- 7 Ağustos 2009
- 5.112
- 496
- 398
- Konu Sahibi nomunomuchua
-
- #41
olmayınca olmuyor işte...
herşey nasip kısmet..buda sizin sınavınız..evlilik kazı kazan gibi bişey ne çıkcağı belli olmaz..önce iyi olur 5 sene sonra kötü olur yada tam tersi...evet kötü insanlarla karşılaşmışsınız ama bundan sonrada böyle olcak anlamına gelmiyor..sabır,dua ve şükür ile hepsinin üstesinden gelirsiniz inşallah6 kız kardeşiz biz.
En büyük ablam teyzemin oğlu ile evlendi, küçüktü.
Akraba akrep olabilirmiş bilememişler, nasipmiş oldu.
Oğulları uyuşturucu bağımlısıymış güya bilmiyorlarmış buna rağmen evlendirdiler,
tedavi için destek olmadılar. Öldü gitti genç yaşında ablam dul kaldığında 29 du daha.
Bir kızı ile kaldı, adam gibi bir evlilik yaşamadan uçup gitti hayalleri.
En büyük olan benim anneme oldu.
Diğer ablam ailesini küçük yaşta kaybetmiş biri ile evlendi.
Ailesiz orda burda büyüdüğü için sorumsuz, başıboş, rahatına düşkün biriydi.
Aldatıldı boşanıyor şimdi..
3 yıl evli kaldı. İte kaka, yıprata yıprata..
Yine en büyük yıkım benim anneme oldu.
Sonraki en akıllımız bizi gördü gördü evlilikten soğudu.
Evlenmiyor yaşı 30. En iyisini yapıyor diye düşünür oldum.
Sonra ben parlak bir evlilik gibi görünürken, bol çalkantılı ilk bir yılımla anneciğimin üzülmesine sebep oldum. O melek gibi kadın çirkef, haddini bilmez dünürler ile muhattap oldu.. Sonuçta bol mesafeli, kalpte yaralar,kırgınlıklar ve evladının huzuru için yılda bir görünce selamlaşılan bir dünür ilişkisi..
Benim küçüğüm kültür, gelenek bakmadan sevdi, evlendi.
Kv nin yan binasına geçti. 1 yıl olmadan aldı başını yürüdü sorunlar.
Her gün gelmedi, yanıma çıkmadı kavgası, surat asması. Anneciğine karşı pasif kalan adam.
Kadının gözünde pısırık bir koca. Kendini ezdirmemek için nasıl olsa beni ezdirmeyen annesine dur diyen bir kocam yok diye düşünüp saçmalama boyutunda aslan kesilen kardeşim.
Öyle ki artık kv gel kızım sarılayım dese ''Hayırrr müsait değilim işlerim var'' diyecek.
Kendisini korumaya çalışırken mesafe koyarken eşi ile kötü oldu iyice.
Ve yine tansiyonu tepede olan annem. Bugün artık '' Siz rezilsiniz, kimseyle yapamazsınız. Öyle bir dünya yok yeri gelecek susacaksın, yutacaksın, istemesen de hizmet edeceksin. Kocanın hatrı için yapacaksın. Bu kafayla hepinizin sonu boşanma.
Bana laf getirmeyin yeter. '' diye naralar attı.
En küçüğü de bekar. Aman o da böylesini bulacaksa bulmasın der oldum artık.
İyi insanlar bizi neden bulmuyor?
Üzülüyorum en çok anneme.
Hani şu şeker gibi eş ailesi oluyor.
Kv mi annem gibi severim. Aman kp im bir tanedir diyenler.
Var da bizi mi bulmuyor?
Yoksa biz akılsız başımızın derdini mi çekiyoruz?
Yoksa yok mu yahu?
Benim annem evladını üzmeyen, yormayan insanlarla dünürlüğü tadamayacak mı?
Çok üzgünüm bugün yine..
