- 3 Şubat 2018
- 25.883
- 111.371
- 598
- Konu Sahibi Sonbaharimhep
-
- #81
Iyi haberlerini bekliyoruz. Kendine iyi bak. Yemegini icmeni de ihmal etme lütfen
Evet canim ugrasiyorum ins basaririm bunuda kizim ve esim icin istiyorum sonrada kendim bu kafayla yasiyormuyum bilmiyorum tesekkur ederim yorumlarin icin psikolog ins gidince yine yazarim buraya
Cok tesekkur ederim saolunIyi haberlerini bekliyoruz. Kendine iyi bak. Yemegini icmeni de ihmal etme lütfen
Bazen kendimi caresiz umutsuz hissediyorum.saolun gidecem buraya yazicam ins gidince kisa bi zaman kaldiÖnce şunu söyleyeyim. Allah kul hakkı dışında herşeyi affedeceğini buyuruyor. Neden rabbin seni affetmesin ki ? Hiç Allah'ın merhametinden ümit kesilir mi? Bak pişmansın ve tövbe ediyorsun.
Ben profesyonel bir destek almanız gerektiğini düşünüyorum. Bence biran önce bir psikiyatriste başvurun.
Ya siz gerçekten devlet hastanesine gelecek psikoloğu bekleyecek durumda mısınız sizce ? Evde küçük çocuğunuz var Allah aşkına ne demek yağı ocakta unutmak , kirli sepeti yerine çöpe atmak . Sizinle birlikte tedavinizi erteleyen , siz tedavi olmadan sizinle sevişip korunmayan, siz böyle bir bunalımdayım tedaviye zorlamayan kocanızın da aklına tüküreyim! Daha neyi bekliyorsunuz? Gidin ailenizin yanına kaç para bir bilet ? Gerçekten çok ilginçsiniz. Evinizdeki o çocuğa da yazık edeceksiniz .
Hayir atanamadim.atanmak icinde hic ugrasamadim dedim ya yillardir yasam sevincim bile yok.kendimde degildim derken kafamda uyusukluk sarhosluk hic bisey hissetmeme hali .cok kotuydum kurtaj olmazsam deliririm sandim mantikli dusunememe hali vardi .esimde biliyor gordu kotu oldugumu tamam dedi.Eğitim fakültesi mezunu olduğunuzu söylemişsiniz mesleğinizi yapmıyor musunuz? birde Bukadar kendinizde değilken kürtaj olmak istediğinize nasıl karar verdiniz? Eşiniz konuşmadı mı size bi tekrar konuşup karar verelim diye siz kendinizde değilken aldırcam mı dediniz yani
keşke benimde olsaydı... normall yoldan anne olamayacığımıöğrendiğim günden beri bir umut yaşıyorum....Hatirlayanlar vardir gecen bi post acmistim.yaklasik 3 hafta once kurtaj oldum .unutamiyorum aklimdan hic cikmiyor cok pismanimAllahim nasil gececek bu acı gozyaslarim dinmiyor.surekli bebekle ilgili kurtajla ilgili yazilar okuyorum.kafam dagilsin diye temizlik yapiyorum temizlik yaparken bile aklimda hic cikmiyor bugun sabah midem bulandi acaba duruyor mu bebegim dusuncesi gelince mutlu oluyorum halbiki doktor ultrasonla bakti rahime tertemiz dedi hayattan umidi kesmis durumdayim tam iyi olmaya calisirken kurtaj geliyor aklima diyorum sen cok kotu bisey yaptin.artik zaten mutlu olamayacaksin.yedigim yemek degil resmen zehir yiyorum sanki cok cok kotu evlat acisi cekiyorum kendimden utaniyorum.dün SMA hastalari bebekleri gordum tv de .agladim diyorum sen kotu bi annesin sahip cikamadin bebegine kotu bi insansin insanlar evlatlari yasasin diye cirpiniyor sen ise evladini kendi elinle aldirdin unutkanliklarim cok var kizimin kiyafetlerini degistirdim gecen gun kirli sepetine atacagima cope atttim ocaga yag koydum yemek icin az daha yaniyormus tesadufen mutfaga girince farkkettim hep kurtaj gununu dusunuyorum kafamdaki sarhosluk uyusukluk hissi hala oyleyim ama biraz daha iyim zihin olarak.psikologa henuz gitmedim kucuk bi yerde oturuyorum ve de devlet hastanesine gelecek olan doktoru bekliyorum.dua kismina gelince dua ediyorim fakat rabbim beni niye affetsin ki diyorim sanki evimden bi kisi eksilmis gibi kizmiydi erkek miydi neydi kime benziyor du bilmiyorum ama muthis bi tanima hissi sanki yillardir benleymis de gitmis gibi ozluyorum onu benim kucuk hashas tanemmmm
Nasil kiydim ben sana
Çocuk istemiyormuş. Birinci bebeğine aile desteğiyle bakmış ama bir psikolojik destek almamış. Hamile kalmış, muayene olmuş, sonra kürtaja karar vermiş gitmiş aldırmış, sonra tekrar muayene olmuş, evet bebek gitmiş.Neden aldırdınız?
