- Konu Sahibi Tiniminimavihanim
-
- #169.481
bende ilk yaptığımda olmuştu ama üzerine oturdugumda degil o anda biraz olup geçmiştı.
Ben orta parmakla başladım. İlk egzersizi dün akşam yaptım. Yaptığıma inanamadım. Bir şey sorcam ilk denemeden sonra acıdımı sizdede? Üstüne otururken sızlama oldumu?:18: :26:
penıs ın mı ustune oturdun tabıkı ılk zamnlarda acı oluyo bu cok normal bende de olmustu .evlendkten bır ay sonraya kadar ılıskıden sonra sızlama yanma olurBen orta parmakla başladım. İlk egzersizi dün akşam yaptım. Yaptığıma inanamadım. Bir şey sorcam ilk denemeden sonra acıdımı sizdede? Üstüne otururken sızlama oldumu?:18: :26:
bana tüm doktorlar sezeryan önerdi ama ben normal doğum yapmak istedim
Herkese merhaba,
Bu forumda yeniyim, daha doğrusu bir derdim var bu yüzden yeni üye oldum. Görüyorum ki yalnız değilim, herkes belli bir oranda bu sorundan muzdarip olmuş. Sizlere durumumu biraz detaylı bir şekilde anlatacağım. Umarım sıkılmazsınız ve bana bir yol gösterir, arkadaşlık edersiniz.
Ben üniversite mezunu, meslek sahibi, çalışan bir bayanım. İlk erkek arkadaşıyla evlenebilen, şanslı biriyim aslında. Eşimin de benden önce hiç kız arkadaşı olmamış. Birbirimizi bu saf duygularla sevip bağlandık. 3 sene boyunca flört ettik. İlk kez onunla el ele tutuştum hayatımda. İlk kez onu öptüm. İlk kez bir erkeğin ereksiyonunu onda gördüm, hissettim. İkimiz de zevk alıyorduk birbirimize dokunmaktan. Ama hiçbir zaman ileri gitmedik, hep bir yerde durduk. Soyunmadım bile onun yanında, ta ki evlenene kadar.
Evlenmeden önce ilk gece korkusu diye bir fikir yoktu aklımda. Hiç korkmuyordum, hatta kimseyle konuşma gereği bile duymadım hazırlık aşamasında. Balayına gittiğimizde yavaş yavaş gerilmeye başladım. Eşim de gergindi, çünkü tecrübesizdi. Biraz denedik, benim bacaklarım titremeye başlayınca eşim hiç zorlamadı. Acelesi yok, zaten düğünde çok yorulduk, biraz dinlenelim, yarın deneriz dedi. Benim de işime geldi açıkçası. Balayını turist olarak geçirdik, gezik tozduk, ama karı koca olamadık.
Balayından döndükten sonra her denemede ben kasılıyordum, eşim de sertleşme sorunu yaşıyordu. Aslında ilk başta sertleşiyordu ama birkaç sefer girmeye çalıştıktan sonra aniden kaybediyordu ereksiyonunu. İşin en komik ve acınası tarafı da ikimiz de belli bir eğitim seviyesini yakalamış insanlar olarak vajinanın nerede olduğunu, penisin nereye gireceğini bilmiyorduk. Rastgele zorluyordu işte. Çok utanıyorum anlatırken ama anlatmazsam delireceğim artık..
Küçük bir beldede yaşıyoruz. Bulduğumuz tek psikoloğa gitmek zorunda kaldık. O da bu alanda uzman değilmiş zaten, pek yardımcı olamadı. Bulunduğumuz yerden ayrılamıyoruz, büyük şehirlerdeki başarılı doktorlara da gidemiyoruz. Psikolog birbirimize masaj yapmamızı önerdi, o da bir işe yaramadı malesef. Bir de eşim viagra kullandı 1-2 sefer uzun ereksiyon için, yine olmadı, yine olmadı… Benim acıyor acıyor diye bağırmalarım da etkiledi galiba, hevesi kaçtı bir noktadan sonra.
Şu an 4 senelik evliyiz ve hala bu sorunun üstesinden gelemedik. Ne zaman içime girmeyi denese, ben kasılıyorum, onun ereksiyonu geçiyor ve biz gecenin bir körü ağlayıp kavga ediyoruz. Aslında birbirimizi çok seviyoruz, aşkımız baki. Çevremizde herkes bilir birbirimize ne kadar düşkün olduğumuzu. Ben onunla evlenirken herkesi karşıma aldım, onun ailesinin yaptığı her şeye kulak tıkayıp sadece ona olan sevgimle hareket ettim ve evlilik kararımdan kimse beni caydıramadı. Bunları anlatıyorum, çünkü bizimkisi gerçekten bir aşk evliliği.
Birbirimizi sürtünme yoluyla tatmin ediyoruz ya da bazen pek hazetmesem de oral yolla tatmin oluyoruz. Haftada 2-3 sefer yapıyoruz bunu ve zevk de alıyoruz. Fakat durup düşününce, bunun artık salakça bir hal aldığını fark ettim. Artık yeter diye bağırmak istiyorum, çünkü bir şey yapmazsam bu sanki bir ömür boyu böyle devam edecek. Sürtünme yoluyla sevişmeyi yediremiyorum artık. Herkes seks yapıyor, biz neden yapamıyoruz diye kafamda kurup duruyorum. Cinselliği yaşayan insanları kıskanıyorum. Bazen acaba eşimi tecrübe kazanıp beni yönlendirmesi için başka bir kadına mı yollasam diye bile düşünüyorum, ama gitmez ki… Gitse bile ondan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmaz ki..