Okuyan arkadaşlar uzun oldu kusura bakmayın..
Ben hep böyle uzun dökerim içimi..
Sansizlik sizdeki hem iyiyi bulmakta cok zor ailelerde illa biri sorunlu oluyor ya cekilir yada son verilir annem cefa cek sefa gelir ardindan hep der ben gormedim gercide birgun bir yerde elbet sans gelir
Annenede allah sabir versin hepinize ayri ayri uzuluyordur simdi
Evlilik Kumar'dır..Ne çıkarsa bahtına..
Malesef acı ama gerçek.
6 kız kardeşiz biz.
En büyük ablam teyzemin oğlu ile evlendi, küçüktü.
Akraba akrep olabilirmiş bilememişler, nasipmiş oldu.
Oğulları uyuşturucu bağımlısıymış güya bilmiyorlarmış buna rağmen evlendirdiler,
tedavi için destek olmadılar. Öldü gitti genç yaşında ablam dul kaldığında 29 du daha.
Bir kızı ile kaldı, adam gibi bir evlilik yaşamadan uçup gitti hayalleri.
En büyük olan benim anneme oldu.
Diğer ablam ailesini küçük yaşta kaybetmiş biri ile evlendi.
Ailesiz orda burda büyüdüğü için sorumsuz, başıboş, rahatına düşkün biriydi.
Aldatıldı boşanıyor şimdi..
3 yıl evli kaldı. İte kaka, yıprata yıprata..
Yine en büyük yıkım benim anneme oldu.
Sonraki en akıllımız bizi gördü gördü evlilikten soğudu.
Evlenmiyor yaşı 30. En iyisini yapıyor diye düşünür oldum.
Sonra ben parlak bir evlilik gibi görünürken, bol çalkantılı ilk bir yılımla anneciğimin üzülmesine sebep oldum. O melek gibi kadın çirkef, haddini bilmez dünürler ile muhattap oldu.. Sonuçta bol mesafeli, kalpte yaralar,kırgınlıklar ve evladının huzuru için yılda bir görünce selamlaşılan bir dünür ilişkisi..
Benim küçüğüm kültür, gelenek bakmadan sevdi, evlendi.
Kv nin yan binasına geçti. 1 yıl olmadan aldı başını yürüdü sorunlar.
Her gün gelmedi, yanıma çıkmadı kavgası, surat asması. Anneciğine karşı pasif kalan adam.
Kadının gözünde pısırık bir koca. Kendini ezdirmemek için nasıl olsa beni ezdirmeyen annesine dur diyen bir kocam yok diye düşünüp saçmalama boyutunda aslan kesilen kardeşim.
Öyle ki artık kv gel kızım sarılayım dese ''Hayırrr müsait değilim işlerim var'' diyecek.
Kendisini korumaya çalışırken mesafe koyarken eşi ile kötü oldu iyice.
Ve yine tansiyonu tepede olan annem. Bugün artık '' Siz rezilsiniz, kimseyle yapamazsınız. Öyle bir dünya yok yeri gelecek susacaksın, yutacaksın, istemesen de hizmet edeceksin. Kocanın hatrı için yapacaksın. Bu kafayla hepinizin sonu boşanma.
Bana laf getirmeyin yeter. '' diye naralar attı.
En küçüğü de bekar. Aman o da böylesini bulacaksa bulmasın der oldum artık.
İyi insanlar bizi neden bulmuyor?
Üzülüyorum en çok anneme.
Hani şu şeker gibi eş ailesi oluyor.
Kv mi annem gibi severim. Aman kp im bir tanedir diyenler.
Var da bizi mi bulmuyor?
Yoksa biz akılsız başımızın derdini mi çekiyoruz?
Yoksa yok mu yahu?
Benim annem evladını üzmeyen, yormayan insanlarla dünürlüğü tadamayacak mı?
Çok üzgünüm bugün yine..
Okuyan arkadaşlar uzun oldu kusura bakmayın..
