- 1 Haziran 2012
- 7.287
- 25.365
- 798
Belki de bu konuda açılan 65625665. konudur bu bilemiyorum.Biraz uzun olabilir çok doluyum çünkü.
Kafam çok karışık tercih dönemi kısıtlı ama hala ne istediğime karar verebilmiş değilim.
Kendimden biraz bahsedecek olursam pek sosyal değilim bununla da pek bir sorunum yok aslında.İzin konusunda ailemle pek problemim olmadı şimdiye kadar zaten ortalama bir insandan daha az dışarı çıkmak istediğim için sorun yok.Burda kalırsan sana karışmayız küçük değilsin artık biliyoruz diyorlar ama ne kadar karışmamak bu ben onu bilemiyorum.
Lisede yurt vardı.Kaldığım sayılı günler oldu misafir olarak.Açıkçası okul yurdumuz çok iyi olmasına rağmen yurt hayatına karşı garip bir korkum var.Yani bana hiç yapamazmışım gibi geliyor.Arkadaşlarım defalarca kez ısrar ederdi gel kal diye ben en fazla 1 gün kalırdım senede.
Sıralamam iyi.Ailem çoğu aile gibi kendi yanlarında kalmamı istiyorlar,bunu da her fırsatta dile getiriyorlar.Şimdi durum şöyle ki onların yanında kalırsam tıp okuyacağım.Zaten İstanbul,Ankara,İzmir'deki bilindik tıplar gelmiyor.Bulunduğum şehirdeki tıp da iyi yani hastanesi falan güzel.Eğitimi için biraz zor diyorlar.Benim sıralamamın biraz gerisinde ama olsun ben tıp tıptır gözüyle bakıyorum duruma çünkü İstanbul dışında okumak istediğim başka bir şehir yok.Uludağ falan da geliyor ama ne bileyim hiç düşünmedim başka bir şehir.Ya İstanbul demiştim ya da kalırım demiştim.
Öte taraftan yılın başından beri İTÜ istiyordum.İTÜ'de bir mühendislik.Geliyor şu an rahatlıkla.Ama içime sinmeyen bir şeyler oldu daha doğrusu sonuçlar açıklandığından beri etrafımdaki hiçkimse git mühendislik yaz demiyor hepsi tıp diyor.Bir sürü sebep sayıyorlar anlamıyorum gerçekten.Bir yandan haklılar diyorum öteki taraftan kendime,istediklerime ihanet gibi geliyor bu.Hep İstanbul'da okumak istemiştim.Çok umutsuz konuşuyorlar,kimisi bir şekilde sıyrılırsın diyor ama içimde bir korku oluştu açıkçası.Babamın maddi durumu biraz daha iyi olsa hiç düşünmeyeceğim ama yok işte...
Ailenin yanında olmanın avantajlarını az buçuk biliyorum rahatlık açısından.Açıkçası gözüme çok iyi geliyorlar ama öte taraftan acaba bazı şeylerden eksik kalır mıyım diyorum.Ne bileyim mesela bazı şeyleri deneyimlemek,aileden bir süre uzak kalmak iyidir diye de düşünüyorum.Hayatı çok kolay yaşıyormuşum gibi geliyor.
Babamın maddi durumu iyi değil bu arada yukarıda da yazdım.Abimi biraz zorlanarak okutuyor ben de gidersem ne yaparız bilmem daha yeni ev alabildik.Yurt çıkma sorunu falan da var onu da düşünmem lazım,baya bir yurt da kapatılmış özel yurtlar zaten çok pahalı...
Ne yapacağımı bilemiyorum doktor olmayı gönülden istemiyorum ama durum böyle.Bazen acaba bencillik mi ediyorum diyorum annem sen bizi merak etme biz bir şekilde hallederiz seni okuturuz diyor dışarı gitme durumum için ama durum böyleyken ne bileyim içim rahat değil...
