- 18 Nisan 2013
- 96
- 19
- 298
hepinize merhaba su son zamanlarda nefes almama bile engel olan bir derdim var, annem
biz annemle hic bir zaman anne-kiz olamadik o benim hep eksik taraflarimi bulur ve onlari yüzüme vurur. bunu yapmasinin sebebi beni düsünmesiymis. 22 yasindayim ve hayatimda annemle gecirdigim bir tek güzel günüm yok. Bu güne kadar hic bir derdimi paylasmadim cünkü sormadi. Onun yüzüne bunu haykirdigimda bana '' neyini sorucam senin körmüsün topalmisin sakatmisin'' diye cevap verdi. Ona göre kizinin ne derdi olabilirdiki. acilarimi, asklarimi bunalimlarimi hep kendi icimde yasadim bir gün olsam destegini hissetmedim. Mükemmel olmaya calistim ama yine birseyler bulup beni assagiladi. komsumuzun kizlariyla bile o kadar samimi konusurdu ki benimle hic olmadigi kadar.
hayatimi tamamen eline alip beni yönetmek istiyor, ben aldigim nefesi bile ona bildirmek zorundaymisim bana böyle söylüyor. hic bir gün beni karsisina alip konusmadi, hic bir özelini paylasmadi bende böyle gördügüm icin acimida, sevincimide hep kendim yasadim. Ben haftasonlari okulum olmadigi icin erken uyanmak istemiyorum en gec uyandigim saat 11 dir ama ben uyurken söylemedigi laf kalmaz. kapilari carpar, laf carpar sonra surat asinca suclu benmisim gibi hakaret eder.
Benim bir abim birde erkek kardesim var onlara genelde ''oglum'' diye seslenir ama bana bir gün ''kizim'' demisligi yoktur. bekliyorum bir gün yanlislikla agzindan cikarda bende duyarim diye. artik canim cok yanmaya basladi git gide sogudum ondan, icimden anne demek bile gelmiyor bazen. en son 3 hafta önce dayim yüzünden bana bagirdi bir sürü laf saydi o günden beridir onunla konusmuyorum gelip nedenini bile sormadi. ''sana laf söyleyemiycekmiyim ben suratinin haline bak nankör'' dedi. arkadaslarimin anneleriyle diyaloglarina hep imrenek baktim ortaokulda, lisede. cünkü onlarin anneleri benim annem gibi degildi, onlar eve gidince annelerine günlerini anlatir beraber gülerlerdi benim annem en yakin arkadasimi bile bilmezdi, sormazdi merak etmezdi. Bazen annelerimizden konu aacildiginda hayalimde olmasini istedigim anne modelini anlatirdim hep cünkü utanir aramizda hicbir bagin olmadigini söyleyemezdim.
simdi 3 haftadir konusmuyorum cünkü dayanacak halim gercekten kalmadi, artik kalbimin acidigini hissedeyorum görmemezlikten gelemiyorum büyüdüm artik.bu gün dogum günümdü takvimden yapraklari kopardi mutlaka görmüstür tarihi belki hatirlamistir ama tek kelime etmedi. Hayatimizda bir daha elimize gecmeyecek su zamanlari ikimizede zehir ettigi icin annemi hic affetmiycem. ondan ne kadar uzaga gidersem gideyim hic özlemiycem cünkü özlemle anacagim bir dakikamiz bile olmadi. Karsima ilk cikan kisiyle evlenicem sirf bu durumdan kurtulmak icin
(( cok üzgünüm

hayatimi tamamen eline alip beni yönetmek istiyor, ben aldigim nefesi bile ona bildirmek zorundaymisim bana böyle söylüyor. hic bir gün beni karsisina alip konusmadi, hic bir özelini paylasmadi bende böyle gördügüm icin acimida, sevincimide hep kendim yasadim. Ben haftasonlari okulum olmadigi icin erken uyanmak istemiyorum en gec uyandigim saat 11 dir ama ben uyurken söylemedigi laf kalmaz. kapilari carpar, laf carpar sonra surat asinca suclu benmisim gibi hakaret eder.
Benim bir abim birde erkek kardesim var onlara genelde ''oglum'' diye seslenir ama bana bir gün ''kizim'' demisligi yoktur. bekliyorum bir gün yanlislikla agzindan cikarda bende duyarim diye. artik canim cok yanmaya basladi git gide sogudum ondan, icimden anne demek bile gelmiyor bazen. en son 3 hafta önce dayim yüzünden bana bagirdi bir sürü laf saydi o günden beridir onunla konusmuyorum gelip nedenini bile sormadi. ''sana laf söyleyemiycekmiyim ben suratinin haline bak nankör'' dedi. arkadaslarimin anneleriyle diyaloglarina hep imrenek baktim ortaokulda, lisede. cünkü onlarin anneleri benim annem gibi degildi, onlar eve gidince annelerine günlerini anlatir beraber gülerlerdi benim annem en yakin arkadasimi bile bilmezdi, sormazdi merak etmezdi. Bazen annelerimizden konu aacildiginda hayalimde olmasini istedigim anne modelini anlatirdim hep cünkü utanir aramizda hicbir bagin olmadigini söyleyemezdim.
simdi 3 haftadir konusmuyorum cünkü dayanacak halim gercekten kalmadi, artik kalbimin acidigini hissedeyorum görmemezlikten gelemiyorum büyüdüm artik.bu gün dogum günümdü takvimden yapraklari kopardi mutlaka görmüstür tarihi belki hatirlamistir ama tek kelime etmedi. Hayatimizda bir daha elimize gecmeyecek su zamanlari ikimizede zehir ettigi icin annemi hic affetmiycem. ondan ne kadar uzaga gidersem gideyim hic özlemiycem cünkü özlemle anacagim bir dakikamiz bile olmadi. Karsima ilk cikan kisiyle evlenicem sirf bu durumdan kurtulmak icin
