Ergenlikteydım daha ara ara aklıma gelir vıcdan azabı cekerım. Bir kız sürekli benı her gördügü yerde küfür ederdi oda daha ergendı cocuktuk ıkımızde. Bana agza alınmıcak seyler söylerdi ona hicbisi yapmadıgım halde, kız bana kafayı takmıstı resmen, bıgun dayanamadım önümüzde diken çalisi vardı. Sacindan tutup defalarca sokup cıkardım kafasını. Taşada deymiş olacakki kafası kırıldı dikiş atmislardı, annesı anneme sikayet etti cünkü. O kızı bulmam görüsmem imkansız ama gercekten pişmanım keske yapmasaydım. O gunu o halını hiç unutmuyorum yazmak ıstedım.
Okulu hıc sorma zaten. Bn gercekten böyle haksızlıklara tahammul edemiyorum. Okulda bı kız arkadasım vardı teneffüs zılı caldı baktım karsı sınıftan bı kız sınıf arkadasımın bogazınu sıkıyor. Bende atladım hemen benle kız kavga ederken sınıf arkadasım yok oldu gıttı :/ bazıları gerckten hakedıyor ama. Yınede ınsan pişman oluyor işteİyi ders olmuş. Akran zorbalığı yaşadım ilk ve ortaokulda sözlü olarak. Çok zor çok yaralayıcı. Ömür boyu unutulmuyor. Siz sessiz kalmamıssınız bir daha kimseye yapmaya cesaret edememiştir ne güzel.
Bencede elıne saglık 7 yasındaki cocuktan ne istıyo delımıdr nedır :)Ben de bir gün annemle çıkmaz sokakta evi olan bir arkadaşına gitmiştim. Sokağa çıktım çocuklarla oynayayım diye. Benden büyük bir erkek çocuğu, sen mafyalığa özen. Ruh hastası çirkin. "gideceksin bu mahalleden, seni öldürürüm, döverim seni çocuk. Duramayacaksın burada" diyor. O zamanlar da (yaş 7) sinir bozacak ölçüde sakindim. Önce tane tane anlatmaya çalıştım. Burada oturmuyorum zaten, misafirliğe geldik, Gidicez akşama doğru diyorum. Embesil anlamıyor. Allahın çakma Polat Alemdar'ı aynı şeyleri tekrar edip duruyor.
En son "bu sokakta senin evin var ama sokak senin değil istediğim yerde dururum" deyince gelip dudağıma yumruk attı. Dudağım kanamaya başladı ve benim o noktada gözüm döndü. Üst üste o kadar yumruk attım ki ağzının ortasına, dişi kırıldı. Ağlaya ağlaya eve gitti çakma mafya. Benim de dudağım kanıyor ama diş sağlam. Annemin yanına gittim ve az zaman geçince abileri ve annesi geldi hışımla. Annesi beni görünce "bu cücük kadar kız mı dişini kırdı" deyip kavga etmekten vazgeçti ahsjsjs.
Pişman değilim. Vicdan azabı da çekmiyorum. Belki ders olmuştur o velede. Zorbalık yaparken bir kez daha düşünmüştür sonraki hayatında. Elime sağlık.
Bencede elıne saglık 7 yasındaki cocuktan ne istıyo delımıdr nedır :)
Yav, durduk yere küfür eder, kendisine hiçbir şey yapılmamışken sataşırsa, kafasını yaracak biriyle karşılaşacaktı illaki; hem ergenlik, nesine vicdan yapıyorsunuz bunun?
Ben de anlatıvereyim, ortaokul zamanıydı, saçma bi masa tenisi takımımız vardı (Saçmaydı çünkü ben bile takımdaydım); okul yeni açıldığı için işte, ilgisi olan yetenekli kişileri seçmeye-teşvik etmeye çalışıyorlardı ve benim de canım sıkılıyordu "Geliştiririm" diye atladım, oynamaya başladım ama bk gibi oynuyorum, bir miktar da engellenemez bir ergenlik var tabi üzerimde, kendimle inatlaşıyorum "Herkes sağ eliyle ne güzel oynuyor, ben de sağ ile oynayacağım" diye ama solağım yani ne kasıyorsam? Çocukluk, takmışım; öyle bi asabiye halleri filan, raketi sağ tutar oynarım filan. Neyse...
