9 yılın sonunda artık ruhuna işlemiş, tutkuyla, sevgiyle, alışkanlıkla bağlı olduğun insanla evlilik gibi mukaddes bir kuruma attığın ilk adımda böyle bir acı yaşaman çok çok üzücü... Şimdi ruhunda açılan yaraları mı onaracaksın, alışkanlıklarından mı vazgeçeceksin, kalbinden mi söküp atacaksın? Hangisini yapacaksın, hangisine gücün yetecek? Bir yerden sonra yeter mi diyeceksin yoksa güçlü durup onu bırakmayı başarabilecek misin? Umuyorum bunu en kısa zamanda atlatırsın. Dilekolay 9 yıl... Allah yardımcın olsun!
bu gün mü oldu bunlar
canım bir kere seni eve hizmetçi olarak almayı planlıyormuş nişanlın. bu senin kariyerine noktayı koyardı. eğer sen istersen zaten yaparsın ve bunu düşünecek olan sensin. ayrıca da sen onun için mi okudun ki de işten çıkıp kocana, evine hizmet edesin yalnızca. ev hnaımlığı da başlı başına bir meslek, kimse kimseden aynı anda iki işi birde mükemmel yapmasını beklemesin. seninle bunu düşünerek evlenen de hiç evlenmesin. bence de alışkanlık olmuş, ne kadar şükretsen az şu anda, çok da mutlu olmayacakmışsın gibime geldi evlenirsen... bence iyi yapmışsın. hayırlısı olsun canım yine de. şüphesiz çok zor geçecek bu dönem senin için; ama işine ve ailene sarıl derim. ne denir bilmiyorum, allah yardımcın olsun
sağolun aynen bende öyle düşünüyorum beni hayatına ortak veya eş olarak değilde hizmetçi alıyomuş gibi görmeye başlaması zaten beniö bütün inancımı yıktı.9 yıl beklemiş onun için bütün hobilerimden bütün sosyal çevremden kopmuştum bütün iyi ve güzel şeyleri onunla yaşamak uğruna 9 yıl ertelemiştim ,gitar çalmayı,resim yapmayı,hatta tatile gitmeyi bile istemiyordum.hep nişanlanacağımız ve özgürce birlikte bi hayat geçireceğimiz günleri beklerken ben ,o nişanlı olduğumuz halde sokakta tanıdıklarvar diyerek elimi bıraktı ogün zaten ilişkimiz bende geri gitmeye başlamıştı,sonra seni mutlu edemeyeceğimi düşünmeye başladım dedi,sonra aklım karışık dedi ,sonra aileme olan düşkünlüğümü bildiği için gidip gelmek istemiyorum dedi
sürekli beni üzmek için çabalıyordu
bunlar benim ayrılığa hazırlanmama neden oldu
şimdi çok kötü değilim ama onca yıl kurduğum hayaller yıkıldığı,emelerimin boşa gittigi için buruk caresiz hissediyorum kendimi ama allaha şükürkü beni çok iyi anlayan bi ailem var.bana güç veriyorlar ...
işte dugularımın tam karşılığı bunlar şimdi ben ne yapacam
bi yanım seni bukadar şaşırtan sana sahip çıkmayı başaramamış bi adama 9 yılını vermişsin ki karşılığında hiç bişey beklemiyordum inanın ne ailesini ne işini ne kıyafetini hiç bişeyini değiştirmek istemedim YAPI OLARAK ÇOK FARKLIYDIK AMA BİZBİRBİRİMİZE AŞŞIKTI (BELKİ BEN ÖYLE ZANNEDİYODUM)BEN KLASİK GİYİNİRİM HAFTA İÇİ İŞİM NEDENİ İLE O İSE BİÇ PANTOLONUYLA YANIMA GELMEKTEN ÇEKİNİRDİ İÇİNE BİTÜRLÜ SİNDİREMEDİ BU DURUMLARII((
biyanımda diyoki okadar emek sabret dien devam etmek için uüğğraş ama ben sanırım uğraşamayacam ve bu akşam annesini arayıp bohçayı yollayacammm
Selammm
boohçayı göndermek için kaynanamı ikna edemiyorum
2 oldu arıyorum kızım acele etmeyin diyor biraz zaman geçsin oturup konuşun diyor
ama ben ona artık güvenenmem ki bi kere yola çıktık ve beni çok incitti artık istemiyorum bende
bohçayı kapısına göndersem ayıp olurmu ??
