(Üvey) kuzenime yumruk attım napmaliyim?

Lokumumm .!.:

Dedem 11 sene once babaannemin vefatından sonra başka bir kadinla evlendi. Kadının benimle aynı yaşta olan bir torunu var (adı begüm olsun). İlk zamanlarda severdim onu ama 2 sene önce 95 kilodan 45 kiloya düşünce kıza bi ozguven mi geldi noldu bilmiyorum acayip ukala bisey oldu (bunu sadece ben değil tanıyan herkes diyor) birde üstüne universiteyi kazaninca artık yükseklik korkumdan burnunu bile göremez olduk. Ben lise mezunuyum ama paramı kazaniyorum kendi dükkanım var ama bütün bunlara rağmen sürekli benim cahil ve geleceği olmayan biri oldugumu ima edip durur. Asıl cahil o olduğu için hiç bir zaman muhattap olmadım. Üstelik bu asagilamalari biz yalnizken yapiyor. Neyse fazla uzatmayayim konuya geleyim. Biz yeni eve taşındık tam dedemlerin karşısına. Annemler 30 senelik evli ve 30 senedir aynı eşyaları kullandilar ve doğal olarak yeni eve her şeyin en iyisini en kalitelisini istiyor bir 30 sene daha kullanmak için inşallah. İki gün önce bizimkiler tv bakmak için gittiler, begüm de dedemlerdeymis bize geldi. Mobilyalari beyaz eşyaları almıştık hepsi ayıptır söylemesi pahalı şeyler, begüm görünce 'annen baya abartmış bu g*t kadar eve bu mobilyalar fazla' dedi (evimiz küçük). Öyle söyleyince sinir oldum ve sanane sanamı kaldı derdi dedim. Böyle dalga geçer gibi güldü ve tabii canım annenin görgüsüzlüğü benim derdim değil baban düşünsün çok para harcatirsa boşar ananı ama benden demesi dedi. Bende gözünün üstüne yapıştırdım yumruğu. Bu nasıl bir hadsizliktir anneme laf etme hakkını nerden buluyorsa. Kendisi köyde yaşadığı için üniversiteye yakın olması için dedemlerde kalıyor hafta ortası, dedemlerin işi çıktığında annem defalarcA ağırladı onu bizim evde bizde kaldığı bile oldu. Hatta onun nasıl bir yalancı olduğunu ailecek bildiğimiz halde asla dedemlere karşı onu küçük düşürmedik (kaç kez uyuttu dedemi okula gidiyorum deyip bütün gününü sevgilisiyle geçirdi. Bunların hepsini gördüm ama dedem ona kötü davranmasın diye sustuk). Yumruğunu yedikten sonra hemen gitti 10 dakika sonra dedemle karısı geldi azarladılar beni. Olanlari anlatinca kadın benim torunum demez öyle şey iftira atma özür dileyeceksin dedi. Asla dedim öldürmedigime sukretsin dedim. O curcunanin ustune annemler geldi babam bana kızdı ozur dile dedi annemde sadece haklıyken haksız duruma düştün gibi şeyler falan dedi. Yani yine suçlu ben oldum. Az önce babam dedemin yanından geldi begumun gözü mosmor olmuş kızın yanına git özür dile dedi. Söylediklerinden sonra asla dedim babam da sen onu sevmedigin için abartiyorsun öyle demek istememiştir. Özür dilemeyecgim yaptigimdanda pişman değilim ama vicdanım sızlamıyorda değil. Benim yerimde olsaydiniz özür diler miydiniz? Kimse bana inanmıyor, annem inanıyor sadece zaten onun için yaptım

Genişletmek için tıkla...

Lokumumm .!.:

Dedem 11 sene once babaannemin vefatından sonra başka bir kadinla evlendi. Kadının benimle aynı yaşta olan bir torunu var (adı begüm olsun). İlk zamanlarda severdim onu ama 2 sene önce 95 kilodan 45 kiloya düşünce kıza bi ozguven mi geldi noldu bilmiyorum acayip ukala bisey oldu (bunu sadece ben değil tanıyan herkes diyor) birde üstüne universiteyi kazaninca artık yükseklik korkumdan burnunu bile göremez olduk. Ben lise mezunuyum ama paramı kazaniyorum kendi dükkanım var ama bütün bunlara rağmen sürekli benim cahil ve geleceği olmayan biri oldugumu ima edip durur. Asıl cahil o olduğu için hiç bir zaman muhattap olmadım. Üstelik bu asagilamalari biz yalnizken yapiyor. Neyse fazla uzatmayayim konuya geleyim. Biz yeni eve taşındık tam dedemlerin karşısına. Annemler 30 senelik evli ve 30 senedir aynı eşyaları kullandilar ve doğal olarak yeni eve her şeyin en iyisini en kalitelisini istiyor bir 30 sene daha kullanmak için inşallah. İki gün önce bizimkiler tv bakmak için gittiler, begüm de dedemlerdeymis bize geldi. Mobilyalari beyaz eşyaları almıştık hepsi ayıptır söylemesi pahalı şeyler, begüm görünce 'annen baya abartmış bu g*t kadar eve bu mobilyalar fazla' dedi (evimiz küçük). Öyle söyleyince sinir oldum ve sanane sanamı kaldı derdi dedim. Böyle dalga geçer gibi güldü ve tabii canım annenin görgüsüzlüğü benim derdim değil baban düşünsün çok para harcatirsa boşar ananı ama benden demesi dedi. Bende gözünün üstüne yapıştırdım yumruğu. Bu nasıl bir hadsizliktir anneme laf etme hakkını nerden buluyorsa. Kendisi köyde yaşadığı için üniversiteye yakın olması için dedemlerde kalıyor hafta ortası, dedemlerin işi çıktığında annem defalarcA ağırladı onu bizim evde bizde kaldığı bile oldu. Hatta onun nasıl bir yalancı olduğunu ailecek bildiğimiz halde asla dedemlere karşı onu küçük düşürmedik (kaç kez uyuttu dedemi okula gidiyorum deyip bütün gününü sevgilisiyle geçirdi. Bunların hepsini gördüm ama dedem ona kötü davranmasın diye sustuk). Yumruğunu yedikten sonra hemen gitti 10 dakika sonra dedemle karısı geldi azarladılar beni. Olanlari anlatinca kadın benim torunum demez öyle şey iftira atma özür dileyeceksin dedi. Asla dedim öldürmedigime sukretsin dedim. O curcunanin ustune annemler geldi babam bana kızdı ozur dile dedi annemde sadece haklıyken haksız duruma düştün gibi şeyler falan dedi. Yani yine suçlu ben oldum. Az önce babam dedemin yanından geldi begumun gözü mosmor olmuş kızın yanına git özür dile dedi. Söylediklerinden sonra asla dedim babam da sen onu sevmedigin için abartiyorsun öyle demek istememiştir. Özür dilemeyecgim yaptigimdanda pişman değilim ama vicdanım sızlamıyorda değil. Benim yerimde olsaydiniz özür diler miydiniz? Kimse bana inanmıyor, annem inanıyor sadece zaten onun için yaptım

Genişletmek için tıkla...