygs ye girdim.3.5 yaşındaydı kpss girdim ve kızımı dünyaya getirdim.dört yaşında ve ben şuan memurum.bulunduğumuz yerde bir üniversite olmadığı için aöfkamu yönetimi okuyorum.şimdi ehliyet kursuna yazılıcam.beş yıllık evliyim.dört yaşında ve 10 aylık iki evladım var.zor mu oldu bunlar.evet ama emek olmadan olmuyor.cefa çekmeden sefa sürülmüyor.sana da başarılar dilerim. içinde nasıl bir ukte olduğunu inançok iyi anlıyorum.ama erşey bir noktada kısmet.benim dönemimde dışarı gidip iki yıllık üni.okuyan arkadaşlar hava atarlardı bana.şimdi onlar orda burda çalışıyorlar.kpss ye giriyorlar.barajı geçemiyorlar.sende hayallerini gerçekleştir.ben hep bir kuruluşta üstdüzey yönetici olmayı hayal ederdim.üni bitince de bununiçin sınavlara giricem.hayat böyle sürüp gidiyor işte.nefsimizin istekleri bitmiyor..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…