Ortaokul ve liseler arası masa tenisi turnuvalarına girdik yerel, ben yedeklerdeyim belki de değilim bile öyle bir bilinmezde oturuyorum köşede.Beni de liseli itlerden bir ikisi gözüne kestirmiş (Benden 2 yaş kadar büyük erkeğin biri işte), kolay lokma gibi duruyordum herhalde kendi iç dünyamla cebelleşirken. Bir yandan da işte bizim kızları izliyoruz. Maç bitti mi, kaçıncı olduk hatırlamıyorum bile, o derece kopmuşum mekandan; millet diğerlerini izlemeye devam, ben de sanırım hocadan izin aldım bi yerlere gezelemeye gittim, baktım bahçede voleybol oynayanlar var, aralarına filan karıştım. Bu liseli itlerin de maçı bitmiş mi artık olayları nedir bilmiyorum, beni takip etmiş gelmişler salondan. (Bu arada esasen tekvando yapıyordum o ara, annemler çocuk öfkesini atsın diye gönderiyolladı okul harici kursa) Laf atıyor paso, ses etmedikçe küfre döndürdü tepki vereyim diye. En son ebe mebe, oradan anam ile ilgili bir şeyler diyordu ki, ortalık karıştı. Yakalayıp yere düşürüp, üzerine çıkarak burnundan kan gelene kadar suratına vurmuştum, üzerinden hocalarla birlikte aldılar. Biraz suçlu hissetmiştim ama o suçluluk duygusu yerini "Hak etmese dövmezdim"e bıraktı.
Bu olayı da sanırım ilk kez bu kadar açık anlattım. Bak sen anlattın da aklıma geldi, hiç vicdan azabı ile de hatırlamıyorum valla, "Ne dövmüştüm" diye sırıtarak anlatıyorum. 13-14 yaşındaydım be. Ve yaptığım şey taekwondo değil, daha çok kafes dövüşüne benziyordu. Yuri Boyka bk yesin.
Ergenlikteydım daha ara ara aklıma gelir vıcdan azabı cekerım. Bir kız sürekli benı her gördügü yerde küfür ederdi oda daha ergendı cocuktuk ıkımızde. Bana agza alınmıcak seyler söylerdi ona hicbisi yapmadıgım halde, kız bana kafayı takmıstı resmen, bıgun dayanamadım önümüzde diken çalisi vardı. Sacindan tutup defalarca sokup cıkardım kafasını. Taşada deymiş olacakki kafası kırıldı dikiş atmislardı, annesı anneme sikayet etti cünkü. O kızı bulmam görüsmem imkansız ama gercekten pişmanım keske yapmasaydım. O gunu o halını hiç unutmuyorum yazmak ıstedım.
Bunu okuyunca aklıma kadir şeker geldi. Çok üzüldüm o çocuga da. Kadını kurtarmak isterken katil oldu.Okulu hıc sorma zaten. Bn gercekten böyle haksızlıklara tahammul edemiyorum. Okulda bı kız arkadasım vardı teneffüs zılı caldı baktım karsı sınıftan bı kız sınıf arkadasımın bogazınu sıkıyor. Bende atladım hemen benle kız kavga ederken sınıf arkadasım yok oldu gıttı :/ bazıları gerckten hakedıyor ama. Yınede ınsan pişman oluyor işte
Ahsjsjs yahu biz niye vicdan yapalım. Zorbalar yapsın vicdanı. Bizimki nefsi müdafaa shsjjs.
Çocukluğum ve ergenliğim dahil hiçbir insana zorbalık yapmadım. Vicdanım o yüzden aşırı rahat. Ama güzel dövdüm kendimi savunurken. Dövdürdüm bir de. Baktım çocuk başa çıkamayacağım kadar iri ve zorbalığa devam ediyor. Öğretmenin dövmesini sağladım, disipline gitmesini sağladım. Zerre pişman değilim. Öyle yapmasaydım, okul bitene dek ezilen bir zavallı olacaktım.
İyi yapmışsın, tabi öğretmen dövmeyeymiş eyiymiş. :))
Nefsi müdafaa artı milletin hakkını da savunuverirdim ben; sebepsiz kimseye vurmamışımdır ama kendi hak anlayışımca bir şeyler yaptığım oldu, ne kadar haklı olduğum da elbette tartışılır. Öğretmene bırakmazdım ben hakkımı, benim adaletimden(!) geçerdi bi o kişi.
Bak bi tane daha var İdrak; ilkokul iki muhtemelen, belki bir...
