Ya işte sakinleşeceği varsa da sakinleşmiyor öyle insanlar toparlandıkça. Ben farkındayım yani o an kim ne yaparsa yapsın olmaz biliyorum ama insanlara anlatamiyorsun. Biri çikolata uzatiyor,öteki agucuk gugucuk güldürmeye calişıyor derken çocuk iyice bunalıp çıldırıyor. Annenin sırtından ter boşalıyor zaten tam bir kısırdönguEvet benzer durumu bu sabah sağlık ocağında yaşadım ben de. O yüzden konu açtım. Devlet Hastanesinde kan aldiramadim çünkü ağlama krizine girdi. Bizim hemsiremizi tanıdığı için onun yanına gittim. E ağladı tabi kan alınırken. Ben sakinleştirmeye çalışıyorum insanlar dediğiniz gibi üstüne geliyor. Yabancıları sevmiyor diyorum kucağına almaya çalışan var. En son aldım dışarı çıktım. Biri bana bunu söylese yaklasmam çocuğun yanına. Özellikle yaşlılarda bir ben tecrubeliyim havası var ki yenemiyorsun.
Ilk yoruma gore demekki ne yapiyomusuz? Asla cocuklari sevmiyormusuz. Hatta ilk yorumcu GIBI olanlarin cocuklari ile konusmayin bile..
Aynı durumları yaşıyoruz inanın. Bir de çok simartmissiniz diyenler yok mu vallahi ayar oluyorum.Aslında haklısınız ama cidden bıkıyorsunuz bir yerden sonra.
Artık söylemeye takati kalmıyor insanın.
Bir sene tatildeyken kızımla ,11 aylıktı ama ne kahvaltıda ne yemekte eşimle oturup yemek yiyemedim zira kızım biz oturunca çığlığı basıyordu. Sırayla yemek yiyoruz ,o oturuyor ben kalkıyorum ben oturunca eşim kalkip gezdiriyor kızımı. Bir aile var,ayni oteldeyiz,kadin her karşılaştığımızda ay yazık size verin biz bakalim yemek yiyin diyor,kibarca sağolun ama durmaz diyorum. Neyse 3 oldu bu teklif artık yıldım aynı şeyi söylemekten tamam dedim alın. Yemek yiyoruz kadın aldı kucağına bizim kızı,gözümün önünde gezdiriyor falan,benim cadı önce dudakları büzdü,sonra kadına baktı ve bastı yaygarayi. Kadın susturamadı koşa koşa getirdi bıraktı,haklısınız durmuyormuş diyerek,bir daha da teklif etmedi.
Yani iyi niyetli ve ısrarcı insanlar da oluyor çevremizde,hani artık söylemekten yoruluyoruz. Yaşadım yani defalarca hemde.
Bende isterim,arabasında,mama sandalyesinde otursun ,etrafa gülücükler saçsın ama kimi çocuk öyle olmuyor işte. Yaz sıcağında hangi anne ister bebekle yapışık iki lokmayi zorla yemeyi,bir yudum sıcak kahve içememeyi yada yediginden birşey anlamamayı. Tabiki sakin mutlu bebekler hepimizin hayali,8 aydır dua ediyorum"Allahim ne olur uyumlu bir bebek olsun oğlum,ne olur diye. Öyle zordu ki kızım anlatamam.
O an yapılacak en iyi şey yalnız bırakmak. Çok mu zor anlamıyorum ki.Ya işte sakinleşeceği varsa da sakinleşmiyor öyle insanlar toparlandıkça. Ben farkındayım yani o an kim ne yaparsa yapsın olmaz biliyorum ama insanlara anlatamiyorsun. Biri çikolata uzatiyor,öteki agucuk gugucuk güldürmeye calişıyor derken çocuk iyice bunalıp çıldırıyor. Annenin sırtından ter boşalıyor zaten tam bir kısırdöngu
her gün kaç değişik insanla karşılaşıyorsunuz da bu durumu verip kucağınızdan bebek istiyolar?
Her gün bu durumu yaşadığımı söylemedim. Eve gelen olduğunda ya da biz bir yere gittiğimizde sıklıkla oluyor.her gün kaç değişik insanla karşılaşıyorsunuz da bu durumu verip kucağınızdan bebek istiyolar?
