• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Var mi benim gibi nefret ettigi bir yerde yasamak zorunda olan?

Diyorum ya , gamsızlık işi yurtdışında yaşamak ...
Babannem öldü, amcamlar annelerinin cenazesine gelmedi de, aynı yıl olan birilerinin düğünlerine geldiler.
Onlar da rahat yaşıyor .

Daha geçen gün adam, 1 yaşındaki oğluna tecavüz etti de, sonra 20 mahkum da içerde ona aynısını yaptı ya .
O nereydi ? Yurtdışı :31:

iyi yapmışlar sapığa...
 
nefret ettiğim bir yerde değil de nefret ettiğim bir hayatı yaşıyorum. şuan bir işim yok.

sen en azından işe gidip geliyormuşsun ben yataktan kalkıyorum koltuğa oturuyorum iş başvurusu yapıyorum internette takılıyorum kitap okuyorum birileri arayıp görüşmeye çağırsın diye bekliyorum akşam oluyor.

dışarı çıkasım bir şey yapasım yok. işsizlik psikolojisi çok kötü. yaşama hevesini aldı götürdü benden.

en azından işin okulun var. onlarla oyalanırsın 1 yıl geçer.

ben bu içinde bulunduğum durum ne zaman bitecek onu bile bilmiyorum. sıkıntıdan boğulmaktan uyuyamıyorum bile.

sayılı gün çabuk geçer kavuşursun istanbul'a. ben ne zaman isteklerime kavuşucam hiç bilmiyorum.:14:

Dogru, senin de icinde bulundugun durum kolay degil. Ama is elinde sonunda bulacaksin. Evine kapanma, ck dolas arkadasinla mesela. Is, okul insani mesgul tutuyor ama bir arkadas gibi de degil. Sosyalligin yerine gecmiyor yani. Zaman isle okulla daha cabuk geciyor sadece...

Canim, gel tabii, ben de Amerika da yasadim bir sure ve hic sevemedim. Istanbula temelli donus yaptigimdan beri, bir tek gun bile kararimdan pismanlik duymadim. Orada cok sevdigim arkadaslar biraktim, israrla gel derler ama tatil icin bile gidesim yok.

Lakin son bir senen de olsa, sadece ev, is, dersler arasinda kalmamalisin. O an cok canin istemese de mutlaka cik, sosyalles. Asyali yada muslumanlarin kulturleri bize benziyor. Anlasmasi eglenmesi daha kolay. Insanlarla takilip vakit gecirince, farkli ortamlara girince yeniden sarj oluyorsun sanki. Kafan dagiliyor, dinleniyorsun ve biraktigin islere kaldigin yerden devam etmek cok daha kolay oluyor.

Hersey gonlunce olsun insallah.:3:
Iste ben de senin gibi insanlara ozeniyorum. Turkiye'ye dondugune pisman olan kadar, iyi ki donmusum diyene de rastladim. Ben de buyuk ihtimalle sizin gruba dahil olacagim, iyi ki gelmisim diyerek.
Simdi eski bir arkadasimla gorusmeyi dusunuyorum, bakalim, bazi durumlar duzelir insalah.
Tesekkur ederim.
 

Iste evlenmek, cocuga karismak daha da zor hale getiriyor herseyi. Cocugunu dusun, esinin islerini, kendi islerini... O yuzden bari bekarken kacayim da kurtulayim istiyorum. Kimseye gonlumu kaptirmak gibi bir niyetim de yok, Allah korusu diyorum yani. Allah'tan donme sansim var sizin de dediginiz gibi. Sizin de yasadiginiz yer icinize siner insallah.

Aynen, benim en büyük hayalim yürt dişında yüksek lısans yapmaktı, hep yürt dışı hayal ettım, ama hiç böyle olacağını düşünmemiştim, başta hiç sıkılmadım okul vardı birde eşimle tanıştım, 3-4 sene sonra ışte her şey boş gelmeye başladı, her şeyı sizin dediyıniz gibi uzaktan sayretmekten yoruldum, çoçuk eş ayrı, ama insan sosyal hayat olmadan ne kader dayanabilirki, kendimi ağlamaktan zor tutuyorum bunları anlatırken


