Takıntı halıne getırmeyın.Bak oluru olsa zaten caba sarfederdı.Annem ıstemıyor bedır ya?Hayatınıza bakın en guzel yaşlarınız .Okulunuza odaklanın.
Öyle düşünme ben kendim ayrıldığım iliskimde çok haklı olduğumdan emin olduğum halde ayağım her taşa takıldığında onun ahını mi aldım acaba diye düşündüm yıllardır. Erkeklerin jeton bizden geç düşüyor biliyorsun. Biraz daha zaman lazım anlaması içinevetbelkide nişan döneminde bile ayrılabilirdik o zaman daha zor olurdu.. aile yapılarımız farklı. O doğulu, yinede bilmiyorum kimseyi böyle sevmemiştm ne kusurunu gördü gözüm ne başka bişey. Bana ayrılıktan sınra oksdar büyük bi çaresizlik yaşattıki yani bilmiyorum Allaha havale ettim ben ama üzüldüğüm için annem çok ah etti ona. Tutarmı bilmiyorum.. ama büyük ah aldı gerçi umurunda değil.
Öyle düşünme ben kendim ayrıldığım iliskimde çok haklı olduğumdan emin olduğum halde ayağım her taşa takıldığında onun ahını mi aldım acaba diye düşündüm yıllardır. Erkeklerin jeton bizden geç düşüyor biliyorsun. Biraz daha zaman lazım anlaması için
Anlıyorum seni .Çok zor .Bak bende bırını çok sevdım oyle .Ne tamamen geldı ne tamamen gıttı.Tam hayatıma bakıofum cat bır yerden çıkıyordu.Benı kandırıyordu.Sonra yıne gıdıyordu.Okb hastası oldum.2 kere beyın amalıatı oldum.Sonra bırını sevdım evlendım boşandım.Yıne yazdım.Yone gorustuk.Çünkü bu haddı ona ben verdım.Gorusuyoduk evıme geldım bana ben doz verdım nısanlanacagım dedı.Dusunebılıyormusun ??Tskıntı yapma .Gerekırse destek al.Ben almadım canımdan oluoduk.Ablan olarak soyluyorum sana .Hayatına bak .okulum bitti çalışıyorum. İş yerşndd beş dk boşta kalıyım hmeen aklıma geliyor.Gün bitse evimd gitsem ağlayıp içimi boşaltsam diye bekliyorum resmen. Kendime çok üzülüyorum.. bilmiyorum Allah baska dert vermesin şükredicrk çok şeyim var biliyorum ama buda canımı haddinden fazla yakıyor
Teşekkür ederim inşallahNeler geçmedi ki reis... Bu da geçecek.. sabır,zaman
Seninle olurdu, ama nasıl olurdu? Ailesi bunun peşini bırakır mı sanıyorsun? Huzursuz bir hayatın olurdu, sürekli uğraşırlardı,muhtemelen evlendiğine bin pişman olacaktın.Evet zaten öyle gerçekten sevseydi bi yolunu bulur benimle olurdu
Anlıyorum seni .Çok zor .Bak bende bırını çok sevdım oyle .Ne tamamen geldı ne tamamen gıttı.Tam hayatıma bakıofum cat bır yerden çıkıyordu.Benı kandırıyordu.Sonra yıne gıdıyordu.Okb hastası oldum.2 kere beyın amalıatı oldum.Sonra bırını sevdım evlendım boşandım.Yıne yazdım.Yone gorustuk.Çünkü bu haddı ona ben verdım.Gorusuyoduk evıme geldım bana ben doz verdım nısanlanacagım dedı.Dusunebılıyormusun ??Tskıntı yapma .Gerekırse destek al.Ben almadım canımdan oluoduk.Ablan olarak soyluyorum sana .Hayatına bak .
Zaten öyle. Bunları biliyorum. Ama nasıl desem birşey imkansızlaştıkça daha çok istenir ya. İmkansız olmamız içime batıyor. İmkansızız evet. Hem onun aile yapısı, hem yaptıkları yaşattırdığı hisler bende açtığı yaralar.. bilmiyorum unutmak zorunda olmak belkide zor olan acı veren..Seninle olurdu, ama nasıl olurdu? Ailesi bunun peşini bırakır mı sanıyorsun? Huzursuz bir hayatın olurdu, sürekli uğraşırlardı,muhtemelen evlendiğine bin pişman olacaktın.
