bence malta da dogum yapkızlar şu doğum işined alternatiflerimi yazayım size, öyle kararsız kaldım, siz de bir el atıverin.
1- TR de doğum, annemlere taşınıcam 32. hafta bitince, ama kardeşim ve eşinin tayin durumları var, ev biraz cümbür cemaat modunda olacak, gerçi oğlumla ilgilenmeme çok gerek kalmıcak, o kalabalıkta aramaz bile beni.
eşim doğuma gelip 2 gün anca kalabilecek.
ben de kırkını uçurup gidicem kısmetse.
eşimin gel giti doğum masrafı derken 4 bini geçecek masraf olarak bakarsak.
2- Maltada doğum, eşim araştırıyor, ama sanırım tamamen ücretsiz olacak, tabi taksisi şusu busu sürekli git gelde biraz para tutar, onları eklemiyorum.
ama yalnız olacak, büyük oğlum olmasa korkmuyorum da, büyük olunca gözümde büyüyor açıkçası.
iyisi eşim yanımda olacak, iş saatlerini esnetebilecek falan.
Tabi ben gene 32. haftayı doldurup gidebiliyorum.
Maltanın sağlık sistemi İngiltereye benziyormuş, baya iyi diyorlar forumlarda.
O konu bir garip ya.
Muhtemelen yada internetten gördü ama o yaşta bunları bilmeleri ürkütücü. Yani cinssellik eğitimi verilmeli de bu apayrı bir boyut.dimi 3 yaşındaki kızın karı koca olalım demesi de bir garip zaten..
bence o kız anasıyla oturup tv dizileri falan izliyor..
Ben onu erkekler için yazdım. Erkeklere de yapılıyor toplum baskısı ve birçoğu olgunlaşmadan evleniyor bence birde genelde rüştünü ispat etmek için çocuk...E sonra ne oluyor?Adama sorumluluk verilmemiş hiç şimdi eşinin sorumluluğu var, çocukların var...Bunlardan kaçıyor erkekler. Bunların olmadığı tek yer neresi????Bingoooooo annesinin evi. Oraya gitmek onları sorumluluktan kurtarıyor bence bilinçaltında. İşte o yüzden olgun olmayan, rahatına düşkün, sorumluluk alamayan erkek evlenmesin :) :)
O konu bir garip ya.
dimi 3 yaşındaki kızın karı koca olalım demesi de bir garip zaten..
bence o kız anasıyla oturup tv dizileri falan izliyor..
O zaman ben olsam ne yapardım???Sanırım eşime ailesini kötülemeyip muhattap olmazdım ve kendi aileme odaklanırdım. Eşine yaptığı normal geliyor öyle yetiştiği için. Sanırım kp kv sosyal aktivitesi olmayan insanlar.Ayni fikirdeyim.
Fakat eşim bu kategoriye girmiyor, girmesini çok isterdim.
O zaman "sorumsuz adam, yetiştirilememiş adam" der işin içinden çıkardım.
Eşim evlenmeden önce ailesine maddi destekte bulunuyordu, biz evlendikten sonra tabii ki kesti bu desteği.
Hesap, kitap, ev idaresi çok iyi bilir, yeri geldi mi de beni benden çok düşünür.
Eh diyeceksin ki derdin ne?
Ama anne babasına olan düşkünlüğü malesef başka boyutta.
Anne oğlunu "sırdaş" olarak yetiştirmiş, babası da "arkadaş" olarak bulundurmuş yanında.
O yüzden anlatması bir tuhaf aralarındaki bağları.
Benim de babam sırdaşım dostum herşeyimdir, annem de kanatlarımın altındaki çocuğum gibidir.
Benim de ailem ile aramda olan bağ herkesin kendi ailesi ile olan bağ gibi farklı.
Fakat ben mesafe kurmayı biliyorum.
Eşimin tek eksiği mesafe kuramamak. Sorun bu.
Misal ben annesine veya babasına ortak bir konuda kızdım diyelim.