Sent from my iPhone using Kadınlar Kulübü
 
Aynen, benim en büyük hayalim yürt dişında yüksek lısans yapmaktı, hep yürt dışı hayal ettım, ama hiç böyle olacağını düşünmemiştim, başta hiç sıkılmadım okul vardı birde eşimle tanıştım, 3-4 sene sonra ışte her şey boş gelmeye başladı, her şeyı sizin dediyıniz gibi uzaktan sayretmekten yoruldum, çoçuk eş ayrı, ama insan sosyal hayat olmadan ne kader dayanabilirki, kendimi ağlamaktan zor tutuyorum bunları anlatırken


Sent from my iPhone using Kadınlar Kulübü

Daha once de yurtdisinda yasayan birinin yazdigini okumustum. Boyle, biri doguyor, biri oluyor, biri hasta oluyor, biri evleniyor... Herkes orda oluyor, sen uzaktan bakiyorsun filan yazmisti. Aynen oyle iste. Bunlar insanin icinde sizi gibi kaliyor. Sanki herkes bir arada, sen disardasin, sen o sulaleye, arkadaslara ait degilsin gibi. Cok agir seyler bunlar. Insan ruhunun kaldiramayacagi seyler bence. Ben artik icimde bunlari biriktirerek yasayamiyorum sahsen. Aklima geldikce de aglarim, yok yani, artik bunye kaldirmiyor, benim psikoloji iflas etti.
:32:
 
Sendeki istanbul aski bende de izmir olarak var burdan bikac gun ayrilsam icim daraliyor ozluyorum :)) su dalgali denizi gormem lazim ille sabahlari ama hep de amerikada yasami merak etmisimdir ozellikle neden bilmem louisianaya gitmek isterdim ya da texas. Bi de gozum korktu ben de yuksek lisansa italyaya gidicem umarim bu kadar zorlanmam :26:
 
Sendeki istanbul aski bende de izmir olarak var burdan bikac gun ayrilsam icim daraliyor ozluyorum :)) su dalgali denizi gormem lazim ille sabahlari ama hep de amerikada yasami merak etmisimdir ozellikle neden bilmem louisianaya gitmek isterdim ya da texas. Bi de gozum korktu ben de yuksek lisansa italyaya gidicem umarim bu kadar zorlanmam :26:

Gecici olarak geldin mi bunlari hissetmezsin, zorlanmazsin. Burda hayat gecirmek gibi degil okuyup donmek. Gelirsin, alacagini alirsin, keyfine bakarsin, donersin. Sana ancak guzel bir ani olarak kalir. Dusundukce igrendigin gunler degil. :)
Izmir'i ben de cok severim. Neredeyse Istanbul kadar. Zaten oldu da Istanbul'da hic yapamadim ki pek ihtimal vermiyorum, Izmir gidecegim sehir olurdu. Ben de cok seviyorum. Izmir baskadir.
 
Gecici olarak geldin mi bunlari hissetmezsin, zorlanmazsin. Burda hayat gecirmek gibi degil okuyup donmek. Gelirsin, alacagini alirsin, keyfine bakarsin, donersin. Sana ancak guzel bir ani olarak kalir. Dusundukce igrendigin gunler degil. :)
Izmir'i ben de cok severim. Neredeyse Istanbul kadar. Zaten oldu da Istanbul'da hic yapamadim ki pek ihtimal vermiyorum, Izmir gidecegim sehir olurdu. Ben de cok seviyorum. Izmir baskadir.

Aa bekleriz guzel izmirimize :)) ama senin de cok az kalmis sevdecim 1 yil sonra bu aralarda bogazi seyrediyor olacaksin buna odaklan bence sadece :)
 
Sendeki istanbul aski bende de izmir olarak var burdan bikac gun ayrilsam icim daraliyor ozluyorum :)) su dalgali denizi gormem lazim ille sabahlari ama hep de amerikada yasami merak etmisimdir ozellikle neden bilmem louisianaya gitmek isterdim ya da texas. Bi de gozum korktu ben de yuksek lisansa italyaya gidicem umarim bu kadar zorlanmam :26:

Senin ki daha iyi, merak etme. Italyanlar sicak kanli, insana ilgili duyuyorlar. Yalniz capkin erkeklere dikkat et.:9:

Amerika da oyle degil, bireysellikleri cok guclu, oyle yetisiyorlar. Herkes ben kendi kendime yeterim havasinda, o yuzden ne sana gercek manada ilgi duyuyor kolay kolay, ne de kendi ozelini aciyor. Yapay, yuzeysel iliskiler hep. He ne oluyor, 70 inden sonra gozunun icine bakiyor yasli insanlar, bir cift laft etse de konussak diye. Acinasi bir durum...
.
 
