universiteyi biraktiricak bu sosyal fobi bana:(((

Universite birim ama sosyal fobim.o dereceki derslere ugramadan kactim geldim eve pskiyatride aldim solugu.Ortam edinemiyorm okulda gittigmde de yalniz hissediyorum gergin oluyorum bi ya da saf gibi.Titremelerim ve kizarmam da cabasi. Daha bi suru rahatsizligm da var.Kabuslar goruyorm kanli alerjilerim cikti.Lustral verdi bugun doktor.Yardim edin lutfen..

nasılsa doktora başlamışsın, ilacını düzenli kullanırsan faydası olacaktır elbette. pozitif düşünmeye çalış.

yesil_nar .!.:

Universite birim ama sosyal fobim.o dereceki derslere ugramadan kactim geldim eve pskiyatride aldim solugu.Ortam edinemiyorm okulda gittigmde de yalniz hissediyorum gergin oluyorum bi ya da saf gibi.Titremelerim ve kizarmam da cabasi. Daha bi suru rahatsizligm da var.Kabuslar goruyorm kanli alerjilerim cikti.Lustral verdi bugun doktor.Yardim edin lutfen..

Genişletmek için tıkla...

Merhaba yesil_nar ;

Geçmiş olsun öncelikle. Yaşamış olduğunuz duruma ilişkin tıbbi yardım almanız olumlu. "Psikiyatride aldım soluğu" demişsiniz. Uzman görüşüyle yönlendirmeleri olmuştur sanırım. Kendi başınıza yenemeyeceğinizi düşünüyorsanız uzman bir psikolog tan yardım alabilirsiniz.

Sosyal fobiniz hep var mıydı ? Neler hissediyor veya yaşıyorsunuz ? Yeni bir ortama girişte insanlarla kaynaşamamak , arkadaş edinememek gibi kaygılar mı size okulu dahi bırakmayı düşündürten ? Tamamıyla sizi anlamak adına soruyorum.

Üniversiteye asıl gidiş amacınıza odaklanarak kendinizi rahatlatabilirsiniz belki. Öncelikli amaç istediğiniz , seçtiğiniz bölümü okumaktır sanırım ki. Derslerinize odaklanın. Kazanmak için harcadığınız emeği düşünün.Derslerinize katılım sağlarsanız yavaş yavaş arkadaşlarınızla tanışma imkanınız da olacaktır. Ders arası zaman aralıklarında neden yalnızım diye kendinizi baskı altına almamak için çantanıza sevdiğiniz bir dergi , kitap alın. Boş zamanınızda sizi "ne yapacağım şimdi" duygusundan uzaklaştırabilir. Derslere katılmayı başarabilirseniz yavaş yavaş bölümünüzdeki arkadaşlarınızla göz aşinalığınız oluşacaktır. Merhaba diyerek ilk adımı atabilirsiniz.

Okulunuzda başarılar dilerim :)

aynı şeyleri yaşadım üni zamanında lustral ve dideral kullandım
bi ay sonra etkisini gösterir
herşey süper hayat toz pembe görünecek, utanma sıkılma olmayacak
ama düzenli değilde bi anda kesersen tepe taklak olursun en önemlisi antidepresanları yavaş yavaş doktor kontrolünde bırakmaktır
doktora gitmekle çok doğru bir karar vermişsin
benim bile geçtiyse bu hastalık senin de geçer

bilemiyorum ya merhaba demekten bile acizim, kafamda milyon tane senaryo, ya kasılıyourm ya elim titriyo anlıycaklar diye aklım gidiyo. Hiç ben gibi davranamıyurm pek bi kasıntıyım, bu beni çk çoook üzüyo ( sadece ünv. de değil arkadas edinememe, arkadaslırım kaybteme gibi bi kabus içindeyim, senaryolarım korkularm raahatsizlklarım yznden ve bu beni mahvediyo ((

Ayyy bugünkü topiklerde genç kızlar okulu bırakmak peşinde,hepinize ayrı ayrı mı yazayım,bırakmayın

Bak nne güzel doktora da gitmişsin,birazcık rahatlamaya çalış.Ordaki kimse senden farklı değil, hepsi senin gibi okula yeni başlamış,hepiniz aynı durumdasınız.

Ben titremeye basliyorum huzursuz uyuyorm gdcegm diye anksiyetem tavan yapti.Kendimi sap gibi hissediyorum.Hic kimse benle arkadas olmaya calismiyo gibi. Ben de sap gibi kalirim diye kosarak uzaklasiyorum.

Öyle düşünme yeni başlamışsın herkesin yapısı aynı olmaz niye seni istemesinlerki sap gibi ortada kalmazsın üniversite kulüpleri var onlara başvur. Sakın derse giremiyorum diye kendini bırakma sana kendinden başka kimse yardım etmez. Hepsi bir anda olmayacak İnan yavaş adımlarla halledeceksin. Farkında olmadan etrafında bir çok arkadaşın olur bu üniversitenin sonunda

Sakın okulunu bırakma, doktora da gitmişsin zaten tedavini de başlatmış, düzelirsin, çekindiğin aralarına girmekten korktuğun kişiler senin gibi öğrenciler, senden bir farkları yok ki, neden çekinecekmişsin?, bu şekilde düşünmeye çalış...

