Jinekoloji Vajinismus Nedir? Tecrübe ve deneyimlerimizle Vajinismusu yenelim

Bende emla krem kullandım canım. İşe yarıyor. Hemde çok güzel uyuşturuyor. Ara vermemeye dikkat et. Her gece durmadan yap. Çok güzel ilerlemişsin zaten. En büyük aşamaları geçmişsin ucuna gelmişsin artık
 
Merhaba kizlar, ben bu sorunu yeneli 3 hafta oldu bi hafta regl le geçti her denememizin ilk girişinde acı hissediyorum sızlıyor hareket olunca bi süre durup çok yavaş hareketlerle geçiyor bu konsantrasyonu bozuyor ben bunu sorun etmiyordum geçecek diye geçmeyince iyice moralim bozuldu sizce neden? Ayni sorunu yaşayan var mı acaba
 
Kizlar bnde anestol pomad kullniyrm bytun aparlr giriyr esli denemede yapiyrm ama uystrmdn nasil yapicm bnda yardim edn lutfen
Eşli denemelerde başarılıysan anestolu yavaş yavaş bırakabilirsin canım. Her ilişkide yavaş yavaş azalt. Bir zaman sonra tamamen bırakırsın. Yendikten sonra çok kolay bırakılıyor. İnan hiç farkı olmayacak. Zaten kastığımız için acı oluyormuş. Yendikten sonra kafan rahatlayacak kasılmalar bitecek. İnan hiç acı olmayacak. Uyuşmuş gibi rahat ilişki yaşayacaksın. Tavsiyem yavaş yavaş azaltman. Fındık kadar sürüyorsan daha az sür ondan sonra daha da az.
 
Merhaba arkadaşlar.
14 aylık evliyim. Hala eşimle birlikte olamadık.
Böyle bir şey yaşayacağım aklımın ucundan dahi geçmezdi. Çünkü böyle bir korkum hiç olmadı. Eşim kendisi doktor. Hatta bu yüzden daha kolay olacağını düşünüyordum fakat çok yanılmışım.
Sürekli ertelediğimiz bir şey haline geldi cinsel birliktelik bizim için. İlk başlarda eşim anlayışlı olacağını, bizi evli yapacak olan şeyin bu olmadığını söylüyordu. Fakat zaman geçtikçe artık özellikle beni huzursuz etmeye başladığını düşünüyorum durumumuzun. Ben de çalıştığım için hafta içi olmasını istemedim, çünkü nasıl bir şey ile karşılaşacağımı bilmediğimden ertesi gün işimi nasıl etkileyeceğini bilemiyorum. Tek korkum bu olabilir hatta. Canımın yanacağını düşünmüyordum çünkü henüz buraya kaydolmadan sürekli takip ettim. Bahsedilen egzersizleri birkaç kez uyguladım, iki parmağa geçememiştim yalnız yine de olacağına inancımı oldukça artırdı. Sonra bıraktım. Çünkü ben egzersizleri yapsam bile denemiyorduk ya da eşim sadece sürtünüp sonra bırakıyordu. Ben vücudumuzu yönlendirmeden, yavaş hareket etmeden olacağına zaten inanmıyorum. Bunu eşimle paylaştım birkaç kez fakat durum değişmedi. Bazen bu durum yüzünden ağlıyorum, bazen de kabullenip ne yapalım olmasa da olur diyorum. Eşim sanki umursamıyor gibi geliyor bana. Daha doğrusu bir şekilde kendisini rahatlatması ona yetiyor bana göre. Bunu ona söylediğimde doğru olmadığını, verdiği önemi hissettirememiş olabileceğini söylüyor. Bana kalırsa bizim yöntemimiz baştan sona yanlış. Uzun verilen aralar, bunu olduğu gibi kabul etme hali ilişkimizi daha da çıkmaza sürüklüyor. Artık eşime olan sevgimi sorgular hale geldim. Çocuk sahibi olmak istediğimizde evlat edinebileceğimizi düşünüp bunu araştırdım. Henüz yaşımız genç. Yıllarımız böyle gidecek sanıyorum ki. Yaşadığımız yerde bununla ilgili bir doktor yok ne yazık ki. Uzun bir gönderi oldu, umarım okur, deneyimlerinizi paylaşırsınız. Çünkü her geçen gün başka çıkmazlara girdiğimizi hissediyorum.
 