Senin ki daha iyi, merak etme. Italyanlar sicak kanli, insana ilgili duyuyorlar. Yalniz capkin erkeklere dikkat et.:9:

Amerika da oyle degil, bireysellikleri cok guclu, oyle yetisiyorlar. Herkes ben kendi kendime yeterim havasinda, o yuzden ne sana gercek manada ilgi duyuyor kolay kolay, ne de kendi ozelini aciyor. Yapay, yuzeysel iliskiler hep. He ne oluyor, 70 inden sonra gozunun icine bakiyor yasli insanlar, bir cift laft etse de konussak diye. Acinasi bir durum...
.

Bol bol pizza makarna yicem artik cunku cok tuhaf yemekleri var ahtapot falan boo :1:

Italyanlar bize cok yakin bi milletmis zaten kursta kulturlerini de ogreniyorum baya iliskileri bize benziyor aile olarak biraz biz gibi tutucular aileye baglilik var yani. Ama erkeklerinin cok kaba oldugunu ve turk erkeklerine benzedigini soyluyorlar savusturmasini biliriz o zaman deneyimliyiz :9:

Edit: ya o kadar da kotu olamaz diye dusunuyor insan herkes mi soguk :26:
 
Son düzenleme:
Bol bol pizza makarna yicem artik cunku cok tuhaf yemekleri var ahtapot falan boo :1:

Italyanlar bize cok yakin bi milletmis zaten kursta kulturlerini de ogreniyorum baya iliskileri bize benziyor aile olarak biraz biz gibi tutucular aileye baglilik var yani. Ama erkeklerinin cok kaba oldugunu ve turk erkeklerine benzedigini soyluyorlar savusturmasini biliriz o zaman deneyimliyiz :9:

Edit: ya o kadar da kotu olamaz diye dusunuyor insan herkes mi soguk :26:

Italyan erkekleri bana pek kaba gelmedi, aksine gereginden fazla ilgililer sanki :52:

Amerikalilara gelirsek, bilmiyorum belki de ben pek sevemedigim icin pek guzel bisey aklima gelmiyor geriye bakinca, turtalar ve dondurmalar haric...

Bir de insanlar orada cok calismak zorunda, ogrenciler bile arkadas gibi hem okuyup hem calisiyor. O yuzden zaten kimse bir diger insan icin vakit harcamak istemiyor.
 
Aa bekleriz guzel izmirimize :)) ama senin de cok az kalmis sevdecim 1 yil sonra bu aralarda bogazi seyrediyor olacaksin buna odaklan bence sadece :)

Insallah canim ya, icimi ferahlattin bogaz filan deyince. O gunleri iple cekiyorum.

Senin ki daha iyi, merak etme. Italyanlar sicak kanli, insana ilgili duyuyorlar. Yalniz capkin erkeklere dikkat et.:9:

Amerika da oyle degil, bireysellikleri cok guclu, oyle yetisiyorlar. Herkes ben kendi kendime yeterim havasinda, o yuzden ne sana gercek manada ilgi duyuyor kolay kolay, ne de kendi ozelini aciyor. Yapay, yuzeysel iliskiler hep. He ne oluyor, 70 inden sonra gozunun icine bakiyor yasli insanlar, bir cift laft etse de konussak diye. Acinasi bir durum...
.

Aynen. Amerikalilarda iliskiler cok yuzeysel. Tamam iyi insanlar, hos insanlar ama kulturleri farkli iste. Insan iliskileri. Benim TR'de can ciger arkadasliklarim var mesela, onlardan sonra burda arkadaslik da cekilmiyor. zaten ben de o yuzdn kimseyle gorusmuyorum ya artik, beni tatmin etmiyor arkadaslik anlayislari.
 
Arkadaslar sizin durumunuz daha kotuymus ya. Omur boyu. Benim icin cekilecek dert, yasanacak hayat degil. 1 sene gozumde bir hic gibi gorundu simdi... Allah sizi de feraha erdirsin, gittiginiz yeri icinize sindirsin diyim, ne diyim bilemedim.