Eşim ile bu kızgınlık mevzularından kısa bir süre sonra ailesi ile görüşmek durumunda kaldıysak.
Ben mesafeli davranır tavrımı belli ederim, ama eşim bana bu anlamda destek çıkmaz "annecim babacım" diye dolanır.
Bende kızıyorum, benim gösterdiğim tavrımın bir önemi kalmıyor ki.
Eşim yağlayıp balladığı sürece kayınvalide ve kayınpeder "bizim borumuz öter" modundalar...
Ya zaten yanlış hatırlamıyorsam 7 yaş kendi cinsiyetiyle ile arkadaşlık kurar diye öğretmişlerdi üniversitede bize.Bence de bir garip.
Benim oğlum mesela 2 buçuk yaşında, daha anne geldi baba gitti modunda.
Ortada tuhaf durumlar var besbelli.
7 yaşındaki çocuğa gelince, oda garip.
Eltimin oğlu tam 7 yaşında.
Bu tarz şeylerde pek davranışı yok mesela.
Ne bileyim, annesi oturup birşeyleri sorduğunda açıklıyor - erkek / kadın arasındaki farklılıkları ve neden olduğunu. Bilinçli bir anne. fakat bu tarz davranışlar sergilemiyor.
Genelde de erkek arkadaşları ile oynama taraftarı, pek kızlara yanaşmıyor.
Benim gözlemlediğim bu yönde.
Bence de bir garip.
Benim oğlum mesela 2 buçuk yaşında, daha anne geldi baba gitti modunda.
Ortada tuhaf durumlar var besbelli.
7 yaşındaki çocuğa gelince, oda garip.
Eltimin oğlu tam 7 yaşında.
Bu tarz şeylerde pek davranışı yok mesela.
Ne bileyim, annesi oturup birşeyleri sorduğunda açıklıyor - erkek / kadın arasındaki farklılıkları ve neden olduğunu. Bilinçli bir anne. fakat bu tarz davranışlar sergilemiyor.
Genelde de erkek arkadaşları ile oynama taraftarı, pek kızlara yanaşmıyor.
Benim gözlemlediğim bu yönde.
Peki cidden onların borusu mu ötüyor? Bana pasifmişsin gibi gelmedi çünküAyni fikirdeyim.
Fakat eşim bu kategoriye girmiyor, girmesini çok isterdim.
O zaman "sorumsuz adam, yetiştirilememiş adam" der işin içinden çıkardım.
Eşim evlenmeden önce ailesine maddi destekte bulunuyordu, biz evlendikten sonra tabii ki kesti bu desteği.
Hesap, kitap, ev idaresi çok iyi bilir, yeri geldi mi de beni benden çok düşünür.
Eh diyeceksin ki derdin ne?
Ama anne babasına olan düşkünlüğü malesef başka boyutta.
Anne oğlunu "sırdaş" olarak yetiştirmiş, babası da "arkadaş" olarak bulundurmuş yanında.
O yüzden anlatması bir tuhaf aralarındaki bağları.
Benim de babam sırdaşım dostum herşeyimdir, annem de kanatlarımın altındaki çocuğum gibidir.
Benim de ailem ile aramda olan bağ herkesin kendi ailesi ile olan bağ gibi farklı.
Fakat ben mesafe kurmayı biliyorum.
Eşimin tek eksiği mesafe kuramamak. Sorun bu.
Misal ben annesine veya babasına ortak bir konuda kızdım diyelim.
Eşim ile bu kızgınlık mevzularından kısa bir süre sonra ailesi ile görüşmek durumunda kaldıysak.
Ben mesafeli davranır tavrımı belli ederim, ama eşim bana bu anlamda destek çıkmaz "annecim babacım" diye dolanır.
Bende kızıyorum, benim gösterdiğim tavrımın bir önemi kalmıyor ki.
Eşim yağlayıp balladığı sürece kayınvalide ve kayınpeder "bizim borumuz öter" modundalar...
aynen benim oğlanlar 3-4 yaşlarındayken bu şekilde merak ediyorlardı..
bana soruyorlardı mesela anne senin neden pipin yok diye..