Ben hep böyle uzun dökerim içimi..
canım Allah yardımcınız olsun..
Anneciğine ve size sabırlar versin...
6 kız kardeşiz biz.
En büyük ablam teyzemin oğlu ile evlendi, küçüktü.
Akraba akrep olabilirmiş bilememişler, nasipmiş oldu.
Oğulları uyuşturucu bağımlısıymış güya bilmiyorlarmış buna rağmen evlendirdiler,
tedavi için destek olmadılar. Öldü gitti genç yaşında ablam dul kaldığında 29 du daha.
Bir kızı ile kaldı, adam gibi bir evlilik yaşamadan uçup gitti hayalleri.
En büyük olan benim anneme oldu.
Diğer ablam ailesini küçük yaşta kaybetmiş biri ile evlendi.
Ailesiz orda burda büyüdüğü için sorumsuz, başıboş, rahatına düşkün biriydi.
Aldatıldı boşanıyor şimdi..
3 yıl evli kaldı. İte kaka, yıprata yıprata..
Yine en büyük yıkım benim anneme oldu.
Sonraki en akıllımız bizi gördü gördü evlilikten soğudu.
Evlenmiyor yaşı 30. En iyisini yapıyor diye düşünür oldum.
Sonra ben parlak bir evlilik gibi görünürken, bol çalkantılı ilk bir yılımla anneciğimin üzülmesine sebep oldum. O melek gibi kadın çirkef, haddini bilmez dünürler ile muhattap oldu.. Sonuçta bol mesafeli, kalpte yaralar,kırgınlıklar ve evladının huzuru için yılda bir görünce selamlaşılan bir dünür ilişkisi..
Benim küçüğüm kültür, gelenek bakmadan sevdi, evlendi.
Kv nin yan binasına geçti. 1 yıl olmadan aldı başını yürüdü sorunlar.
Her gün gelmedi, yanıma çıkmadı kavgası, surat asması. Anneciğine karşı pasif kalan adam.
Kadının gözünde pısırık bir koca. Kendini ezdirmemek için nasıl olsa beni ezdirmeyen annesine dur diyen bir kocam yok diye düşünüp saçmalama boyutunda aslan kesilen kardeşim.
Öyle ki artık kv gel kızım sarılayım dese ''Hayırrr müsait değilim işlerim var'' diyecek.
Kendisini korumaya çalışırken mesafe koyarken eşi ile kötü oldu iyice.
Ve yine tansiyonu tepede olan annem. Bugün artık '' Siz rezilsiniz, kimseyle yapamazsınız. Öyle bir dünya yok yeri gelecek susacaksın, yutacaksın, istemesen de hizmet edeceksin. Kocanın hatrı için yapacaksın. Bu kafayla hepinizin sonu boşanma.
Bana laf getirmeyin yeter. '' diye naralar attı.
En küçüğü de bekar. Aman o da böylesini bulacaksa bulmasın der oldum artık.
İyi insanlar bizi neden bulmuyor?
Üzülüyorum en çok anneme.
Hani şu şeker gibi eş ailesi oluyor.
Kv mi annem gibi severim. Aman kp im bir tanedir diyenler.
Var da bizi mi bulmuyor?
Yoksa biz akılsız başımızın derdini mi çekiyoruz?
Yoksa yok mu yahu?
Benim annem evladını üzmeyen, yormayan insanlarla dünürlüğü tadamayacak mı?
Çok üzgünüm bugün yine..
Okuyan arkadaşlar uzun oldu kusura bakmayın..
Ben hep böyle uzun dökerim içimi..
Emin ol yalnız değilsiniz.
Hepimiz aynı kaderi yaşıyoruz. Yeri geliyor kızılcık şerbeti içiyor ses etmiyoruz. Bizlere (evlatlar) olanlar oluyor ama bizim kadar anneler babalarda acı çekiyor. Yeri geliyor en çok onlara üzülüyoruz kendi üzüntümüzü unutup.