Lütfen benım yaptıgım seylerı yapma.Daha yolun başındasın.Hayat çok guzel.Dusunmemeye calıs.Stalk yapma.Hayat oyle guzelkı .evet biraz daha böyle sürerse destek almayı düşünüyorum bende.pandemi öncesinde direksiyon derslerine baslamıstım, pandemi girince uzadı. İlk derste hoca bile farketti sen neşe dolu hayat dolu biriydin ne oldu böyle dedi garip olmuşsun sessizsin vs. Yani değişimim farkedilmicek gibi değil. Kimseyle konuşucak haldehissetmiyorum kendimi, evden işe işten eve gitmek istiyorum sadece. Sosyal medyadan çekilmek istiyorm ama sırf kötü oldugum düşünülmesin diye bakmıyodur ama olurda bakarsa iyi sansın beni diye kapatmıyorum hesapları ama gerçekten kendimi bi dağ başında eve kapatasım var o derece yorgunum. Normalde çevremdekiler benim için hırslı,azimli,psikolojik olarak güçlü,baş edebilen , biri olarka görür.Ama ilk defa birşeydebukadar psikolojik çöküntü yaşadım.Bilmiyorum birine çok güvendim ve cezasını çekiyorum.
Ulaşılmaz oluşun cazibesi diyebiliriz. Şuan senin için çabalamadığı için ona kızgınsın, sen acı çekiyorken onun mutlu olmasından veya umursamazlığından rahatsızsın, ve ne olursa olsun geri dönsün istiyorsun. Aslında barışsanız dayanamayıp ilişkiyi belki sen bitireceksin ama şuan çekici geliyor bu durum.Zaten öyle. Bunları biliyorum. Ama nasıl desem birşey imkansızlaştıkça daha çok istenir ya. İmkansız olmamız içime batıyor. İmkansızız evet. Hem onun aile yapısı, hem yaptıkları yaşattırdığı hisler bende açtığı yaralar.. bilmiyorum unutmak zorunda olmak belkide zor olan acı veren..
Biliyorum artık yapmıcam zaten insallah kendimi durdurmayı basarabilirimLütfen benım yaptıgım seylerı yapma.Daha yolun başındasın.Hayat çok guzel.Dusunmemeye calıs.Stalk yapma.Hayat oyle guzelkı .
Evet barışsak büyük ihtimal ben olanları sindiremicem ve keşke barışmasaydık dicem. Ama keşke bizi bu hale getirmeseydi, keşke sahip çıksaydı ilişkimize.. basitleşmeseydik.Ulaşılmaz oluşun cazibesi diyebiliriz. Şuan senin için çabalamadığı için ona kızgınsın, sen acı çekiyorken onun mutlu olmasından veya umursamazlığından rahatsızsın, ve ne olursa olsun geri dönsün istiyorsun. Aslında barışsanız dayanamayıp ilişkiyi belki sen bitireceksin ama şuan çekici geliyor bu durum.
Teşekkür ederim inşallah. Biz kızlar hep üzülüyoruz çok değer verdiğimizden kıymet bilinmiyorHayatından çıktıysa doğru kişi değildir bunu da yakın zamanda anlarsın. İlişkiye alışmışsın yani çift olmaya, Hayatında başkası olsa geçer bu his. Geriye dönüp bakınca bunun için mi paralamışım dediğin günler yakındır.