Geçen sene eşimin youtube hesabına girip izlediği videoları inceledim. Filmlerdeki bütün açık saçık sahneleri, artı 18 videoları izlemiş. Çok iğrendim, kavga çıkardım, ağladım. Söz verdirdim bir daha izlemeyeceğine, ama asla emin olamam izlemediğinden. Çünkü daha birkaç gün önce mastürbasyon yapıp yapmadığı konusunda sıkıştırdım, boş bir anına denk geldi herhalde, arada yapıyorum dedi. Çok üzüldüm. Bizim böyle bir sorunumuz varken sen neden mastürbasyon yapıyorsun, neden bana gelmiyorsun, neden denemiyoruz ya da neden benden istemiyorsun seni tatmin etmemi diye sordum. O da gençlik alışkanlığı işte diye cevap verdi, bir daha yapmayacağım söz dedi..
Bir haftadır bu siteyi takip ediyorum. Çare bulanları gördüm, birbirine destek olan kadınları gördüm, kız kardeşlik yapıyorsunuz birbirinize. Hepinizi kutluyorum bu destekleyici tavrınızdan dolayı. Lütfen bana da bir kardeşlik, bir ablalık yapın. 3 senelik flört dönemimizi, 4 senelik evliliğimizi heba ettim.
Bunun psikolojik yükü her şeyden ağır. Sevişenleri kıskanmak, cinsellikle ilgili soruları binbir yalanla geçiştirmek, çocuk düşünmüyor musunuz artık diye soranlara ne cevap vereceğini bilememek, gençliğim çürüyor diye düşünüp depresyonlara girmek, kocanızın mastürbasyonda kimleri hayal ettiğini kafaya takıp uykuların haram olması… Gerçekten çok ama çok zor. Egzersizlere başlayacağım ve bir de böyle deneyeceğim. Bakalım içime bir şey girmesi fikrine alışabilecek miyim?
Aslında bunun sebebi yetiştirilme tarzımız. Ne kadar eğitim görürsek görelim, çocuklukta öğretilenler kişiliğimize işliyor. Avret mahalini koru derdi de başka bir şey demezdi babaannem. Bisiklete binmemi bile hoş karşılamazdı, kutuna bastırıyorsun bisiklete binerek zarar veriyorsun derdi. Gece uyurken iki elimi bacaklarımın arasına sokardım ısınsın diye, görünce hemen elimi çıkarırdı bacaklarımın arasından, günah derdi. Daha bunun gibi bir sürü örnek verebilirim. İşte bu koca karı laflarının sonucunda vajinasını dahi tanımayan, hatta vajinasına bakamayan bir kadın oldum. Belki herkesin saygı duyduğu biri oldum ama sevdiği erkekle yekvücut olamayan, bu mutluluğu yaşamaktan aciz biri oldum. 4 senedir susuyorum, sabır taşı olsa çatlardı. Bu siteye de çekingenliğimden giremedim, yoksa haberim vardı aslında böyle bir siteden. En yakın dostlarıma, kardeşlerime, anneme, akrabalarıma söyleyemedim. İnsanlar anlıyor mu acaba diye kurup duruyorum kendi kendime. Kocamla aramızda her gün büyüyen bir sır halini aldı bu mesele. Şu an bunları yazmak bile bir özgürlük, bir rahatlama benim için. Becerebilir miyim bilmiyorum, ama en azından artık niyetliyim bu sorunumu çözüme kavuşturmaya. Yoksa evliliğimi daha fazla uzatmayacağım. Kocam olmadan hayatın bir anlamı yok, ama en azından bu yükten kurtulurum. Ya da daha mutsuz olurum, ne bileyim...
Sıkılmadan okuyan varsa ve bana yol göstermek isterse, can kulağıyla dinlerim. Çünkü artık sabrımın ve gücümün sonuna geldim. Anlayışlı ve yapıcı yorumlarınızı bekliyorum. Herkese Allah yardım etsin, inşallah hepimiz bu ağır yükten kurtuluruz da bebeklerimiz olur, tam anlamıyla aile oluruz bir gün...
Herkese merhaba,
Bu forumda yeniyim, daha doğrusu bir derdim var bu yüzden yeni üye oldum. Görüyorum ki yalnız değilim, herkes belli bir oranda bu sorundan muzdarip olmuş. Sizlere durumumu biraz detaylı bir şekilde anlatacağım. Umarım sıkılmazsınız ve bana bir yol gösterir, arkadaşlık edersiniz.
Ben üniversite mezunu, meslek sahibi, çalışan bir bayanım. İlk erkek arkadaşıyla evlenebilen, şanslı biriyim aslında. Eşimin de benden önce hiç kız arkadaşı olmamış. Birbirimizi bu saf duygularla sevip bağlandık. 3 sene boyunca flört ettik. İlk kez onunla el ele tutuştum hayatımda. İlk kez onu öptüm. İlk kez bir erkeğin ereksiyonunu onda gördüm, hissettim. İkimiz de zevk alıyorduk birbirimize dokunmaktan. Ama hiçbir zaman ileri gitmedik, hep bir yerde durduk. Soyunmadım bile onun yanında, ta ki evlenene kadar.