Öncelikle merhaba :) Bu şekilde umutsuz konuşman beni üzdü. Biz vajinismus hastaları olarak ilk prensibimiz azimli ve güçlü olmak. Öyle hemen enseyi karartıp felaket senaryolari yazmakta ne allasen! Bak ne güzel söylemişsin bu bir erteleme hastalığı. Ertelemekten ziyade üzerine gitmen gerek. Bana kalırsa haftaiçi deneyimleriniz işini olumsuz etkilemez. Çok geç saatlere bırakmayın sadece. Bak ne güzel egzersizlere başlamışsın. Sonra neden pes ettin? Bak bende kendi hikayemi anlatayım sizlere: 2 ay boyunca hep kendi kendine geçecek bir hastalık olarak düşündüm bunu. Ama hiç bir zaman kabullenmedim. Yenecektim! Öyle yada böyle olacak diyordum. Bu psikoloji çok önemli. Sık sık deneme yapıyorduk başlarda. Büyük bir yol katettiren başta bu oldu. Bir nevi egzersiz gibi düşün. En azından p..se alışmam ve korkusunu yenmem de etkili oldu. Zaman geçtikçe denemeler de haftada 1-2'ye düştü. Artık bende fark ediyordum pes etmeye başladığımızı. Tabi bu sürede hep forumdaki başarı öykülerini okudum. Yenmeye çalışan arkadaşların çabalarını izledim. Burası bambaşka bir yer. Kendimi burada iyi hissettim. Benimle aynı derdi paylaşan bir sürü dost vardı burada. Dedim bu böyle olmayacak kendi kendine geçmeyecek belli ki. Herkes egzersizin öneminden bahsediyordu. Israrla yapın diyordu. Deneyelim bakalım dedim. Adet olacaktım onu bitirip başlayacağım dedim. Nitekim başladım da. Parmak egzersizleri ile başladım. Ben ilk denemede işaret parmağımın tümünü aldım. Kendimi iyi hissettim devamı gelsin istedim. Ertesi gün ikiyle denedim. Kolay olmadı ama kah ıkınarak kah nefes egzersizi ile onu da başardım. Kegel egzersizi yaptım bol bol. Sonra kendime bitmiş rimelimden aparat yaptım. Etrafını kağıt havlu ile sarıp eldiven geçirdim. Çok kalın olmadı ama parmağım dışında bir şeyi kabullenmem için önemli bir adımdı. Onuda başardım. Aparat içimdeyken kegel yaptım. Hissettiğim acı ve baskıyı bu şekilde bastırdığımı fark ettim. Önemli bir adım oldu çünkü bununla nasıl baş edebileceğini öğretti bana egzersizler. Sonra 3 parmak denemek istedim. Beni zorladı hepsini alamasam da 1 boğum aldım içerde beklettim yine kegel yaptım. Ayni gün aparatı eşimin idaresinde almaya çalıştım. Maksat kontrolün bende olmadığında vereceğim tepkiyi görmekti. Bu şekilde de başarılı oldum. Sonra gayrı ihtiyari eşimle denedik. Bu sefer diğerlerinden farklıydı sanki. Bir bölüme kadar çok rahat ilerledi. Sonra baskı hissettim. Egzersiz yaparken yaptıklarım geldi aklıma ve kegel yaptım. Derin derin nefes alıp verdim o esnada eşim milim milim ilerliyordu. Kegel acı ve baskıya bire bir mutlaka deneyin. Sonra birde baktık oluvermiş :))) Sevinçten ıkimizde ağladık. Mutluluk göz yaşı neymiş o gün tattım :)) O kadar aparata girdiye çiktıya eşli denemeye kanamam olmayınca esneğim sanmıştım. Yendiğim esnada oda oldu :) Meğer 2 ay bakire gezmişim dedim kendi kendime :)) Kullandığımız şey sadece kayganlaştırıcıydı. Yardımcı birşey denemedik. Herşey doğal akışında olsun istedim, olacaksa da olmayacaksa da. Ve tüm bu anlattıklarım sadece 4 günde oldu. 3 gün egzersiz 4. gün mutlu son :) Şuan 2.5 aylık evliyim ve yeneli 15 gün oldu. Sonraki denemeler de başarılı oldu. Baskıyı hala hissediyorum ama kegel ile baş etmeyi öğrendim. Sonra hemen geçiyor zaten :) Ay bayağı bir yazmışım :))) Okuyan herkese ışık olsun, umut olsun inşallah. Isteyen herkese destek veririm mesaj atmanız yeterli. Lütfen egzersizi ihmal etmeyin. Bu bir erteleme hastalığı. Üzerine gidin çaba gösterin pes etmek yok öyle hemen :) Inşallah buradaki ve burada olmayıp bu sıkıntıyı çeken her kim varsa bir an önce derdine deva bulur. Evet çok yıpratıcı bir hastalık ama çaresiz değil. Çare bizim elimizde. Her manada :)) Kendinize hedefler koyun. Beyninize kabul ettirin ve derhal egzersize başlayın. Mutlu haberlerinizi de buraya yazın ki ışık olsun herkese. Buraya kadar okuduysanız son bir cümle daha kuracağım. Bunun sihirli bir yolu yok. Kendi kendine geçmez. Bu kapının tek anahtarı EGZERSIZ gerisi teferruat canlarımmm :)))
 
