ya kedi alerjisi varsa?

ben de çok öksürüyorum bu ara koalina, bebiş de öksürüyor, kreş sahibinin kızı da deli gibi öksürüyormuş, sanırım havalardan
Salgın olduğunu söylediler, herkeste öksürük ve boğaz ağrısı, şişliği...geçmiş olsun, adaçayı rahatlatıyor bayağı ama çocuklarda kullanımı nasıldır bilemiyorum...
 
biz de hep hayvanlarla buyuduk ki o zamanlar aşı maşı da yoktu. kızım hayvan görünce deliye dönüyor, sokakta boyu kadar köpeklerin peşinde geziyor ve çok merhametli şükürler olsun

Bende öyleyim, geçen yaz pikniğe gittik kampumbağa bulmuş arkadaşlarım hangisi eline aldıysa kafasını içeri çekti. Ama ben aldığımda çekmedi öptüm falan. :) Çekirgeyi, kertenkeleyi elime almış insanım. :) Akrebi iyileştirmeye çalışan insanım. Annem kedileri çok sever. Hayvanlar ciddi anlamda çocukların merhamet duygusunu geliştirir.

Kedim vardı benim öldü 1 ay ağladım. 13 yılım geçmişti onunla. Beslemeye korkuyorum artık. Bağlanırım diye.
Peygamber efendimizin kedisi varmış adı Müezzna. İnsanlara yemek dağıtırken sorarmış, kedin, köpeğin var mı diye. Onlara ayrı yemek verirmiş. Onlarıda bir birey olarak sayarmış. Peygamberimiz kedi beslemek bereket getirir dermiş. Bende buna çok inanıyorum. O bizim uğurumuzdu. O gelince bütün aksilikler bitmişti. Sokaktan almıştık çok kötü durumdaydı. İnşallah alerjisi yoktur. Ama olduğunu sanmıyorum. Benim arkadaşımın var kedi olan eve girdiği an tepki veriyor mesela hapşıruyor öksürüyor falan.
 
ben de çok öksürüyorum bu ara koalina, bebiş de öksürüyor, kreş sahibinin kızı da deli gibi öksürüyormuş, sanırım havalardan
Kreşten kapma ihtimali yüksek o zamAn canım,ben de bir tanıdığımı ziyarete gittim geçmiş olsuna kadın grip olmuş ama biraz ağır geçirdi yanına gittiğimde biraz geçmişti aynı havayı solumam bile yetti bir kaç gün içinde ben de hasta oldum.
 
bundan sonra öyle yorumlara cevap vermeyeceğim, birine verdim yeter, isteyen avukatlığımı yapabilir
Yapasım geliyor valla zor tutuyorum kendimi. Kedi, köpek beslemeyen anlayamaz bu duygu sadece sevmekle olmuyor. O kedi dediğiniz can besleyen için gerçekten "canı" "kanı". Bilmeyenler keşke yorum yazmasa..
 
Neden kediyi vermesi gerektiğini söyleyenlere duygusuz muamelesi yapılıyor ki.biz de biliyoruz hayvan sevgisini ama konu sahibinin kızının alerjisi varsa kediyi evde tutamayacağı bariz bir şey,çok üzülse de.
 
Valla ben de anlamadim,o zaman basliga yazsaymis konu sahibi...istemedigim.yorumlara kapali diye
 
çok teşekkür ederim ederim canım, ne kadar ince ve iyi bir inansın
 
Zaten konu sahibi böyle bir konuyla karşılaşırsam neler yapabilirim fikriniz var mı diye konu açmış, korkmuş kedisinden ayrılmaktan. Tabi ki çocuğunun sağlığı daha önemli yoksa korktuğunu belirtmezdi buraya. Belki bu durumla karşılaşan ve atlatanlar vardır. Asıl onlar birşeyler yazsa da yardımcı olabilsek konu sahibine.
 
Neden kediyi vermesi gerektiğini söyleyenlere duygusuz muamelesi yapılıyor ki.biz de biliyoruz hayvan sevgisini ama konu sahibinin kızının alerjisi varsa kediyi evde tutamayacağı bariz bir şey,çok üzülse de.
iyi de flawless sorun kediyi başka bir aileye göndermek zorunda kalması ya da uygun başka bir yöntem geliştirmesi değil ki, bunu konu sahibi de biliyordur zaten. sorun "aaa canım ne olacak ki gönder kediyi gitsin" tadındaki yorumlar, o kadar kolay değil inan ki. hani elbette bile bile evladını hasta etmezsin de öteki de bir evlat, bir can. bu kadar kolay olmamalı "aman canım bu da sorun mu elbette evladını seçeceksin" demek. bana dense ben de kabul etmezdim açıkçası. benim çocuğum yok ama 3 kızım 1 oğlum elime doğdu, annesi oğlumu emzirmiyordu, kardeşleri istemiyordu çok zayıf diye, ben bütün bebekler uyuduktan sonra onu memeye yanaştırıyordum, kardeşleri onu uyurken atıyordu, ben koynumda uyuturdum onu, 3 kızım var ve onlardan vazgeçmek zorunda kalmayı düşünemiyorum bile.
çünkü 1 kızımdan vazgeçmek zorunda kaldım, köpeğimden, o benim ilk arkadaşımdı ve ben ilk en iyi arkadaşımı elimle götürdüm veterinere uyutmaya. aylarca ağladım, hala da aklıma geldikçe ağlıyorum. inan öyle söylendiği ya da sanıldığı kadar kolay değil vazgeçmek.
 