Bende kalabalık ortamlara girerken zorlanırım, herkes bana bakacakmış gibi gelir, sonra dediğim gibi düşünmeye başlarım geçer...

korkma bak aynısını yaşadım diyorum ben de bu illet hastalığın ne demek olduğunu çok iyi bilirim
gecelerce ağlardım ben niye böyleyim diye
ama inan düzeleceksin
bende birinci sınıfta böyleydim ilk dönem ama sonra bi açıldım bir sürü arkadaşım oldu
el ayak titremesi yüz kızarması hepsi vardı bende de

Canım dert varsa çaresi de var.

Sosyal fobi çözümü olan ama iyileşmesi zaman alan ve zor olan bir sorun diye biliyorum.Bilinç altında çok derinde yerleşmiş korkular maalesef hemen geçmeyebilir.Bu konuda ilaç tedavisine başlaman bir rahatlama sağlar ama ilaç hem kimyasal zehir hemde kalıcı çözüm için terapiyi düşünebilirsin bence.

Aşağıda sosyal fobi rahatsızlığı olan birine Muhammed Bozdağ'ın yazdığı bir yazıyı yapıştırıyorum.Geçmiş Olsun.Bu rahatsızlığı yaşayan ve iyileşen çok kişi var unutma emi...

"Çözülemeyecek bir sorunu çözmenin çaresi onu sevmektir. Çözülebilecek sorunu çözmenin çaresi de onu küçümsemek, alaya almak, onunla gülüşüp eğlenmektir. Çekingenliğinizle savaşmak yerine onunla oynaşın,dalga geçin, gülün yüzüne... Çekingensem çekingenim. Zamanında saldırıdan koruduğu için lazımdı. Şimdi artık yeterince geliştim ve meydana çıkbilirim diyorsanız, bu eski ve artık gereksizleşen kabuğu atacağım düşüncesiyle işe başlayın.

Neden çekinirsiniz? Şuar altınıza yerleşen, ayıplanmak, eleştirilmek, hata yapmak, küçük düşmek, takdir görmemek endişeleri geçmişteki telkinlerinizden varlığınıza yapışmış.

İkinci adım olarak işe bu endişeleri tamirle başlayın. Ayıplansanız, küçük düşseniz bedeli ne olacak. Emin misiniz? Ne kadar olacak ve neden kaldıramayacaksınız? Tandıkça, korktuğunuz riskin önemsizilğini fark edeceksiniz ve fark ettikçe de, riske cesaretiniz güçlenecek...

Üçüncü adım, küçük cesaret girişimlerini başlatın... Ziyaretlernizi arttırın. Selamlarınızı arttırın. Yürüyüşünüzü değiştirin, omuzlarnıızı kaldırın ve hızlanın, gülümseyerek ve çevreyi görerek yürüyün. Almasanız da alış verişe çıkın... Böylece hayat size kendinizi ifade edebileceğiniz daha büyük ortam ve fırsatlar verecektir. İlk anda heyecanınız kaldırılabilir olacak ve sonra da azalacaktır.Muhammed Bozdağ.(www.yetenek.com)"

yesil_nar .!.:

Universite birim ama sosyal fobim.o dereceki derslere ugramadan kactim geldim eve pskiyatride aldim solugu.Ortam edinemiyorm okulda gittigmde de yalniz hissediyorum gergin oluyorum bi ya da saf gibi.Titremelerim ve kizarmam da cabasi. Daha bi suru rahatsizligm da var.Kabuslar goruyorm kanli alerjilerim cikti.Lustral verdi bugun doktor.Yardim edin lutfen..

Genişletmek için tıkla...

Tatlım ne güzel psikiyatr destegi alıyormuşsun pek cok ınsan erteler, umursamaz cok guzel bır adım atmışsın. geri kalan adımlar sende tatlım. Bende ağır seyler yasadım psıkolojık destek aldım zamanında gerek okulla ılgılı gerek hayatımla ılgılı ve sonra Kuantum olumlamalarını kesfettım. nette araştırmanı tavsıye ederım reklam olur dıye dırek lınk veremedım. ve tatlım gercekten muhteşem ıç ferahlıgı veren İnşirah Suresi var onun da fazıletlerıne, anlamına bakabılırsın. Bır kagıda yazar yanında tasırsın zaten 10 kere falan bakarak okuduktan sonra ezberlıyorsun inan muhtesem bır duadır ben onunla ayakta durduguma ınanıyorum baktım ıcım daralıyor hemen okuyorsun bır muddet sonra bıcak gıbı kesılıyor sıkıntı. Gercekten bu ıkı yontem konusunda bıraz ustune gıtmenı ısterım.Tekrardan gecmıs olsun canım

SheZofren .!.:

aynı şeyleri yaşadım üni zamanında lustral ve dideral kullandım
bi ay sonra etkisini gösterir
herşey süper hayat toz pembe görünecek, utanma sıkılma olmayacak
ama düzenli değilde bi anda kesersen tepe taklak olursun en önemlisi antidepresanları yavaş yavaş doktor kontrolünde bırakmaktır
doktora gitmekle çok doğru bir karar vermişsin
benim bile geçtiyse bu hastalık senin de geçer

Genişletmek için tıkla...

Benimde sosyal fobim var çok kızarıyorum utanıyorum ister istemez kendimi kırmızı olarak görmekten sıkıldım. He bide çevrenin tepkisi aaa kızardı' falan diyorlar . Yerin dibine giresim geliyor. Lustral ve diderali birlikte mi kullandın ? Yaşın kaç ? Ve ne kadar ne sıklıkla kullandın diye sorsam :)

İlacla gecicek uzulme.