Evlenmeden önce ilk gece korkusu diye bir fikir yoktu aklımda. Hiç korkmuyordum, hatta kimseyle konuşma gereği bile duymadım hazırlık aşamasında. Balayına gittiğimizde yavaş yavaş gerilmeye başladım. Eşim de gergindi, çünkü tecrübesizdi. Biraz denedik, benim bacaklarım titremeye başlayınca eşim hiç zorlamadı. Acelesi yok, zaten düğünde çok yorulduk, biraz dinlenelim, yarın deneriz dedi. Benim de işime geldi açıkçası. Balayını turist olarak geçirdik, gezik tozduk, ama karı koca olamadık.
Balayından döndükten sonra her denemede ben kasılıyordum, eşim de sertleşme sorunu yaşıyordu. Aslında ilk başta sertleşiyordu ama birkaç sefer girmeye çalıştıktan sonra aniden kaybediyordu ereksiyonunu. İşin en komik ve acınası tarafı da ikimiz de belli bir eğitim seviyesini yakalamış insanlar olarak vajinanın nerede olduğunu, penisin nereye gireceğini bilmiyorduk. Rastgele zorluyordu işte. Çok utanıyorum anlatırken ama anlatmazsam delireceğim artık..
Küçük bir beldede yaşıyoruz. Bulduğumuz tek psikoloğa gitmek zorunda kaldık. O da bu alanda uzman değilmiş zaten, pek yardımcı olamadı. Bulunduğumuz yerden ayrılamıyoruz, büyük şehirlerdeki başarılı doktorlara da gidemiyoruz. Psikolog birbirimize masaj yapmamızı önerdi, o da bir işe yaramadı malesef. Bir de eşim viagra kullandı 1-2 sefer uzun ereksiyon için, yine olmadı, yine olmadı Benim acıyor acıyor diye bağırmalarım da etkiledi galiba, hevesi kaçtı bir noktadan sonra.
Şu an 4 senelik evliyiz ve hala bu sorunun üstesinden gelemedik. Ne zaman içime girmeyi denese, ben kasılıyorum, onun ereksiyonu geçiyor ve biz gecenin bir körü ağlayıp kavga ediyoruz. Aslında birbirimizi çok seviyoruz, aşkımız baki. Çevremizde herkes bilir birbirimize ne kadar düşkün olduğumuzu. Ben onunla evlenirken herkesi karşıma aldım, onun ailesinin yaptığı her şeye kulak tıkayıp sadece ona olan sevgimle hareket ettim ve evlilik kararımdan kimse beni caydıramadı. Bunları anlatıyorum, çünkü bizimkisi gerçekten bir aşk evliliği.
Birbirimizi sürtünme yoluyla tatmin ediyoruz ya da bazen pek hazetmesem de oral yolla tatmin oluyoruz. Haftada 2-3 sefer yapıyoruz bunu ve zevk de alıyoruz. Fakat durup düşününce, bunun artık salakça bir hal aldığını fark ettim. Artık yeter diye bağırmak istiyorum, çünkü bir şey yapmazsam bu sanki bir ömür boyu böyle devam edecek. Sürtünme yoluyla sevişmeyi yediremiyorum artık. Herkes seks yapıyor, biz neden yapamıyoruz diye kafamda kurup duruyorum. Cinselliği yaşayan insanları kıskanıyorum. Bazen acaba eşimi tecrübe kazanıp beni yönlendirmesi için başka bir kadına mı yollasam diye bile düşünüyorum, ama gitmez ki Gitse bile ondan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmaz ki..
Geçen sene eşimin youtube hesabına girip izlediği videoları inceledim. Filmlerdeki bütün açık saçık sahneleri, artı 18 videoları izlemiş. Çok iğrendim, kavga çıkardım, ağladım. Söz verdirdim bir daha izlemeyeceğine, ama asla emin olamam izlemediğinden. Çünkü daha birkaç gün önce mastürbasyon yapıp yapmadığı konusunda sıkıştırdım, boş bir anına denk geldi herhalde, arada yapıyorum dedi. Çok üzüldüm. Bizim böyle bir sorunumuz varken sen neden mastürbasyon yapıyorsun, neden bana gelmiyorsun, neden denemiyoruz ya da neden benden istemiyorsun seni tatmin etmemi diye sordum. O da gençlik alışkanlığı işte diye cevap verdi, bir daha yapmayacağım söz dedi..
Bir haftadır bu siteyi takip ediyorum. Çare bulanları gördüm, birbirine destek olan kadınları gördüm, kız kardeşlik yapıyorsunuz birbirinize. Hepinizi kutluyorum bu destekleyici tavrınızdan dolayı. Lütfen bana da bir kardeşlik, bir ablalık yapın. 3 senelik flört dönemimizi, 4 senelik evliliğimizi heba ettim.
Bunun psikolojik yükü her şeyden ağır. Sevişenleri kıskanmak, cinsellikle ilgili soruları binbir yalanla geçiştirmek, çocuk düşünmüyor musunuz artık diye soranlara ne cevap vereceğini bilememek, gençliğim çürüyor diye düşünüp depresyonlara girmek, kocanızın mastürbasyonda kimleri hayal ettiğini kafaya takıp uykuların haram olması Gerçekten çok ama çok zor. Egzersizlere başlayacağım ve bir de böyle deneyeceğim. Bakalım içime bir şey girmesi fikrine alışabilecek miyim?