 
Yani yapacagi sey belli,gozunun cok fazla arkada kalmayacagi,sık sık gorecegi birine emanet etmek kedicigi...bi de cocugunun zarar gorecegini dusunup icini ferah tutmali...ayrilmak.zor elbette o da onun cocugu gibidir simdi...
 
Bizim canım köpeğimiz, oğlumuz da 17 yaşında gözlerini kapattı maalesef. Bizde uyutturmak zorunda kaldık. Bilmeyen anlamaz bu duyguyu maalesef.. Çok zor
 

Benim de köpeğim var büyük ihtimalle ben de vermek zorunda kalsam kahrolurum,ama şu bana hoş gelmiyor daha adam gibi yorum yokken 'siz bizim sevgimizi anlayamazsınız.' tarzı yorumlar,bir üye hayvanları deli gibi severim ama böyle bir durumda çocuğumu seçerim yazmış gelen tepkiler sanki kediyi balkondan atın demiş gibi,öylelerine yazmayın falan..Ne bileyim tuhaf geliyor bana her konuda hemen kutuplaşıyor üyeler,ne gerek var?
 
Bizim canım köpeğimiz, oğlumuz da 17 yaşında gözlerini kapattı maalesef. Bizde uyutturmak zorunda kaldık. Bilmeyen anlamaz bu duyguyu maalesef.. Çok zor
çok zor, benim kızım şimdi adına dikilmiş 4 ağaçla yaşamına devam ediyor

ama bu durumda pek öyle değil sanki fllawless, bak dediğin yorum bu:

bende hayvanları severim beslemiyorum ama besleme durumum olsa asla evladımdan üstün olmaz
besleme durumum olsa asla evladımdan üstün olmaz...
konu sahibi evladımdan üstün tutuyorum yazmış mı?
yooo,
ki konu sahibi kedimden asla vazgeçmem de dememiş, vazgeçmek istemiyorum demiş, ki o kediyi eve alıp onu beslemenin sorumluluğu budur zaten, değil mi?
üstelik hayvanları sevmek elbette güzel bir durum ama beslemek bambaşka bir şey sen de biliyorsundur, benim kızım uyutulmadan önce İstanbul'dan ablamın gelmesini bekledi, ablam geldi ve Leydi bir daha ayağa kalkamadı, başını ablamın dizine koydu ve öylece uyudu, onu son kez gördü ve ertesi gün veterinere götürdük. ben Leydi'nin altını temizledim, yatağını temizledim, çünkü son günlerinde tuvaletini yapmak için bile kalkamıyordu, sen olsan sen de yapardın biliyorum çünkü o artık senin kardeşin gibi ama sadece hayvan seven biri bu duyguyu bilemez, sadece hayvan sevmekle yetindiği sürece. burada faşizan bir hayvansever/hayvanbakar ayrımı yapmıyorum ama anlamak cidden yaşamadan mümkün değil. dilerim herkes dili sözü olmayan bir canlıyı koşulsuzca bağrına basma mutluluğunu yaşar. ona bir lafım yok.
 

Alerjik astımım var, toz nem, tüy herşey yasak aslında ama ne kedilerimden ne köpeğimden ne kuşlarımdan hiç vazgeçmedim, vazgeçemem. Üstelik alerjik astımın haricinde bu kuyrukluların salyalarında bulunan g5 proteinine alerjim de olduğu için cildimde zaman zaman lekeler oluşabiliyor, bir krem sürüyorum ertesi gün yok oluyor.

Yalnız unutmaman gereken şey şu, kendi kedine karşı çocukların bağışıklık geliştirecek, evdeki pisicikten ziyade sokaktaki kediler, başkalarının evindeki kedilere karşı alerji geliştirmesi garanti. Ben sokaktaki pisileri sevdiğimde veya sahiplendirmek için eve bir kedi getirdiğimde boğuluyor gibi oluyorum mesela, sprey kullanmadan da geçmiyor ama evdekilerde bu sorunu yaşamıyorum. Yine benim gibi alerjik astımı olup kedi-köpek besleyen arkadaşlarda kendi deneyimlerini yazarsa istatistiki olarak değerlendirebiliriz.
 
benim de eve gelen yardımcı hanımın sinekliğin kancasını acık bırakması dolayısıyla kedicim 2. kattan asagı dustu seneler önce, iç kanama geçirdi, dişi kırıldı, yüzü parçalandı, hastanede sakinleştiriciler ile geçirdim o geceyi, günlerce aç gezdim, şükürler olsun iyileşti, kedim en fazla 7-8 yıl sonra ölecek. her gün düşünüyorum naparız diye
 
insan bebeğinden vazgeçermi onlar bizim minik meleklerimiz onlarsız hayatı düşünemiyorum sokakta durakta parkta heryerde onlar var
canlarım gecen biri tam durakta oturma yerinin önü yerde uyuyor uzun süre beklemem gerekti uykusunu bölmemek için oturmadım
masum seyler
sizde vazgecemezsiniz bence bir çözümünü bulun umarım kediciğinizden vazgeçmezsiniz
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…