7 yaşına kadar herşeyi bilmiş oluyorlar zaten..
ay benimki babasına sorsun, bana sormasın,
kendimi geliştireyim diyorum da,
panik olmaktan korkuyorum
panik olacak birşey yok .
kısa ve net cümlelerle cevap vereceksin o kadar..
ben kadınım sen erkeksin kadınların pipisi olmaz mesela..
yalnız ben bu cevabı verdiğimde küçük oğlan bana acımıştı
anne üzülme migrostan sana pipi alırız demişti
Gerçekten mi?panik olacak birşey yok .
kısa ve net cümlelerle cevap vereceksin o kadar..
ben kadınım sen erkeksin kadınların pipisi olmaz mesela..
yalnız ben bu cevabı verdiğimde küçük oğlan bana acımıştı
anne üzülme migrostan sana pipi alırız demişti
O zaman ben olsam ne yapardım???Sanırım eşime ailesini kötülemeyip muhattap olmazdım ve kendi aileme odaklanırdım. Eşine yaptığı normal geliyor öyle yetiştiği için. Sanırım kp kv sosyal aktivitesi olmayan insanlar.
Yok onların borusu ötmüyor tabii ki.Peki cidden onların borusu mu ötüyor? Bana pasifmişsin gibi gelmedi çünkü
hadi ordan deseydin
ya ben şimdi şey diyorum, buralar senin özelin, senden başkası dokunmasın falan,
da pek biey anlamıyor gibi
çok güzel kısa çizgi filmler var nette onları izletebilirsin bu konuyla ilgili..
panik olacak birşey yok .
kısa ve net cümlelerle cevap vereceksin o kadar..
ben kadınım sen erkeksin kadınların pipisi olmaz mesela..
yalnız ben bu cevabı verdiğimde küçük oğlan bana acımıştı
anne üzülme migrostan sana pipi alırız demişti
çok güzel kısa çizgi filmler var nette onları izletebilirsin bu konuyla ilgili..
idolümsün
Ya belki de eşinin gerginliğinin başka bir sebebi vardır. İkinci çocuk olacak daha ilki minicik zaten. İşin ekonomik boyutu var, duygusal boyutu var.Muhtemelen sana doğumda Allah korusun bir şey olur diye de korkuyor.Ya anlatması o kadar karışık ki, ben zaten ailesini eşime kötülemiyorum.
Sadece annesinin "kötü niyetinden yapmasa dahi" yaptığının doğru olmadığını ve eşiminde bunu görmesini söylüyorum.
Ben uzaklaştım ailesinden, kendi aileme odaklanmış vaziyetteyim benim açımdan sorun yok.
sorunu yaratan eşim, hiç birşeyden memnun değil şu aralar.
Benim de hamilelikten dolayı hassas olduğum bir dönem, normalde bende bu şekilde değilim.
Yok onların borusu ötmüyor tabii ki.
Ötemez de, ama herşeyi kendilerine hala mübah görüyorlar.
En basitinden çocuğun adı ne olacak konusu oldu bir ara, 1. oğlumun adını eşim isteyerek koydu bende beğendiğim için sesimi çıkartmadım. ama herkese süpriz oldu son dakikaya kadar söylememiştik.
Şimdi bu ikinciyi de merak ediyorlar tabii ki, eşim bana bıraktı "sen ilkinde hiç sesini çıkartmadın karşı çıkmadın bende sana sesimi çıkartmayacağım ne istersen o olsun" dedi.
Kayın pederim de demez mi "biz size bir liste vereceğiz içinden seçersiniz" benim de cevabım "onun adı belli, teşekkür ederiz düşünceniz için, size de yine süpriz olacak, vakti gelince herkesle beraber öğrenirsiniz" diyerek kestirip attım. Çok bozuldular ama birşey diyemediler o ayrı konu.
ama bunu bile hak görüyorlar kendilerinde.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?