Aslında bunun sebebi yetiştirilme tarzımız. Ne kadar eğitim görürsek görelim, çocuklukta öğretilenler kişiliğimize işliyor. Avret mahalini koru derdi de başka bir şey demezdi babaannem. Bisiklete binmemi bile hoş karşılamazdı, kutuna bastırıyorsun bisiklete binerek zarar veriyorsun derdi. Gece uyurken iki elimi bacaklarımın arasına sokardım ısınsın diye, görünce hemen elimi çıkarırdı bacaklarımın arasından, günah derdi. Daha bunun gibi bir sürü örnek verebilirim. İşte bu koca karı laflarının sonucunda vajinasını dahi tanımayan, hatta vajinasına bakamayan bir kadın oldum. Belki herkesin saygı duyduğu biri oldum ama sevdiği erkekle yekvücut olamayan, bu mutluluğu yaşamaktan aciz biri oldum. 4 senedir susuyorum, sabır taşı olsa çatlardı. Bu siteye de çekingenliğimden giremedim, yoksa haberim vardı aslında böyle bir siteden. En yakın dostlarıma, kardeşlerime, anneme, akrabalarıma söyleyemedim. İnsanlar anlıyor mu acaba diye kurup duruyorum kendi kendime. Kocamla aramızda her gün büyüyen bir sır halini aldı bu mesele. Şu an bunları yazmak bile bir özgürlük, bir rahatlama benim için. Becerebilir miyim bilmiyorum, ama en azından artık niyetliyim bu sorunumu çözüme kavuşturmaya. Yoksa evliliğimi daha fazla uzatmayacağım. Kocam olmadan hayatın bir anlamı yok, ama en azından bu yükten kurtulurum. Ya da daha mutsuz olurum, ne bileyim...
Sıkılmadan okuyan varsa ve bana yol göstermek isterse, can kulağıyla dinlerim. Çünkü artık sabrımın ve gücümün sonuna geldim. Anlayışlı ve yapıcı yorumlarınızı bekliyorum. Herkese Allah yardım etsin, inşallah hepimiz bu ağır yükten kurtuluruz da bebeklerimiz olur, tam anlamıyla aile oluruz bir gün...
Herkese merhaba,
Bu forumda yeniyim, daha doğrusu bir derdim var bu yüzden yeni üye oldum. Görüyorum ki yalnız değilim, herkes belli bir oranda bu sorundan muzdarip olmuş. Sizlere durumumu biraz detaylı bir şekilde anlatacağım. Umarım sıkılmazsınız ve bana bir yol gösterir, arkadaşlık edersiniz.
Ben üniversite mezunu, meslek sahibi, çalışan bir bayanım. İlk erkek arkadaşıyla evlenebilen, şanslı biriyim aslında. Eşimin de benden önce hiç kız arkadaşı olmamış. Birbirimizi bu saf duygularla sevip bağlandık. 3 sene boyunca flört ettik. İlk kez onunla el ele tutuştum hayatımda. İlk kez onu öptüm. İlk kez bir erkeğin ereksiyonunu onda gördüm, hissettim. İkimiz de zevk alıyorduk birbirimize dokunmaktan. Ama hiçbir zaman ileri gitmedik, hep bir yerde durduk. Soyunmadım bile onun yanında, ta ki evlenene kadar.
Evlenmeden önce ilk gece korkusu diye bir fikir yoktu aklımda. Hiç korkmuyordum, hatta kimseyle konuşma gereği bile duymadım hazırlık aşamasında. Balayına gittiğimizde yavaş yavaş gerilmeye başladım. Eşim de gergindi, çünkü tecrübesizdi. Biraz denedik, benim bacaklarım titremeye başlayınca eşim hiç zorlamadı. Acelesi yok, zaten düğünde çok yorulduk, biraz dinlenelim, yarın deneriz dedi. Benim de işime geldi açıkçası. Balayını turist olarak geçirdik, gezik tozduk, ama karı koca olamadık.
Balayından döndükten sonra her denemede ben kasılıyordum, eşim de sertleşme sorunu yaşıyordu. Aslında ilk başta sertleşiyordu ama birkaç sefer girmeye çalıştıktan sonra aniden kaybediyordu ereksiyonunu. İşin en komik ve acınası tarafı da ikimiz de belli bir eğitim seviyesini yakalamış insanlar olarak vajinanın nerede olduğunu, penisin nereye gireceğini bilmiyorduk. Rastgele zorluyordu işte. Çok utanıyorum anlatırken ama anlatmazsam delireceğim artık..
Küçük bir beldede yaşıyoruz. Bulduğumuz tek psikoloğa gitmek zorunda kaldık. O da bu alanda uzman değilmiş zaten, pek yardımcı olamadı. Bulunduğumuz yerden ayrılamıyoruz, büyük şehirlerdeki başarılı doktorlara da gidemiyoruz. Psikolog birbirimize masaj yapmamızı önerdi, o da bir işe yaramadı malesef. Bir de eşim viagra kullandı 1-2 sefer uzun ereksiyon için, yine olmadı, yine olmadı Benim acıyor acıyor diye bağırmalarım da etkiledi galiba, hevesi kaçtı bir noktadan sonra.