Yorumlarınız neler benim gibi birine neler önerirsiniz ? Mesela yurt hayatına benim gibi biri alışabilir mi ya da aranızda örnekleri var mı ?
Kafam çok karışık tercih dönemi kısıtlı ama hala ne istediğime karar verebilmiş değilim.
Kendimden biraz bahsedecek olursam pek sosyal değilim bununla da pek bir sorunum yok aslında.İzin konusunda ailemle pek problemim olmadı şimdiye kadar zaten ortalama bir insandan daha az dışarı çıkmak istediğim için sorun yok.Burda kalırsan sana karışmayız küçük değilsin artık biliyoruz diyorlar ama ne kadar karışmamak bu ben onu bilemiyorum.
Lisede yurt vardı.Kaldığım sayılı günler oldu misafir olarak.Açıkçası okul yurdumuz çok iyi olmasına rağmen yurt hayatına karşı garip bir korkum var.Yani bana hiç yapamazmışım gibi geliyor.Arkadaşlarım defalarca kez ısrar ederdi gel kal diye ben en fazla 1 gün kalırdım senede.
Sıralamam iyi.Ailem çoğu aile gibi kendi yanlarında kalmamı istiyorlar,bunu da her fırsatta dile getiriyorlar.Şimdi durum şöyle ki onların yanında kalırsam tıp okuyacağım.Zaten İstanbul,Ankara,İzmir'deki bilindik tıplar gelmiyor.Bulunduğum şehirdeki tıp da iyi yani hastanesi falan güzel.Eğitimi için biraz zor diyorlar.Benim sıralamamın biraz gerisinde ama olsun ben tıp tıptır gözüyle bakıyorum duruma çünkü İstanbul dışında okumak istediğim başka bir şehir yok.Uludağ falan da geliyor ama ne bileyim hiç düşünmedim başka bir şehir.Ya İstanbul demiştim ya da kalırım demiştim.
Öte taraftan yılın başından beri İTÜ istiyordum.İTÜ'de bir mühendislik.Geliyor şu an rahatlıkla.Ama içime sinmeyen bir şeyler oldu daha doğrusu sonuçlar açıklandığından beri etrafımdaki hiçkimse git mühendislik yaz demiyor hepsi tıp diyor.Bir sürü sebep sayıyorlar anlamıyorum gerçekten.Bir yandan haklılar diyorum öteki taraftan kendime,istediklerime ihanet gibi geliyor bu.Hep İstanbul'da okumak istemiştim.Çok umutsuz konuşuyorlar,kimisi bir şekilde sıyrılırsın diyor ama içimde bir korku oluştu açıkçası.Babamın maddi durumu biraz daha iyi olsa hiç düşünmeyeceğim ama yok işte...
Ailenin yanında olmanın avantajlarını az buçuk biliyorum rahatlık açısından.Açıkçası gözüme çok iyi geliyorlar ama öte taraftan acaba bazı şeylerden eksik kalır mıyım diyorum.Ne bileyim mesela bazı şeyleri deneyimlemek,aileden bir süre uzak kalmak iyidir diye de düşünüyorum.Hayatı çok kolay yaşıyormuşum gibi geliyor.
Babamın maddi durumu iyi değil bu arada yukarıda da yazdım.Abimi biraz zorlanarak okutuyor ben de gidersem ne yaparız bilmem daha yeni ev alabildik.Yurt çıkma sorunu falan da var onu da düşünmem lazım,baya bir yurt da kapatılmış özel yurtlar zaten çok pahalı...
Ne yapacağımı bilemiyorum doktor olmayı gönülden istemiyorum ama durum böyle.Bazen acaba bencillik mi ediyorum diyorum annem sen bizi merak etme biz bir şekilde hallederiz seni okuturuz diyor dışarı gitme durumum için ama durum böyleyken ne bileyim içim rahat değil...
Yorumlarınız neler benim gibi birine neler önerirsiniz ? Mesela yurt hayatına benim gibi biri alışabilir mi ya da aranızda örnekleri var mı ?