Varmidir ?

Bence bağırmak var ve çocuğa sözlü şiddet var. Ben bazen sesimi yükseltirim. Bir bakıyorum büyük olan küçüğün başına vuruyor birseyle. O zaman sesim yükselir. Lakin çocuklarıma sözlü siddette bulunmamak ve devamlı azarlayarak davranmamaya özen gösteriyorum hep. Kızdığım vakit bile sözlerimi dikkatli secerim. Ben cocukken hem dayak yerdim hemde azarlanirdim sürekli. Bunun öz güvenimi, güven duygumu nasıl kırdığını cok iyi bilirim. Insallah evlatlarım bunu yaşamaz.
 
Benim çoğunlukla şahit olduğum şey anne - baba evde ne kadar sakin, yumuşak huyluysa , hoşgörülü ise çocukları da o kadar sakin mizaçlı oluyor.

Anne baba ne kadar tabiri caiz ise patır- kütürse, bağıra çağıra diyalog kuruyorlarsa her an her şeye tepkililerse çocuklar da da bir o kadar agresif hareketlilik oluyor .
 
Mükemmel olmak bağırmamak değil canım. Mizacın serttir, anneden onu görmüşsündür. Benim annem bize asla bağırmadı, bende çocuğuma bağırmayı bırak kızamıyorum bile. Sende evlatlarını düşünüyorsun belli. Buraya kadar yazdığına göre. Sinirlenince çocuk bu diye düşünün. Anlamazki, padişah bile susturamamış çocuklarını. Sakin olun başka bişeye yönelin.
 
Yengem var...Kuzenlerim kendini yırtsa değil bağırmak sinirli bir bakışını bile görmedim...
 
Kimse kusursuz değildir. Dolayısıyla sosyal medyanın hayatımıza soktuğu "mükemmel anne" kavramı da hayal ürünüdür bana göre.

Çocuklarıma bağırmamaya, kalplerini kırmamaya çalışırım.
Az bağırıyorum sanırım. Dişlerimi istemsiz sıktığımı farkediyorum bazen.
Bu günler geçecek, büyüyecekler. Şimdi bana düşen sabır sabır sabır:)
 
Boleyn Kizi .!.:
"Ben çocuğuma hiç bağırmadım. Üstelik çok zor bir çocuktu. Hep konuşarak hallettim"

Diyen insanlara ben inanmıyorum.

Benim 2 tane dünya güzeli yeğenim var. Kurban olurum onlara. Uzakta yaşıyorlar. Bazen oraya gittiğimde ya da onlar buraya geldiğinde benim bile bağırdığım oluyor.

Benim çocuğum yok. Ama olursa ben bağırırım. Kendimi tanıyorum.

Biz insanız. Önce insan olduğumuz için bazen öfkelenip bağırabiliriz. Kendimizi bu kadar kasmanın zorlamanin bir anlami yok.

Azar isitmek de hiçbir çocugun psikolojisini bozmaz. Çocukların psikolojisi pamuk ipliğine bağlı değil. Ben çok işittim. Allaha şükür turp gibiyim.

Allah hepimize bol sabır ve güc versin.
Genişletmek için tıkla...
Bencede çok haklisiniz teşekkür ederim yorumunuz için
 
yekpare26 .!.:
Kimse kusursuz değildir. Dolayısıyla sosyal medyanın hayatımıza soktuğu "mükemmel anne" kavramı da hayal ürünüdür bana göre.

Çocuklarıma bağırmamaya, kalplerini kırmamaya çalışırım.
Az bağırıyorum sanırım. Dişlerimi istemsiz sıktığımı farkediyorum bazen.
Bu günler geçecek, büyüyecekler. Şimdi bana düşen sabır sabır sabır:)
Genişletmek için tıkla...
Evet bende bu günler geçicek tesellisiyle avutuyorum kendimi
 
Konunun içine düştüm valla :( bende bugün ilk defa 2 yaşındaki oğluma 1 yaşındaki kardeşinin kolunu ısırdığı için kızdım . Biraz sesimi yükselttim oyun alanından alıp koltuğa oturttum ve yaptığının yanlış olduğunu kızarak söyledim. Pişmanmışım evet ama yine yaparsa ne yapacağımı bilmiyorum 🤷‍♀️ ikisi de evlat ikisi de küçük
 