Şu an 4 senelik evliyiz ve hala bu sorunun üstesinden gelemedik. Ne zaman içime girmeyi denese, ben kasılıyorum, onun ereksiyonu geçiyor ve biz gecenin bir körü ağlayıp kavga ediyoruz. Aslında birbirimizi çok seviyoruz, aşkımız baki. Çevremizde herkes bilir birbirimize ne kadar düşkün olduğumuzu. Ben onunla evlenirken herkesi karşıma aldım, onun ailesinin yaptığı her şeye kulak tıkayıp sadece ona olan sevgimle hareket ettim ve evlilik kararımdan kimse beni caydıramadı. Bunları anlatıyorum, çünkü bizimkisi gerçekten bir aşk evliliği.
Birbirimizi sürtünme yoluyla tatmin ediyoruz ya da bazen pek hazetmesem de oral yolla tatmin oluyoruz. Haftada 2-3 sefer yapıyoruz bunu ve zevk de alıyoruz. Fakat durup düşününce, bunun artık salakça bir hal aldığını fark ettim. Artık yeter diye bağırmak istiyorum, çünkü bir şey yapmazsam bu sanki bir ömür boyu böyle devam edecek. Sürtünme yoluyla sevişmeyi yediremiyorum artık. Herkes seks yapıyor, biz neden yapamıyoruz diye kafamda kurup duruyorum. Cinselliği yaşayan insanları kıskanıyorum. Bazen acaba eşimi tecrübe kazanıp beni yönlendirmesi için başka bir kadına mı yollasam diye bile düşünüyorum, ama gitmez ki Gitse bile ondan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmaz ki..
Geçen sene eşimin youtube hesabına girip izlediği videoları inceledim. Filmlerdeki bütün açık saçık sahneleri, artı 18 videoları izlemiş. Çok iğrendim, kavga çıkardım, ağladım. Söz verdirdim bir daha izlemeyeceğine, ama asla emin olamam izlemediğinden. Çünkü daha birkaç gün önce mastürbasyon yapıp yapmadığı konusunda sıkıştırdım, boş bir anına denk geldi herhalde, arada yapıyorum dedi. Çok üzüldüm. Bizim böyle bir sorunumuz varken sen neden mastürbasyon yapıyorsun, neden bana gelmiyorsun, neden denemiyoruz ya da neden benden istemiyorsun seni tatmin etmemi diye sordum. O da gençlik alışkanlığı işte diye cevap verdi, bir daha yapmayacağım söz dedi..
Bir haftadır bu siteyi takip ediyorum. Çare bulanları gördüm, birbirine destek olan kadınları gördüm, kız kardeşlik yapıyorsunuz birbirinize. Hepinizi kutluyorum bu destekleyici tavrınızdan dolayı. Lütfen bana da bir kardeşlik, bir ablalık yapın. 3 senelik flört dönemimizi, 4 senelik evliliğimizi heba ettim.
Bunun psikolojik yükü her şeyden ağır. Sevişenleri kıskanmak, cinsellikle ilgili soruları binbir yalanla geçiştirmek, çocuk düşünmüyor musunuz artık diye soranlara ne cevap vereceğini bilememek, gençliğim çürüyor diye düşünüp depresyonlara girmek, kocanızın mastürbasyonda kimleri hayal ettiğini kafaya takıp uykuların haram olması Gerçekten çok ama çok zor. Egzersizlere başlayacağım ve bir de böyle deneyeceğim. Bakalım içime bir şey girmesi fikrine alışabilecek miyim?
Aslında bunun sebebi yetiştirilme tarzımız. Ne kadar eğitim görürsek görelim, çocuklukta öğretilenler kişiliğimize işliyor. Avret mahalini koru derdi de başka bir şey demezdi babaannem. Bisiklete binmemi bile hoş karşılamazdı, kutuna bastırıyorsun bisiklete binerek zarar veriyorsun derdi. Gece uyurken iki elimi bacaklarımın arasına sokardım ısınsın diye, görünce hemen elimi çıkarırdı bacaklarımın arasından, günah derdi. Daha bunun gibi bir sürü örnek verebilirim. İşte bu koca karı laflarının sonucunda vajinasını dahi tanımayan, hatta vajinasına bakamayan bir kadın oldum. Belki herkesin saygı duyduğu biri oldum ama sevdiği erkekle yekvücut olamayan, bu mutluluğu yaşamaktan aciz biri oldum. 4 senedir susuyorum, sabır taşı olsa çatlardı. Bu siteye de çekingenliğimden giremedim, yoksa haberim vardı aslında böyle bir siteden. En yakın dostlarıma, kardeşlerime, anneme, akrabalarıma söyleyemedim. İnsanlar anlıyor mu acaba diye kurup duruyorum kendi kendime. Kocamla aramızda her gün büyüyen bir sır halini aldı bu mesele. Şu an bunları yazmak bile bir özgürlük, bir rahatlama benim için. Becerebilir miyim bilmiyorum, ama en azından artık niyetliyim bu sorunumu çözüme kavuşturmaya. Yoksa evliliğimi daha fazla uzatmayacağım. Kocam olmadan hayatın bir anlamı yok, ama en azından bu yükten kurtulurum. Ya da daha mutsuz olurum, ne bileyim...