Haklisiniz. Insan yas gectikce nasil da onemli olan ailedir, sevmektir diyor degil mi? O refah hayat hevesi hep gencken. Sonra anliyor ki insan esas olan bir olmak, beraber olmak. Insanin ruhunu besleyen seyler bunlar.


Ohoo o zaman biz ne diyoruz ki, size viz gelir bizim dediklerimiz. Kimseye baglanma, ozleme ozelliginiz yoksa siz istediginiz yerde yasarsiniz, sorun olmaz. Ben baglanirim da ozlerim de. O yuzden uzaklasmak bana gore degil. Siz o yurek sizisini yasamayacaginiz icin sanslisiniz. Ama ben hayatimda insan sevmeyi ve ozlemeyi sizin gibi dusunmeye yine tercih ederim. Yani o maneviyata sahip olmamak kotu benim icin.
Benim kizkardesim de sizin gibi. Ozlemez, umrunda olmaz. O yuzden o da cok rahat. Ama onun gibi de olmak istemezdim. Ne kimseye tam olarak guvenir, ne kimseyi tam olarak sever, biraz duygusuzdur. O kadari da iyi degil diye dusunuyorum.

Sunu ekliyim. Turkiye'de gordugunuz vahsetler heryerde var. Burda da bebeklerini mikrodalgada yakanlar gorduk. 2 sene once is arkadasimin 2 yasindaki kizi bakicisi tarafindan katledildi. Yani disarisini cok masum sanmayin, sonra cok sasirirsiniz. Orda karisini olduren varsa burda da var yani.

Ne yaptı iş arkadaşınız peki?
 
Son düzenleme:
Ne yaptı iş arkadaşınız peki?

O bakiciyi tutukladilar. Su an hapiste.
Sizin gelmek istediginiz nokta burda adalet var, ama Turkiye'de yok gibi birsey saniyorum.
Turkiye'nin adalet sistemi bence de iyi degil.
Ama sizin verdiginiz ornegin karsiligi, benim orneklerim. Yani orda varsa burda da var. Cani heryerde cani.
 
Malesef bende cok uzaklardayim biricik annecigimden sevdicegim icin cok uzaklara gittim katlanabilirim sandim ama ne yazikki cok zor kimsem yok esim disinda burda dil bilmiyorum etmiyorum hala alisamadim cok zor biran once donmek istiyorum ama esimden dolayi 2 3 yil burdayiz gibi gozukuyor cok kotugum gun gectikce iyice bunalima giriyorum... :'(
 
Merhabalar,
Benim kronik derdim bu. Kronik depresifligim, kronik mutsuzlugum. Buraya konu acmayi uzun zamandir dusunuyordum, artik dayanamadim, aciyorum.
2 senedir boyle hissediyorum, ama artik adayanamayacak noktada oldugumu hissediyorum.
24 yasindayim. Bilen bilir, 9 yildir yurtdisinda yasiyorum. Ve en buyuk istegim tekrardan Istanbul'a, dogup buyudugum sehire yerlesmek. Tekrar bu asik oldugum sehirle, arkadaslarimla, akrabalarimla bir arada olmak...

Malesef elimi kolumu baglayan bir okulum var. Hem calisiyorum, hem yuksek lisans yapiyorum. Is birakilir, gittigin yerde yine birsey bulunur da okul varken bir yere gidemiyor insan. Okulum gelecek Mayis'ta bitiyor. Allah'a sukur, 1 senem kaldi, ama gunlerim nasil geciyor bir de bana sorun. Dunyada cehennemi yasiyor gibi hissediyorum kendimi. Gelip gorseniz, hayatimin yatak odamda calisma masamda gerek ders calisarak, gerek kalkip ise giderek gectigini gorseniz siz de "sen boyle nasil yasayabiliyorsun" derdiniz herhalde. :) Sosyal hayatim yok. Eskiden cevrem vardi, artik gorusmuyorum. Zaten kimseyle gorusesim, cikip takilasim da yok. Eski ben degilim. Bayagi asosyal oldum. Keyfim yok yani, hani arkadasim olsun, cikayim edeyim, yok. Sanki benim hayatim bitmis. Yasama sevincim yok, kalmadi.