Biliyor musunuz aynı durumdayız.Benimde 2 yıllık ilişkim Mayıs ayında bitti.Annesi beni istemiyordu,sebebi de biz bir keresinde ilk aylarımızdayken kavga etmiştik annesi gizlice oğlunun telefonuna bakıp kavga mesajlarını görmüştü -ki mesajlarda ne bir küfür ne bir hakaret sadece bir daha şöyle şöyle yapmanı istemiyorum diye uyarmıştım annesi “bu kız seni yönetiyor” olmuştu- annesi büyük olay çıkartmıştı.Beni kesinlikle istemediğini söylemişti abime mesaj atmıştı “kardeşin oğlumdan uzak dursun” tarzı...Ben hata ettim 1,5 yıl gizli saklı yürüttüm.Şimdi düşününce çok onur kırıcı.İlk zamanlar çok üzüldüm çok ağladım,ama bir süre sonra mantıklı düşününce iyi ki bitmiş diyorum.Bu süre zarfında 2 kere aradı ama kararlıydım şimdi de iyi ki de bitmiş diyorum.Ben fotolarımızı,numarasını her şeyi sildim,onu hatırlatacak her şeyi yok ettim,hiçbir yerden de takip etmiyorum stalklamıyorum.Ara ara aklıma geliyor içim burkuluyor ama o annesi varken ilerde daha çok üzülürdüm.İşin içine istemeyen anne giriyorsa o işten hayır gelmiyor.Buradaki kayınvalide konularında görüyorum mesela.Başlarda hiç sorun yaşamayan kayınvalideler bile neler neler yapıyor.Artık önünüze bakma zamanı.Merhabalar. Bu platform iyiki var.
3ay önce sevgilimden ayrıldım konumda vardı burda zaten.
Ben bu kişiyi hala unutamıyorum sürekli aklım onda ve ağlıyorum. Arkadaşlarıma derdimi açtığımda bana dedikleri tek şey “amaaan çocuk tipsizdi şu tipsiz için mi ağlıyorsun “ mesele tip değilki. Ben onu sevdim kimse anlamıyor. Ona çok emek verdim ve bugün örnek veriyorum direksiyon sınavından kaldım ve ağlaya ağlaya eve gittim sorun direksiyon sınavından kalmam değildi her sorunumda, her düştüğümde ona sarılmaya alışmışım onla dertleşmeye Yokluğunu çok hissediyorum dayanamıyorum. Ailesi istemiyor diye ayrılmıştı benden, burda bikaç kişi başkasını mı buldu diye yazdı uzunca süre takip ettim fake hesaptan vs. Kimse yok gibi duruyor gerçekten ailesi için ve İstanbul da yaşamak istemediği için ayrılmış. Burdaki işinden istifa etmiş, ama en son bi fotoğraf attı ve istanbulda arkadaşlarıyla cafede. Tahminim eşyalaeını felan almaya geldi. Ama yani sindiremiyorum onun mutlu olması içime oturuyor, iyi değilim her an aklımda. Okadar ağır şeyler yaşattı bana ama sevgimden gram eksilmedi. Çok kötüyüm, namaz kılarak ayakta kalmaya çalışıyorum sadece öyle ferahlıyorum biraz sonra yine aynı. Zaten istanbulda oldugunu görünce dün sabaha kadar uyuyamadım ağlamaktan. Ben onu çok özlediğimi hissederken o kafasında bitirmiş, özlemiyor istemiyor. Yani gerçekten ilk defs böyle bir aşk acısı çekiyorum. Çok kötüyüm, çok sevdim ben onu hala seviyorum başka kimseyle görüşmek istemiyorum, dış görünüş olarak genelde etrafımdakiler çok beğenir beni. Onunla sevgili oldugumda herkes tepki vermişti tipsiz diye bense hep ama kalbi güzel diyodum yanılmısım. Beni okadar çaresiz bıraktıki. Bilmiyorum unutamıyorum böyle olan varmıydı benim gibi.. İçim ne zaman soğur bilmiyorum hiç bitmicekmiş gibi.. yokluğuna alışamıyorum günlük hayatta ufak bi olumsuz bişeyde hep sitem ediyorum beni bu sorunlarla tek bıraktın diye. Biz onunla iyi anlaşıyorduk ne oldudu buralara geldik neden bukadar annesinin etkisinde kaldı bilmiyorum ama canım çok yanıyor. Artık ağlayıp ağlayıp rahatlamayı kendime alışkanlık edindim. Ayrıldıgımızdan beri gerçekten ağlamadıgım gün yok, bişey diyin lütfen aranızda böyle birini çok zor unutan oldumu