Sıkılmadan okuyan varsa ve bana yol göstermek isterse, can kulağıyla dinlerim. Çünkü artık sabrımın ve gücümün sonuna geldim. Anlayışlı ve yapıcı yorumlarınızı bekliyorum. Herkese Allah yardım etsin, inşallah hepimiz bu ağır yükten kurtuluruz da bebeklerimiz olur, tam anlamıyla aile oluruz bir gün...
Herkese merhaba,
Bu forumda yeniyim, daha doğrusu bir derdim var bu yüzden yeni üye oldum. Görüyorum ki yalnız değilim, herkes belli bir oranda bu sorundan muzdarip olmuş. Sizlere durumumu biraz detaylı bir şekilde anlatacağım. Umarım sıkılmazsınız ve bana bir yol gösterir, arkadaşlık edersiniz.
Ben üniversite mezunu, meslek sahibi, çalışan bir bayanım. İlk erkek arkadaşıyla evlenebilen, şanslı biriyim aslında. Eşimin de benden önce hiç kız arkadaşı olmamış. Birbirimizi bu saf duygularla sevip bağlandık. 3 sene boyunca flört ettik. İlk kez onunla el ele tutuştum hayatımda. İlk kez onu öptüm. İlk kez bir erkeğin ereksiyonunu onda gördüm, hissettim. İkimiz de zevk alıyorduk birbirimize dokunmaktan. Ama hiçbir zaman ileri gitmedik, hep bir yerde durduk. Soyunmadım bile onun yanında, ta ki evlenene kadar.
Evlenmeden önce ilk gece korkusu diye bir fikir yoktu aklımda. Hiç korkmuyordum, hatta kimseyle konuşma gereği bile duymadım hazırlık aşamasında. Balayına gittiğimizde yavaş yavaş gerilmeye başladım. Eşim de gergindi, çünkü tecrübesizdi. Biraz denedik, benim bacaklarım titremeye başlayınca eşim hiç zorlamadı. Acelesi yok, zaten düğünde çok yorulduk, biraz dinlenelim, yarın deneriz dedi. Benim de işime geldi açıkçası. Balayını turist olarak geçirdik, gezik tozduk, ama karı koca olamadık.
Balayından döndükten sonra her denemede ben kasılıyordum, eşim de sertleşme sorunu yaşıyordu. Aslında ilk başta sertleşiyordu ama birkaç sefer girmeye çalıştıktan sonra aniden kaybediyordu ereksiyonunu. İşin en komik ve acınası tarafı da ikimiz de belli bir eğitim seviyesini yakalamış insanlar olarak vajinanın nerede olduğunu, penisin nereye gireceğini bilmiyorduk. Rastgele zorluyordu işte. Çok utanıyorum anlatırken ama anlatmazsam delireceğim artık..
Küçük bir beldede yaşıyoruz. Bulduğumuz tek psikoloğa gitmek zorunda kaldık. O da bu alanda uzman değilmiş zaten, pek yardımcı olamadı. Bulunduğumuz yerden ayrılamıyoruz, büyük şehirlerdeki başarılı doktorlara da gidemiyoruz. Psikolog birbirimize masaj yapmamızı önerdi, o da bir işe yaramadı malesef. Bir de eşim viagra kullandı 1-2 sefer uzun ereksiyon için, yine olmadı, yine olmadı Benim acıyor acıyor diye bağırmalarım da etkiledi galiba, hevesi kaçtı bir noktadan sonra.
Şu an 4 senelik evliyiz ve hala bu sorunun üstesinden gelemedik. Ne zaman içime girmeyi denese, ben kasılıyorum, onun ereksiyonu geçiyor ve biz gecenin bir körü ağlayıp kavga ediyoruz. Aslında birbirimizi çok seviyoruz, aşkımız baki. Çevremizde herkes bilir birbirimize ne kadar düşkün olduğumuzu. Ben onunla evlenirken herkesi karşıma aldım, onun ailesinin yaptığı her şeye kulak tıkayıp sadece ona olan sevgimle hareket ettim ve evlilik kararımdan kimse beni caydıramadı. Bunları anlatıyorum, çünkü bizimkisi gerçekten bir aşk evliliği.
Birbirimizi sürtünme yoluyla tatmin ediyoruz ya da bazen pek hazetmesem de oral yolla tatmin oluyoruz. Haftada 2-3 sefer yapıyoruz bunu ve zevk de alıyoruz. Fakat durup düşününce, bunun artık salakça bir hal aldığını fark ettim. Artık yeter diye bağırmak istiyorum, çünkü bir şey yapmazsam bu sanki bir ömür boyu böyle devam edecek. Sürtünme yoluyla sevişmeyi yediremiyorum artık. Herkes seks yapıyor, biz neden yapamıyoruz diye kafamda kurup duruyorum. Cinselliği yaşayan insanları kıskanıyorum. Bazen acaba eşimi tecrübe kazanıp beni yönlendirmesi için başka bir kadına mı yollasam diye bile düşünüyorum, ama gitmez ki Gitse bile ondan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmaz ki..