Sunu da ekliyim, oyle gezilecek dolasilacak bir yerde yasamiyorum. Yoksa kendi kendimi oyalayacak birsey bulurdum belki. Yok yani, benim keyif alabilecegim hicbirsey burda yok malesef.

Depresyonda oldugum, psikolojimin bozuk oldugu zaten belli. Ama gecen yaz hepte zivanadan cikmistim. Sinir krizleri, havalimanlarina gidip ucak seyretmeler, Turkiye'ye gittigimi dusunmeler, telefonumu parcalamalar, kendime zarar verme dusunceleri.... Derken doktora gittim, major depresyon tanisi koydu. Antidepresan kullaniyorum o gundur. Zaten doktorum bile "senin depresyonun durumsal, ulkene dondugunde buyuk bir iyilesme gostereceksin, bu antidepresanlar sadece bu zamanda idare etmek icin" diyor. Bence de oyle.

1 sene kaldi deyip gecemiyorum o yuzden. Gunlerimi boyle yasayan olu gibi gecirirken. Yoksa 1 sene dedigin nedir ki? Degil mi? Ama ben o bir sene icin kendime sabir dileyip duruyorum, cunku gitgide daha beter oluyor sanki hislerim. Bilmiyorum.

Neyse, benim durumum bu. Bu konuyu da benim gibi olan var midir, ne tavsiye edersiniz, sizin gunleriniz nasil geciyor fikir almak icin, dertlesmek icin actim. Ara sira goruyorum tayinciler olsun, tasinanlar olsun, sevmedigi yerde yasayan bir ben degilim diyorum. Bu konuda paylasimlarinizi bekliyorum.




ben de yurtdisinda okuyorum ve seni gayet iyi anliyorum ama sonuc olarak neden yurtdisinda oldugunu unutma bence
hayallerini gerceklestirmek icin okumak icin..
yoksa ben de bi dk burda durmam benim de yasadigim yerde gidebilecek biyer yok barlarda tkilmayi seven biri degilim ama okuyorum bi yil sonra nerede olacagini dusunerek daha siki saril yasadigin yere sana sundugu imkanlar icin sukret cunku bunlari istanbulda bulamayabilirdin. ben kendimi boyle oyaliyorum acikcasi ve arkadassiz gecmiyor yurtdisi. senin gibi turklerle iletisime gecip en azindan haftada bir cikmaya calis duzeni boz kendine bakim yap illerde mutlu olacagini dusun ya da hic bisey yapma asosyal evden ise bi insan ol. en guzel yaslarini boyle gecirdigine pisman olacaksin bence ilerde bu haline bile guleceksin umarim :) :72:
 
Malesef bende cok uzaklardayim biricik annecigimden sevdicegim icin cok uzaklara gittim katlanabilirim sandim ama ne yazikki cok zor kimsem yok esim disinda burda dil bilmiyorum etmiyorum hala alisamadim cok zor biran once donmek istiyorum ama esimden dolayi 2 3 yil burdayiz gibi gozukuyor cok kotugum gun gectikce iyice bunalima giriyorum... :'(
Eger uzun sure ordaysaniz dil ogrenin, hayata karismaya calisin bence. Ama onun disinda insallah siz de istediginiz yere donersiniz. Isterseniz burda da icinizi dokebilirsiniz, konuyu bu yuzden actim.


ben de yurtdisinda okuyorum ve seni gayet iyi anliyorum ama sonuc olarak neden yurtdisinda oldugunu unutma bence
hayallerini gerceklestirmek icin okumak icin..
yoksa ben de bi dk burda durmam benim de yasadigim yerde gidebilecek biyer yok barlarda tkilmayi seven biri degilim ama okuyorum bi yil sonra nerede olacagini dusunerek daha siki saril yasadigin yere sana sundugu imkanlar icin sukret cunku bunlari istanbulda bulamayabilirdin. ben kendimi boyle oyaliyorum acikcasi ve arkadassiz gecmiyor yurtdisi. senin gibi turklerle iletisime gecip en azindan haftada bir cikmaya calis duzeni boz kendine bakim yap illerde mutlu olacagini dusun ya da hic bisey yapma asosyal evden ise bi insan ol. en guzel yaslarini boyle gecirdigine pisman olacaksin bence ilerde bu haline bile guleceksin umarim :) :72:

En guzel yaslarimin boyle gectigine pisman olacagim ama suclusu kim, kime kizacagim bilmiyorum. Bende insan icine acilacak hal kalmadi, eskiden vardi, artik yok yani. Kendi kendime cikar dolasmaya calisirim o baska.
Ben de oyle bardi, partiydi sevmem. Ama dediginiz gibi 1 yil sonra nerde olacagimi dusunmek iyi geliyor, dogru. Ilerde bu gunleri nasil hatirlayacagim, hatirladikca ne hissedecegim, ben de cok merak ediyorum acikcasi.

Tesekkur ederim sizlere de.
 
Bence siz cok sanslisiniz bana gore..1 yiliniz kalmis..bu benim icin cookk imkansiz bir hayal..kiskandim tipki turkiye'ye donen her insani kiskandigim gibi..bende yurtdisindayim buraya evlenerek geldim yasamaya alistim ama hicc sevemedim..kalbim,ruhum arkadaslarim,anilarim ve en onemlisi butun ailem turkiyede..bu konu beni cok duygulandirdi ve suanda aglayarak yaziyorum..sizin yerinizde olmak isteyen bircok insandan biriyim..lutfen uzmeyin kendinizi bir yil cok cabuk gecer,gececek..

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
 
O bakiciyi tutukladilar. Su an hapiste.
Sizin gelmek istediginiz nokta burda adalet var, ama Turkiye'de yok gibi birsey saniyorum.
Turkiye'nin adalet sistemi bence de iyi degil.
Ama sizin verdiginiz ornegin karsiligi, benim orneklerim. Yani orda varsa burda da var. Cani heryerde cani.
Manyak her yerde manyaktır. Benim dediğim adalet bakımındandı.
 
Merhabalar,
Benim kronik derdim bu. Kronik depresifligim, kronik mutsuzlugum. Buraya konu acmayi uzun zamandir dusunuyordum, artik dayanamadim, aciyorum.
2 senedir boyle hissediyorum, ama artik adayanamayacak noktada oldugumu hissediyorum.
24 yasindayim. Bilen bilir, 9 yildir yurtdisinda yasiyorum. Ve en buyuk istegim tekrardan Istanbul'a, dogup buyudugum sehire yerlesmek. Tekrar bu asik oldugum sehirle, arkadaslarimla, akrabalarimla bir arada olmak...

Malesef elimi kolumu baglayan bir okulum var. Hem calisiyorum, hem yuksek lisans yapiyorum. Is birakilir, gittigin yerde yine birsey bulunur da okul varken bir yere gidemiyor insan. Okulum gelecek Mayis'ta bitiyor. Allah'a sukur, 1 senem kaldi, ama gunlerim nasil geciyor bir de bana sorun. Dunyada cehennemi yasiyor gibi hissediyorum kendimi. Gelip gorseniz, hayatimin yatak odamda calisma masamda gerek ders calisarak, gerek kalkip ise giderek gectigini gorseniz siz de "sen boyle nasil yasayabiliyorsun" derdiniz herhalde. :) Sosyal hayatim yok. Eskiden cevrem vardi, artik gorusmuyorum. Zaten kimseyle gorusesim, cikip takilasim da yok. Eski ben degilim. Bayagi asosyal oldum. Keyfim yok yani, hani arkadasim olsun, cikayim edeyim, yok. Sanki benim hayatim bitmis. Yasama sevincim yok, kalmadi.

Sunu da ekliyim, oyle gezilecek dolasilacak bir yerde yasamiyorum. Yoksa kendi kendimi oyalayacak birsey bulurdum belki. Yok yani, benim keyif alabilecegim hicbirsey burda yok malesef.

Depresyonda oldugum, psikolojimin bozuk oldugu zaten belli. Ama gecen yaz hepte zivanadan cikmistim. Sinir krizleri, havalimanlarina gidip ucak seyretmeler, Turkiye'ye gittigimi dusunmeler, telefonumu parcalamalar, kendime zarar verme dusunceleri.... Derken doktora gittim, major depresyon tanisi koydu. Antidepresan kullaniyorum o gundur. Zaten doktorum bile "senin depresyonun durumsal, ulkene dondugunde buyuk bir iyilesme gostereceksin, bu antidepresanlar sadece bu zamanda idare etmek icin" diyor. Bence de oyle.