 

kesinlikle uzun ara vermeyin. egzersize başlayın, her akşam yapın ve maksimum 1 haftada bitirin,yapabilirsiniz.
eşinizin anlayışlı ve çozüm odaklı olmasi gerek bu hastalikta. biraz da siz kadın tarafı olarak uzerine gidiceksiniz yoksa erkek bi yerden sonra nasilsa olmuyo der kabullenir, bi sekilde bosalip rahatlamaya bakar ve bu süreç uzar gider.
biz de 1bucuk senedir evliyiz. ilk başlarda cocuk dusunmedigimiz icin cok problem etmedik elbet birgun cozulur falan diye, (ama asla kendi kendine çözülen birsey degil) sizin gibi surtunme vs bi şekilde esim bosaliyordu onluk bi sıkıntı yoktu.. simdi hem bebek istiyoruz hem de yeter artık tam manasiyla iliski yasamak istedik. ve çok kısa surede hallettik. BU MUYMUŞ!? dedik hatta.. bizim surec de PudraSekeri2017 nin yukarda anlattığı gibi gitti :) neyse ki o erken davranmış iyi etmiş valla.
sen de daha fazla ertelemeden eşine ben bunu cozucem kararliyim, sen de bana destek ol de. birlikte çalışın. bu hastalık sadece senin degil.. sıkı ve istekli bi çalışmayla insallah kisa zamanda ustesinden gelirsiniz...
 
5 hafta oldu bende yeneli ama ilk bir iki giriş çıkış anında zorlanma yaşıyorum hala geçmedi
 
Herkese iyi geceler
Evleneli yaklasik 1.5 ay oldu birkac kez denedik ama tam giriste inanilmaz aci ve yanmaya benzer his duydugum icin iliskiye giremedik maalesef. Gecen hafta jinekologa gittik. Jinekolog kizlik zarimin septali (ortasinda da doku var) oldugunu ameliyatla zari alacagini soyledi.
Lutfen bana akil veril bu ameliyat bir cozum mu yoksa isleri daha da zora mi sokar? Cunku gunlerdir okuyorum gereksiz yere ameliyat yapan cok fazla doktor var deniyor. Bu konu yuzunden yemek yiyemez oldum. Esime karsi ezigim. Isyerinde kafami toparlayamiyorum surekli hata yapiyorum. Yakinda isten de atilicam belki bilmiyorum. Bu hastaligi yenenler kizlik zariniz parmak egzersizleriyle mi bozuldu? Cok aci agri duydunuz mu? Ya da aranizda bu ameliyatı geçiren var mi? Ben delirmeden birileri yardim etsin lutfen...
 
 

Ne güzel şeyler söylemişsin. Sanırım önce mental anlamda insanın kendisini hazırlaması gerek. Çünkü buradaki herkesin ezberden söyleyeceği şeylere inancı eksik olanlar hala derdine çare bulabilmiş değil. Ben de başlamalıyım bir yerden ama açıkçası nereden başlayacağım bilemiyorum.
 
Merhaba bende evleneli 6 ay olacak. Benim de anlattığınız gibi çok sıkıntılı ağrılı sancılı olduğu için tam deneyemiyorduk en sonunda doktora gittim gitmeden öncede zarlar hakkında bilgim yoktu internetten araştırdım ve kendi zarimı görebildim doktorun da dediği gibi septaliydi yani sizin ki gibi ve ameliyat oldum. Ama 4 ay sonra ameliyat oldum ilişki yasağı adet geldi falan derken ilk başta yaşadığım acılar bende korku yarattı ve hiç vermediğim tepkileri kasılmaları başlattı şimdi yaşadığım o süreç devam ediyor sanıyorum ve kasıyorum ben sonradan vajinusmus ol düğümü idrak ettim şuan nerden başlayacağımı bilmiyorum. Ama sen ameliyat olmalısın çünkü septali zar a doktorlar ameliyat onerir
 

Ben de başarabilmek istiyorum gerçekten. Ama eşim sanırım pek istemiyor daha doğrusu umursamıyor. Bizdeki problem bu gibi geliyor bana. Çünkü aşırı korktuğumu düşünmüyorum kendimi de hiç kasmıyorum. Eşim p.nin girmesi için hamlede bulunmuyor ki. Bu şekilde nasıl olacak ben ona anlatıyorum ama istemediğim şeye zorlamayacağım diyor sadece. Kafam çok karışık yani anlayacağın.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…