Öyle düşünme ben kendim ayrıldığım iliskimde çok haklı olduğumdan emin olduğum halde ayağım her taşa takıldığında onun ahını mi aldım acaba diye düşündüm yıllardır. Erkeklerin jeton bizden geç düşüyor biliyorsun. Biraz daha zaman lazım anlaması için
Anlıyorum seni .Çok zor .Bak bende bırını çok sevdım oyle .Ne tamamen geldı ne tamamen gıttı.Tam hayatıma bakıofum cat bır yerden çıkıyordu.Benı kandırıyordu.Sonra yıne gıdıyordu.Okb hastası oldum.2 kere beyın amalıatı oldum.Sonra bırını sevdım evlendım boşandım.Yıne yazdım.Yone gorustuk.Çünkü bu haddı ona ben verdım.Gorusuyoduk evıme geldım bana ben doz verdım nısanlanacagım dedı.Dusunebılıyormusun ??Tskıntı yapma .Gerekırse destek al.Ben almadım canımdan oluoduk.Ablan olarak soyluyorum sana .Hayatına bak .
Teşekkür ederim inşallah
Seninle olurdu, ama nasıl olurdu? Ailesi bunun peşini bırakır mı sanıyorsun? Huzursuz bir hayatın olurdu, sürekli uğraşırlardı,muhtemelen evlendiğine bin pişman olacaktın.
Zaten öyle. Bunları biliyorum. Ama nasıl desem birşey imkansızlaştıkça daha çok istenir ya. İmkansız olmamız içime batıyor. İmkansızız evet. Hem onun aile yapısı, hem yaptıkları yaşattırdığı hisler bende açtığı yaralar.. bilmiyorum unutmak zorunda olmak belkide zor olan acı veren..
Lütfen benım yaptıgım seylerı yapma.Daha yolun başındasın.Hayat çok guzel.Dusunmemeye calıs.Stalk yapma.Hayat oyle guzelkı .
Ulaşılmaz oluşun cazibesi diyebiliriz. Şuan senin için çabalamadığı için ona kızgınsın, sen acı çekiyorken onun mutlu olmasından veya umursamazlığından rahatsızsın, ve ne olursa olsun geri dönsün istiyorsun. Aslında barışsanız dayanamayıp ilişkiyi belki sen bitireceksin ama şuan çekici geliyor bu durum.
Biliyorum artık yapmıcam zaten insallah kendimi durdurmayı basarabilirim
Evet barışsak büyük ihtimal ben olanları sindiremicem ve keşke barışmasaydık dicem. Ama keşke bizi bu hale getirmeseydi, keşke sahip çıksaydı ilişkimize.. basitleşmeseydik.
Teşekkür ederim inşallah. Biz kızlar hep üzülüyoruz çok değer verdiğimizden kıymet bilinmiyor
Biliyor musunuz aynı durumdayız.Benimde 2 yıllık ilişkim Mayıs ayında bitti.Annesi beni istemiyordu,sebebi de biz bir keresinde ilk aylarımızdayken kavga etmiştik annesi gizlice oğlunun telefonuna bakıp kavga mesajlarını görmüştü -ki mesajlarda ne bir küfür ne bir hakaret sadece bir daha şöyle şöyle yapmanı istemiyorum diye uyarmıştım annesi “bu kız seni yönetiyor” olmuştu- annesi büyük olay çıkartmıştı.Beni kesinlikle istemediğini söylemişti abime mesaj atmıştı “kardeşin oğlumdan uzak dursun” tarzı...Ben hata ettim 1,5 yıl gizli saklı yürüttüm.Şimdi düşününce çok onur kırıcı.İlk zamanlar çok üzüldüm çok ağladım,ama bir süre sonra mantıklı düşününce iyi ki bitmiş diyorum.Bu süre zarfında 2 kere aradı ama kararlıydım şimdi de iyi ki de bitmiş diyorum.Ben fotolarımızı,numarasını her şeyi sildim,onu hatırlatacak her şeyi yok ettim,hiçbir yerden de takip etmiyorum stalklamıyorum.Ara ara aklıma geliyor içim burkuluyor ama o annesi varken ilerde daha çok üzülürdüm.İşin içine istemeyen anne giriyorsa o işten hayır gelmiyor.Buradaki kayınvalide konularında görüyorum mesela.Başlarda hiç sorun yaşamayan kayınvalideler bile neler neler yapıyor.Artık önünüze bakma zamanı.Merhabalar. Bu platform iyiki var.
3ay önce sevgilimden ayrıldım konumda vardı burda zaten.
