canım benim.. bu konuda da da yalnız değilsin maalesef.. beni de hep bişiyler engellerdi.. sanki derdim kendi kendime istesem yaparım zaten ben başarırım ama istemiyorum sanki..gerek yok doğru değill derdim hep.. işte saçma sapan duygular geliştirmişim kendimce..sevdiğim adamın elini tutup nasıl çıkıcam karşısına, onun yanında nasıl sohbet edicem den tut---düğün geceme kadar.... düğünümde bile o kadar utandım ki.. babamın karşısına nasıl çıkarım gelinlikle..gelinlik giymesem olmazmıdan tut koca kız olmadım haala..babam ordan bakarken ben sevdiğimle nasıl dans ediceme kadar neler neler... bunlar oldu geçti.. geriye döndüğümde diyorum keşke utanıp sıkılacağıma daha çok keyfini çıkarsaydım:)) benim vaji 3 yıl sürdü.. o dengeyi kuramadım hiç.. ama acıycak korkusu değildi benimkisi biliyordum yani çünkü çok canı tatlı biri değilimdir yani..başka bişiydi ama bilmiyordum ..şimdi yendim ama sebebini haala bilmiyorum neydi üç senede olmayan da o gecede olmuştu... bunun gerçekten nedenini bilmiyorum.. artık sormuyorum da kendime..bilinçli aklım bana doğru olanın ne olduğunu yapmam gerekenin ne olduğunu söylüyorda o bilinçaltında oluşturduğum duygularım neler onu bilmiyordum yani..
ama sonucu biliyorum:)) olması gerekiyordu artık.. bunun için de çok emek harcıyordum..hem çalışıyordum hem egzersizlere yoğunlaşmıştım hergün yeni bişiy öğreniyordum uyguuyordum..eşim çok geç geliyordu gece 4 lere kadar uğraşıyordum sabah kalkıp işe gidiyordum.. arada kavgaları tartışmaları dengelemek de hep bana düşüyordu.bildiğin vaji kampına sokmuştum kendimi yani... --olmuştu sonunda.. 3 yıl sonraydı belki geçti belki ama olmuştu yani...yenmiştim vajinusmusu:))...
ha şimdi ne değişti.. hemen söyleyeyim.. şimdi de diyorum mesela hamile kalsam hamile halımle nasıl çıkarım babamın karşısına.. yine utanırım sıkılırım... o utanma duygusunu o çekinmeyi tarif edemiyorum işte hisseden bilir sadece..ve bunu kolay kolay kendi kendimize üstesinden gelmek biraz zor.. bilinçaltı çalışmaları yapmak gerekiyo.. geçmişte kurduğun yanlış duygusal bağlar ne kadar güçlü onu bilemiyoruz belki kolay geçer belki zor ama iyi bir piskoterapistle falan çalışmak gerekir diye düşünüyorum..
ama önemli olan şu.. bu senin de hissettiğin duygun var ya 'yapmaman gerektiği duygusu' onun içinde geçerli.. bu bilinçaltının duygusu..şuan ki senin değil.. her ne olduysa artık ne yaşadıysan böyle bir duygu oluşturmuşsun. bunun önemi yok.. bunun cevabını kendi kendine vermen de zor.. ama nedenini bilmesen de bu duygunu silemessen de şuan bunun seni engellemesini durdurabilirsin.. yani şuan ki sen, biliyor hem de çok iyi biliyor..'' sen sevdiğin adamla eşinle kocanla ilişkiye girmek istemen çok normal .. bu kötü birşey değil....bu işi yaptığın zaman sen de kötü olmuyorsun.. artık evli bir kadınsın ve evli tüm kadınlar gibi bunun gerekli olduğunu, buna ihtiyacın olduğunu, bundan keyif alman gerektiğini bu işi keyfince yaptığın zaman gerçekten bir kadın gibi hissedeceğini bilinçli sen yani şu anki sen çok iyi biliyorsun.. sadece buna odaklanırsan belki daha kolay olur senin içinde... benim için öyle olmuştu... biraz uzun oldu kusura bakma.. ha öbür duyguya gelince de.. niye var nedenini ne nasıl kazıycaz silicez atıcaz beynimizden onu bende bilmiyorum henüz ..bende etkisi haala devam ediyor.. onun bir yolunu bulursan bana da söyle:))