Konuşmanızın arasına giriyorum afedersiniz ama markette bas bas ağlatın derken ne demek istiyorsunuz. Bebekler ağlayarak kendilerini ifade ederler. Bebek ağladığı an marketten mi çıkmak gerekiyor. Annesi ile başbaşa kalıp sakinleşmesi gerekiyor. Zaten bir kriz var kriz anından tanımadığınız insanlar çocuğunuza tamamen yabancı insanlar gelip sevmesi veya oyalamaya çalışmasının lüzumu var mi?
Çok fazla aglayinca işlerimi halledemiyorum malesef. Geçen manava gittim. Sağolsun oradaki manavci sadece eline muz vermek istedi. Bekledim belki ağlamaz diye. Başladı ağlamaya ama öyle böyle değil. Yarım.birakip eve döndüm. Çok yorucu oluyor böyle de inaninbiliyormusun ben sevmediğim kişileri kızımı kucaklarina aldıklari zaman içim kemiriyor..
rahat rahat veremem diyemiyorum..
ağlamaya başliyor. sanki kızımı başkasinin eline teslim etmişim gibi beni yabanciliyo.. sanirim o yüzden kızım kızgin gibi yahut öle düşündüm..
vermek istemiyorum da kızım alışıyor hoşlanmadığı şeyleri zamanla...
sadece annesine giden bebeklere imreniyorum benim kızım herkese gidiyoo....
çalışıyorum. akşam görüyorum.
yaşlilarda ben bilirim böle söle yap bana emir verenlere sinir oluyorum....
annem dahi bana karışıyo şunu verdim bana hergün biraksan gül gibi bakarim vs.
ne güzel valla hoşlanmayan bebek iyidir.
Alakası yok. Kesinlikle mizaç.Aynı durumları yaşıyoruz inanın. Bir de çok simartmissiniz diyenler yok mu vallahi ayar oluyorum.
onun çözümünü benim ablam kaşlarını çatıp gezmekte bulmuştu. biri yaklaşacak olsun ters bir bakış fırlatıyo, anında millet yön değitiriyorevlilik sürecindesin sen de bebek olmadan anlaşılmıyor gerçekten. dışarıda ayy bebeek diye dolaşan bir güruh var. ben arkadaşlarımdan/akrabalarımdan kısacası güvendiğim insanlardan oğlumu asla sakınmadım. ama alışverişe gidiyoruz mesela yüzünü elleyen/kucağına almak isteyen alakasız bir ton insan. gerçekten abartı değil. çocuktan önce ben de kızardım millete ay ne kıymetli bebeniz varmış diye ama gerçekten öyle saygısız bir güruh var bu ülkede.
Belki de kolikti hala onun etkisidir diyorum. Umarım sakinleşir artık. Bu yaz tatile falan gitmeyi istemiyorum artık. Yani ben bı yere gidince birşey anlamıyorum ki. Evde daha rahatımAlakası yok. Kesinlikle mizaç.
O bebekken asla kimseyi istemeyen çocuk şimdi sosyalleşmekten cekinmiyor 6 yaşına girecek. 2.5 yasındayken çocuk kovaliyordu sokakta kardeş gel oynayalim diye.
Şımarttıysam ne değişti de bu çocuk sosyal sevgi pıtırcığı modunda geziyor.
Bu mantıkla yabani,mesafeli bir tip olmalıydı ama olmadı yani.
Her annenin çocuğunu yetiştirme tarzı farklıdır. Ben mesela tanımadığım insanlardan sakınıyorum. Elleri sürekli agzinda bir bebeği ellerinden seven bir kadını geçen tatlı dille uyardım o da anlayış gösterdi ne çocuğun elini tuttu ne de bana bozuldu. Sohbet etmeye devam etti benimle kasada. Bu tamamen kişisel bir tercih. Ama bu davranışları yadirgayanlari da hiç anlamiyorum herkes her olayda aynı tepkiyi gösteremez ki. Bebekli anneler toplum içinde hep stres altında. Ya ağladığı için ve sen onu susturamadigin için yadırgayarak bakarlar ya müdahale ederler ya laf atarlar. Ben de hiç aldırış etmemeye çalışıyorum ve istemediğim bur durum varsa direkt uyarıyorum.Bebekler topluluk içinde ağlarken çocuksuzlar rahatsız oluyor ya ondandır o..
