Vicdan azabı :(

Bu kadar ufak şeyler için değil ama ben de geçmişte yaptığım bazı şeyleri düşünüp düşünüp vicdan azabı çekmekten kendimi alıkoyamıyorum. Başka insanların yaptıktan bi gün sonra bile kafasına takmadığı şeyler benim içimde yıllar sonra bile yara olarak duruyor. Normal değil bence de. Ben terapi görüyorum memnunum. Ruhumun bağışıklığı düşük sanki sürekli kuvvetlendirmem gerekiyor. Terapi de benim için koruyucu tıp gibi bi şey
 
Selam arkadaslar..Evet vicdan azabi bu duygu artik beni cok yoruyor en ufak biseyde bile vicdan azabi duyuyorum cok büyük olaylara gerek yok tanimadigim birine söylediğim bi söz bile pisman ediyor düşünüyorum sürekli neden bunu söyledim diye.
Mesela bundan bi 5 sene önce olan olayin üzüntüsünü cekiyorum neden böyle davrandim diye ama öyle böyle bi düşünce değil ters davrandigim insanla konuşmadan içim rahat etmiyor.
Eşime şaka yapiyorum yada gerçekten bisey söylüyorum bide yanimizda insanlar varsa hele yandik neden söyledim diye kendimi tuketiyorum ve kurtulamiyorum bu durumdan napsam bi öneriniz varmi..
Bende aynıyım canım çocukken yaptıgım şeylerden bile pişmanlık duyarım birine bi sözümün dokunduğunu hissetsem ille üstüne giderim kırıldımı alındımı anlamam lazım ne dicem diye saçmaladığım çok oluyor git gide artıyor bu durum artık insanlara bağımlı olmaya başlıyorsun ulaşamadığında kötü senaryolar kuruyosun sana göre bi laf söz olmasa bile bi şekilde üstüne alınıp ağırlaşıp soyutlanabiliyosun berbat bi his
 
Bazen bende de oluyor o.
Mesela bugün yaşadığım bir olay,alt komşumuza gittim ve konu konuyu açtı,üst komşu ile görüşüyor musunuz diye sordu pek görüşme taraftarı değilim diye ağzımdan çıktı o_O
Aslında içim dışım bir olduğu için öyle söyledim.
Üst komşum ev sahibim oluyor,ve kadın takıntılı.
Sorun yaşamak istemediğimden dolayı öyle düşünüyorum :))
Ama yanlış anlaşılmış olabilirim diye içim içimi yiyor şuan :))
 
Back
X