Çocuklara bazen konuşmak yetmiyor. Hatta bazen buyuklere de yetmiyor. Ses tonu bu yüzden var. Sürekli bagirani tasvip etmem ama konusarak halledecegim diye yuzsuz cocuk buyutenlerde beni irrite ediyor. Hic kimse mükemmel değildir
 
cicegim24 .!.:
Konunun içine düştüm valla :KK43: bende bugün ilk defa 2 yaşındaki oğluma 1 yaşındaki kardeşinin kolunu ısırdığı için kızdım . Biraz sesimi yükselttim oyun alanından alıp koltuğa oturttum ve yaptığının yanlış olduğunu kızarak söyledim. Pişmanmışım evet ama yine yaparsa ne yapacağımı bilmiyorum 🤷‍♀️ ikisi de evlat ikisi de küçük
Genişletmek için tıkla...
Bunda pisman olacak ne var ki ?
Yaptığı için ceza almış kötü bir davranış çok yanlış bir davranış hatta çocuğunuzun yaptığı. Karsisina gecip aaa oğlum niye ısırdın kardesin ağlıyor bak diye hikaye anlatir gibi anlatcak degilsiniz ya
 
Ming Shu .!.:
Hayır. Bence yok. Ben öyle yaramaz, hiperaktif vs bir çocuğu olupta sakin kalan anne görmedim. Çocuk küçüklükten sessiz, sakin biriyse,anne de öyledir. Ama aksi olunca anne ister istemez yorulup sesini yükselttiği olmuştur. Bu da çocukların geceler özelikle sıçrayarak uyanmasına sebeptir. Onun için duyulan vicdan azabı sonra aklı eriyorsa yanına çağırıp konuşacaksın. Ermiyorsa öpeceksin. Ilgileneceksin. Gece yatırdığında dalsa bile alnına öpücüğü kondurup, özür dileyeceksin.
Genişletmek için tıkla...

Çok merak ettim, ben de çocukken çok sıçrarmışım uykumda, bunun bilimsel bir bağlantısı var mıdır bildiğiniz? Çok ilgimi çekti,
 
1sadekahve .!.:
Bunda pisman olacak ne var ki ?
Yaptığı için ceza almış kötü bir davranış çok yanlış bir davranış hatta çocuğunuzun yaptığı. Karsisina gecip aaa oğlum niye ısırdın kardesin ağlıyor bak diye hikaye anlatir gibi anlatcak degilsiniz ya
Genişletmek için tıkla...
Elbette ki öyle ama konu sahibinin dediği gibi insan kızınca üzülüyor işte ana yüreği ikisi içinde ayrı ayrı çarpıyor
 
cicegim24 .!.:
Elbette ki öyle ama konu sahibinin dediği gibi insan kızınca üzülüyor işte ana yüreği ikisi içinde ayrı ayrı çarpıyor
Genişletmek için tıkla...
Arsız yüzsüz olmasın da bilsin ayibi, hatayı, yanlışı. Aynı ses tonu işe yaramaz çocuğa her zaman konuşarak anlatamazsiniz hayvanlar bile ses desibelinden anliyor kızıp, mutlu olduğumuzu. Öyle düşünün doğa o yüzden ses tınısı koymuş bizlere. Az da olsa hata yaptığında ses yukseltilir bence uzulmeyin
 
Asabiii12 .!.:
merhaba kızlar. Birşeyi çok merak ediyorum çevremde de hiç görmedim çocuğuna bağırmadan anne büyüten anne varmıdır ? Mükemmel anne varmıdır? Benim iki cocugum var oğlum 1 yaşınsa, kızım 4 buçuk yaşında. Kızım inanılmaz yoruyor beni herşeye ağlıyor aslında sabrediyorum güzelce anlatıyorum ama anlamıyor ve ağlıyor o yuzden bazende bağırıyorum sonra hemen pişman oluyorum içim huzursuz oluyor kendimi sorguluyorum ben nasıl bir anneyim acaba diye. Gerçekten mükemmel anne varmıdır. Hani bu çocukları sabrını ne kadar zorlarsa zorlasın bağırmayan sakin kalan merak ediyorum.
Genişletmek için tıkla...