Ben bu kişiyi hala unutamıyorum sürekli aklım onda ve ağlıyorum. Arkadaşlarıma derdimi açtığımda bana dedikleri tek şey “amaaan çocuk tipsizdi şu tipsiz için mi ağlıyorsun “ mesele tip değilki. Ben onu sevdim kimse anlamıyor. Ona çok emek verdim ve bugün örnek veriyorum direksiyon sınavından kaldım ve ağlaya ağlaya eve gittim sorun direksiyon sınavından kalmam değildi her sorunumda, her düştüğümde ona sarılmaya alışmışım onla dertleşmeye Yokluğunu çok hissediyorum dayanamıyorum. Ailesi istemiyor diye ayrılmıştı benden, burda bikaç kişi başkasını mı buldu diye yazdı uzunca süre takip ettim fake hesaptan vs. Kimse yok gibi duruyor gerçekten ailesi için ve İstanbul da yaşamak istemediği için ayrılmış. Burdaki işinden istifa etmiş, ama en son bi fotoğraf attı ve istanbulda arkadaşlarıyla cafede. Tahminim eşyalaeını felan almaya geldi. Ama yani sindiremiyorum onun mutlu olması içime oturuyor, iyi değilim her an aklımda. Okadar ağır şeyler yaşattı bana ama sevgimden gram eksilmedi. Çok kötüyüm, namaz kılarak ayakta kalmaya çalışıyorum sadece öyle ferahlıyorum biraz sonra yine aynı. Zaten istanbulda oldugunu görünce dün sabaha kadar uyuyamadım ağlamaktan. Ben onu çok özlediğimi hissederken o kafasında bitirmiş, özlemiyor istemiyor. Yani gerçekten ilk defs böyle bir aşk acısı çekiyorum. Çok kötüyüm, çok sevdim ben onu hala seviyorum başka kimseyle görüşmek istemiyorum, dış görünüş olarak genelde etrafımdakiler çok beğenir beni. Onunla sevgili oldugumda herkes tepki vermişti tipsiz diye bense hep ama kalbi güzel diyodum yanılmısım. Beni okadar çaresiz bıraktıki. Bilmiyorum unutamıyorum böyle olan varmıydı benim gibi.. İçim ne zaman soğur bilmiyorum hiç bitmicekmiş gibi.. yokluğuna alışamıyorum günlük hayatta ufak bi olumsuz bişeyde hep sitem ediyorum beni bu sorunlarla tek bıraktın diye. Biz onunla iyi anlaşıyorduk ne oldudu buralara geldik neden bukadar annesinin etkisinde kaldı bilmiyorum ama canım çok yanıyor. Artık ağlayıp ağlayıp rahatlamayı kendime alışkanlık edindim. Ayrıldıgımızdan beri gerçekten ağlamadıgım gün yok, bişey diyin lütfen aranızda böyle birini çok zor unutan oldumu
Hayatınızın merkezine kendinizi koyun, o zaman üzülmezsiniz. Daha güçlü hissedersiniz. Kimseye çok değer vermeyin. İnsanlar evleniyor, çocuk sahibi oluyor, ayrılıyor, yıllarını ve birikimlerini harcıyor. 3 -4 sene çok değil. Flört bu yüzden var, işler ciddiye koyabilecek miyiz diye deneme zamanları. Sonra işin içine aileler girer onlarla geçinebilecek miyiz diye bakarız. Eğer olmuyorsa evlilikte mutluluk olmuyor zaten. Baştan bitmesi sizin için daha iyi olmuş. Başkasıyla daha kolay iletişim kurabilirsiniz yeniden.
Belkide Allah beni çekti aldı bilmiyorum. Elbette bu acıdan daha güçlü çıkıcam biliyorum ama gerçekten biyanımda korkuyor ben onu unutamadan o baskasıyla olucak diye .. Belkide baskasıyladır şimdiye onuda bilmiyorum.
Ne yaparsa yapsın, umurunuzda olmasın. Anı varsa kaldırın ortalıktan, hatırlatacak şeyler melankolik müzikler ne varsa. Sanki ölmüş gibi farzedin. Zaten yas tutuyorsunuz yas evresi bu. Kaç yaşındasınız?Belkide Allah beni çekti aldı bilmiyorum. Elbette bu acıdan daha güçlü çıkıcam biliyorum ama gerçekten biyanımda korkuyor ben onu unutamadan o baskasıyla olucak diye .. Belkide baskasıyladır şimdiye onuda bilmiyorum.