1 sene kaldi deyip gecemiyorum o yuzden. Gunlerimi boyle yasayan olu gibi gecirirken. Yoksa 1 sene dedigin nedir ki? Degil mi? Ama ben o bir sene icin kendime sabir dileyip duruyorum, cunku gitgide daha beter oluyor sanki hislerim. Bilmiyorum.

Neyse, benim durumum bu. Bu konuyu da benim gibi olan var midir, ne tavsiye edersiniz, sizin gunleriniz nasil geciyor fikir almak icin, dertlesmek icin actim. Ara sira goruyorum tayinciler olsun, tasinanlar olsun, sevmedigi yerde yasayan bir ben degilim diyorum. Bu konuda paylasimlarinizi bekliyorum.

Resmen kendimi okudum burada, Ben de ayni senin gibi sevmedigim bir ulkede yasiyorum 2 yildir. O kadar mutsuz ve yalnizim ki kafayi yedigimi dusunuyorum. Inanmazsin gecen sene acaba Ben öldum mu dusunuyordum, cunku tamamen farkli bir ulke, farkli insanlar, farkli bir ortam, esimle yeni evlenip gitmisiz, annem, babam, sevdiklerim yok, arkadasim yok, sadece esim var onunla da yeni evliyiz, yeni bir insanla bambaşka bir ülkedeyim, acaba esim de mi öldu diyordum hatta, esime soruyordum biz öldük de kabir hayatinda miyiz diye? Tabi cok uç bir ornek oldu ama yalnizliktan, uzuntuden o denli kafayi yiyordum işte.

Güya dünyanın en gelişmiş ülkesi, yaşadığımız yer ıssız, sessiz, bomboş bir yer. Sincap görsem içimde birşeyler kıpırdıyordu, seviniyordum. Yasadigimiz yerde evcil hayvan da almak yasak eve. Arkadaslarla da muhabbet sarmiyor bir turlu, guya yurtdisindaki turkler birbirine duskun olur derler, bizde hic samimiyet yok. Kaldi ki hergun evde oturan, okulu, kursu, isi, cocugu olmayan, hatta takip ettigi tv programi bile olmayan biri olarak ben, arkadaslarla ne konusup paylasabilirim ki? Bazen ustuste gorusunce bos bos oturuyoruz, kalkip gidiyorum yine eve. Esimle olan muhabbetimi de mahvetti bu yurtdisi. Surekli evde aglayan, sizlayan, uzulen, psikolojisi bozuk, asla mutlu olmayan bir kadinla yasiyor adam. Bir de zaten surekli evde duran kisiler olarak bizim de konusacagimiz birseyler olmuyor, muhabbet olmuyor aramizda. Bizim senin gibi donusumuze 1 yil da yok, ben yuksek lisansa daha yeni baslayacagim. Ama yuksek lisans benim sadece vakit gecirmemi saglayacak, beni mutlu etmez, cunku Ben o ulkede iken mutlu olacagimi asla sanmiyorum. Maksat sadece mutlu olmak da degil, insanoglunun hep derdi olur, ama o ulke beni boguyor, resmen boguyor. Ben de mi psikologa gitsem acaba? Ise yariyor mu?
 
Dogru, senin de icinde bulundugun durum kolay degil. Ama is elinde sonunda bulacaksin. Evine kapanma, ck dolas arkadasinla mesela. Is, okul insani mesgul tutuyor ama bir arkadas gibi de degil. Sosyalligin yerine gecmiyor yani. Zaman isle okulla daha cabuk geciyor sadece...

İş olmayınca onun derdinden hiçbir şeyden zevk alamıyorum. en olası işlerden bile son aşamalarda reddedilince hiç iş bulamıcam korkusu dahi yaşamaya başladım:5: benim hayatım iş bulmadan düzelmez maalesef. İnşallah en yakın zamanda iş bulurum yoksa kafayı yicem.:ssz: Sen de inşallah İstanbul'a kavuşacaksın zaten sabırlı olmaya çalış.Hayat zaten bir şeyler için sabretmekle geçiyor.:31:
 
Back
X