ne yazık ki üzüldüğün zaten 9 sene vermiş olduğun emekler...ama insanlar 9 senede o kadar çok değişebiliyor ki...hele küçükken başlayan ve beraber büyüttüğünüz ilişki bri anda şekil değiştirebiliyor...
ama hayatta ne yazıkki her zaman herşey doğru gitmiyor...evet içinizde koskocoman bir sevgi vardı şimdi o yerini boşluğa bıraktı, zor olacak toparlanmak...ama geride kalan 9 yıl değil, ilerideki20 30 yıl daha önemli değğil mi?
sevet "ufak tefek"fedakarlıklar tabiiki olabilir, ama işini bırakacak kadar büyük fedakarlıklar olmamalı bence, bir kadın mutlaka mesleğini devam ettirip, her zaman erkeğin karşısında güçlü durabilmeli..o yüzden siz elinizden geleni yapmışsınız, vicdanınız rahat, yolunuz güzelliklerle dolu olsun inş.
vicdanım rahat evet ne pişma olacağım bişeyi yaşadım onunla nede ben sebep oldum bu ilişkinin bitmesine diyecek bişey yapmadım.çok haklısınız bende onu düşünerek vazgeçtim zaten 9 yılıma acıyıp devap ettirseydim sonrası daha kötü olacaktı
belki bi çocukta olacaktı dahada çıkmaza girecekti herşey.zehir olacak HAYAT
NASİPTEN ÖTESİ YOK OLAN OLDU DİYORUM AMA AKŞAM OLDUMU SIZLIYOR İÇİM O KADAR HAYAL O KADAR HAZIRLIK İŞTE BUNLAR YAKIYO CANIMIIII :2:
ooooooooooffffffffffffffffff
çok özledim 1 ay oldu nerdeyse ayrılalı çok iyi ve sağlamdım
taki düne kadar 2 gündür resmen burnumun direği sızlıyor denirya aynen öyle okadar çok özledimki içimden gidip yanına
ben sensiz yapamam diyip deli gibi sarılmak geliyorr
nasıl dayanacam ben yaaaaaaa
dünden beri belki ona göndermek için 100 msj yazdım sildim
bu bohça bende kaldığı sürece sanırım umut taşıyacam içimde anneside tamda bunu yapmaya çalışıyodu kızım dur özlersiniz siz birbirinini yapma sakin old iyordu bohçayı göndermek için aradığımda
acep oda özlemeye başladımı ki
Üzülerek söyliycem cnm ama özlese aramazmıydı sence seni cok ıyı anlıyorum bende yasadım bu durumu aradan aylar gectı bazen aklıma gelıyor uzuluyorum ama kotu seylerı hatırladıkca kendımı avutuyorum umarım hakkında hayırlısı olur dıle kolay 9 sene ama sen arammamaya devam et o arayana kadar umarım duzelır de bu boyle yarım kalmaz.
çok zor bi durum gerçekten
bende 10 yıllık bi ilişkiye sahbim
ama hala ne söz ne yüzük var
bizde şu sıralar probelemler yaşıyoruz
ama bilmiyorum benimde aklımda soru işaretleri oluşmuyo değil
onun seni aramasını sağlayacak bişeyler olsa keşke
mesela bi arkadaş gitse aşkınızı anlatsa
annesi konuşsa ya sana dediği gibi kıymayın ilişkiye die
nişanlının bu kadar gözünü döndürüp onca seneyi hiçe sayması çok yanlış işte
bu konuda kızlar biraz daha duygusal insan 9 yıla üzülüyo direk ama erkeğin umurunda değil demekki diyo
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?