Geçen sene eşimin youtube hesabına girip izlediği videoları inceledim. Filmlerdeki bütün açık saçık sahneleri, artı 18 videoları izlemiş. Çok iğrendim, kavga çıkardım, ağladım. Söz verdirdim bir daha izlemeyeceğine, ama asla emin olamam izlemediğinden. Çünkü daha birkaç gün önce mastürbasyon yapıp yapmadığı konusunda sıkıştırdım, boş bir anına denk geldi herhalde, arada yapıyorum dedi. Çok üzüldüm. Bizim böyle bir sorunumuz varken sen neden mastürbasyon yapıyorsun, neden bana gelmiyorsun, neden denemiyoruz ya da neden benden istemiyorsun seni tatmin etmemi diye sordum. O da gençlik alışkanlığı işte diye cevap verdi, bir daha yapmayacağım söz dedi..
Bir haftadır bu siteyi takip ediyorum. Çare bulanları gördüm, birbirine destek olan kadınları gördüm, kız kardeşlik yapıyorsunuz birbirinize. Hepinizi kutluyorum bu destekleyici tavrınızdan dolayı. Lütfen bana da bir kardeşlik, bir ablalık yapın. 3 senelik flört dönemimizi, 4 senelik evliliğimizi heba ettim.
Bunun psikolojik yükü her şeyden ağır. Sevişenleri kıskanmak, cinsellikle ilgili soruları binbir yalanla geçiştirmek, çocuk düşünmüyor musunuz artık diye soranlara ne cevap vereceğini bilememek, gençliğim çürüyor diye düşünüp depresyonlara girmek, kocanızın mastürbasyonda kimleri hayal ettiğini kafaya takıp uykuların haram olması Gerçekten çok ama çok zor. Egzersizlere başlayacağım ve bir de böyle deneyeceğim. Bakalım içime bir şey girmesi fikrine alışabilecek miyim?
Aslında bunun sebebi yetiştirilme tarzımız. Ne kadar eğitim görürsek görelim, çocuklukta öğretilenler kişiliğimize işliyor. Avret mahalini koru derdi de başka bir şey demezdi babaannem. Bisiklete binmemi bile hoş karşılamazdı, kutuna bastırıyorsun bisiklete binerek zarar veriyorsun derdi. Gece uyurken iki elimi bacaklarımın arasına sokardım ısınsın diye, görünce hemen elimi çıkarırdı bacaklarımın arasından, günah derdi. Daha bunun gibi bir sürü örnek verebilirim. İşte bu koca karı laflarının sonucunda vajinasını dahi tanımayan, hatta vajinasına bakamayan bir kadın oldum. Belki herkesin saygı duyduğu biri oldum ama sevdiği erkekle yekvücut olamayan, bu mutluluğu yaşamaktan aciz biri oldum. 4 senedir susuyorum, sabır taşı olsa çatlardı. Bu siteye de çekingenliğimden giremedim, yoksa haberim vardı aslında böyle bir siteden. En yakın dostlarıma, kardeşlerime, anneme, akrabalarıma söyleyemedim. İnsanlar anlıyor mu acaba diye kurup duruyorum kendi kendime. Kocamla aramızda her gün büyüyen bir sır halini aldı bu mesele. Şu an bunları yazmak bile bir özgürlük, bir rahatlama benim için. Becerebilir miyim bilmiyorum, ama en azından artık niyetliyim bu sorunumu çözüme kavuşturmaya. Yoksa evliliğimi daha fazla uzatmayacağım. Kocam olmadan hayatın bir anlamı yok, ama en azından bu yükten kurtulurum. Ya da daha mutsuz olurum, ne bileyim...
Sıkılmadan okuyan varsa ve bana yol göstermek isterse, can kulağıyla dinlerim. Çünkü artık sabrımın ve gücümün sonuna geldim. Anlayışlı ve yapıcı yorumlarınızı bekliyorum. Herkese Allah yardım etsin, inşallah hepimiz bu ağır yükten kurtuluruz da bebeklerimiz olur, tam anlamıyla aile oluruz bir gün...