Çevremde çocuguna bagirmayan tek bir anne yok.

En sabirlisindan tut en sabirsizina kadar.
Birtane var saniyordum o da gecenlerde laf arasinda bazen cildirttiklarini ve bagirdigini soyledi.
 
Kızıma bağırdığımda yaşadığım vicdan azabı kızımın ağlayıp zırlayıp beni çileden çıkarmasından dha üstğn geliyo ne yazık ki. Ama hala o bağırarak laf anlatma derdinden de kurtulamıyorum :(
 
1sadekahve .!.:
Arsız yüzsüz olmasın da bilsin ayibi, hatayı, yanlışı. Aynı ses tonu işe yaramaz çocuğa her zaman konuşarak anlatamazsiniz hayvanlar bile ses desibelinden anliyor kızıp, mutlu olduğumuzu. Öyle düşünün doğa o yüzden ses tınısı koymuş bizlere. Az da olsa hata yaptığında ses yukseltilir bence uzulmeyin
Genişletmek için tıkla...
Gerçekten çok teşekkür ederim ☺️ Nasıl sevaba girdiniz bir bilseniz resmen içime su serptiniz
 
Aslında bagirmamak gerekli bana göre. Biliyorum çok zor amaa inanın çocuğumuzun bizden uzaklaşmasına, korkmasına sebep olmaktan baska bisey değişmiyor. Yapan cocuk bağırınca da yapıyor. Bana göre bir evladin anneden korkması doğru değil. Korkması gereken tipler belliykenn....
 
Asabiii12 .!.:
merhaba kızlar. Birşeyi çok merak ediyorum çevremde de hiç görmedim çocuğuna bağırmadan anne büyüten anne varmıdır ? Mükemmel anne varmıdır? Benim iki cocugum var oğlum 1 yaşınsa, kızım 4 buçuk yaşında. Kızım inanılmaz yoruyor beni herşeye ağlıyor aslında sabrediyorum güzelce anlatıyorum ama anlamıyor ve ağlıyor o yuzden bazende bağırıyorum sonra hemen pişman oluyorum içim huzursuz oluyor kendimi sorguluyorum ben nasıl bir anneyim acaba diye. Gerçekten mükemmel anne varmıdır. Hani bu çocukları sabrını ne kadar zorlarsa zorlasın bağırmayan sakin kalan merak ediyorum.
Genişletmek için tıkla...
Cocugunuz yas itibariyle dogasina uygun davraniyor. Gormezden gelmeyi uzmanlar tavsiye ediyor. O zaman bu davranis kalibi sonuyor. Inanin cok zor,gormezden gelmek. Of bile dememeli yuzunuzun sekli degismemeli. Ama bunu yaptiginizda hemen bitiyor bu aglayarak istedigini yaptirma davranisi. Mizmizlanirken sizin konusmaniz, aciklamaya calismaniz olayi daha da buyutuyor. Ister istemez bir kisir donguye giriyor insan. Evde sorumluluk verin cocuklariniza. Takdir edin mutlaka. Bol bol sarilin,opun. Tabi babasi da. Evde kari koca huzurluysaniz bu yazilanlari da yaptiginiz halde hic birsey degismediyse cocuk psikiyatristini tavsiye ederim.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Gonuldagii
  • Kilitli
Kendime yediremiyorum artık neden böyleler (eşimin ailesi)
2 3
Yorumlar
58
Görüntüleme
2K
Gonuldagii
Gonuldagii
Z
Akşam akşam anneme sinir oldum sizinkiler nasıl
2 3
Yorumlar
44
Görüntüleme
2K
zerengkc
Z
1
Fikrinize ihtiyacım var, boşanmak istediğimi söyledim
2 3
Yorumlar
40
Görüntüleme
2K
Vaalbara
Vaalbara
baklavacheesecake
Yakın olamamak ve suçluluk
Yorumlar
15
Görüntüleme
921
MissCherryBlossom
MissCherryBlossom
C
Annem ile aramızdaki sorunlar
Yorumlar
3
Görüntüleme
635
NilMeSeKer
NilMeSeKer
Back
X