Kızlar tuvaletine gidiyorum teneffüs, elimi yüzümü mü yıkayacağım artık neyse; hangi kafanın ürünü olduğunu bilmediğim tuvalet kapılarımız vardı ilkokuldayken, alt kısmı baya açık. Yani kafanı diz hizana kadar eğsen ve içeriye baksan (Alaturka tuvalet), içeride kimin nasıl hacet giderdiğini sinema izler gibi izlersin. Girdim işte kızlar tuvaletine ve girmemle birlikte lavabo kısmında gördüğüm manzara:
Bir oğlan çocuğu (ya yaşıtız ya benden 1-2 yaş büyüktür), eğilmiş o sinemayı izliyor baya baya. İçerideki kız çocuğunun haberi yok. Abbavvv direkt atladım üzerine yapıştırdım tuvaletin pis zeminine "Yala yeri, senin cezan bu" diye.
Kız çıktı zaten içeriden anlattım "Bu izliyordu kukunu" diye, bi de kız vurdu.
Ders zili çalana kadar bırakmadım, gelen her kıza da "Kukularınıza bakıyolla bunlar" diye ibreti alem yaptım çocuğu.
Sonra saldım. Kızz kardeşliqqqq!!!!111!!
Ama bakarsan, o da çocuk işte. Merak, çocuk...
Biz de çocuk...
Ahahaha :))) ya gercekten kasınmıslar bıde kız cocugaa. Benımkı %80 haketmısse senınkıler %Yav, durduk yere küfür eder, kendisine hiçbir şey yapılmamışken sataşırsa, kafasını yaracak biriyle karşılaşacaktı illaki; hem ergenlik, nesine vicdan yapıyorsunuz bunun?
Ben de anlatıvereyim, ortaokul zamanıydı, saçma bi masa tenisi takımımız vardı (Saçmaydı çünkü ben bile takımdaydım); okul yeni açıldığı için işte, ilgisi olan yetenekli kişileri seçmeye-teşvik etmeye çalışıyorlardı ve benim de canım sıkılıyordu "Geliştiririm" diye atladım, oynamaya başladım ama bk gibi oynuyorum, bir miktar da engellenemez bir ergenlik var tabi üzerimde, kendimle inatlaşıyorum "Herkes sağ eliyle ne güzel oynuyor, ben de sağ ile oynayacağım" diye ama solağım yani ne kasıyorsam? Çocukluk, takmışım; öyle bi asabiye halleri filan, raketi sağ tutar oynarım filan. Neyse...
Ortaokul ve liseler arası masa tenisi turnuvalarına girdik yerel, ben yedeklerdeyim belki de değilim bile öyle bir bilinmezde oturuyorum köşede.Beni de liseli itlerden bir ikisi gözüne kestirmiş (Benden 2 yaş kadar büyük erkeğin biri işte), kolay lokma gibi duruyordum herhalde kendi iç dünyamla cebelleşirken. Bir yandan da işte bizim kızları izliyoruz. Maç bitti mi, kaçıncı olduk hatırlamıyorum bile, o derece kopmuşum mekandan; millet diğerlerini izlemeye devam, ben de sanırım hocadan izin aldım bi yerlere gezelemeye gittim, baktım bahçede voleybol oynayanlar var, aralarına filan karıştım. Bu liseli itlerin de maçı bitmiş mi artık olayları nedir bilmiyorum, beni takip etmiş gelmişler salondan. (Bu arada esasen tekvando yapıyordum o ara, annemler çocuk öfkesini atsın diye gönderiyolladı okul harici kursa) Laf atıyor paso, ses etmedikçe küfre döndürdü tepki vereyim diye. En son ebe mebe, oradan anam ile ilgili bir şeyler diyordu ki, ortalık karıştı. Yakalayıp yere düşürüp, üzerine çıkarak burnundan kan gelene kadar suratına vurmuştum, üzerinden hocalarla birlikte aldılar. Biraz suçlu hissetmiştim ama o suçluluk duygusu yerini "Hak etmese dövmezdim"e bıraktı.
Bu olayı da sanırım ilk kez bu kadar açık anlattım. Bak sen anlattın da aklıma geldi, hiç vicdan azabı ile de hatırlamıyorum valla, "Ne dövmüştüm" diye sırıtarak anlatıyorum. 13-14 yaşındaydım be. Ve yaptığım şey taekwondo değil, daha çok kafes dövüşüne benziyordu. Yuri Boyka bk yesin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?