Çok üzüldüm canım kardeşim..zor bi durum eşinin yaşadıklarıda ve yaptıklarıda neyse bu önemli deil ama bu sorun şkinçzinde sorunu sana yardımcı olması gerek bence güzelce konuşu. Bu aralar burası durgun bende 6 ay olacak evleneli 2.5 ay sonra yendim eski sayfalardan aç oku rast gele.herkesin yenme yöntemi süresi farklı ne aşamadasın onu bul bacaklarını açıyor msn vajinanı tanıyor msn.bunlar önemli netten ben önce inceleyip vajinayı tanımıştım.sonra ayna ike kendiminkine bakamıştım sonra kulak çöpü streçledim jelledim ve delikten sok girince tamam oldu dedim ve çok rahatladım. Parmakta denedim oldu ama parmak bana göre deil di.kulak çöpüne peçete sarıp kalımlaştırdım ve bi haftada yendim eş denemesindede pozisyonum allta yastık koy sen kendin kontrol et yerleştir sonrada bacaklarının eşinin beline dola kolaylıkla oluyor jel yada z yağı çok ii oluyor.ve sonrasında eşinle bağında artıyor hemen başla hedef koy kendine mesele bir hafta bir ay neyse artık dua et eşinide ihmal etme karşılıklı yardımcı olun erkekler içinde zor çünki onlarda şehvet daha ağır basıyor.tabiki düzene girince bayanda çok güzel hissediyor hadi kolay gelsınnnn
oncelikle merhaba uzun zamndir girmiyorum bu siteye yazini okuyunca yazmak istedim cnm bnimde bes yilim btti evllikte ve uc ay once astim bu sorunumu eminimki snde asicaksin hic umudunu kaybtme burayi birakma sakim ve egzersize hemn bsla nolur birkma inanki baslarsan egzersize iki uc hafta icnde yenersin ve cok mutlu olursun bn gozumde okadar buyutmustumki vajinusmusu bes yilimi aldi kndime asacagima hic inanmiyodum neler denedm neler ne gunler gecirdim geceler hep aglamkla gecti nyse cnm erteleme ve bitir bu isi eminm yardimci olucaklardir sana burayi takip et ve parmak egzersizyle basla derim dokunamiyosan ayna karsisinda incele ve yavsca dokun ve isart parmkdan bsla baktinki parmkla korkunu asamadin apartla denersin sn sanslisin cok sukur esinle aranzdaki bag bitmems daha kolay asarsin ve asincada daha kolay yoluna girecktir diye dusunuyorm bn astim ama sprnlarim bitmedi cnku okadar hayttan koptumki okadar abartmisimki esimle aramzda bisey kalmams ask namina nyse hayirlisi nediyim kisacasi hemn basla cnm inanki cok yakin senin icin mutlu gunler kib burayi birakma surekli yaz yaptigni merak ettigni mtlaka cvp bulcaksin
canım ben sıkılmadan okudum ama hepimiz aynı yollardan aynı acılardan geldik tutun buradaki arkadaşlara ben bir süre ara verdim psikolojim alt üst oldu şimdi de memlekete gideceğiz dönüşte egzersiz yapacağım inşallah katıl bizlereee başarı seni bekliyor
Allah senin de bizlerin de yardımcısı olsun :/
Çok teşekkür ederim cevap yazdığınız için. Bir haftadır okuyorum sayfaları, birçok hikaye duydum, moral oldu bir yerde. Ben de yenebilirim bu sorunu diye düşünmeye başladım. Niyetliyim, üstesinden geleceğim bu durumun. Bugün foruma yazdıktan sonra gittim güzelce yıkandım, kendimi hazırladım psikolojik olarak. Karşıma bir ayna koydum ve nefes alıp vererek egzersizleri yapmaya başladım. Vajinanın açılıp kapanmasını izledim, sonra da serçe parmağımı soktum. 2-3 sefer böyle denedim. Baktım oldu, sevinçten ağlayacaktım neredeyse. Sonra işaret parmağımı jelleyip soktum, baktım o da girdi. Tam giyinecektim, hadi bir de iki parmakla birden deneyeyim dedim. Tabii hep jel kullandım. İşaret parmağımla orta parmağımı birlikte sokabildiğimi görünce dünyalar benim oldu. Eşime de söyledim, çocuk gibi seviniverdim :) O da sen biraz daha dene, iyice alış içine bir şeyin girmesine, sonra birlikte deneriz dedi. Sabahki moralimle şimdiki ruh halim arasında dağlar kadar fark var kardeşim. İnşallah tamamen başardığımda da yazacağım size, haber vereceğim.
Siz de benim gibi uzun süre uğraşmışsınız, ama gözünüz aydın, çözülmüş sorunuz nihayet. Ben de foruma yazdıktan sonra parmak egzersizlerine başladım ve iki parmağı birden sokabildim. Kendime inanamıyorum ama yaptım. Eşinizle aranızın bozulduğunu yazmışsınız, umarım düzelir. Benim tavsiyemi ne kadar dikkate alırsınız bilmiyorum ama bence eşinizle yeniden sevgili olmaya çalışın. En büyük sorunu aşmışsınız, duygularınız da eski coşkusuna kavuşacaktır bence zamanla. Aşk romanları okuyun, çok işe yaradığını duyuyorum ilişkileri canlandırma konusunda.
Şimdi orayı keşfet parmağında eğimi gör popoya doğru.sonra aparat yapabilirsin ki bunları bi günde yaptıysan inş hemen yenersin hiç vakit kaybetme aparat yap.eşli denemede başarısızlık olabilir hiç üzülme sen yolu yarışasın bile maşallah ve kocaman aderin sana
Kızlar müjde bende kulak çubuğuyla egzersiz yapıyordum. en son 20 çubukla yaptım içerde döndürdüm fln. Bu akşam eşimle denedik ıslaklık vardı bende üstteyken penisin yarısı girdi ve hiç acımadı ama yoruldum bacaklarım titredi acımamasına rağmen. Gerçekten acımamasına rağmen korktuğumu anladım ne garip insanlarız aslında. Yinede çok mutluyum nerdeyse yarısından fazlası girdi hiç acı olmadan yorulmasam tamamı girecekti. Sonra ereksiyon kaybı oldu. Ama eminim en kısa zamanda olacak.
Ay büyük moral oldu bunu duymak, gözün aydın şimdiden! Ben de bugün parmak egzersizlerine başladım ve çok kısa bir sürede 2 parmağı birden sonuna kadar sokabilmeyi başardım. Sence bu noktada ne yapmalıyım? Eşimle mi deneyeyim? Yoksa bir-iki gün daha kendim mi devam edeyim bu şekilde?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?