Allah da bizi böyle sınıyor diyip iç geçirip gelecek güzel günlerin hayalini kurup sarılıyoruz.
Sabretmek lazım. Allah kimseye çekemeyeceği acıyı vermezmiş. Asla isyan etme.
Siz yine ne olursa olun bütün kardeşlerinle annene sarılın. Herkes gider annen kalır yanına.
Allah yardımcınız olsun.
Ah cankm benim bu anlattiklarin ne böyle evleneceniz adamin ailesine bagli olmasi lazimki aileye deger versin ayrica anca görgüsüz insanlar böyle olur siz hep öylelerkne denk gelmissiniz allah ons hepinizin karsisina hayirli kismet cikarir arkadasa katiliyorum kurban kestirin :)
Allah hepinize kolaylık annenize sabır versin. . İnşallah bu zor süreçler bir anda bırakır yakanızı . . Mutluluk evlerinizden eksik olmasın
6 kız kardeşiz biz.
En büyük ablam teyzemin oğlu ile evlendi, küçüktü.
Akraba akrep olabilirmiş bilememişler, nasipmiş oldu.
Oğulları uyuşturucu bağımlısıymış güya bilmiyorlarmış buna rağmen evlendirdiler,
tedavi için destek olmadılar. Öldü gitti genç yaşında ablam dul kaldığında 29 du daha.
Bir kızı ile kaldı, adam gibi bir evlilik yaşamadan uçup gitti hayalleri.
En büyük olan benim anneme oldu.
Diğer ablam ailesini küçük yaşta kaybetmiş biri ile evlendi.
Ailesiz orda burda büyüdüğü için sorumsuz, başıboş, rahatına düşkün biriydi.
Aldatıldı boşanıyor şimdi..
3 yıl evli kaldı. İte kaka, yıprata yıprata..
Yine en büyük yıkım benim anneme oldu.
Sonraki en akıllımız bizi gördü gördü evlilikten soğudu.
Evlenmiyor yaşı 30. En iyisini yapıyor diye düşünür oldum.
Sonra ben parlak bir evlilik gibi görünürken, bol çalkantılı ilk bir yılımla anneciğimin üzülmesine sebep oldum. O melek gibi kadın çirkef, haddini bilmez dünürler ile muhattap oldu.. Sonuçta bol mesafeli, kalpte yaralar,kırgınlıklar ve evladının huzuru için yılda bir görünce selamlaşılan bir dünür ilişkisi..
Benim küçüğüm kültür, gelenek bakmadan sevdi, evlendi.
Kv nin yan binasına geçti. 1 yıl olmadan aldı başını yürüdü sorunlar.
Her gün gelmedi, yanıma çıkmadı kavgası, surat asması. Anneciğine karşı pasif kalan adam.
Kadının gözünde pısırık bir koca. Kendini ezdirmemek için nasıl olsa beni ezdirmeyen annesine dur diyen bir kocam yok diye düşünüp saçmalama boyutunda aslan kesilen kardeşim.
Öyle ki artık kv gel kızım sarılayım dese ''Hayırrr müsait değilim işlerim var'' diyecek.
Kendisini korumaya çalışırken mesafe koyarken eşi ile kötü oldu iyice.
Ve yine tansiyonu tepede olan annem. Bugün artık '' Siz rezilsiniz, kimseyle yapamazsınız. Öyle bir dünya yok yeri gelecek susacaksın, yutacaksın, istemesen de hizmet edeceksin. Kocanın hatrı için yapacaksın. Bu kafayla hepinizin sonu boşanma.
Bana laf getirmeyin yeter. '' diye naralar attı.
En küçüğü de bekar. Aman o da böylesini bulacaksa bulmasın der oldum artık.
İyi insanlar bizi neden bulmuyor?
Üzülüyorum en çok anneme.
Hani şu şeker gibi eş ailesi oluyor.
