Isler o boyuta gelmesin diye ugrasiyorum .allah korusun bosanirsa falan asla yuva yika n olmak istemem.ister duygularinda samimi olsun ister olmasin benim icin oluru yok zaten.
Arkadaş o çakalın bosanacigini filan da sanıyor baksana..cidden iltifatlarina inanmış birde ciddiye alıp buraya konu açmış.Hic sanmıyorum konu sahibin de ona karşı bir şeyler hissetmediğini..Ablacim onceki mesajimda da yazdim, ne bosanmasi adam cakal. Adam bosanmaz. Senin zaafindan faydalanir sonra da ben evliyim basndan beri biliyordun der ceker gider. Bu kadar yani.
Allah akıl fikir versin... bizi de böylelerinden uzak tutsun..Yillardir burayi takip ediyorum.kimseye anlatamadigim derdim icin bugun uye oldum lutfen bana yol gosterin.
2 ay once bankada ise başladım.1aylik bir egitim sureci icin baska bir subedeydim.genellikle erkeklerin bulundugu bi birimdi.ama ilk is deneyimim olmasina ragmen hic yabancilik cekmedim.herkes bana cok yardimci oldu.verimli ve eglenceli bi donemdi benim icin.surekli beraber oldugum bana egitim veren birisi vardi.cok dusunceli eglenceli naif birisi biraz da flörtöz gibi.her zorlukta yanimdaydi korudu kolladi.son zamanlarda bana karsi davranislari degisti.biraz cekingen davranıyordu ve bazen bana uzun uzun bakarken yakaliyordum.kendisi evli ve cocuklu oldugu icin hic art niyetli düşünmedim.benden 8 10 yas kadar buyuk oldugundan abi diye hitap ediyordum zaten.simdi farkli subelerdeyiz ama arasira karsilasiyoruz.arkadaslarinin yaninda bana herkes gibi davraniyor.ama ayrilir ayrilmaz mesaj atiyor ve gayet samimi.iltifatlar ediyor ben kisa cevaplar veriyorum.ama kendimi iyi hissettiriyor beni mutlu ediyor ama aradaki mesafeyi korumakicin kendimi cok zor tutuyorum.ya kendime engel olamazsam?bazen kendimi onu dusunurken yakaliyorum.vicdanim hic rahat degil.onceden sadakatsiz insanlara ne kadar kizardim ama asla dedigimiz hersey kapinin ardinda beni bekliyormus meger. keske baska sartlarda onceden karsilassaydik.terslesem ya da acik acik konuşsam kalbini kirarim incitirim diye cok korkuyorum.onu hayatimdan çıkarmak istemiyorum istesem de cikaramam isten dolayi ama bu sekilde de devam edemem.nasi davranmam gerek napicam lutfen akil verin
Bu yorumun karşısında saygıyla eğiliyorum.Bayılıyorum şu "asla" dediklerimizi yaşama durumuna. Negzel benim de en büyük bahanem bu, hep kullanıyorum!
Kaybetmek istemiyorsanız, ailesiyle tanışın?
Gerçekten "abi" olarak görmeye çalışın ?
Evli çocuklu bir adamın karısını düşünün.
Mesela size hunharca yaptığı iltifatları o kadına yapmadığını düşünün.
Hani bir zamanlar peşinde koştuğu , deli divane aşık olduğu şayet yetenekliyse sayfalarca şiirler yazdığı kadına.
Onunla evlenmek gibi bir gaflette bulunan, fedakar ve masum kadına.
Sonra bir de aynaya bakın.
Kendinize yakıştırdıklarınızla yaşayın.
Lamı cimi yok.
Sadece sevgi diyerek masumlaştırmaya çalışmayın.
Başta bahsettiğim bahane konusunda da...
Ahlâksızlık sınırınız nedir bilemem de benim için evli birisini düşünmek, konuşmak, hoşlanmak hadi bunları geçtim "ayyhh napıcam çok çaresizim yhaa" moduna girmek ciddi ahlaksızlıktır.
Ve toplumda ahlaksızca görülen şeyleri ayıplamak, kınamak onları yaşayacağımıza değil; hayat görüşlerimize işarettir.
Tersle , açık açık konuş , kalbini kır , incit , ama yuva yıkan olma , buna sebep olma lütfen . Adam yoldan çıkmış belliki , sen olmasan başkasıyla aldatır eşini ( daha önce de aldatmadığı ne malum ) .Yillardir burayi takip ediyorum.kimseye anlatamadigim derdim icin bugun uye oldum lutfen bana yol gosterin.
2 ay once bankada ise başladım.1aylik bir egitim sureci icin baska bir subedeydim.genellikle erkeklerin bulundugu bi birimdi.ama ilk is deneyimim olmasina ragmen hic yabancilik cekmedim.herkes bana cok yardimci oldu.verimli ve eglenceli bi donemdi benim icin.surekli beraber oldugum bana egitim veren birisi vardi.cok dusunceli eglenceli naif birisi biraz da flörtöz gibi.her zorlukta yanimdaydi korudu kolladi.son zamanlarda bana karsi davranislari degisti.biraz cekingen davranıyordu ve bazen bana uzun uzun bakarken yakaliyordum.kendisi evli ve cocuklu oldugu icin hic art niyetli düşünmedim.benden 8 10 yas kadar buyuk oldugundan abi diye hitap ediyordum zaten.simdi farkli subelerdeyiz ama arasira karsilasiyoruz.arkadaslarinin yaninda bana herkes gibi davraniyor.ama ayrilir ayrilmaz mesaj atiyor ve gayet samimi.iltifatlar ediyor ben kisa cevaplar veriyorum.ama kendimi iyi hissettiriyor beni mutlu ediyor ama aradaki mesafeyi korumakicin kendimi cok zor tutuyorum.ya kendime engel olamazsam?bazen kendimi onu dusunurken yakaliyorum.vicdanim hic rahat degil.onceden sadakatsiz insanlara ne kadar kizardim ama asla dedigimiz hersey kapinin ardinda beni bekliyormus meger. keske baska sartlarda onceden karsilassaydik.terslesem ya da acik acik konuşsam kalbini kirarim incitirim diye cok korkuyorum.onu hayatimdan çıkarmak istemiyorum istesem de cikaramam isten dolayi ama bu sekilde de devam edemem.nasi davranmam gerek napicam lutfen akil verin
Isler o boyuta gelmesin diye ugrasiyorum .allah korusun bosanirsa falan asla yuva yika n olmak istemem.ister duygularinda samimi olsun ister olmasin benim icin oluru yok zaten.
evlenesi gelip ailesine o şekil söyleyenler varmışŞey bunu tam anlayamadım? Neden kaşığı pilavın ortasına soksun
. Size ne vadedebilir bu adam. Ancak kuytu saklı birkaç sevişme, biraz romantik söz,belki hediye.
evlenesi gelip ailesine o şekil söyleyenler varmış
Bosanmaz kiIsler o boyuta gelmesin diye ugrasiyorum .allah korusun bosanirsa falan asla yuva yika n olmak istemem.ister duygularinda samimi olsun ister olmasin benim icin oluru yok zaten.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?