Yazılan her şey boşa.diger konunuza da yazdim,
ben dogru karar verdiginizi dusunuyorum,
siz suanda bir hamileligi kaldiracak durumda degilsiniz.
yapmasaydim, etmeseydim demenizin bir anlami yok,
zira yapmasaydiniz suan mevcut cocugunuz annesiz kalabilirdi.
unutmak zor, belki de imkansiz,
ama kendinize biraz sevkatli yaklasin.
Mevcutta size ihtiyac duyan bir cocugunuz oldugunu unutmayin.
Keyfi mi aldırmış ki nereden biliyorsunuz ya yapmayın ya aldırmayın nedirYa yapmayın ya da aldırmayın!
Bunları düşünüp pişman olmak için çok geç artık. Boş vicdan muhasebesi yapmayın bence, acil psikolojik destek alın.
Kendinmi aldırdın yoksa sağlık sorunlarımı vardı. Benimde sağlık sorunum vardı o yüzden bebeğimi aldırmak zorunda kaldım hatta bazen dua ediyorum rüyama girsin diye gerçekten çok kötü Bi durum. Sabır diyorum ALLAH AFFETSİN İŞALLAH BİZLERİHatirlayanlar vardir gecen bi post acmistim.yaklasik 3 hafta once kurtaj oldum .unutamiyorum aklimdan hic cikmiyor cok pismanimAllahim nasil gececek bu acı gozyaslarim dinmiyor.surekli bebekle ilgili kurtajla ilgili yazilar okuyorum.kafam dagilsin diye temizlik yapiyorum temizlik yaparken bile aklimda hic cikmiyor bugun sabah midem bulandi acaba duruyor mu bebegim dusuncesi gelince mutlu oluyorum halbiki doktor ultrasonla bakti rahime tertemiz dedi hayattan umidi kesmis durumdayim tam iyi olmaya calisirken kurtaj geliyor aklima diyorum sen cok kotu bisey yaptin.artik zaten mutlu olamayacaksin.yedigim yemek degil resmen zehir yiyorum sanki cok cok kotu evlat acisi cekiyorum kendimden utaniyorum.dün SMA hastalari bebekleri gordum tv de .agladim diyorum sen kotu bi annesin sahip cikamadin bebegine kotu bi insansin insanlar evlatlari yasasin diye cirpiniyor sen ise evladini kendi elinle aldirdin unutkanliklarim cok var kizimin kiyafetlerini degistirdim gecen gun kirli sepetine atacagima cope atttim ocaga yag koydum yemek icin az daha yaniyormus tesadufen mutfaga girince farkkettim hep kurtaj gununu dusunuyorum kafamdaki sarhosluk uyusukluk hissi hala oyleyim ama biraz daha iyim zihin olarak.psikologa henuz gitmedim kucuk bi yerde oturuyorum ve de devlet hastanesine gelecek olan doktoru bekliyorum.dua kismina gelince dua ediyorim fakat rabbim beni niye affetsin ki diyorim sanki evimden bi kisi eksilmis gibi kizmiydi erkek miydi neydi kime benziyor du bilmiyorum ama muthis bi tanima hissi sanki yillardir benleymis de gitmis gibi ozluyorum onu benim kucuk hashas tanemmmm
Nasil kiydim ben sana
Saglik sorunum yok fakat psikolojik sorunlarim var isteyerek olmadi ama cok pismanim inaninki kendimde degildim aldirdigimin fatkindaydim ama hic bisey hisettimiyirdum kafam beynim donuk uyusukKendinmi aldırdın yoksa sağlık sorunlarımı vardı. Benimde sağlık sorunum vardı o yüzden bebeğimi aldırmak zorunda kaldım hatta bazen dua ediyorum rüyama girsin diye gerçekten çok kötü Bi durum. Sabır diyorum ALLAH AFFETSİN İŞALLAH BİZLERİ