Kv mi annem gibi severim. Aman kp im bir tanedir diyenler.
Var da bizi mi bulmuyor?
Yoksa biz akılsız başımızın derdini mi çekiyoruz?
Yoksa yok mu yahu?
Benim annem evladını üzmeyen, yormayan insanlarla dünürlüğü tadamayacak mı?
Çok üzgünüm bugün yine..
Okuyan arkadaşlar uzun oldu kusura bakmayın..
Ben hep böyle uzun dökerim içimi..
6 kız kardeşiz biz.
En büyük ablam teyzemin oğlu ile evlendi, küçüktü.
Akraba akrep olabilirmiş bilememişler, nasipmiş oldu.
Oğulları uyuşturucu bağımlısıymış güya bilmiyorlarmış buna rağmen evlendirdiler,
tedavi için destek olmadılar. Öldü gitti genç yaşında ablam dul kaldığında 29 du daha.
Bir kızı ile kaldı, adam gibi bir evlilik yaşamadan uçup gitti hayalleri.
En büyük olan benim anneme oldu.
Diğer ablam ailesini küçük yaşta kaybetmiş biri ile evlendi.
Ailesiz orda burda büyüdüğü için sorumsuz, başıboş, rahatına düşkün biriydi.
Aldatıldı boşanıyor şimdi..
3 yıl evli kaldı. İte kaka, yıprata yıprata..
Yine en büyük yıkım benim anneme oldu.
Sonraki en akıllımız bizi gördü gördü evlilikten soğudu.
Evlenmiyor yaşı 30. En iyisini yapıyor diye düşünür oldum.
Sonra ben parlak bir evlilik gibi görünürken, bol çalkantılı ilk bir yılımla anneciğimin üzülmesine sebep oldum. O melek gibi kadın çirkef, haddini bilmez dünürler ile muhattap oldu.. Sonuçta bol mesafeli, kalpte yaralar,kırgınlıklar ve evladının huzuru için yılda bir görünce selamlaşılan bir dünür ilişkisi..
Benim küçüğüm kültür, gelenek bakmadan sevdi, evlendi.
Kv nin yan binasına geçti. 1 yıl olmadan aldı başını yürüdü sorunlar.
Her gün gelmedi, yanıma çıkmadı kavgası, surat asması. Anneciğine karşı pasif kalan adam.
Kadının gözünde pısırık bir koca. Kendini ezdirmemek için nasıl olsa beni ezdirmeyen annesine dur diyen bir kocam yok diye düşünüp saçmalama boyutunda aslan kesilen kardeşim.
Öyle ki artık kv gel kızım sarılayım dese ''Hayırrr müsait değilim işlerim var'' diyecek.
Kendisini korumaya çalışırken mesafe koyarken eşi ile kötü oldu iyice.
Ve yine tansiyonu tepede olan annem. Bugün artık '' Siz rezilsiniz, kimseyle yapamazsınız. Öyle bir dünya yok yeri gelecek susacaksın, yutacaksın, istemesen de hizmet edeceksin. Kocanın hatrı için yapacaksın. Bu kafayla hepinizin sonu boşanma.
Bana laf getirmeyin yeter. '' diye naralar attı.
En küçüğü de bekar. Aman o da böylesini bulacaksa bulmasın der oldum artık.
İyi insanlar bizi neden bulmuyor?
Üzülüyorum en çok anneme.
Hani şu şeker gibi eş ailesi oluyor.
Kv mi annem gibi severim. Aman kp im bir tanedir diyenler.
Var da bizi mi bulmuyor?
Yoksa biz akılsız başımızın derdini mi çekiyoruz?
Yoksa yok mu yahu?
Benim annem evladını üzmeyen, yormayan insanlarla dünürlüğü tadamayacak mı?
Çok üzgünüm bugün yine..
Okuyan arkadaşlar uzun oldu kusura bakmayın..
Ben hep böyle uzun dökerim içimi..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?