Hayatınızın merkezine kendinizi koyun, o zaman üzülmezsiniz. Daha güçlü hissedersiniz. Kimseye çok değer vermeyin. İnsanlar evleniyor, çocuk sahibi oluyor, ayrılıyor, yıllarını ve birikimlerini harcıyor. 3 -4 sene çok değil. Flört bu yüzden var, işler ciddiye koyabilecek miyiz diye deneme zamanları. Sonra işin içine aileler girer onlarla geçinebilecek miyiz diye bakarız. Eğer olmuyorsa evlilikte mutluluk olmuyor zaten. Baştan bitmesi sizin için daha iyi olmuş. Başkasıyla daha kolay iletişim kurabilirsiniz yeniden.Teşekkür ederim inşallah. Biz kızlar hep üzülüyoruz çok değer verdiğimizden kıymet bilinmiyor
Biliyor musunuz aynı durumdayız.Benimde 2 yıllık ilişkim Mayıs ayında bitti.Annesi beni istemiyordu,sebebi de biz bir keresinde ilk aylarımızdayken kavga etmiştik annesi gizlice oğlunun telefonuna bakıp kavga mesajlarını görmüştü -ki mesajlarda ne bir küfür ne bir hakaret sadece bir daha şöyle şöyle yapmanı istemiyorum diye uyarmıştım annesi “bu kız seni yönetiyor” olmuştu- annesi büyük olay çıkartmıştı.Beni kesinlikle istemediğini söylemişti abime mesaj atmıştı “kardeşin oğlumdan uzak dursun” tarzı...Ben hata ettim 1,5 yıl gizli saklı yürüttüm.Şimdi düşününce çok onur kırıcı.İlk zamanlar çok üzüldüm çok ağladım,ama bir süre sonra mantıklı düşününce iyi ki bitmiş diyorum.Bu süre zarfında 2 kere aradı ama kararlıydım şimdi iyi ki de bitmiş diyorum.Ben fotolarımızı,numarasını her şeyi sildim,onu hatırlatacak her şeyi yok ettim,hiçbir yerden de takip etmiyorum stalklamıyorum.Ara ara aklıma geliyor içim burkuluyor ama o annesi varken ilerde daha çok üzülürdüm.İşin içine istemeyen anne giriyorsa o işten hayır gelmiyor.Buradaki kayınvalide konularında görüyorum mesela.Başlarda hiç sorun yaşamayan kayınvalideler bile neler neler yapıyor.Artık önünüze bakma zamanı.
Belkide Allah beni çekti aldı bilmiyorum. Elbette bu acıdan daha güçlü çıkıcam biliyorum ama gerçekten biyanımda korkuyor ben onu unutamadan o baskasıyla olucak diye .. Belkide baskasıyladır şimdiye onuda bilmiyorum.Hayatınızın merkezine kendinizi koyun, o zaman üzülmezsiniz. Daha güçlü hissedersiniz. Kimseye çok değer vermeyin. İnsanlar evleniyor, çocuk sahibi oluyor, ayrılıyor, yıllarını ve birikimlerini harcıyor. 3 -4 sene çok değil. Flört bu yüzden var, işler ciddiye koyabilecek miyiz diye deneme zamanları. Sonra işin içine aileler girer onlarla geçinebilecek miyiz diye bakarız. Eğer olmuyorsa evlilikte mutluluk olmuyor zaten. Baştan bitmesi sizin için daha iyi olmuş. Başkasıyla daha kolay iletişim kurabilirsiniz yeniden.
Ne yaparsa yapsın, umurunuzda olmasın. Anı varsa kaldırın ortalıktan, hatırlatacak şeyler melankolik müzikler ne varsa. Sanki ölmüş gibi farzedin. Zaten yas tutuyorsunuz yas evresi bu. Kaç yaşındasınız?Belkide Allah beni çekti aldı bilmiyorum. Elbette bu acıdan daha güçlü çıkıcam biliyorum ama gerçekten biyanımda korkuyor ben onu unutamadan o baskasıyla olucak diye .. Belkide baskasıyladır şimdiye onuda bilmiyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?