Jinekoloji Vajinismus Nedir? Tecrübe ve deneyimlerimizle Vajinismusu yenelim


rabbim sabır versin.insan ne diyeceğini bilemiyo fakat bizim hayır bildiklerimizde şer şer bildiklerimizde hayır vardır.heyır bunun neresinde diye düşünebiliriz ama yaratıcımızın hikmetine akıl sır ermez.inşallah en yakın zamanda sağlıklı hayırlı evlatların olur...
 
canım seni tanımıyorum ama yazdıkların bizleride üzdü.canım rabbim daha büyük dert vermesin inşaallah.ve tavsiyelerin için de çok teşekkür ederiz.eminim herkes dikkate alacaktır
 
canım çok üzüldüm bebeğini kaybetmene,allah sabır versin...ben 2 kere vajinal muayene oldum alttan ama zorluk yaşamadım sadece ilkinde zorlanmıştım,psikoloğumada söledim hatta muayene oldum diye o da bana muayene olabildiysen sen bu işi yenmişsin dedi ama dediğim gibi hala başaramadım anlayamıyorum
 

canm eşinin işinin olmasına çok sevindim işsizlik gerçekten çok zor artık daha rahat olduğun için vajiyi daha çabuk yenersin işalllah30 eylüle bende kararlıyım yenecem işallah ozamanabu topiğin en tembeli benm yaaa walla ver bana cezaaaaa bıktım artık yani:78::78:ama şuan kızma regl yim çünkü bitince bende sana rapor verecem tatlım
 
arkadaşım allah sabrını verir, toparlanınca yeniden sağlıklı bir hamilelik yaşarsın inşallah, ben de yenmeden hamile kalmaya karşıyım ama yaş geçiyor herkes de bebek sorup duruyor diye de biran önce hamile kalmak da istiyorum.
 
Merhaba arkadaşlar.Öncelikle herkese sabırlar diyorum daha doğrusu eşlerinize.Ben de evlendiğim zaman hemen oluverir diyenlerdendim ancak tam 3 ayım bu hastalıkla uğraşmakla geçti.Çektiğimi bir ben bilirim bir Allah.O kadar çok üzülürdüm ki kahrolurdum.Eşim eve gelmesin isterdim yine denemeler ve yine hüsran olacak diye.Bu siteye ve buna benzer konuları okudukça okudum derken bir arkadaşıma özel mesaj attım.Eşim hastalandı dedi bana.Hani tam olacakken kendini geri çekmesi var ya bu yüzden olmuş.Birden beni bir korku sardı.Eşimi çok seviyordum ve bunu ona yapamazdım.Eşimden Allah razı olsun bana ilk dediği şey sen kendini ne zaman hazır hissediyorsan o zaman olacak.Ben beklerim dedi.Bu beni gün geçtikçe daha çok üzüyordu.Derken Kegel ve parmak egzersizlerini öğrendim ve uygulamaya başladım.Bir haftamı aldı bu ama düzenli bir öğrenciydim her gün yapmam gereken saat kadar yapıyordum işim neydi olmalıydı .Sevdiğim adamla evliydim.Bundan daha güzel ne olabilirdi ki.Tam iki hafta sürdü egzersizlerim.Ya da 3 :) hatırlamıyorum şimdi.Psikolojimi hazırladım zaten bunda bitiyormuş iş.Önce karar verdim ve oldu.Tabi olmadan önce neler yaptık neler.Size önerim tamamen kafanızı acıyacak psikolojisinden kurtarmanız.Hemen olmasına da gerek yok.Acı dünyanın acısı değil doğumu düşünmek lazım.Eşinizi sevin okşama sürenizi uzatın, tuvalete girdiğinde küçük tuvaleti yaparken yarıda kesin tekrar bırakın kendinizi, sürekli deneyin bunu.Yarıda kaalan idrarı pelvik kasları tutuyor demek ki siz pelvik kaslarına hükmedebiliyorsunuz..Bunu deneyin arkadaşlar.Sürekli takip edemeyebilirim burayı.Bu yüzden özele de yazabilirsiniz.İsterseniz de burdan yazarım.Sormak istedğiniz bir şey olursa sorabilirsiniz.Bol şanslar diliyorum
 
off ben de yazayım başıma gelenleri de rahatlarım belki biraz. ben üç aylık evliyim, ve ilişkiye giremedik henüz. benim annem ve eşimin annesi biliyor durumu, iyi mi yaptık kötü mü bilmiyorum ama doktora giderken yanımda destekçim olsun istedim. eşim zaten annesiyle çok yakın, ikisinden de akıl aldık sağolsunlar ama sık sık da "hala olmadı mı" diye didikliyorlar. iki kez doktora gittim. ilkine giderken kendi teşhisimi koymuştum zaten kesin vajinismusum diyordum. ama doktor vajinismuslu hastaların muayeneden çok çekindiklerini benim rahat olduğumu söyledi, muayene etti. çok gerilmedim nedense, senin öyle bir durumun yok dedi anestol ve jel verip gönderdi. kendini incele, tanı vs. gibi şeyler söyledi, ancak sonuç alamadık. bu kez başka bir jinekoloğa gittim. o da "bakireyseniz muayene edemeyiz, siz vajinismus olduğunuzu düşünüyor musunuz" dedi. evet dediğimde teşhis mi koyacaktı bilmiyorum neyse ben de ilk doktorun söylediklerini anlattım, "çok ileri bir vaka olmayabilir ama sorun senin kafanda gibi" dedi bu sefer. ha bir de bizim ailede herkeste yaşandı bu durum, evliliği biten iki akrabam var, halamın beş ay sürmüş, annem, teyzem herkeste olmuş, genetik bir tarafı da mı var bilmiyorum. kuzrenimin ameliyat olması gerekti hatta. onu da anlattım doktora, o da anatomimde bir sorun olabileceğini düşünüp ultrason istedi. cuma ultrasona giriyorum ve bir an önce teşhisin konmasını bekliyorum, şimdiden psikologları araştırmaya başladım bu işi ertelemeye hiç niyetim yok. benim de eşim çok anlayışlı ama uzadıkça daha çok geriliyorum sabaha kadar ağladığım oluyor, eşim de esas benim üzülmeme üzülüyor. "hep böyle de yaşasak senden vazgeçecek değilim" diyor ama dediğim gibi iki örnek var önümde evliliği biten, endişeleniyorum ister istemez. 27 yaşındayım, beş senelik ilişkimden sonra evlendim. küçücük, tanımadan bilmeden evlenen insanların çabucak ilişkiye girmelerine şaşıp kalıyorum. neyse burdan okuduktan sonra parmak egzersizlerine başladım ve çok zorlanıyorum. eşimin dokunması daha kolay geliyor bana, ben hemen vazgeçmek istiyorum çünkü. aslında benim endişem sadece kızlık zarı, burda pek çok kişide okuduğum gibi benim de canım çok tatlıdır, kafamdan acı hissini atsam başarabilirim biliyorum, ama olmuyor.
ha son sözüm de bekar bayanlara, lütfen okumasınlar bu sayfayı, ben de vajinismus hakkında pek çok şey okumuştum evlenmeden önce etkilenmiş olabilirim, akışına bıraksınlar, bu konuları deşmek çok da iyi değil.
 

teşekkürler paylaşımlarınız için...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…