Bazı bebekler evden dışarı çıkmayı bile sevmez mesela. Huzursuz olur.
Benim oğlum öyle değildi. Ama etrafımda vardı. Eve girene kadar ağlar bazı bebekler..
Bunun bebeği kimseye sevdirmemek, hiç dışarı çıkarmamakla ilgisi yok. Belki de yoruldu, acıktı, uyku huysuzluğu vs. var?
Ben çocuğum başkasında huzursuz olup ağlayacakken nasıl rahat olabilirim..
Ben o bilmişlere hiç kulak asmıyorum..
Ben uzak tutmuyorum. Sanırım bütün yorumlarimi ve konunun tamamını okumadiniz. İnsanlar iletisime geçmek isteyince bekliyorum tepkisi ne olacak diye. Ben öyle elini öpmesinler, yüzüne dokunmasinlar diyen bir anne değilim. Hatta bir bebek ne kadar çok sevgiyle buyurse ben daha iyi olduğuna inanıyorum. Tek izin vermeyeceğim şey yüzünden opmeleri.Bir keresinde oyuncakçıda çalışırken baktım üç yaşlarında bir erkek çocuğu ağlıyor annesi de ilgilenmiyorum ağlamanla ayağına kendince eğitim veriyor bende dayanamadım gittim yanına asla temasta bulunmadan sohbet ettim oyuncağını sordum o gösteriyor bana falan annesi bir hışımla çocuğu tutup çekti kolundan götürdü çömelmiş bir vaziyette kalakaldım
Benim kızımı sevmek kucağına almak isteyenler oluyor tabiki deyip veriyorum ama göz hapsimdeler sürekli neden bu olayı bu kadar büyütüyorsunuz hepimiz insanız kimse yabancı olduğu için mikrop saçan mutant değil bence yersiz kaygılar ağlıyor olabilir ama belki bu şekilde alışacak yavaş yavaş insanları sevmiyor diye insanlardan niye soyutluyorsunuz o zaman sorunu çözmüş olmazsınız sorunu ertelemiş olursunuz
her gün kaç değişik insanla karşılaşıyorsunuz da bu durumu verip kucağınızdan bebek istiyolar?
evlilik sürecindesin sen de bebek olmadan anlaşılmıyor gerçekten. dışarıda ayy bebeek diye dolaşan bir güruh var. ben arkadaşlarımdan/akrabalarımdan kısacası güvendiğim insanlardan oğlumu asla sakınmadım. ama alışverişe gidiyoruz mesela yüzünü elleyen/kucağına almak isteyen alakasız bir ton insan. gerçekten abartı değil. çocuktan önce ben de kızardım millete ay ne kıymetli bebeniz varmış diye ama gerçekten öyle saygısız bir güruh var bu ülkede.
Her gün bu durumu yaşadığımı söylemedim. Eve gelen olduğunda ya da biz bir yere gittiğimizde sıklıkla oluyor.
Çocuğun yüzünü mü sıvazladı. Gerçekten şaşırıyorum insanlara. Kötü niyet yok karşı tarafta ama sınırı aşmak var diyelimÖyle deme çocuğun olsun anlarsın işte.. Gerçi ben bekarken de yaklaşmışdım. Yeğenlerim yeterdi..
En basitinden geçen oğlumu parka götürüyorum. Karşıdan gelen teyze oğlumun hizasındaydı hiç durdurmadan eliyle oğlumun yüzünü sıvazladı yürüdü gitti. Sonra da benim aklımda deli sorular..
Ben de çocuğumu çok sakınan biri değilim ama tanımadığım bir insan pis mi temiz mi ne bileyim. Neden daha aşıları bile tamamlanmamış sabi mıncıklanır ki?
Annemin bir komşusu var böyle. Yolda durdurup severmiş annem uyarmış en sonunda "yapma iyi bir şey değil yaptığın" diye..
Herkesin evladı kendine kıymetli tabiki..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?