1 2 ay once bi arkadasimla konustum.bi arkadasi esinden bosaniyormus ve de hamileymis bebegi aldiracakmis.tanimadigim halde o kadar uzuldum ki dedim yapmasin aldirmasin bebegi sakin ben olsam asla aldirmam bakarim ac kalirim doyururum ama bakarim dedim.buyuk mu konustum bilmiyorum.benimde basima geldi.yasamayan anlamaz ki bunu o yuzden kizmiyorum hatta hak ettigimi dusunuyorumKeyfi mi aldırmış ki nereden biliyorsunuz ya yapmayın ya aldırmayın nedir
Farkinda degil degilim elbette farkindayim ayrica kizima cokta iyi bakiyorum zaten gozle gorulur bi bozukluk olsa herkes gorur benim hersey kafamin icinde surekli kendimi uzuluyorum kafam bulanik beynim uyusuk uzuntulu oldugunuzda kafaniz dalmiyor mu sizinde benimde oyle bisey oldu son zamanlardaYazılan her şey boşa.
Her gerçek hasta gibi ne kadar acil tedaviye ihtiyacının olduğunun farkında değil.
Çocuğumla ilgileniyorum vs diyor ama daha evvelinde bile hep destekle büyütmüş çocuğu. Şu halde nasıl ilgileniyor Allah bilir.
Kadıncağız çok hasta hadi gerçekçi yaklaşamıyor ama eşi nasıl farkında değil anlamak zor. Askeriyenin psikologuna sormakla olacak şey mi bu? Bir de eşim dalgınlığımın farkında yazmış.
Keşke olay sadece dalgınlık olsa.
Ben gerçekten bu hikayedeki çocuğa üzülüyorum.
Evet evet evetEski konunuzu da su an ki konunuzu da baz alarak söylüyorum ki cok dramatize gidiyorsunuz. Bu kadar dram zararlı. Bilincsiz ebeveynlerden kaynaklı, ailevi sorunlarından meydana gelen psikolojik problemleri ceken binbir cesit evlat, cocuk var yalnız degilsiniz. Sizin burada böyle yanmak yerine derhal acilen tıbbı destek almanız lazım. Eğer almaz ve sürekli basınızı bu sekil yerseniz esinize de evladınıza da ömür boyu zarar vermiş olacaksınız. Sizde istemezsiniz evladınızın sizden etkilenmesini. Herkes yazmıs zaten psikiyatri yolunu tutun diye neden hala buradaysanız.
Ama buraya yazmasamda daha cok kotuleniyorum bazen.cunku anlamiyolar beni cocuk herkes aldieabilir ne var bunda gozuyle bakiyor ailem buyutme olan oldu diyolar .ama benim icin fazlasi.neden bu kadar kotusun kendi cocugunu aldiracak kadar diyen yok beni anlayan yok.esim destek bana oda uusuluyirEski konunuzu da su an ki konunuzu da baz alarak söylüyorum ki cok dramatize gidiyorsunuz. Bu kadar dram zararlı. Bilincsiz ebeveynlerden kaynaklı, ailevi sorunlarından meydana gelen psikolojik problemleri ceken binbir cesit evlat, cocuk var yalnız degilsiniz. Sizin burada böyle yanmak yerine derhal acilen tıbbı destek almanız lazım. Eğer almaz ve sürekli basınızı bu sekil yerseniz esinize de evladınıza da ömür boyu zarar vermiş olacaksınız. Sizde istemezsiniz evladınızın sizden etkilenmesini. Herkes yazmıs zaten psikiyatri yolunu tutun diye neden hala buradaysanız.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?